ပုဂံအဝတ္စားအျပည့္ျဖင့္ ေတြ႕ရေသာ ဖြားေတာ္မူခန္း
The Mural painting of Birth of siddhartha with fully Bagan Fashion
The Mural painting of Birth of siddhartha with fully Bagan Fashion
ႏွစ္(၁၀၀၀)ခန္႕ရွိေလေသာ ပုဂံေခတ္နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီမ်ား တာရွည္ခံရျခင္းအေၾကာင္းတရားမ်ား။
----------------------------------------------------------------
ျမန္မာ့နံရံပန္းခ်ီသည္ လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ေပါင္း (၁၀၀၀) နီးပါးက ပုဂံေခတ္လွဳိင္ဘုရားမ်ားအတြင္းတြင္ နံရံပန္းခ်ီမ်ား ေရးဆြဲေသာ ဓေလ့ ကုိ စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရဲျပီး ပုဂံေခတ္ထက္ေစာျပီး မေတြ႕ရွိ ရသလုိ ပထမျမန္မာ အင္ပါယာတည္ အေနာ္ရထာ လက္ထက္ ထိပင္ မေတြ႕ရပါ။ က်န္စစ္သားမင္းလက္ထက္မွသာ မြန္ အိႏၵိယေပါင္းစည္းထားမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရသည္။ ထုိ႕ေနာက္ပုိင္း ပင္းယ ၊ အင္းဝ ၊ ေညာင္ရမ္း ၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရးဆြဲလာၾကရာ ပါေတာ္မူျပီးသည့္တုိင္ ဤနံရံပန္းခ်ီမ်ားကုိ ကုိလုိနီေခတ္အထိ ေရးဆြဲခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ရေလသည္။ နံရံပန္းခ်ီေလ့လာလုိသူမ်ား အတြက္ ျမန္မာ့နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီသည္ ပုဂံတြင္ အေပါမ်ားဆုံးျဖစ္သလုိ ပုဂံေခတ္နံရံပန္းခ်ီပညာသည္ လည္း အထြဋ္အထိပ္သုိ႕ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဘုရားျပီးသည္ ဆုိသည္ႏွင့္ ဘုရားအတြင္းပို္င္းအား အလွအပအတြက္ ၊ အနုပညာသေဘာအား ခံစားနားလည္ေစရန္ သာမဟုတ္ဘဲ ဘာသာေရးအေဆာက္အဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ဘာသာေရး ဆုိင္ရာအဆုံးအမမ်ားမွ သံေဝဂတရားမ်ားရရွိရန္၊ အသိတရား တစ္ခုခုရရွိေစရန္ အစရွိသည္မ်ားကုိ ရည္ရြယ္ျပီး အေဆာက္အဦး အတြင္းပုိင္း ေနရာလြတ္မ်ားတြင္ အနုသုခုမလက္ရာေျမွာက္စြာ ေဆးေရးျခယ္သကာ ပူေဇာ္သကၠာရျပဳၾကသည္။ ထုိသုိ႕ေရးဆြဲရာတြင္ ( ၅၅၀ ) ဇတ္ေတာ္ကုိ အဓိကထား ေရးဆြဲၾကျပီး ၊ ဗုဒၶဝင္နွင့္ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား၊ မဟာယာနႏွင့္ ကႏၲာရပန္းခ်ီမ်ား၊ နတ္ျဗဟၼာရုပ္မ်ား၊ သမုိင္းႏွင့္ ထုိေခတ္ထုိအခါရွိ ျမင္ေတြ႕ရေသာ လူမႈဘဝ၊ ယဥ္ေက်းမႈပုံရိပ္၊ ဝတ္စား ဆင္ယင္ ထုံးဖြဲ႕မႈ၊ အတီးမႈတ္အကခုန္ပုံမ်ား၊ ကႏုတ္ပန္းႏွင့္ ဇတ္ေတာ္လာ တိရိစၦာန္မ်ား အစရွိေသာ ပုံရိပ္တုိ႕ကုိခ်ိန္ထိုိးကာ ေရးဆြဲ ၾကသျဖင့္ ဓါတ္ပုံပညာ မေပၚေသးေသာ ကြ်နု္ပ္တုိ႕ လက္လွမ္းမမွီခဲ့သည့္ အတိတ္ကုိ ေၾကးမုံျပင္တစ္ခုပမာ တံတားထုိး ခ်ိတ္ဆက္ေပးႏုိင္ ေသာ ေဆးေရးပန္းခ်ီမ်ား ျဖစ္ေလသည္။
ပုဂံေခတ္ေဆးေရးပန္းခ်ီအစပုိင္း( ၁၁ ) ရာစုဝန္းက်င္သည္ အိႏၵိယဟန္ကုိအမ်ားဆုံးေတြ႕ရသည္။ႏွာေခါင္းခြ်န္၊ ေမးရုိးကားျပီး မ်က္လုံးျပဴး သည္။ ခႏၱာကုိယ္သည္ ၾတိဘဂၤ ေခၚ သုံးဆစ္ေကြးကာ ႏြဲ႕ေႏွာင္းသည့္သေဘာကုိ ဆုိလုိသည္။ ခႏၱာကုိယ္သည္ ဦးေခါင္း ၏ ( ၈ )ဆခန္႕ရွိတတ္သည္။ လူမင္း၊ နတ္မင္း၊ နဂါးမင္း၊ ဟသၤာမင္း အစရွိေသာ မင္းတို႕ကုိ မ႑လေခၚ စက္ဝန္း သုိ႕မဟုတ္ ထီးတစ္ခုကုိ ဦးေခါင္းတြင္ ဝုိင္းေပးထားသည္။ အမတ္တုိ႕ကုိ မႈတ္ဆိတ္တပ္ေပး သည္၊ ရေသ့သည္ အာဟာရနည္းပါးမႈ ကုိျပလုိသျဖင့္ နံရုိးေပၚေအာင္ ဆြဲေပးသလုိ မဟာယနတုိ႕၏ ဘုရားေလာင္းရုပ္မ်ားတြင္ ၾကာပြင့္ေပၚ တြင္ထုိင္ေနဟန္ကုိ ေရးဆြဲသည္။ စိတ္ဝင္စားဖြယ္အေကာင္းဆုံးကား ဤမ်ွနွစ္ကာလ ေထာင္ခ်ီ ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆးသားမ်ား မပ်က္ပ်ယ္၊ မည္သည့္ေဆးမ်ိဳးကုိ အသုံးျပဳထားပါသနည္းဆုိသည္ကား ေမးခြန္းျဖစ္လာသည္။ နံရံပမ္းခ်ီေလ့လာျခင္းသည္ နက္နဲလြန္းေသာ ပညာျဖစ္သလို စာေရးသူ အေနျဖင့္ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီပညာရွင္ မဟုတ္၍ ကြ်နု္ပ္ သိရွိသမွ်ကုိ ေရးသားမွ်ေဝေပးလုိက္ပါသည္။ ပုဂံပန္းခ်ီတြင္ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီ ၊ အဝတ္ပန္းခ်ီ ၊ သဲပန္းခ်ီစသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးဆြဲၾကသည္။
♢ နံရံေဆးပန္းခ်ီတုိ႕တြင္ အသုံးျပဳေသာ ေဆးမွင္မ်ား
နံရံပန္းခ်ီကုိ ေရးျခယ္ရာတြင္ ( ဖရက္စကုိ Fresco , စက္စကုိ , တင္ပရာ) နည္းစနစ္ (3) မ်ိဳးျဖင့္ ထပ္မံ ခြဲျခားႏူိင္သည္။ Fresco တြင္ သြားစုိက္ဆရာဝန္မ်ား အသုံးျပဳေသာ ပလာစတာသီးသန့္ အျပင္ ၄င္းပလာစတာကုိ သဲ၊ ထုံး၊ေက်ာက္မႈန္႕ စသည္တုိ႕ျဖင့္ အခ်ိဳးက်ေရာကာ ေအာက္ခံမ်က္ႏွာ ျပင္ျပဳလုပ္၍ အစုိဓါတ္မေျခာက္မွီ ေရးျခယ္ေသာ ပန္းခ်ီျဖစ္သည္။ စက္စကုိသည္ Fresco ကုိ တုပထားေသာနည္းျဖစ္သည္။ ေရးျခယ္ မည့္နံရံကုိ အရည္တစ္မ်ိဳး ကုိ ျဖန္းပက္ကာ ထုိအရည္မေျခာက္မွီ ေရးျခယ္ေသာ နည္းျဖစ္ သည္။ တင္ပရာမွာနံရံတစ္ခုေပၚသုိ႕ ၾကက္ဥအကာသုိ႕မဟုတ္ ေကာ္ရည္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေဆးျဖင့္ေရာစပ္ ေရးဆြဲရေသာ နည္းျဖစ္ သည္။
ပုဂံပန္းခ်ီေရးဆြဲရာတြင္ တင္ပရာနည္းႏွင့္ စက္စကုိနည္းတုိ႕ကုိ အသုံးျပဳခဲ့သည္ဟု ပညာရွင္တို႕က ခန္႕မွန္းသည္။ နံရံပန္းခ်ီ ေရးဆြဲ ရာတြင္ ေရးဆြဲလုိေသာ ေက်ာက္ ၊ အဂၤေတ ၊ ေျမ အစရွိေသာ ေအာက္ခံနံရံ ေပၚမူတည္ကာ အသုံးျပဳသည့္ေဆးမွာလည္း ကြာျခားမႈရွိသြားသည္။ ေျမေဆး၊ ခ်ိတ္ေဆး၊ အဂၢိရေဆး၊ သစ္ပင္မွရေသာေဆးအစရွိသည္ မ်ားအား သင့္ေလ်ာ္သလုိ အသုံးျပဳသည္။ ေျမေဆးတြင္ ေျမနီ ၊ ေျမဝါ ၊ ေျမျဖဴတုိ႕ကုိ အမ်ားဆုံးအသုံးျပဳသည္။ အဂၢိရေဆးတြင္ ကုံကမၼံ (Saffron ) ၊ ဒုတၳာ ( Lapis Lazuli) ၊ ေၾကးေပၚတြင္အခ်ဥ္ေရညစ္ေသာအခါ ရလာေသာ ဒုတၳာစိမ္း တုိ႕ျဖစ္သည္။ သစ္ေဆးတြင္ သစ္ပင္မွ ရေသာ အေရာင္တုိ႕ကုိ အသုံးျပဳ ကာ အနက္ေရာင္အတြက္ကုိမူ မီးခုိးမႈိင္း အစရွိသည္တုိ႕ကုိ ေကာ္ျဖင့္ ေရာစပ္ကာ သုတ္ေဆးျပဳလုပ္ သည္။ ထုိသုတ္ေဆးမ်ား အေရာင္တက္လာေစရန္ ငါးသည္းေျခႏွင့္ ေရာစပ္ရျပီး ထုိနံရံမွ အနံ႕ဆုိးမထြက္ေစရန္ နံ႕သာ ၊ ပရုပ္၊ နံ႕သာပု အစရွိသည္တို႕ႏွင့္ ေရာစပ္ေပးရသည္။ ထုံးနံရံမ်ားေအာက္ခံျဖစ္ ပါက ထုံးသည္ ကုိက္တတ္သည့္သေဘာ ရွိသျဖင့္ မန္က်ည္းမွည့္ ရည္၊ အခ်ဥ္ရည္ အစရွိသည့္ တစ္ခုခုေသာအရည္တုိ႕ျဖင့္ ပက္ျဖန္း ကာ ထုံးအခုိးကုိသတ္ရသည္။
စုတ္တံကုိ ႏြားအရွင္၏ နားအတြင္းမွအေမြးကုိ ငွက္ေတာင္ ထိပ္တြင္ တပ္ကာအသုံးျပဳသည္။ နံရံပန္းခ်ီကုိ စတင္ေရးဆြဲမည္ ဆုိလွ်င္ ခံေဆးတစ္ထပ္စတင္ခံရသည္။ ထုိ႕ေနာက္ လႈိင္ဘုရား၏ မ်က္ႏွာက်က္ တြင္ ေနၾကာပန္းကုိကုိယ္စားျပဳေသာ ပန္းအဝုိင္း ၾကယ္တငုိ ၊ က်က္တငုိယ္ မြန္ဘာသာမွစတင္ကာ ေအာက္သုိ႕ တျဖည့္းျဖည္းခ်ေရးဆြဲသြား ရသည္။နံရံႏွင့္မ်က္ႏွာက်က္ ခ်ိတ္ဆက္ ရာေနရာမ်ားတြင္ ကႏုတ္ပန္း သုိ႕မဟုတ္ ႏွစ္က်ိတ္ရွစ္ဆူဘုရား ပုံေတာ္မ်ား ေရးဆြဲသည္။ ၄င္းေနာက္ တြင္( ၅၅၀ ) ဇတ္ေတာ္၊ သမၼဗုေဒၶ ၊ ဗုဒၶဝင္မ်ား ႏွင့္ အျခားဇတ္ေတာ္မ်ား ေရးဆြဲရသည္။ထုိဇတ္ေတာ္မ်ားေရးဆြဲရန္ ေရျပင္ညီမ်ဥ္းေရးဆြဲရာ တြင္ၾကိဳးကုိ ေဆးပုံးတြင္ ႏွစ္ယူကာ လုိင္းခ်ရသည္။ ေအာက္ခ်င္မိတ္တိုိး ေနရာခန့္တြင္ ကႏုတ္ပန္းမ်ားျဖင့္ ပိတ္လုိက္သည္။ နံရံေပၚ ဇတ္ကြက္ေဖာ္ရာတြင္ မခက္လွေသာ္လည္း မ်က္ႏွာက်က္တြင္မူ ေရးဆြဲရာတြင္ အခက္ခဲရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အထက္သုိ႕တက္ႏုိင္ ရန္ စင္တစ္ခုခံကာ ထုိစင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္၍လည္းေကာင္း၊ ထုိင္၍လည္းေကာင္း မ်က္လုံးမ်ားအတြင္း ေဆးစက္မက်မိေစရန္ အထူးဂရုျပဳ ေရးဆြဲရသည္။ထုိသုိ႕ေရးဆြဲရာတြင္ လက္အေနထား မွာလည္း အေရးၾကီးသည္။ လက္ခုံသည္ နံရံတြင္ ေထာက္ကာ ေရးဆြဲပါက ေအာက္ခံဆြဲျပီးေသာ ေနရာတြင္ ေဆးမ်ား ပ်က္စီး သြားတတ္သျဖင့္ တရုတ္တုိ႕စုတ္တံအသုံးျပဳသကဲ့သုိ႕ လက္ခုံကို
မ၍ျဖစ္ေစ၊ ေဆးမ်ားကုိခြထားႏုိင္ေသာ ဂြတစ္ခုကုိခံ၍ျဖစ္ေစ၊ ေရးဆြဲရသည္။ ေမွာင္လြန္းေသာ ေနရာမ်ား ေရးျခယ္ရာတြင္ ကညင္ဆီမီးကုိ သုံးရသည္။ ျမန္မာ့ပန္းခ်ီသည္ အနားသတ္လုိင္းဆြဲ ကာ ေဆးမွင္ျဖည့္ရသည့္အျပင္ အမ်ားအားျဖင့္ လူအမ်ားႏွင့္ ဆြဲယူရေသာ ပန္းခ်ီအမ်ိဳးအစား ျဖစ္သည္။ ပုဂံရွိ ဘုရားသုံးဆူဘရား သည္ အနားသတ္လုိင္းသာဆြဲျပီး အေျခေနေၾကာင့္ ေဆးမျဖည့္ဘဲ ခ်န္ထားေသာ နံရံပန္းခ်ီတုိ႕ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ပုဂံပန္းခ်ီသည္ အနီးအေဝး၊ အလင္းအေမွာင္၊ အပူအေအးသေဘာမ်ိဳး မရွိေခ်။ ပန္းခ်ီေရးရာတြင္ ပန္းခ်ီဆရာတုိ႕သည္ လြတ္လပ္စြာဖန္တီး ေရးဆြဲသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ပန္းခ်ီဆရာတုိ႕သည္ ၄င္းတုိ႕ပုဂၢိဳလ္ေရး အားျဖင့္ မႏွစ္သက္ သူကုိ ဇတ္ေတာ္၏လူဆုိးခန္း ေနရာမ်ိဳး ေတမိဇတ္ေတာ္ကဲ့သုိ႕ ခုိးသားေလးေယာက္အား အျပစ္စီရင္ခန္း တုိ႕တြင္ ထုိပုဂၢိဳလ္တုိ႕၏ မ်က္ႏွာ မ်ား ထည့္ေရးဆြဲသည္။ မိမိတုိ႕အေနျဖင့္ ေဆးလိပ္ ၊အရက္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္၍ အရက္ႏွင့္ဇတ္ေတာ္ မည္သုိ႕မွ် မလုိက္ ဖက္ေသာ္ျငားလည္း တံခါးမွဴး ကဲ့သုိ႕ မထင္မရွားေနရာမ်ိဳးတြင္ ေဆးတံရွည္မ်ားကုိ ထည့္သြင္း ေရးဆြဲသည္။ အရက္ၾကိဳက္သူမ်ား အတြက္လည္း အရက္ပုလင္းအား တံခါး၏ေအာက္ေျခတုိ႕တြင္ ေထာင္ထား ျခင္း ပုံမ်ိဳးကုိ ေရးဆြဲသည္။ ဤပန္းခ်ီမ်ားကုိ ေနာင္းေခတ္ပန္းခ်ီမ်ားတြင္ ေရးဆြဲသည့္ မုံရြာၿမိဳ႕အနီး ဖုိလ္ဝင္ေတာင္ အတြင္းနံရံမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။
နံရံပန္းခ်ီတို႕သည္ ထုိေခတ္ထုိအခါက ပုံရိပ္ကုိ အျပည့္ဝ သိရွိခြင့္ ရရွိေစေသာ ဓါတ္ပုံတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။ ပုဂံရွိ နႏၵမညာ ဘုရားအတြင္း၌ မာနတ္မ်ားဖ်ားေယာင္းေသာ ေဆးေရးမွာ အလြန္ ပင္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ဝက္ၾကီးအင္းဂူေျပာက္ၾကီး၊ ျမင္းကပါဂူေျပာက္ၾကီး၊ ေလာကထိပ္ပံဘုရားစသည္တုိ႕သည္ ပုဂံတြင္ အေကာင္းဆုံးနံရံ ပန္းခ်ီရွိေသာ ဘုရားမ်ားျဖစ္သည္။ ေခမဂၤဘုရားစုအတြင္းတြင္ အဝတ္ပန္းခ်ီနွင့္ဘုရားတစ္ဆူရွိသည္။
နံရံပန္းခ်ီအား ျခိမ္းေျခာက္ ေနေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားစြာ အနက္မွ တိရိစၦာန္၊ ရာသီဥတု ၊ သဘာဝေဘး ႏွင့္ လူ႕ပေယာဂတုိ႕ သည္ အဆုိးရြားဆုံးျဖစ္သည္။ တိရိစၦာန္တုိ႕ ေၾကာင့္ျဖစ္တတ္သည့္ ပ်က္စီးမႈမ်ားမွာ နံရံပန္းခ်ီရွိေသာ ဂူမ်ားတြင္ တိရိစၦာန္မ်ား ေနထုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မုံရြာဖုိလ္ဝင္ေတာင္ရွိ မိဖုရားဂူ အတြင္းတြင္ ေမ်ာက္မ်ား ေလ်ာင္းေတာ္မူ ရုပ္ထုေတာ္ၾကီးေပၚတြင္ ခုန္ေပါက္ ေျပးလြားျခင္းျဖင့္ ထုိဆင္းတုႏွင့္ ကပ္ေနေသာ နံရံေဆးေရး ပန္းခ်ီမ်ား ပ်က္စီးသည္ကုိ စာေရးသူကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ဖူးသည္။ ရာသီဥတုတြင္ အပူလြန္ကဲျခင္း၊ အေဆာက္အဦးယုိယြင္းကာ ေရစိမ့္ဝင္ျခင္း ၊ ဆားဓါတ္ပါဝင္မႈမ်ားေသာ ေလတုိက္ျခင္းတုိ႕ ျဖစ္သည္။ လူ႕ပေယာဂတြင္ ပန္းခ်ီတန္ဖိုးကုိနားမလည္ လက္ဆီ ျပန္မ်ားျဖင့္ ထိေတြ႕ ကုိင္တြယ္ ပြတ္သတ္ျခင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္အနီး အမႈိက္သရုိက္မ်ားစုပုံျခင္း နံရံတြင္ အေပါစား မွင္ဖ်က္ေဆး
( Correction Pen ) တုိ႕ျဖင့္ မည္သူ + မည္သူ အမွတ္တရ စသျဖင့္ေသာ တိမ္ဖ်ဥ္းေသာ စာမ်ားေရးသားျခင္း ၊ ေရရွည္တြင္ အပူျဖစ္ေစေသာ အလင္းမ်ားေသာ လ်ပ္စစ္မီးေရာင္မ်ား (ဥပမာ) နံရံပန္းခ်ီလုိက္လံၾကည့္သည့္ အပူထြက္လြန္ေသာ မီးသီးထြန္းျခင္း ႏွင့္ ( Lux - 150 ) ထက္ပုိေသာ ကင္မရာ ( Flash ) မီးဖြင့္ရုိက္ကူး ျခင္း ၊ မွိန္ေနေသာေဆးမ်ား ၾကည္ညိဳဖြယ္အသြင္ ေဆာင္ႏူိင္ရန္ ထုံးသုတ္ျခင္းစသည့္ အသိတရားေခါင္းပါးမႈ တုိ႕ေၾကာင့္ ၾကီးမားေသာ အဖုိးမျဖတ္ႏူိင္သည့္ ပန္းခ်ီမ်ား ဆုံးရႈံးရ သည္။ ဥပမာ အာနႏၵာဘုရားလႈိင္အတြင္း ေခတ္အဆက္ ဆက္ ထုံးသုတ္သျဖင့္ ထုံး ( ၇ ) လြာေအာက္တြင္ နံရံေဆးေရးမ်ား ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အျခားတစ္ခုမွာ တန္ဖုိးနားလည္ လြန္းကာ ပ်က္စီး၊ ေပ်ာက္ဆုံးျခင္းလည္း ရွိသည္။ ၁၈၉၉ ခုႏွစ္က ေခ်ာက္ေရနံေျမတြင္တာဝန္က်ေသာ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိး ထိုမန္( Th H Thoman ) ႏွင့္ Dr Fritz Von Noetlin ဆိုသူႏွစ္ေယာက္ တို႔ ဝက္ႀကီးအင္းဂူေျပာက္ႀကီးဘုရား၌ သုေတသနျပဳလုပ္ရန္ အေၾကာင္းျပကာ နံရံပန္းခ်ီေရးဆြဲထားေသာ အဂၤေတကို အကြက္ခ်ျပီးလႊ ျဖင့္တိုက္၍ ခိုးယူသြားခဲ့သည္။ ဖြားေစာ႐ြာ သူၾကီး ဦးထြန္းက ႏြားေပ်ာက္၍လိုက္ရွာစဥ္ လႊသံၾကား၍ ဝင္ၾကည့္ရာမွ ၎အားတားျမစ္သည္။ ျဖတ္လက္စတန္းလန္းကို သတင္းစာ ကပ္လ်က္ ၁၈၊ ၉၊ ၁၈၉၉ ေန႔စြဲပါ ဂ်ာမာန္သတင္းစာ ( Evening Time Glascow ) ကပ္လ်က္ က်န္ခဲ့ သည္။ ၎ခိုးယူ သြားပါေၾကာင္းကုိ ေခမဂၤဘုရားစု ဘုရားအမွတ္( 1844 ) တြင္ ခံဝန္လက္မွတ္ထုိး သြားခဲ့ဖူးသည္။ ထုိခုိးယူမႈ အတြက္ ဖြားေစာရြာသူၾကီး မွ ပခုကၠဴအေရးပုိင္ Mr. Scovell အားတုိင္တန္းခဲ့သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္အဂၤလိပ္တုိ႕က ထိုမန္အား ျပည္ဝင္ခြင့္ပိတ္ကာ နုိင္ငံသားကခိုးယူလွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ ( ၃ ) လ ခ်မွတ္သည့္ ဥပေဒကုိ ေရးဆြဲေပးခ့ဲသည္။
♢နံရံပန္းခ်ီအပ်က္စီးမ်ားကို မည္သုိ႕ကာကြယ္ရမည္နည္း♢
အက္ကြဲကာ အတြင္းတြင္ ေလခုိေနေသာ နံရံကုိ ေရျဖင့္ အေခါင္းေပါက္ အတြင္းေဆးခ်ရသည္။ ထုိအတြင္းသုိ႕ ေကာ္ျဖင့္ ထုိးထည့္ကာ ေလဟာနယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းႏူိင္မည္။ အေပၚယံ အညစ္ေၾကးမ်ားကုိ သန္႔စင္ရာတြင္ ေရ( ၁ ) လီတာအား Ammonia Carbon 4% , Indanol 1 % တုိ႕ျဖင့္ေရာကာ ဂ်ပန္စကၠဴတြင္ စြတ္ျပီး ၂ မိနစ္ခန္႕ကပ္ကာ ဝါဂြမ္းျဖင့္ ျပန္လည္ ဆြတ္ယူ ရသည္။ထုိ႕အျပင္ေနာက္ထပ္ျပန္မရႏူိင္ေတာ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္႕ရွိေလျပီျဖစ္ေသာ ဤနံရံပန္းခ်ီတုိ႕ မေပ်ာက္ပ်က္ရေလေအာင္ လက္ေတြ႕တြင္ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ ထိေတြ႕ကုိင္တြယ္ကာ မွင္ဖ်က္ေဆး ႏွင့္ေရးျခင္းကို ျမင္ေတြ႕ပါက တာဝန္သိ ႏုူိင္ငံသားေကာင္းတစ္ဦး အေနျဖင့္ တားျမစ္ျခင္း၊ မသိသူမ်ားစြာ ရွိေလေသာ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ေရြလူမ်ိဳးမ်ား သိၾကေလေအာင္ သတိေပးေခါင္းေလာင္း ထုိးသည့္သေဘာျဖင့္ ရွယ္ေပးၾကပါဟု စာေရးသူမွ တုိက္တြန္းလုိက္ပါသည္။
#သုခုမအလင္းတန္းမ်ား
Ref:
- နံရံေပၚကပန္းခ်ီမ်ား
- နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီ
- The Paintings that Revolutionized Art
- ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္းႏွစ္ခ်ဳပ္ ၁၉၈၈
ျမန္မာ့နံရံပန္းခ်ီသည္ လြန္ခဲ့ေသာနွစ္ေပါင္း (၁၀၀၀) နီးပါးက ပုဂံေခတ္လွဳိင္ဘုရားမ်ားအတြင္းတြင္ နံရံပန္းခ်ီမ်ား ေရးဆြဲေသာ ဓေလ့ ကုိ စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရဲျပီး ပုဂံေခတ္ထက္ေစာျပီး မေတြ႕ရွိ ရသလုိ ပထမျမန္မာ အင္ပါယာတည္ အေနာ္ရထာ လက္ထက္ ထိပင္ မေတြ႕ရပါ။ က်န္စစ္သားမင္းလက္ထက္မွသာ မြန္ အိႏၵိယေပါင္းစည္းထားမႈမ်ား ေတြ႕ရွိရသည္။ ထုိ႕ေနာက္ပုိင္း ပင္းယ ၊ အင္းဝ ၊ ေညာင္ရမ္း ၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရးဆြဲလာၾကရာ ပါေတာ္မူျပီးသည့္တုိင္ ဤနံရံပန္းခ်ီမ်ားကုိ ကုိလုိနီေခတ္အထိ ေရးဆြဲခဲ့သည္ကုိ ေတြ႕ရေလသည္။ နံရံပန္းခ်ီေလ့လာလုိသူမ်ား အတြက္ ျမန္မာ့နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီသည္ ပုဂံတြင္ အေပါမ်ားဆုံးျဖစ္သလုိ ပုဂံေခတ္နံရံပန္းခ်ီပညာသည္ လည္း အထြဋ္အထိပ္သုိ႕ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ဘုရားျပီးသည္ ဆုိသည္ႏွင့္ ဘုရားအတြင္းပို္င္းအား အလွအပအတြက္ ၊ အနုပညာသေဘာအား ခံစားနားလည္ေစရန္ သာမဟုတ္ဘဲ ဘာသာေရးအေဆာက္အဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ဘာသာေရး ဆုိင္ရာအဆုံးအမမ်ားမွ သံေဝဂတရားမ်ားရရွိရန္၊ အသိတရား တစ္ခုခုရရွိေစရန္ အစရွိသည္မ်ားကုိ ရည္ရြယ္ျပီး အေဆာက္အဦး အတြင္းပုိင္း ေနရာလြတ္မ်ားတြင္ အနုသုခုမလက္ရာေျမွာက္စြာ ေဆးေရးျခယ္သကာ ပူေဇာ္သကၠာရျပဳၾကသည္။ ထုိသုိ႕ေရးဆြဲရာတြင္ ( ၅၅၀ ) ဇတ္ေတာ္ကုိ အဓိကထား ေရးဆြဲၾကျပီး ၊ ဗုဒၶဝင္နွင့္ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား၊ မဟာယာနႏွင့္ ကႏၲာရပန္းခ်ီမ်ား၊ နတ္ျဗဟၼာရုပ္မ်ား၊ သမုိင္းႏွင့္ ထုိေခတ္ထုိအခါရွိ ျမင္ေတြ႕ရေသာ လူမႈဘဝ၊ ယဥ္ေက်းမႈပုံရိပ္၊ ဝတ္စား ဆင္ယင္ ထုံးဖြဲ႕မႈ၊ အတီးမႈတ္အကခုန္ပုံမ်ား၊ ကႏုတ္ပန္းႏွင့္ ဇတ္ေတာ္လာ တိရိစၦာန္မ်ား အစရွိေသာ ပုံရိပ္တုိ႕ကုိခ်ိန္ထိုိးကာ ေရးဆြဲ ၾကသျဖင့္ ဓါတ္ပုံပညာ မေပၚေသးေသာ ကြ်နု္ပ္တုိ႕ လက္လွမ္းမမွီခဲ့သည့္ အတိတ္ကုိ ေၾကးမုံျပင္တစ္ခုပမာ တံတားထုိး ခ်ိတ္ဆက္ေပးႏုိင္ ေသာ ေဆးေရးပန္းခ်ီမ်ား ျဖစ္ေလသည္။
ပုဂံေခတ္ေဆးေရးပန္းခ်ီအစပုိင္း( ၁၁ ) ရာစုဝန္းက်င္သည္ အိႏၵိယဟန္ကုိအမ်ားဆုံးေတြ႕ရသည္။ႏွာေခါင္းခြ်န္၊ ေမးရုိးကားျပီး မ်က္လုံးျပဴး သည္။ ခႏၱာကုိယ္သည္ ၾတိဘဂၤ ေခၚ သုံးဆစ္ေကြးကာ ႏြဲ႕ေႏွာင္းသည့္သေဘာကုိ ဆုိလုိသည္။ ခႏၱာကုိယ္သည္ ဦးေခါင္း ၏ ( ၈ )ဆခန္႕ရွိတတ္သည္။ လူမင္း၊ နတ္မင္း၊ နဂါးမင္း၊ ဟသၤာမင္း အစရွိေသာ မင္းတို႕ကုိ မ႑လေခၚ စက္ဝန္း သုိ႕မဟုတ္ ထီးတစ္ခုကုိ ဦးေခါင္းတြင္ ဝုိင္းေပးထားသည္။ အမတ္တုိ႕ကုိ မႈတ္ဆိတ္တပ္ေပး သည္၊ ရေသ့သည္ အာဟာရနည္းပါးမႈ ကုိျပလုိသျဖင့္ နံရုိးေပၚေအာင္ ဆြဲေပးသလုိ မဟာယနတုိ႕၏ ဘုရားေလာင္းရုပ္မ်ားတြင္ ၾကာပြင့္ေပၚ တြင္ထုိင္ေနဟန္ကုိ ေရးဆြဲသည္။ စိတ္ဝင္စားဖြယ္အေကာင္းဆုံးကား ဤမ်ွနွစ္ကာလ ေထာင္ခ်ီ ေနျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေဆးသားမ်ား မပ်က္ပ်ယ္၊ မည္သည့္ေဆးမ်ိဳးကုိ အသုံးျပဳထားပါသနည္းဆုိသည္ကား ေမးခြန္းျဖစ္လာသည္။ နံရံပမ္းခ်ီေလ့လာျခင္းသည္ နက္နဲလြန္းေသာ ပညာျဖစ္သလို စာေရးသူ အေနျဖင့္ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီပညာရွင္ မဟုတ္၍ ကြ်နု္ပ္ သိရွိသမွ်ကုိ ေရးသားမွ်ေဝေပးလုိက္ပါသည္။ ပုဂံပန္းခ်ီတြင္ နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီ ၊ အဝတ္ပန္းခ်ီ ၊ သဲပန္းခ်ီစသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးဆြဲၾကသည္။
♢ နံရံေဆးပန္းခ်ီတုိ႕တြင္ အသုံးျပဳေသာ ေဆးမွင္မ်ား
နံရံပန္းခ်ီကုိ ေရးျခယ္ရာတြင္ ( ဖရက္စကုိ Fresco , စက္စကုိ , တင္ပရာ) နည္းစနစ္ (3) မ်ိဳးျဖင့္ ထပ္မံ ခြဲျခားႏူိင္သည္။ Fresco တြင္ သြားစုိက္ဆရာဝန္မ်ား အသုံးျပဳေသာ ပလာစတာသီးသန့္ အျပင္ ၄င္းပလာစတာကုိ သဲ၊ ထုံး၊ေက်ာက္မႈန္႕ စသည္တုိ႕ျဖင့္ အခ်ိဳးက်ေရာကာ ေအာက္ခံမ်က္ႏွာ ျပင္ျပဳလုပ္၍ အစုိဓါတ္မေျခာက္မွီ ေရးျခယ္ေသာ ပန္းခ်ီျဖစ္သည္။ စက္စကုိသည္ Fresco ကုိ တုပထားေသာနည္းျဖစ္သည္။ ေရးျခယ္ မည့္နံရံကုိ အရည္တစ္မ်ိဳး ကုိ ျဖန္းပက္ကာ ထုိအရည္မေျခာက္မွီ ေရးျခယ္ေသာ နည္းျဖစ္ သည္။ တင္ပရာမွာနံရံတစ္ခုေပၚသုိ႕ ၾကက္ဥအကာသုိ႕မဟုတ္ ေကာ္ရည္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ေဆးျဖင့္ေရာစပ္ ေရးဆြဲရေသာ နည္းျဖစ္ သည္။
ပုဂံပန္းခ်ီေရးဆြဲရာတြင္ တင္ပရာနည္းႏွင့္ စက္စကုိနည္းတုိ႕ကုိ အသုံးျပဳခဲ့သည္ဟု ပညာရွင္တို႕က ခန္႕မွန္းသည္။ နံရံပန္းခ်ီ ေရးဆြဲ ရာတြင္ ေရးဆြဲလုိေသာ ေက်ာက္ ၊ အဂၤေတ ၊ ေျမ အစရွိေသာ ေအာက္ခံနံရံ ေပၚမူတည္ကာ အသုံးျပဳသည့္ေဆးမွာလည္း ကြာျခားမႈရွိသြားသည္။ ေျမေဆး၊ ခ်ိတ္ေဆး၊ အဂၢိရေဆး၊ သစ္ပင္မွရေသာေဆးအစရွိသည္ မ်ားအား သင့္ေလ်ာ္သလုိ အသုံးျပဳသည္။ ေျမေဆးတြင္ ေျမနီ ၊ ေျမဝါ ၊ ေျမျဖဴတုိ႕ကုိ အမ်ားဆုံးအသုံးျပဳသည္။ အဂၢိရေဆးတြင္ ကုံကမၼံ (Saffron ) ၊ ဒုတၳာ ( Lapis Lazuli) ၊ ေၾကးေပၚတြင္အခ်ဥ္ေရညစ္ေသာအခါ ရလာေသာ ဒုတၳာစိမ္း တုိ႕ျဖစ္သည္။ သစ္ေဆးတြင္ သစ္ပင္မွ ရေသာ အေရာင္တုိ႕ကုိ အသုံးျပဳ ကာ အနက္ေရာင္အတြက္ကုိမူ မီးခုိးမႈိင္း အစရွိသည္တုိ႕ကုိ ေကာ္ျဖင့္ ေရာစပ္ကာ သုတ္ေဆးျပဳလုပ္ သည္။ ထုိသုတ္ေဆးမ်ား အေရာင္တက္လာေစရန္ ငါးသည္းေျခႏွင့္ ေရာစပ္ရျပီး ထုိနံရံမွ အနံ႕ဆုိးမထြက္ေစရန္ နံ႕သာ ၊ ပရုပ္၊ နံ႕သာပု အစရွိသည္တို႕ႏွင့္ ေရာစပ္ေပးရသည္။ ထုံးနံရံမ်ားေအာက္ခံျဖစ္ ပါက ထုံးသည္ ကုိက္တတ္သည့္သေဘာ ရွိသျဖင့္ မန္က်ည္းမွည့္ ရည္၊ အခ်ဥ္ရည္ အစရွိသည့္ တစ္ခုခုေသာအရည္တုိ႕ျဖင့္ ပက္ျဖန္း ကာ ထုံးအခုိးကုိသတ္ရသည္။
စုတ္တံကုိ ႏြားအရွင္၏ နားအတြင္းမွအေမြးကုိ ငွက္ေတာင္ ထိပ္တြင္ တပ္ကာအသုံးျပဳသည္။ နံရံပန္းခ်ီကုိ စတင္ေရးဆြဲမည္ ဆုိလွ်င္ ခံေဆးတစ္ထပ္စတင္ခံရသည္။ ထုိ႕ေနာက္ လႈိင္ဘုရား၏ မ်က္ႏွာက်က္ တြင္ ေနၾကာပန္းကုိကုိယ္စားျပဳေသာ ပန္းအဝုိင္း ၾကယ္တငုိ ၊ က်က္တငုိယ္ မြန္ဘာသာမွစတင္ကာ ေအာက္သုိ႕ တျဖည့္းျဖည္းခ်ေရးဆြဲသြား ရသည္။နံရံႏွင့္မ်က္ႏွာက်က္ ခ်ိတ္ဆက္ ရာေနရာမ်ားတြင္ ကႏုတ္ပန္း သုိ႕မဟုတ္ ႏွစ္က်ိတ္ရွစ္ဆူဘုရား ပုံေတာ္မ်ား ေရးဆြဲသည္။ ၄င္းေနာက္ တြင္( ၅၅၀ ) ဇတ္ေတာ္၊ သမၼဗုေဒၶ ၊ ဗုဒၶဝင္မ်ား ႏွင့္ အျခားဇတ္ေတာ္မ်ား ေရးဆြဲရသည္။ထုိဇတ္ေတာ္မ်ားေရးဆြဲရန္ ေရျပင္ညီမ်ဥ္းေရးဆြဲရာ တြင္ၾကိဳးကုိ ေဆးပုံးတြင္ ႏွစ္ယူကာ လုိင္းခ်ရသည္။ ေအာက္ခ်င္မိတ္တိုိး ေနရာခန့္တြင္ ကႏုတ္ပန္းမ်ားျဖင့္ ပိတ္လုိက္သည္။ နံရံေပၚ ဇတ္ကြက္ေဖာ္ရာတြင္ မခက္လွေသာ္လည္း မ်က္ႏွာက်က္တြင္မူ ေရးဆြဲရာတြင္ အခက္ခဲရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အထက္သုိ႕တက္ႏုိင္ ရန္ စင္တစ္ခုခံကာ ထုိစင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္၍လည္းေကာင္း၊ ထုိင္၍လည္းေကာင္း မ်က္လုံးမ်ားအတြင္း ေဆးစက္မက်မိေစရန္ အထူးဂရုျပဳ ေရးဆြဲရသည္။ထုိသုိ႕ေရးဆြဲရာတြင္ လက္အေနထား မွာလည္း အေရးၾကီးသည္။ လက္ခုံသည္ နံရံတြင္ ေထာက္ကာ ေရးဆြဲပါက ေအာက္ခံဆြဲျပီးေသာ ေနရာတြင္ ေဆးမ်ား ပ်က္စီး သြားတတ္သျဖင့္ တရုတ္တုိ႕စုတ္တံအသုံးျပဳသကဲ့သုိ႕ လက္ခုံကို
