Latest News

CREDIT

သတင္းစံုေပ်ာ္၀င္အိုးၾကီးတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ သတင္း၊ဓာတ္ပံုမ်ားသည္ သက္ဆိုင္သူမ်ား၏မူပိုင္သာျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။

Tuesday, January 9, 2018

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ဆိုရင္.....


ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အပါအဝင္ ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္း ဝန္ႀကီး ၆ ဦးကို ႏုတ္ထြက္စာတင္ခုိင္းထား
By ျပည့္ဘုန္းေအာင္
    9 January 2018
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အပါအဝင္ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းေဒသႀကီးက ၀န္ႀကီးတခ်ဳိ႕ကို ေျပာင္းလဲ အစားထိုးခန္႔အပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၿပီးၿပီလို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္ အတြင္းေရးမႉး ဦးဉာဏ္ဝင္းက  ဒီဗြီဘီကိုေျပာပါတယ္။
လက္ရွိအခ်ိန္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တဦးအပါအဝင္ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္တခ်ဳိ႕က ဝန္ႀကီး ၆ ဦးကို ႏုတ္ထြက္စာ တင္ခိုင္းထားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဦးဉာဏ္ဝင္းက အတည္ေျပာၾကားခဲ့တာပါ။
“ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အပါအဝင္ တိုင္းဝန္ႀကီးတခ်ဳိ႕ကို ေျပာင္းလဲခန္႔အပ္ဖို႔ အစိုးရအဖြဲ႔က ပါတီကို တင္ျပထားတာရိွပါတယ္။ ဧရာဝတီတိုင္းက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရယ္ အျခားတစ္ေယာက္ရယ္၊ ပဲခူးတိုင္းနဲ႔ မေကြးတိုင္းနဲ႔ေပါ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာကေတာ့ ပါတီအေနနဲ႔က ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႔မွာ ဒီအေျပာင္းအလဲလုပ္မယ္ ဝန္ႀကီးေတြေနရာကို အစားထိုးဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၿပီးပါၿပီ” လို ့ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာပါတယ္။
လက္ရိွအခ်ိန္မွာ မေကြးတိုင္းေဒသႀကီးအစိုးရအဖြဲ႕ အလုပ္သမား၊ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားဝန္ႀကီး ဦးေနမ်ဳိးေက်ာ္နဲ႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာန ဝန္ႀကီး ဦးစိုးျမင့္၊  ဧရာ၀တီတိုင္းေဒသႀကီး စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရး၊ သယံဇာတႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး၀န္ႀကီး ဦးဘဟိန္းတုိ႔က ၀န္ႀကီးရာထူးက ႏုတ္ထြက္ဖို႔ စာတင္ထားပါတယ္။
သတင္း၊ ဓာတ္ပံု – ျပည့္ဘုန္းေအာင္
DVB

......................................................................
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ဆိုရင္.....
............................................
၀န္ၾကီး ခ်ဳပ္တေယာက္ ဘယ္လိုအာဏာရလာသည္၊ မည္သည့္အေျခအေနတြင္ ရာထူးမွျဖဳတ္ခ်၍ရသည္။ မည္သည့္အေျခအေနတြင္ ျဖဳတ္ခ်၍မရ၊ မည္သို႔ျဖဳတ္ခ်ရသည္ဆိုသည္မ်ားကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ ရွင္းလင္းတင္ျပလိုရင္း ျဖစ္သည္။

