ဗညားက်န္းေတာအမတ္ဟာ အလြန္ဆင္စီးေတာ္တယ္လို႔ သာလြန္မင္းကသိထားတယ္။ ဒါနဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ့ အမတ္ႀကီးကို သူ႔ဆင္ေတြထဲက အၾကမ္းဆံုး၊ အ႐ိုင္းဆံုး ဆင္တစ္ေကာင္ကို ယူေစၿပီး
“နင္နဲ႔ငါ ႏွစ္ေယာက္တည္း ဆင္စီးထြက္ၾကမယ္” လို႔ဆိုလိုက္တယ္။ ဘုရင္က အမတ္ကို ဘယ္ေလာက္ ယံုၾကည္တယ္ဆိုတာ ျပလိုက္တာပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆင္႐ိုင္းနဲ႔မြန္လက္မွာ သူ႔အသက္ကို အပ္လိုက္တဲ့ သေဘာ။
ဆင္ကလည္း ႐ိုင္းသလားမေျပာနဲ႔။ ဗညာက်န္းေတာကလည္း ဆင္႐ိုင္းကို လမ္းၾကမ္း လမ္း႐ိုင္းေတြမွေရြးၿပီး ဒုန္းစိုင္းစီးတယ္။ ဘုရင္လည္း
“ငါ့အသက္ နင့္လက္တြင္ရွိေပါ့။ နင္ႀကိဳက္သလိုျပဳစမ္း” ဆိုၿပီး မထီသလိုေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ ဗညားက်န္းေတာ ကလည္း ခၽြန္းကုန္ဖြင့္ၿပီး ဆင္ကိုေျပးေစတယ္။
လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ဆီသည္မတစ္ေယာက္က ဆီထိုင္ေရာင္းေနတယ္။ ဆင္လည္း အဲဒီဆီသည္မကို ထိုးမေယာင္ျပဳၿပီး အတင္းကိုတိုးသြားတယ္။ ဗညားက်န္းေတာကလည္း “ဟဲ့ .. ဆီသည္မ ေျပးဟ” လို႔ ဆိုလိုက္ တယ္။ ဆီသည္မက ေျပာင္းဖူးဖက္ေသာက္မပ်က္ ဂ႐ုေတာင္မစိုက္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ဗညားက်န္းေတာလည္း ဆင္ကို ဆီသည္မအနီးမွ ခၽြန္းကိုသတ္ၿပီး ရပ္ေစလိုက္တယ္။ ဘုရင္ကလည္း “သြားၿပီဟ” ဆိုၿပီး မ်က္ႏွာကို လက္နဲ႔ ကြယ္လိုက္တယ္။
ဗညားက်န္းေတာက ဆီသည္မကို “ကံေကာင္းလို႔ေပါ့ကြယ္။ ငါ့ခၽြန္းႏိုင္လို႔သာ နင္အသက္ ခ်မ္းသာရာရတယ္” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ဆီသည္မက “ အလိုေလ့ ကၽြမ္းက်င္ရာလိမၼာ အထင္ႀကီးစရာမရွိပါ” လို႔ ေျပာ လိုက္ေတာ့ ဗညားက်န္းေတာ စိတ္ထဲမွာ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားတယ္။
ဗညားက်န္းေတာလည္း ဆင္ေပၚကဆင္းၿပီး “မယ္မင္းစကား ငါ့ကို ေစာ္ကားလွတယ္။ ငါသာ အခ်ိန္မီ ခၽြန္းမ သတ္ႏိုင္လွ်င္ နင္ေသဖြယ္ရာရွိတယ္” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဆီသည္မက
“အရွင္လည္း ဆင္အရာကၽြမ္းေပမေပါ့။ ကၽြႏ္ုပ္အရာေတာ့ မကၽြမ္းႏိုင္” လို႔ျပန္ေျပာတယ္။ ဗညားက်န္းေတာ လည္း ဘာေျပာရမွန္းမသိျဖစ္ေနတုန္း ဆီသည္မက
“အရွင္ ဤဗူးခါးထဲသို႔ ဆီမႈတ္ကို တစ္ထြာေလာက္ခြာၿပီး ေလာင္းထည့္ႏိုင္သေလာ” လို႔ ေမးလိုက္တယ္။
လက္ညႇိဳးလံုးေလာက္ ဗူးခါးသီးေျခာက္ အေပါက္ထဲကို ဆီမႈတ္ထဲကဆီ တစ္ထြာေလာက္ခြာၿပီး ဘယ္လို ေလာင္းထည့္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ “မယ္မင္း လုပ္ျပေလ။ စြမ္းသမို႔လား” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့။ ဆီသည္မက အိုးထဲက ဆီကို မႈတ္နဲ႔ခပ္ၿပီး ဗူးသီးေျခာက္ထဲကို တစ္ထြာအကြာကေန တစ္စက္မွ် မဖိတ္ေအာင္ ေလာင္းထည့္ ျပလိုက္ တယ္။
“ေတာ္ပါ့ေပ့ မယ္မင္းရယ္။ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အစြမ္းမတူေပါ့။ ငါ့ကိုယ္ငါ ဇမၺဴတစ္လူလို႔ထင္ေနတာ မယ္မင္းက အသိေပးလိုက္တာပဲ။ ေက်းဇူးႀကီးပါေပ့” လို႔ေျပာၿပီး ဆင္နဲ႔အတူ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေတာ့တယ္။
Credit: Sayar U Tin Nyunt
No comments:
Post a Comment