မ၍ျဖစ္ေစ၊ ေဆးမ်ားကုိခြထားႏုိင္ေသာ ဂြတစ္ခုကုိခံ၍ျဖစ္ေစ၊ ေရးဆြဲရသည္။ ေမွာင္လြန္းေသာ ေနရာမ်ား ေရးျခယ္ရာတြင္ ကညင္ဆီမီးကုိ သုံးရသည္။ ျမန္မာ့ပန္းခ်ီသည္ အနားသတ္လုိင္းဆြဲ ကာ ေဆးမွင္ျဖည့္ရသည့္အျပင္ အမ်ားအားျဖင့္ လူအမ်ားႏွင့္ ဆြဲယူရေသာ ပန္းခ်ီအမ်ိဳးအစား ျဖစ္သည္။ ပုဂံရွိ ဘုရားသုံးဆူဘရား သည္ အနားသတ္လုိင္းသာဆြဲျပီး အေျခေနေၾကာင့္ ေဆးမျဖည့္ဘဲ ခ်န္ထားေသာ နံရံပန္းခ်ီတုိ႕ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ပုဂံပန္းခ်ီသည္ အနီးအေဝး၊ အလင္းအေမွာင္၊ အပူအေအးသေဘာမ်ိဳး မရွိေခ်။ ပန္းခ်ီေရးရာတြင္ ပန္းခ်ီဆရာတုိ႕သည္ လြတ္လပ္စြာဖန္တီး ေရးဆြဲသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ပန္းခ်ီဆရာတုိ႕သည္ ၄င္းတုိ႕ပုဂၢိဳလ္ေရး အားျဖင့္ မႏွစ္သက္ သူကုိ ဇတ္ေတာ္၏လူဆုိးခန္း ေနရာမ်ိဳး ေတမိဇတ္ေတာ္ကဲ့သုိ႕ ခုိးသားေလးေယာက္အား အျပစ္စီရင္ခန္း တုိ႕တြင္ ထုိပုဂၢိဳလ္တုိ႕၏ မ်က္ႏွာ မ်ား ထည့္ေရးဆြဲသည္။ မိမိတုိ႕အေနျဖင့္ ေဆးလိပ္ ၊အရက္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္၍ အရက္ႏွင့္ဇတ္ေတာ္ မည္သုိ႕မွ် မလုိက္ ဖက္ေသာ္ျငားလည္း တံခါးမွဴး ကဲ့သုိ႕ မထင္မရွားေနရာမ်ိဳးတြင္ ေဆးတံရွည္မ်ားကုိ ထည့္သြင္း ေရးဆြဲသည္။ အရက္ၾကိဳက္သူမ်ား အတြက္လည္း အရက္ပုလင္းအား တံခါး၏ေအာက္ေျခတုိ႕တြင္ ေထာင္ထား ျခင္း ပုံမ်ိဳးကုိ ေရးဆြဲသည္။ ဤပန္းခ်ီမ်ားကုိ ေနာင္းေခတ္ပန္းခ်ီမ်ားတြင္ ေရးဆြဲသည့္ မုံရြာၿမိဳ႕အနီး ဖုိလ္ဝင္ေတာင္ အတြင္းနံရံမ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။
နံရံပန္းခ်ီတို႕သည္ ထုိေခတ္ထုိအခါက ပုံရိပ္ကုိ အျပည့္ဝ သိရွိခြင့္ ရရွိေစေသာ ဓါတ္ပုံတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေလသည္။ ပုဂံရွိ နႏၵမညာ ဘုရားအတြင္း၌ မာနတ္မ်ားဖ်ားေယာင္းေသာ ေဆးေရးမွာ အလြန္ ပင္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။ ဝက္ၾကီးအင္းဂူေျပာက္ၾကီး၊ ျမင္းကပါဂူေျပာက္ၾကီး၊ ေလာကထိပ္ပံဘုရားစသည္တုိ႕သည္ ပုဂံတြင္ အေကာင္းဆုံးနံရံ ပန္းခ်ီရွိေသာ ဘုရားမ်ားျဖစ္သည္။ ေခမဂၤဘုရားစုအတြင္းတြင္ အဝတ္ပန္းခ်ီနွင့္ဘုရားတစ္ဆူရွိသည္။
နံရံပန္းခ်ီအား ျခိမ္းေျခာက္ ေနေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားစြာ အနက္မွ တိရိစၦာန္၊ ရာသီဥတု ၊ သဘာဝေဘး ႏွင့္ လူ႕ပေယာဂတုိ႕ သည္ အဆုိးရြားဆုံးျဖစ္သည္။ တိရိစၦာန္တုိ႕ ေၾကာင့္ျဖစ္တတ္သည့္ ပ်က္စီးမႈမ်ားမွာ နံရံပန္းခ်ီရွိေသာ ဂူမ်ားတြင္ တိရိစၦာန္မ်ား ေနထုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ မုံရြာဖုိလ္ဝင္ေတာင္ရွိ မိဖုရားဂူ အတြင္းတြင္ ေမ်ာက္မ်ား ေလ်ာင္းေတာ္မူ ရုပ္ထုေတာ္ၾကီးေပၚတြင္ ခုန္ေပါက္ ေျပးလြားျခင္းျဖင့္ ထုိဆင္းတုႏွင့္ ကပ္ေနေသာ နံရံေဆးေရး ပန္းခ်ီမ်ား ပ်က္စီးသည္ကုိ စာေရးသူကုိယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ဖူးသည္။ ရာသီဥတုတြင္ အပူလြန္ကဲျခင္း၊ အေဆာက္အဦးယုိယြင္းကာ ေရစိမ့္ဝင္ျခင္း ၊ ဆားဓါတ္ပါဝင္မႈမ်ားေသာ ေလတုိက္ျခင္းတုိ႕ ျဖစ္သည္။ လူ႕ပေယာဂတြင္ ပန္းခ်ီတန္ဖိုးကုိနားမလည္ လက္ဆီ ျပန္မ်ားျဖင့္ ထိေတြ႕ ကုိင္တြယ္ ပြတ္သတ္ျခင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္အနီး အမႈိက္သရုိက္မ်ားစုပုံျခင္း နံရံတြင္ အေပါစား မွင္ဖ်က္ေဆး
