Latest News

CREDIT

သတင္းစံုေပ်ာ္၀င္အိုးၾကီးတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ သတင္း၊ဓာတ္ပံုမ်ားသည္ သက္ဆိုင္သူမ်ား၏မူပိုင္သာျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။

Friday, May 12, 2017

ႀကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္ရင္ သင့္ဘဝကိုေျပာင္းလဲပစ္ရမယ္




၁၉၅၅ ခုႏွစ္ ရဲ႕ေန႔တေန႔မွာ အသက္၂၅ႏွစ္ အရြယ္အေမရိကန္လူငယ္ေလး Jim_Rohn (ဂ်င္မ္)ကို
သူအလုပ္ပိုင္ရွင္ အေမရိကန္ မီလီယံနာသူေ႒းႀကီး John_Earl_Shoaff_(ဂၽြန္အားလ္ေရွာ့) က ေမးခြန္းတခုေမးလိုက္ပါတယ္။

"ဂ်င္မ္ မင္းငါ့ကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ ၆ႏွစ္ရွိသြားၿပီ။ မင္းပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္စုမိၿပီလဲ" တဲ့။
ဂ်င္မ္ကလဲ "သူေ႒းႀကီးခင္ဗ်ား က်ေနာ္တျပားမွမစုမိပါဘူး။ ရတဲ့လခကလဲ က်ေနာ့္အသံုးစရိတ္ကာမိရံုပဲ ရွိပါတယ္။ လစာေလးနဲနဲတိုးလိုက္ ကုန္ေစ်းႏူန္းတက္လိုက္မို႔ ဘာမွမက်န္လို႔ မစုႏိုင္တာပါ"လို႔႐ိုး႐ိုးသားသားေလးပဲေျဖလိုက္ပါတယ္။

လူငယ္ေလးဂ်င္မ္ဟာ အလုပ္ကိုအရမ္းႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္တတ္သူတေယာက္မို႔ သူေ႒းႀကီးက အလြန္သေဘာက်တယ္။ သူေ႒းႀကီးက ဆက္ေျပာတယ္။ "မင္း ႀကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္သလား" တဲ့။
ဂ်င္မ္ကလဲ "ဗ်ာ ခ်မ္းသာခ်င္တာေပါ့။ ခ်မ္းသာေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိလို႔ပါ"။
သူေ႒းႀကီးက"မင္းအလုပ္လုပ္ေနတာ၆ႏွစ္ရွိသြားလို႔ ဘာမွလဲမစုမိဘူးမဟုတ္လား။ မင္း ဒီအတိုင္းဆက္လုပ္ေနရင္ ေနာက္၆ႏွစ္လဲ ဒီအတိုင္းျဖစ္ေနမွာပဲ။ အဲဒီေတာ့ တကယ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ မင္းဘဝကိုေျပာင္းလဲပစ္ရလိမ့္မယ္။ ေျပာင္းလဲႏိုင္မလား"တဲ့။

ဂ်င္မ္က သူေ႒းႀကီးကို ဘယ္လိုမိ်ဳးေျပာင္းလဲရမွာလဲလိုျပန္႔ေမးေတာ့ သူေ႒းႀကီးက "မင္း အလုပ္မွာ ႀကိဳးစားတာထက္ မင္းကိုယ္တိုင္အတြက္ပိုၿပီး ႀကိဳးစားပါ"တဲ့။ သူေ႒းႀကီးရဲ႕အၾကံေပးခ်က္ဟာ တိုတိုေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစကားတိုတိုေလးဟာ ဂ်င္မ္ရဲ႕အသိအျမင္ကိုပြင့္သြားေစခဲ့ပါတယ္။ သူေ႒းႀကီးေျပာတဲ့အတိုင္း သူအတြက္ႀကိဳးစားလိုက္တာ ဂ်င္မ္ဟာ အသက္၃၁ႏွစ္အရြယ္မွာ မီလီယံနာသူေ႒းတေယာက္ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ မီလီယံနာသူေ႒းဆိုတာ လက္ခ်ိဳးေရတြက္လို႔ရေလာက္ေအာင္ အလြန္ကိုနည္းပါတယ္။

ဒီစာကိုဖတ္ေနသူေတြအေနနဲ႔ ဂ်င္မ္ဟာ သူ႔အတြက္ဘာေတြႀကိဳးစားခဲ့လို႔ ၆ႏွစ္ အတြင္းပိုက္ဆံတျပားမွမစုႏိုင္တဲ့လူငယ္ေလးကေန မီလီယံနာသူေ႒းႀကီးျဖစ္သြားရတာလဲလို႔ သိခ်င္ေနမွာပါ။

သူေ႒းႀကီးရဲ႕အျကံေပးစကားမၾကားခင္ ဂ်င္မ္တေယာက္ ၆ႏွစ္ တာကာလကို ဘယ္လိုကုန္ဆံုးခဲ့သလဲၾကည့္ၾကရေအာင္။ ဂ်င္မ္ဟာ အလုပ္ထဲမွာ အရမ္းႀကိဳးစားလုပ္တယ္။ အလုပ္မွာပင္ပန္းတယ္လို႔သူ႔ကိုယ္သူအေၾကာင္းျပၿပီး အလုပ္ကျပန္ အိမ္ေရာက္ညစာစားၿပီးတာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေကာ္ဖီဆိုင္ၿပီး ေထြရာေလးပါးစကားေတြေလွ်ာက္ေျပာၾကတယ္။ ညမိုးႀကီးခ်ဳပ္မွျပန္လာတယ္။ ျပန္ေရာက္တာနဲ႔အိပ္ယာထဲဝင္တယ္။ တခါတေလအျပင္မထြက္ျဖစ္ရင္ အိမ္မွာဘီယာေလးနဲ႔ၿငိမ့္ေနေလ့ရွိတယ္။ တခါတေလ တီဗြီထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။ ညနက္ေရာက္ေတာ့ အိပ္ယာဝင္လိုက္တယ္။ သူ႔မွာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္စိတ္ေတာ့ရွိတယ္။ တေန႔ေတာ့ ကံေကာင္းရင္ ခ်မ္းသာလာမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။ သူေမ်ာ္လင့္ေနတဲ့ကံေကာင္းတဲ့ေန႔ဆိုတာ ၆ႏွစ္ သာၾကာသြားတယ္ ေရာက္မလာပါဘူး။ သူ႔ဘဝဟာ ဒံုရင္းပါပဲ။

သူေ႒းႀကီးအၾကံေပးခ်က္ကိုၾကားၿပီး ေနာက္တရက္ကစၿပီး သူ႔ကိုယ္သူေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တယ္။ ဘာေတြေျပာင္းလဲလိုက္တာလဲ။ အလုပ္ကျပန္တာနဲ႔ထမင္းစာၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေကာ္ဖီဆိုင္သြားမထိုင္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ကခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရွိတဲ့ စာၾကည့္တိုက္ကိုသြားတယ္။ စာၾကည့္တိုက္ပိတ္တဲ့ ည၁၁နာရီထိ စာအုပ္ေတြဖတ္တယ္။ ပရိသတ္ကိုစကားေျပာနည္း ေဖါက္သည္တေယာက္ကို ေစ်းဝယ္ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္နည္း ေစ်းကြက္ရွာေဖြျခင္း ေငြစာရင္းတြက္ခ်က္နည္း အစုရွယ္ယာအေၾကာင္းစတာေတြ အသဲအသန္ဖတ္ၿပီးေလ့လာေတာ့တယ္။ သူဟာ ေကာလိပ္တပိုင္းတစနဲ႔ေက်ာင္းထြက္အလုပ္လုပ္လို႔ ဘြဲ႕တခုေတာင္မရခဲ့ပါဘူး။

တႏွစ္ေလာက္ ႐ုံးဖြင့္ရက္ညတိုင္းနဲ႔ ရံုးပိတ္ရက္ဆို တေနကုန္စာေတြဖတ္လိုက္တာ ကုမၸဏီကသူ႔အရည္အခ်င္းေတြတက္လာတာကိုသေဘာက်ၿပီး ရာထူးတိုးေပးတယ္။ ေနာက္ထပ္တႏွစ္ၾကာျပန္ေတာ့ အရည္အခ်င္းေတြပိုတိုးတက္လာတာနဲ႔အမွ် ရာထူးတိုးခံရ လစာအတိုးခံခဲ့ရျပန္တယ္။ ေနာက္ႏွစ္အနဲငယ္ၾကာေတာ့ သူ အရည္အခ်င္းကိုသူယံုၾကည္လို႔ အလုပ္ကထြက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ကုမၸဏီေထာင္တယ္။ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္လာလို႔ ၆ႏွစ္ အၾကာ အသက္၃၁ႏွစ္နဲ႔ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္မွာပဲ မီလီယံနာသူေ႒းတေယာက္ျဖစ္သြားတယ္။
ဂ်င္မ္ဟာ မီလီယံနာသူေ႒းျဖစ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ စီးပြားေရးမလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေအာင္လုပ္နည္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေဟာေျပာပဲြေတြမွာလိုက္ေဟာေျပာတယ္။ လူေပါင္းမ်ားစြာေစ်းႀကီးေပးၿပီး သူ႔ေဟာေျပာပြဲကိုတက္ေရာက္နားေထာင္ၾကတယ္။ ေဟာေျပာခဝင္ေငြေတြအမ်ားႀကီးရသလို အဲဒီေခတ္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ေအာင္ျမင္ႀကီးပြားေရးေဟာေျပာသူေတြထဲမွာ ထင္ရွားအေက်ာ္ၾကားဆံုးပုဂၢိဳလ္တေယာက္ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဂ်င္မ္ ဘာလို႔ ႀကီးပြားခ်မ္းသာသြားတာလဲ။ အေျဖက...
၁။ သူ႔မွာႀကီးပြားခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ျပင္းျပတဲ့စိတ္ဆႏၵ(Burning_Desire)ရွိတယ္။
၂။ သူ႔အေနအထိုင္ အက်င့္စ႐ိုက္ေတြကို လံုးဝျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလိုက္တယ္။
၃။ စာအုပ္ေတြဖတ္တယ္ ေလ့လာတယ္ ဖတ္ထားတာေတြကို အသံုးခ်တယ္။
၄။ အၾကံေကာင္းေပးတတ္တဲ့Earl_Shoaffနဲ႔ဆံုေတြ႕ခြင့္ရလိုက္တယ္။ ဒါကိုေတာ့ ကံေကာင္းတယ္လို႔ေျပာရမလားပဲ။

ေရးသားသူ - Bamaw Thein Pe

No comments:

Post a Comment