ျပထားေသာ ေနာက္ခံလႈပ္႐ွားမႈတြင္ ကေလးငယ္မ်ားက ျမက္ခင္းေပၚတြင္ ေဆာ့ကစားေနၾကသည္။
” ဆရာမ တာဝန္ထမ္းတာ ၾကာၿပီလား ”
” ၃ႏွစ္ေလာက္႐ွိၿပီ”
” ဘာတာဝန္ယူရလဲ ”
” ကေလးေတြရဲ႕ စ႐ိုက္သဘာဝကို သူတို႔စ႐ိုက္ အမွန္အတိုင္း မိဘေတြသိဖို႔ ၊ ကေလးေတြကိုယ္တိုင္ သိဖို႔ တာဝန္ကို ယူရတယ္ ”
” မူႀကိဳဆရာ အလုပ္ကိုဘာေၾကာင့္ေရြးခ်ယ္ျဖစ္တာလဲ ”
” ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးအ႐ွိဆံုး လူသားေတြ ျဖစ္လာမဲ့ ကေလးငယ္ေတြ ကို အေသအခ်ာ ေလ့လာခြင့္ ထိေတြ႔ခြင့္ ရတဲ့ အလုပ္ဆိုတာ မူႀကိဳဆရာမအလုပ္ပဲ ႐ွိတာေလ ဒါေၾကာင့္မူႀကိဳဆရာမ. အလုပ္ကို ကြၽန္မေရြးခ်ယ္တာ ”
” ဒီထက္ပို႐ွင္းျပလို႔ရမလား ”
” ကေလးဆိုတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ အားကိုးစရာေကာင္းတယ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္႐ွင့္ ”
” ဘာေၾကာင့္လဲ ”
႐ိုးသားလို႔. ခ်စ္စရာေကာင္းတာေလ ။ အနာဂတ္အတြက္ ပညာတတ္ေတြ ပညာ႐ွင္ေတြ ျဖစ္လာမွာမို႔ အားကိုးစရာ လည္းေကာင္းတယ္ ”
“ဒါျဖစ္ရင္ ဘာလို႔ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတာလဲ ”
” ဒီကေလးေတြ ယဥ္ေက်း လိမၼာျခင္း မ႐ွိပဲ ႀကီးလာခဲ့ရင္ အားလံုးအတြက္ ရန္သူျဖစ္ႏိုင္လို႔ ပဲ …အေ႐ွ႕တိုင္းစာေပမွာ အေမြခံသားသမီး ဆိုးကို ရန္သူထဲမွာ ထည့္ထားတာ ဖတ္ဖူးတယ္။ဒီေတာ့ကေလးဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ပညာေရး ေပၚလစီမွားရင္ ရန္သူျဖစ္လာႏိုင္တယ္ …ဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္တာ ”
” ဟုတ္တယ္ေနာ္ ..ဆက္ေျပာပါဦး ”
” ကြၽန္မ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမ အလုပ္ကို ႏွစ္သက္တာ ေရာက္စတုန္းကေတာ့ စိတ္ညစ္တာေပါ့႐ွင္ ေမ်ာက္ေတြ က်ားေတြ ထိန္းေနရတဲ့အတိုင္းပဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ခ်စ္စရာ အမူအက်င့္ေတြေၾကာင့္ ခ်စ္တတ္ လာတယ္။
ဒီလိုပဲ ကိုယ့္ရဲ႕တာဝန္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေက်နပ္လာတဲ့အတြက္ ေပ်ာ္လာတယ္။ ”
“ပညာေရးရဲ႕ အဓိကရည္မွန္းခ်က္က ဘာလဲဗ်ခင္ဗ်ားနားလည္သလို ေျပာျပစမ္းပါ ”
“ကြၽန္မ အယူအဆကိုေျပာျပမယ္ေနာ္ ပညာေရးရဲ႕. အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ ဆိုတာဧကရာဇ္ ဘုရင္ႀကီးေတြ ေမြးဖြားေပးဖို႔ လည္းမဟုတ္ဘူး ။ မဟာသူေဌးမင္းႀကီးေတြ ေပၚေပါက္လာ ဖို႔လည္းမဟုတ္ဘူး ။