( Correction Pen ) တုိ႕ျဖင့္ မည္သူ + မည္သူ အမွတ္တရ စသျဖင့္ေသာ တိမ္ဖ်ဥ္းေသာ စာမ်ားေရးသားျခင္း ၊ ေရရွည္တြင္ အပူျဖစ္ေစေသာ အလင္းမ်ားေသာ လ်ပ္စစ္မီးေရာင္မ်ား (ဥပမာ) နံရံပန္းခ်ီလုိက္လံၾကည့္သည့္ အပူထြက္လြန္ေသာ မီးသီးထြန္းျခင္း ႏွင့္ ( Lux - 150 ) ထက္ပုိေသာ ကင္မရာ ( Flash ) မီးဖြင့္ရုိက္ကူး ျခင္း ၊ မွိန္ေနေသာေဆးမ်ား ၾကည္ညိဳဖြယ္အသြင္ ေဆာင္ႏူိင္ရန္ ထုံးသုတ္ျခင္းစသည့္ အသိတရားေခါင္းပါးမႈ တုိ႕ေၾကာင့္ ၾကီးမားေသာ အဖုိးမျဖတ္ႏူိင္သည့္ ပန္းခ်ီမ်ား ဆုံးရႈံးရ သည္။ ဥပမာ အာနႏၵာဘုရားလႈိင္အတြင္း ေခတ္အဆက္ ဆက္ ထုံးသုတ္သျဖင့္ ထုံး ( ၇ ) လြာေအာက္တြင္ နံရံေဆးေရးမ်ား ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ အျခားတစ္ခုမွာ တန္ဖုိးနားလည္ လြန္းကာ ပ်က္စီး၊ ေပ်ာက္ဆုံးျခင္းလည္း ရွိသည္။ ၁၈၉၉ ခုႏွစ္က ေခ်ာက္ေရနံေျမတြင္တာဝန္က်ေသာ ဂ်ာမန္လူမ်ဳိး ထိုမန္( Th H Thoman ) ႏွင့္ Dr Fritz Von Noetlin ဆိုသူႏွစ္ေယာက္ တို႔ ဝက္ႀကီးအင္းဂူေျပာက္ႀကီးဘုရား၌ သုေတသနျပဳလုပ္ရန္ အေၾကာင္းျပကာ နံရံပန္းခ်ီေရးဆြဲထားေသာ အဂၤေတကို အကြက္ခ်ျပီးလႊ ျဖင့္တိုက္၍ ခိုးယူသြားခဲ့သည္။ ဖြားေစာ႐ြာ သူၾကီး ဦးထြန္းက ႏြားေပ်ာက္၍လိုက္ရွာစဥ္ လႊသံၾကား၍ ဝင္ၾကည့္ရာမွ ၎အားတားျမစ္သည္။ ျဖတ္လက္စတန္းလန္းကို သတင္းစာ ကပ္လ်က္ ၁၈၊ ၉၊ ၁၈၉၉ ေန႔စြဲပါ ဂ်ာမာန္သတင္းစာ ( Evening Time Glascow ) ကပ္လ်က္ က်န္ခဲ့ သည္။ ၎ခိုးယူ သြားပါေၾကာင္းကုိ ေခမဂၤဘုရားစု ဘုရားအမွတ္( 1844 ) တြင္ ခံဝန္လက္မွတ္ထုိး သြားခဲ့ဖူးသည္။ ထုိခုိးယူမႈ အတြက္ ဖြားေစာရြာသူၾကီး မွ ပခုကၠဴအေရးပုိင္ Mr. Scovell အားတုိင္တန္းခဲ့သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္အဂၤလိပ္တုိ႕က ထိုမန္အား ျပည္ဝင္ခြင့္ပိတ္ကာ နုိင္ငံသားကခိုးယူလွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ ( ၃ ) လ ခ်မွတ္သည့္ ဥပေဒကုိ ေရးဆြဲေပးခ့ဲသည္။
♢နံရံပန္းခ်ီအပ်က္စီးမ်ားကို မည္သုိ႕ကာကြယ္ရမည္နည္း♢
အက္ကြဲကာ အတြင္းတြင္ ေလခုိေနေသာ နံရံကုိ ေရျဖင့္ အေခါင္းေပါက္ အတြင္းေဆးခ်ရသည္။ ထုိအတြင္းသုိ႕ ေကာ္ျဖင့္ ထုိးထည့္ကာ ေလဟာနယ္ကုိ ထိန္းသိမ္းႏူိင္မည္။ အေပၚယံ အညစ္ေၾကးမ်ားကုိ သန္႔စင္ရာတြင္ ေရ( ၁ ) လီတာအား Ammonia Carbon 4% , Indanol 1 % တုိ႕ျဖင့္ေရာကာ ဂ်ပန္စကၠဴတြင္ စြတ္ျပီး ၂ မိနစ္ခန္႕ကပ္ကာ ဝါဂြမ္းျဖင့္ ျပန္လည္ ဆြတ္ယူ ရသည္။ထုိ႕အျပင္ေနာက္ထပ္ျပန္မရႏူိင္ေတာ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ခန္႕ရွိေလျပီျဖစ္ေသာ ဤနံရံပန္းခ်ီတုိ႕ မေပ်ာက္ပ်က္ရေလေအာင္ လက္ေတြ႕တြင္ထိန္းသိမ္းျခင္း၊ ထိေတြ႕ကုိင္တြယ္ကာ မွင္ဖ်က္ေဆး ႏွင့္ေရးျခင္းကို ျမင္ေတြ႕ပါက တာဝန္သိ ႏုူိင္ငံသားေကာင္းတစ္ဦး အေနျဖင့္ တားျမစ္ျခင္း၊ မသိသူမ်ားစြာ ရွိေလေသာ ကြ်န္ုပ္တုိ႕ေရြလူမ်ိဳးမ်ား သိၾကေလေအာင္ သတိေပးေခါင္းေလာင္း ထုိးသည့္သေဘာျဖင့္ ရွယ္ေပးၾကပါဟု စာေရးသူမွ တုိက္တြန္းလုိက္ပါသည္။
#သုခုမအလင္းတန္းမ်ား
Ref:
- နံရံေပၚကပန္းခ်ီမ်ား
- နံရံေဆးေရးပန္းခ်ီ
- The Paintings that Revolutionized Art
- ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္းႏွစ္ခ်ဳပ္ ၁၉၈၈
သုခုမအလင္းတန္းမ်ား
No comments:
Post a Comment