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနေသာကိစၥ၊ ေသေသခ်ာခ်ာနားမလည္ေသာကိစၥမွာ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြလို ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္သည္လည္း ျပည္သူက မဲဆႏၵျဖင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ သည္ဟု ထင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ႏိုင္မွ (အေရြးခံရ၍ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္သူကိုမွ) ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ တင္ေျမွာက္ခံရမည္ဆိုသည္ကား မွန္၏။ သို႔ေသာ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရသည့္ အခိ်န္ကစ၍ သူသည္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မဟုတ္ေတာ့၊ ဥပေဒျပဳေရးဟူေသာ လႊတ္ေတာ္တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္မလိုအပ္ေတာ့၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္၏ အႀကီးအကဲ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္သည္။ ဤေနရာ၌ မဲဆႏၵရွင္ ျပည္သူလူထု၏လက္မွတ္မ်ားကို ေကာက္ခံမည္။ ထိုလက္မွတ္မ်ားျဖင့္ ျပန္လည္ျဖဳတ္ခ် မည္ဆိုျခင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ကို တာ၀န္မွျပန္လည္႐ုပ္သိမ္းလိုေသာအခါ ျပဳလုပ္သည့္ Right to Recall ဟူသည့္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းျဖစ္သည္။ ထို Right to Recall ဥပေဒပင္သည္လွ်င္ ဘယ္ႏွရာခိုင္နႈန္းက လက္မွတ္ေရးထိုးလာလွ်င္ လက္ခံစဥ္းစားမလဲဟူသည့္ ရာခိုင္ႏႈန္းကိစၥကို အတိအက် မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသးဘဲ ဦးေရႊမန္းလက္ထက္က ဆိုင္းငံ့အျဖစ္ ထားခဲ့ရေသာဥပေဒ ျဖစ္သည္။ လက္ရိွလက္ခံထားေသာ မဲဆႏၵရွင္ စုစုေပါင္း၏ (၁)ရာခိုင္ႏႈန္းႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပဲြေကာ္မရွင္ထံ တိုင္တန္းခ်က္ကို တင္ျပရမည္ဟူသည့္ ျပ႒ာန္းခ်က္သည္ပင္လွ်င္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တိုင္ၾကားႏိုင္ျခင္းျဖစ္၍ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ႏွင့္မပတ္သက္ေပ။ ရွင္းေအာင္ေျပာရလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တိုင္း(၇)တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ (၇)ခု အတြက္ စုစုေပါင္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ (၁၄)ေယာက္ရိွသည့္အနက္မည္သည့္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုမွ လူထုဆႏၵမဲလက္မွတ္ျဖင့္ ျဖဳတ္ခ်ခြင့္မရိွေခ်။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ခန္႔အပ္စဥ္က သမၼတက နာမည္စာရင္းတင္သြင္းခြင့္ရိွေသာ္လည္း သမၼတ ကပင္လွ်င္ ျဖဳတ္ခ်ခြင့္မရိွေခ်။ ထို႔ထက္အလြန္ေျပာရလွ်င္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေသာ္မွ် ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တေယာက္ကို သူ႔သေဘာႏွင့္သူ ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္အာဏာမရိွေခ်။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ (စြပ္စဲြျပစ္တင္ပိုင္ခြင့္)အာဏာသည္ သက္ဆိုင္ရာတိုင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ (သို႔မဟုတ္) ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မွာပဲရိွေလသည္။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္ အာဏာသည္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္မွတပါး မည္သူ႕ထံတြင္မွ မရိွ၊ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ခ်ပိုင္ခြင့္သည္ မႏၱေလးတိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္မွ တပါးမည္သူ႕ထံတြင္မွ မရိွေၾကာင္း ေျပာလိုရင္းျဖစ္သည္။

၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တေယာက္ကို ရာထူးမွျဖဳတ္ခ်လိုပါက လႊတ္ေတာ္တြင္ စြပ္စဲြျပစ္တင္မႈျပဳႏိုင္ေၾကာင္း ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ ပုဒ္မ ၂၆၃ (တိုင္းေဒႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သို႔မဟုတ္ ၀န္ႀကီး တဦးဦးအေပၚ စြပ္စဲြျပစ္တင္ျခင္း)တြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းျပ႒ာန္းထား၏။

၂၆၃။ (က) တိုင္းေဒၾကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သို႔မဟုတ္ ၀န္ၾကီးတဦးဦးအား ေအာက္ပါ အေၾကာင္းတရပ္ရပ္ေၾကာင့္ စြပ္စဲြျပစ္တင္ႏိုင္သည္ -

(၁) ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေက်းဇူးသစၥာေတာ္ကို ေဖာက္ဖ်က္ျခင္း၊

(၂)ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္တရပ္ရပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္ က်ဴးလြန္ျခင္း၊

(၃) အက်င့္သိကၡာပ်က္ျပားျခင္း၊

(၄) ဖဲြ ့စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ တိုင္းေဒသၾကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သို႔မဟုတ္ ၀န္ၾကီး၏ အရည္အခ်င္းပ်က္ယြင္းျခင္း၊

