Ma Lwin
March 25
တရားရံုးမွာ စစ္ေဆးခ်က္ေတြအရ ေတာ့ ၿပစ္မႈမေၿမာက္တာက ထင္ရွားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ယူနတီမွာသတင္းေရးၿပီး အမႈၿဖစ္မွသာ တားၿမစ္နယ္ေၿမ တို႔ တပ္ပိုင္ေၿမတို႔ ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္အသစ္ေတြေထာင္ၾကတယ္။ တပ္မေတာ္သားၾကီးမ်ားကေတာ့ ဟိုတုန္းတည္းကရွိတာပါလို႔ ညာတယ္။ လယ္သိမ္းခံ ရြာေရႊ႕ေၿပာင္းခံရသူ ခုလဲ တရားလိုၿပစာရင္းမွာထည့္ထားလို႔ ထြက္ဆိုခ်က္ေပးရတဲ႔ ကိုၾကည္ဝင္းကေတာ့ ဘုတ္တိုင္ေတြက အမႈၿဖစ္ပီးမွစိုက္တာပါတဲ႔။ တဧကကို ငါးေထာင္ႏႈန္းေတာင္မရတဲ႔ သူတို႔လယ္သမားေတြက ညာမွာမဟုတ္ဖူး။ တကယ္ခံစားရသူေတြကိုး။ ဧကေပါင္း ၃၆၈၂၇ ဧက ဆိုတာနည္းသလား။ နစ္နာေၾကးတစံုတရာ မေပးတာ လူလူခ်င္း စာနာစိတ္ရွိလား။
လံုၿခံဳေရးဂိတ္ေတြထားပါတယ္လို႔ လံုၿခံဳေရးအရာရွိက ထြက္ဆိုေပမယ့္ ယူနတီသတင္းေထာက္ေတြက
ဝင္တယ္ဆိုတာကိုမသိတဲ႔အထိ လုံၿခံဳေရးေကာင္းမြန္တာေတြ႔ရတယ္။ ဝင္တယ္ဆိုေသာ္ညား အထဲမွာအုတ္သယ္ပီးၿပန္ထြက္လာတာပါ။ၾကည့္ရံုေလးပါပဲ။ ဂ်ာနယ္မွာပါတဲ႔ဓာတ္ပံုေတြက စက္ရံုအၿပင္ကရိုက္တာကို ကေလးကို ၿပရင္ေတာင္သိႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ဘူးခံပီးၿငင္းတယ္။ လံုၿခံဳေရးေပါ့ဆမႈကိုက်ေတာ့ အေရးမယူတာဟာ ဘက္လိုက္တာပါပဲ။ ေနာက္တခု လိုၿပသက္ေသကို ရြာအထိသြားေခၚပီး သတင္းတပ္ဖြဲ႕ရံုးမွာ ထိန္းသိမ္းထားတာ သံုးရက္လံုးလံုး။ရံုးလာ ရံုးကၿပန္ ရဲနဲ႔။ ၿဖစ္သင့္လား က်မ မိတ္ေဆြေတြပဲစဥ္းစားၾကည့္ပါအံုး။
တရားလို ဗိုလ္မႈးဆိုသူက သူစြဲထားတဲ႔ပုဒ္မဟာ ဘာပုဒ္မမွန္းမသိတာကလဲ ထူးဆန္းတာပဲ။ ထူးဆန္းေပမေပါ့။ သမၼတရံုးက စြဲလိုက္ပါလို႔ညႊန္ၾကားေပသကိုး။ အဲလိုစြက္ဖက္ခြင့္ရွိလား။ နားမလည္လို႔ပါ။ အခုလဲလယ္သိမ္းခံရြာေတြကို ၁၄၄ ဆိုတာၾကီးထုတ္မယ္လို႔ အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္းၿဖစ္ေနေလရဲ႕။
ေၾသာ္ ဒုကၡ ပါလား။ တရားလိုက ၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေၿခခံဥပေဒကိုမသိပဲ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ လူ႕အခြင့္အေရးေၾကၿငာစာတမ္းက်ေတာ့ သိတယ္ဆိုၿပန္တယ္။
တရားခြင္မွာ စြပ္စြဲခံရသူရဲ႕မိသားစုေတြထိုင္တာကို တရားသူၾကီးက အၿမင္ကတ္ဟန္တူပါရဲ႕။ ေနေကာင္းကာစ က်မသမီးေၾကာင့္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ေနတဲ႔ က်မကို မ်က္ေစ႔စပါးေမႊး စူးဟန္ရွိတယ္။ ကို္ယ္ခြဲမရွိတဲ႔ က်မအတြက္ ကေလးကိုအၿမဲေခၚသြားတာ အၿပစ္လား။ အံမယ္ သူကေၿပာေသး။ ကေလးကတရားခြင္မွာ ကေလးေတြကိုမရွိေစခ်င္တာ ကေလးေတြရဲ႕အနာဂတ္ေၾကာင့္ပါ ဆိုပဲ။ က်မကေတာ့ ရင္ထဲကမပါတဲ႔ မမွန္တဲ႔စကားကို ဘယ္ေတာ့မွေၿပာေလ့မရွိ။ ကေလးရဲ႕အနာဂတ္ကိုသာ သူတို႔စာနာတတ္ရင္ က်မနဲ႔သမီး ကိုေထာင္ထဲကိုထည့္မွာမဟုတ္ဖူး။
က်မ သမီးေလး ပင္ပန္းတဲ႔ဒဏ္ကိုမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဖ်ားတာ နဲ႔ဝမ္းေလွ်ာတာ အၿပိဳင္ၿဖစ္သြားၿပီး သတိလစ္တဲ႔ထိၿဖစ္သြားတယ္။ လက္ေတြေၿခေတြ ေကာက္ေကြးသြားတဲ႔ သမီးကိုၾကည့္ၿပီး ေခၚမရလို႔ ငိုမိတယ္။ ေဆးရံုကိုအေၿပးသြားၿပီး ေဆးေတြအတင္းထိုးခိုင္းရတယ္။ ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးရတယ္။ ခုေတာ့သက္သာေနပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment