"ျမင့္ျမတ္ေသာ ရွာေဖြျခင္း"
**********************
သုတၱန္တစ္ခုမွာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာထားတာ ရွိတယ္ ။
အဲဒီသုတၱန္မွာ ရွာေဖြျခင္း ( ၃ )ရပ္ကို ျမတ္စြာဘုရား ေဟာထားတယ္။
( ၁ ) ကာေမသနာ - ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို ရွာေဖြျခင္း။
ဒါ ျခံဳငံုေျပာမယ္ ဆိုရင္ ,
- မ်က္စိ က ျမင္ရၿပီးေတာ့ နွစ္သက္စရာ အဆင္းေတြ ။
- နား က အသံၾကားျပီးေတာ့ ႏွစ္သက္စရာ အသံေတြ။
- ႏွာေခါင္း ကရွဴၿပီးေတာ့ ရတဲ႔ ႏွစ္သက္စရာ အနံ႔ေတြ ။
- လ်ွာက အရသာခံလို႔ရတဲ႔ ႏွစ္သက္စရာ အရသာေတြ။
- ခႏၶာကိုယ္က ထိေတြ႔ရတဲ႔ ႏွစ္သက္စရာ အထိအေတြ႔ေတြ။
- အဲဒါေတြကို ကာမလို႔ ေခၚတယ္ , လိုခ်င္စရာ အာရံုေတြ ။
ဘယ္သူ ဘာရွာရွာ အားလံုး ဒီထဲမွာပဲ ရွာေနတယ္။
နာမည္ေတြသာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာမယ္ ။
"မင္း ဘာရွာတာတုန္း" ?
- ကားရွာတယ္ , အိမ္ရွာတယ္ , တိုက္ရွာတယ္ , ပိုက္ဆံရွာတယ္
လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာမယ္ ။ ဘာရွာတာတုန္း ?
အဓိက ကေတာ့ ေဟာဒီ ကာမအာရံုေတြ ရွာေနတာ ။
အဲဒီ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို ရွာေဖြျခင္းဟာ လူ႔ေလာကမွာ
ျမန္မာတစ္နိုင္ငံသာမက ကမၻာမွာ လူသားေတြ ရွိသမ်ွ ရွာေနတာ ,
အားလံုးဟာ ဒါကို ရွာေနတယ္ ။
ဒီ ရွာေဖြမႈဟာ ဘယ္ေတာ့ အဆံုးသတ္မွာလဲ ။
ဘယ္ေတာ့မွ အဆံုးမသတ္ဘူး ။
ဒါျဖင့္ ဒီရွာေဖြမႈက အဆံုးသတ္တဲ႔ နည္းကို ဗုဒၶဘာသာမွာ
ရွာေတြ႔ႏိုင္တယ္ ။
ဝိပႆ နာ က်င့္စဥ္ တစ္ခုကို က်င့္ျပီးေတာ့ -
ေသာတာပတၱိမဂ္ , သကဒါဂါမိမဂ္ , အနာဂါမိမဂ္ , ေသာတာပတၱိဖိုလ္ , သကဒါဂါမိဖိုလ္ , အနာဂါမိဖိုလ္ ရလို႔ အနာဂါမ္ ျဖစ္သြားျပီ ဆိုရင္ -
အဲဒီ ကာမဂုဏ္အာရံုေတြကို ရွာတဲ႔လုပ္ငန္းဟာ အျပီးသတ္သြားျပီ။
အနာဂါမ္ ျဖစ္မွ ဒီရွာေဖြျခင္းဟာ ရပ္တယ္ တဲ႔ ။ ေသာတာပန္ေတာင္ ရွာတုန္းပဲ ။
-------------------------------
( ၂ ) ဘေဝသနာ - ဘဝကို ရွာေနတာ ။
ဘဝကို ရွာတယ္ ဆိုတာ ခုနက အနာဂါမ္ ျဖစ္သြားဦး ။ သူက ဘဝကို ရွာေသးတယ္ ။ ဘယ္ဘဝကို ရွာတာတုန္း ?
သူ႔မွာ ကာမဘံု ဆိုတဲ႔ ေအာက္သံေယာဇဥ္ မရွိေတာ့ဘူး ။
ၿဗဟၼာျပည္ ဆိုတဲ႔ အထက္ သံေယာဇဥ္ ရွိေသးတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ တစ္ခ်ိဳ႕မ်ား ရွာတယ္ေလ ,
ဒီဘဝက မေနရလို႔ ေသသြားေသာအခါ ဒီကုသိုလ္ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေနာင္ဘဝမွာ " ဆိုျပီးေတာ့ . . . ဟုတ္လား ။
တစ္ခ်ိဳ႕ ဆုေတာင္းထဲ ထည့္ေတာင္ ထည့္ေသးတယ္။
သူေဌးေတာင္ တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး , ေဇာတိက ,ဇဋိလ
အကုန္လံုး ထည့္လိုက္တာ ။
တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ အကုန္လံုး ျဖစ္ခ်င္တာေနာ္ ။
ဒီထက္ေကာင္းတဲ႔ဘဝကို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဒီလို ရွာၾကတယ္။
တစ္ခ်ိဳ႕မ်ား သံေယာဇဥ္ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတုန္း ?