(၅) ဥပေဒအရေပးအပ္ေသာတာ၀န္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်က္ (၅)ခ်က္မွတပါး မည္သည့္စြပ္စဲြခ်က္ႏွင့္မွ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို အေရးယူ၍မရေခ်။ ထိုအခ်က္မ်ား ေဖာက္ဖ်က္သည္ဟု ကိုယ့္ဘာသာ တဖက္သတ္စြပ္စဲြရံုမွ်ႏွင့္လည္း မရ၊ ၀န္ၾကီးတဦးဦး (သို႔မဟုတ္) ၀န္ၾကီး ခ်ဳပ္တဦးကို အထက္ပါကဲ့သို႔ စြပ္စဲြမည္ဆိုလွ်င္ ပထမဆံုး လိုအပ္သည့္အဆင့္မွာ ဥပမာ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသၾကီး၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို စြပ္စဲြျပစ္တင္မည္ဆိုလွ်င္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္စုစုေပါင္း၏ ေလးပံုတပံုေသာ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး မိမိတို႔၏ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ထံ တင္ျပရမည္ျဖစ္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို မလိုလားသူမ်ားသည္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္လက္မွတ္လိုက္ေကာက္ ေနရံုနွင့္မျပီးဘဲ (ကိုယ္ျဖဳတ္ခ်လိုသည့္ တိုင္းေဒသႀကီး)လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ား ကိုယ့္ဘက္ပါလာေအာင္ အရင္ဆံုးၾကိဳးစားရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုၾကပါစို႔၊ လူဦးေရ ၁၂၃ ေယာက္ရိွေသာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္ တြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို စြပ္စဲြျပစ္တင္မည့္ အဆိုတခုတင္မည္ဆိုလွ်င္ အနည္းဆံုးလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၃၁ ဦး က လက္မွတ္ေရးထိုးကာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ထံ ေတာင္းဆိုရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ ေလးပံုတပံုက ေတာင္းဆိုရံုႏွင့္လည္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ရာထူးမွ ျပဳတ္က်သြားသည္ မဟုတ္ေခ်။ ဒါသည္ပထမအဆင့္ကို လုပ္ႏိုင္ရံုသာရိွေသးသည္။ ဒုတိယအဆင့္တြင္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒က စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖဲြ႕ကိုဖဲြ႕စည္းၿပီး စြပ္စဲြခ်က္ကို စံုစမ္းစစ္ေဆးရမည္။ ထိုသို႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးေသာအခါ စြပ္စဲြခံရသူ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က သူကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္စားလွယ္လႊတ္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေခ်ပခြင့္ေပးရေပမည္။ တတိယ အဆင့္မွာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအဖဲြ႕က ေတြ႕ရိွခ်က္မ်ားကို သက္ဆိုင္ရာတိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကို အစီရင္ခံရမည္။ ထိုအခါ ေတြ႕ရိွခ်က္ကို တိုင္းေဒသၾကီးလႊတ္ေတာ္တြင္ခ်ျပျပီး မဲခဲြဆံုးျဖတ္မည္။ စတုတၳအဆင့္ သည္ အေရးအၾကီးဆံုးအဆင့္ Key Point ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္မွာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တဦး အျပစ္ရိွမရိွ မဲေပးဆံုးျဖတ္ရာတြင္ စုစုေပါင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ အားလံုး၏သံုးပံုနွစ္ပံုက စြပ္စဲြမႈမွန္ကန္သည္ဟု ေထာက္ခံ၍ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ တာ၀န္တြင္ ဆက္လက္ထမ္းရြက္ေစရန္ မသင့္ေၾကာင္း ဆံုးျဖတ္လွ်င္ ထိုဆံုးျဖတ္ ခ်က္ကို ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတထံ တင္ျပအစီရင္ခံရမည္ဟု ပါေပသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက စြပ္စဲြခံရေသာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ရာထူးမွ ရပ္စဲမိန္႔ထုတ္ရမွာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တေယာက္ တကယ္အျပစ္ရိွမရိွ အဆံုးအျဖတ္ေပးမည့္ သူမွာလႊတ္ေတာ္အမတ္ အားလံုး၏ သံုးပံုႏွစ္ပံု (၆၆ရာခိုင္နႈန္း) ဆိုတဲ့အခ်က္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္တြင္ လူဦးေရ ၁၂၃ ဦးရိွေနေသာေၾကာင့္ ထိုအထဲမွ ၆၆ ရခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေသာ ၈၁ ေယာက္က အျပစ္ရိွသည္ဟု မဲေပးမွ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က ျပဳတ္မွာျဖစ္သည္။ ေလာေလာဆယ္တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္၌ NLD အမတ္ ၉၀ ဦး၊ ၾကံ့ခိုင္ေရးအမတ္ ၃ ဦး၊ ရခိုင္အမ်ဳိးသားပါတီက တဦး၊ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၃၁ ဦးရိွေပသည္။ NLD မွလဲြ၍ အျခားအင္အားစုမ်ားမွာ တပ္မေတာ္ ၃၁ + ၾကံ့ခိုင္ေရး ၃ + ရခိုင္ ပါတီ ၁ = စုစုေပါင္း ၃၅ ဦးသာ ရိွေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုျဖဳတ္ခ်ရန္ (စြပ္စဲြျပစ္တင္ရန္) အနည္းဆံုးလိုအပ္ေသာ ၈၁ မဲမွာ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္၌ ရနိုင္ရန္အေၾကာင္း မျမင္ပါ။

ႏိုင္ငံေရးသည္ မိမိစိတ္ထင္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္ေလွ်ာက္ေျပာ၍ရသည့္ အရာမဟုတ္။ တိက်ခိုင္မာေသာ အခ်က္အလက္အေပၚတြင္သာ အေျခခံၿပီး စနစ္တက်အလုပ္လုပ္သျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးကိုသိပၸံဘာသာထဲတြင္ထည့္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ (Political Science) ဟု ေခၚေ၀ၚၾကျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိထင္ျမင္ခ်က္ျဖင့္ အကိုးအကား အေျခအျမစ္မရိွေလွ်ာက္ေျပာျခင္းသည္ အဆံုးသတ္၌ ဘယ္ေနရာမွ မေရာက္ဘဲ ရိွတတ္သည္။ မွန္ကန္ေသာ အခ်က္အလက္ မွန္ကန္ေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈကသာ ထိေရာက္အက်ဳိးရိွတတ္ေပသည္။ သိပၸံနည္းက်တြက္ၾကည့္ေသာအခါ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္တြင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကိုျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ေသာအျဖစ္သည္ မရိွသေလာက္နည္းေၾကာင္း ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ဆႏၵျပမည္၊ လက္ မွတ္ေရးထိုးေကာက္ခံမည္ဆိုျခင္းတို႔မွာ မိမိတို႔၏ စိတ္ခံစားခ်က္အရ ျပဳလုပ္၍ရေသာ္လည္း တိက်ေသာ သက္ေရာက္မႈရိွမည္မဟုတ္ေခ်။ ႏိုင္ငံ၏အျမင့္ဆံုးဥပေဒသည္ ဖဲြ႕စည္းပံုေျခခံဥပေဒ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံ၏ ဥပေဒေၾကာင္းသည္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ထိုျပ႒ာန္း ခ်က္အတိုင္းသာသြားမည္ ျဖစ္သည္။ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ကို နားမလည္ပါဘဲ၊ မေလ့လာပါဘဲ၊ မသိရိွပါဘဲ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မ်ားတြင္၀င္ပါ၍ မရ၊ မျဖစ္ပါေခ်။ အလဲြလဲြအေခ်ာ္ေခ်ာ္သာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ အျငင္းပြားမႈမ်ားျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။ ရခိုင္ျပည္ နယ္လႊတ္ေတာ္၌ အမတ္ေနရာ အမ်ားစုအႏိုင္ရရိွခဲ့ေသာ ရခိုင္အမ်ဳိးသားပါတီ (ANP) က သူတို႔ပါတီမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္တြင္ အမတ္ေနရာအမ်ားစု အႏိုင္ရရိွခဲ့ေသာေၾကာင့္ အစိုးရဖဲြ႕ရာတြင္လည္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို သူတို႔ပါတီမွျဖစ္ရမည္။ ANP ပါတီ၀င္မွ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေနရာမေရခဲ့ပါက အစိုးရအဖဲြ႕ထဲတြင္ မပါ၀င္ေတာ့ဘဲ အတိုက္အခံအျဖစ္သာ ရပ္တည္မည္ဟု အေရးဆိုခဲ့ေပသည္။ NLD ပါတီကလည္း ရခိုင္ အမ်ဳိးသားပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးေအးေမာင္၏စကားကို ဆန္႔က်င္ကာ NLD ပါတီမွ ဦးညီပုကိုသာ ရခိုင္ျပည္ နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ရာထူးကို ခန္႔အပ္ခဲ့ပါသည္။ အမွန္ေတာ့ ေဒါက္တာေအးေမာင္တို႔သည္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘဲ (သို႔မဟုတ္)သိလ်က္ႏွင့္ မသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ျပီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ရာထူးကို ေတာင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၌ ျပည္နယ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ (သို႔မဟုတ္) တိုင္းေဒသၾကီး၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက ေရြးခ်ယ္အဆိုျပဳျပီး သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသၾကီး လႊတ္ေတာ္မ်ားက ခန္႔အပ္ရမည္ဟုဆိုထား၏။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ထိုက္သည့္သူမ်ား၏ အရည္ အခ်င္းမ်ားကိုလည္း ဖဲြ႕စည္းပံုဥပေဒက သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထား၏။ ပုဒ္မ၂၆၁ အရ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္မည့္ သူသည္-