ငွက္ျဖစ္ရင္ေတာင္ တစ္ကိုင္းတည္း နားခ်င္ေသးတယ္ ။ သူက
အဲေလာက္ထိေအာင္ ရွာတာ ။ ေမ်ာက္ျဖစ္ရင္လည္း တကိုင္းတည္းပဲ ေနမွာပဲ ။
အဲဒီလို ဘဝကို ရွာမွီးမႈဟာ ဘယ္မွာ အဆံုးသတ္တုန္း ?
ရဟႏၲာျဖစ္မွပဲ အဆံုးသတ္တယ္ ။ ရဟႏၲာ ျဖစ္ျပီ ဆိုရင္ " ဘေဝသနာ " ဘဝကို ရွာေဖြျခင္းဟာ လံုးဝ အၿပီးသတ္သြားတယ္ ။
က်န္တဲ႔သူေတြေတာ့ ရွာေနဦမွာပဲ ။
---------------------------------
( ၃ ) ၿဗဟၼစရိေယသနာ - အက်င့္ျမတ္ကို ရွာေဖြျခင္း တဲ႔ ။
သီလ , သမာဓိ , ပညာ ဆိုတဲ႔ သိကၡာသံုးရပ္ အက်င့္ျမတ္ကို
က်င့္ႀကံ အားထုတ္တယ္ ။က်င့္ႀကံေနတာကိုပဲ ရွာတယ္ လို႔
ေျပာတာ ။
ဘုရားသာသနာ နဲ႔ ႀကံဳလို႔ -
သီလအက်င့္ , သမာဓိအက်င့္ , ျမတ္ေသာ အက်င့္ေတြ က်င့္တယ္။
ကမၼ႒ာန္း အားထုတ္တယ္ ။ ဒါ ဘာရွာတာတုန္း ?
"ျဗဟၼစရိေယသနာ - ျမတ္ေသာအက်င့္ကို ရွာေနတာ ။
အဲဒါ ဘယ္က်မွ အဆံုးသတ္တုန္း ? ရဟႏၲာျဖစ္မွပဲ အဆံုးသတ္ရမွာပဲ ။
ဒီရွာေဖြမႈ ၃ မ်ိဳးထဲမွာ "ျဗဟၼစရိေယသန" ဟာ တကယ္ မြန္ျမတ္တဲ႔ ရွာေဖြမႈလို႔ ေျပာရမယ္ ။
ကိုယ္က -
အိုျခင္းသေဘာ ရွိေတာ့ အိုျခင္းကင္းတဲ႔ နိဗၺာန္ကို ရွာတယ္။
ကိုယ္က -
နာျခင္းသေဘာ ရွိေတာ့ နာျခင္းကင္းတဲ႔ နိဗၺာန္ကို ရွာတယ္။
ကိုယ္က -
ေသျခင္းသေဘာ ရွိေတာ့ ေသျခင္းကင္းတဲ႔ နိဗၺာန္ကို ရွာတယ္။
ကိုယ္က -
ပူပန္ေၾကာင့္ၾကျခင္းသေဘာရွိေတာ့ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိတဲ႔
နိဗၺာန္ ကို ရွာတယ္ ။
အဲဒီ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းကို ရွာတဲ႔ " ျဗဟၼစရိေယသန" ဟာ
ဒီထဲမွာ အႀကံဳးဝင္တယ္ လို႔ ဒီလို ေျပာရမယ္ ။
အဲဒီေတာ့ ဒီသုတၱန္မွာ ျမတ္စြာဘုရားက ရွာေဖြျခင္း ၃ရပ္ကို ဒီလို
ေဟာထားတယ္ ။
-----------------------------------
ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးတို႔တေတြ -
ရွာသင့္တာနဲ႔ မရွာသင့္တာ , ရွာေနၾကတာေတြ ,
ရွာတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ရလာတာေတြက -
အိုျခင္းတရားကို ရွာရင္ အိုျခင္းတရား ပဲ ျပန္ရမယ္ ။
နာျခင္းသေဘာရွိတဲ႔ အရာကို ရွာရင္ နာျခင္းသေဘာ ရွိတာပဲ ရမယ္။
ေသျခင္းသေဘာ ရွိတာကို ရွာရင္ ေသျခင္းသေဘာ ရွိတာကိုပဲ ျပန္ရမယ္ ။
ပူပန္ဆင္းရဲရတာေတြ ရွာေနရင္ ပူပန္ဆင္းရဲမႈပဲ ျပန္ရမယ္ ။
ရွာေဖြျခင္းနဲ႔ ရရွိျခင္းက ကိုယ္ရွာတာ ကိုယ္ရမယ္ေပါ့ ။
ဒါ ဆိုလိုတာ ။
နိဗၺာန္ ရွာမွ ွ နိဗၺာန္ ရမယ္ ေပါ့ ။
ဆက္ရန္ -
" ေဒါက္တာအရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ"
( ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ ရရွိျခင္း ၊ စာ - ၂၉ - ၃၆ ) မွ အက်ဥ္းအား
ေကာက္နုတ္ပူေဇာ္ပါ၏။
ဓမၼ ႏွစ္သက္သူ
No comments:
Post a Comment