(၁) အသက္ ၃၅ ႏွစ္ျပည့္ရမည္

(၂) ႏိုင္ငံသားမိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားေသာသူ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အနည္းဆံုး ၁၀ ႏွစ္အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့သူ၊ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒပါသတ္မွတ္အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုသူ

(၃) ပုဒ္မ ၁၂၁ တြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ျပည္သူ ့လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံပိုင္ခြင့္မရိွေစေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ၿငိစြန္းျခင္းမရိွသူ

(၄) ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားမ်ားအေပၚသစၥာရိွသူ ျဖစ္ရမည္ဟု သတ္မွတ္ထားေပသည္။ ထိုအရည္ အခ်င္းမ်ားႏွင့္ မျပည့္စံုေၾကာင္း အထင္အရွားမျပသႏိုင္လွ်င္ သမၼတကအမည္စာရင္းတင္သြင္းလာသူကို ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးရန္ ျငင္းပယ္ခြင့္မရိွေစရဟု ပုဒ္မ ၂၆၁ (ဃ) တြင္ တိတိက်က် ေရးသားထားသည္။
ဆိုလိုရင္းမွာ သမၼတမွ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ခန္႔မည္။ ထိုသူသည္ သတ္မွတ္အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီဟု သက္ေသမျပႏိုင္ဘဲ ဟိုလူ႕မၾကိဳက္ဘူး ဒီလူ႕ခန္႔ပါဟုေျပာ၍မရ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီပါက သမၼတခန္႔မည့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေလာင္းကို လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳေပးရံုပဲ ရိွသည္။ ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္ သည္ျဖစ္ေစ ထိုျပ႒ာန္းခ်က္သည္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ျပ႒ာန္းခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထိုအေျခခံဥပေဒသည္ NLD က ေရးဆဲြခဲ့ေသာဥပေဒ မဟုတ္ေပ။ တပ္မေတာ္က ဦးေဆာင္ေရးဆဲြခဲ့ျပီး ၉၂ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ျပည္သူလူထုက အေထာက္ခံႀကီး ေထာက္ခံခဲ့သည္ဟု (ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္) စစ္အစိုးရက တဖြဖြေျပာခဲ့ေသာ အေျခခံဥပေဒႀကီး ျဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒအရ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက ခန္႔ျခင္း ျဖစ္ရာ ထိုခန္႔အပ္မႈကို သေဘာမတူပါက ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ ထိုျပ႒ာန္းခ်က္ကို သေဘာမတူ လက္မခံ ေၾကာင္း၊ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို စစ္အစိုးရက ေရးဆဲြေနစဥ္က ျဖစ္ေစ၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ သက္တမ္း အတြင္း ပထမအၾကိမ္ လႊတ္ေတာ္သက္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္းကျဖစ္ေစ ဦးေအးေမာင္တို႔ အဖဲြ႕က ျပင္ဆင္ျခင္း၊ ကန္႔ကြက္ျခင္း ျပဳရေပမည္။

ထိုစဥ္ကတပ္မွလာေသာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္မ်ားလက္ထက္က အလိုတူအလိုပါ ျငိမ္ေနၾကျပီး NLD အစိုးရမွတင္လာ ေသာ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ခန္႔အပ္ကာမွ မိမိပါတီ၀င္ကို ခန္႔အပ္ပါဟူသည္ ဥပေဒေဘာင္မ၀င္ေခ်။ ထိုသို႔ေသာ ေတာင္းဆိုမႈကို ရွမ္းတို႔ကလည္း မေတာင္းဆိုခဲ့၊ မြန္တို႔ကလည္း မေတာင္းဆိုခဲ့၊ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားက မေတာင္းဆိုဘဲ ရခိုင္ အမ်ဳိးသားပါတီမွ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ရခိုင္အမ်ဳိးသားပါတီအေနျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ သမၼတကခန္႔အပ္ျခင္းကို မိမိတို႔ကလက္ခံရမည့္ တာ၀န္ရိွေနသည္ကို သေဘာေပါက္သင့္ေပသည္။ အကယ္၍ ျဖစ္သင့္သည္မွာ ေနာင္အခါဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္အခါ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ခန္႔အပ္ျခင္းကို သမၼတကခန္႔အပ္ျခင္းအစား ျပည္နယ္ႏွင့္တိုင္း လႊတ္ေတာ္မ်ားက ခန္႔အပ္ခြင့္ျပ႒ာန္းေပးပါဟု အစိုးရ၊ တပ္မေတာ္တို႔အား ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ ပူးေပါင္းေတာင္းဆိုသင့္ေပသည္။

ထိုသို႔ဆိုသျဖင့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္မ်ားသည္ မည္သို႔မွ် ရာထူးမွျပဳတ္က်ႏိုင္ခြင့္မရိွေတာ့ဘဲ ထင္ရာစိုင္းၾကေတာ့မည္ဟု ဆိုလိုရင္းမဟုတ္။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ စြပ္စဲြျပစ္တင္ႏိုင္စရာအေၾကာင္း ၅ ခ်က္မွ တခ်က္ခ်က္ကို အမွန္တကယ္က်ဴးလြန္ေဖာက္ဖ်က္ပါက မိမိပါတီ၀င္ခ်င္းျဖစ္ေစကာမူ ဥပေဒျပဳအမတ္မ်ားက ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ကာကြယ္ေပးမည္မဟုတ္ေခ်။ သို႔ေသာ္ လူတေယာက္၊ အဖဲြ႕တဖဲြ႕က မေက်နပ္၍ ဆႏၵျပရံုလက္မွတ္ေရးထိုး ေတာင္းဆိုရံုႏွင့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တြင္ ဘာမွထိခိုက္မသြားႏိုင္ဘူးဆိုတာ ေျပာလိုရင္း ျဖစ္သည္။ ယခုအျဖစ္တြင္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ေက်းဇူးသစၥာေတာ္ကို ေဖာက္ဖ်က္ျခင္းလည္း မဟုတ္၊ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါျပ႒ာန္းခ်က္တရပ္ရပ္ကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးလြန္ျခင္းလည္း မဟုတ္၊ အက်င့္သိကၡာ ပ်က္ျပားျခင္းလည္း မဟုတ္၊ ဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒတြင္ ျပဌာန္းထားသည့္တိုင္းေဒသၾကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သို႔မဟုတ္ ၀န္ၾကီး၏ အရည္အခ်င္း ပ်က္ယြင္းျခင္းလည္းမဟုတ္၊ ဥပေဒအရ ေပးအပ္ေသာ တာ၀န္မ်ားကို ေက်ပြန္စြာ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းလည္းမဟုတ္သျဖင့္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အေပၚ တရား၀င္ အျပစ္တင္ စြပ္စဲြစရာရိွလာမည္ မဟုတ္ေခ်။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္မည္ဆိုလွ်င္ တည္ဆဲဖဲြ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ေတာ့ လိုေပလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ နားလည္ျပီးမွသာ ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ဆန္႔က်င္ျခင္း၊ ဆႏၵျပျခင္း ဘာကိုပဲလုပ္လုပ္ အဓိပၸာယ္ရိွရိွ လုပ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

သရ၀ဏ္(ျပည္)
................
​ေျခဥ ၁၉၉၊ က။ ႏိုင္​ငံ​ေတာ္​အုပ္​ခ်ဳပ္​​ေရးအႀကီးအကဲသည္​ႏိုင္​ငံ​ေတာ္​သမတျဖစ္​သည္​။
၂၆၄၊ ခ၊ ၁။ႏိုင္​ငံ​ေတာ္​သမတသည္​လုပ္​ငန္​းတာဝန္​ကို​ေက်ပြန္​စြာမထမ္​း​ေဆာင္​ႏိုင္​​ေသာ တိုင္​း သို႔မဟုတ္​ ျပည္​နယ္​ ဝန္​ႀကီးခ်ဳပ္​ သို႔မဟုတ္​ ဝန္​ႀကီးအား
တာဝန္​မွႏုတ္​ထြက္​ရန္​ ၫြန္​ၾကားႏိုင္​သည္။
​ ၫြန္​ၾကားသည္​့အတိုင္​းလိုက္​နာျခင္​း မျပဳလ်ွင္​ တာဝန္​မွရပ္​စဲရမည္​။

ဥပေဒအထက္က လုပ္ရပ္အတြက္  လူေတြရဲ့အသံ

No comments:

Post a Comment