မဟာပညာေက်ာ္ႀကီးေတြ ျဖစ္လာဖို႔ လည္း မဟုတ္ဘူး။ပညာေရးရဲ႕. အဓိက. ရည္မွန္းခ်က္က တိုင္းျပည္အေနနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသား ေကာင္းေတြ ေမြးထုတ္ေပးဖို႔ပဲ။
လူေတြကိုခ်စ္တတ္လာေအာင္ သင္ေပးဖို႔ပဲ။အိမ္တစ္အိမ္အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သားေကာင္းသမီးေကာင္း၊ မိသားစု ေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ သင္ေပးျခင္းက. အေျခခံပညာေရးရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ပဲ ”
” ခင္ဗ်ားေျဖတာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ…ဆက္ၿပီးေမးခြင့္ျပဳပါ။ ”
” ရပါတယ္ ”
” လစာဘယ္ေလာက္ရလဲ ”
” ဒီေမးခြန္းေတာ့ မေမးသင့္ဘူးထင္တယ္ ”
” ဒီလိုပါ …ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္ဟာ လစာလံုေလာက္စြာမရရင္ အက်င့္ ပ်က္ႏိုင္တယ္။ အက်င့္ပ်က္ဝန္ထမ္းဆိုတာ သူ႔အလိုလို ျဖစ္လာတာမဟုတ္ဘူး။ ေခတ္အေျခအေန လစာညီမ်ွမႈမ႐ွိျခင္း ဟာ အက်င့္ပ်က္ဝန္ထမ္းကိုေမြးဖြား ေပးတတ္တယ္။ဒါေၾကာင့္ေမးတာပါ။ ”
” လစာကလံုေလာက္ပါတယ္ ။ ခံစားခြင့္ေတြလည္း အျပည့္အဝေပးထားတယ္ေလ ။ဒီေတာ့ က်မတို႔ဘက္က ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္အေပၚမွာ ေစတနာလည္းပါ သင့္တယ္ ။ဝါသနာလည္းပါသင့္တယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္တန္ဖိုးထားတတ္ဖို႔ လည္းလိုတယ္။ဒါမွ ဝန္ထမ္းေကာင္းျဖစ္မွာ႐ွင့္ ”
ဆက္ၿပီးေမးပါရေစ “” ေကာင္းပါၿပီ ..ေမးပါ႐ွင္ ”
” ကေလးေတြဉာဏ္ရည္ဘယ္လိုေနသလဲ ”
” ျပန္ၿပီးေမးပါ ..ေမးခြန္းကို နားမလည္လို႔ပါ ”
” ကေလးေတြက ေတာ္သလား ညံ့သလား လို႔ဆိုလိုတာပါ ”
” ဒါဆိုရင္ ႐ွင့္ကို ေမးခြန္းတစ္ခု ျပန္ေမးမယ္ …ႏွင္းဆီပန္းနဲ႔ စပယ္ပန္း ဘယ္ပန္းကလွလဲ ”
” ဘာဆိုင္လို႔လဲ ”
” ေျဖၾကည့္ပါ ”
” ႏွင္းဆီ ပန္းကလွတာေပါ့ ”
” ကြၽန္မေမးတာ ႏွင္းဆီ ပန္းနဲ႔ စံပယ္ပန္း ဘယ္ပန္းပိုလွ သလဲလို႔ ေမးတာေလ ”
” ေျဖၿပီးၿပီေလ ႏွင္းဆီပန္းက လွတယ္လို႔ ”
” ကြၽန္မေမးတာ ဘယ္ပန္းကိုပိုႀကိဳက္ သလဲ လို႔ ေမးတာမဟုတ္ဘူး ..
႐ွင္က ..႐ွင္ႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီ ပန္းကိုပဲ လွတယ္လို႔ ေျပာေနတယ္။ ”
“ဟုတ္သားပဲ က်ဳပ္ကႏွင္းဆီပန္းကိုႀကိဳက္တာဗ် ဒါေၾကာင့္ ႏွင္းဆီပန္းကို လွတယ္ လို႔ေျဖလိုက္မိတာပဲ ”
” တကယ္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းလည္းလွသလို စပယ္ပန္းလည္း လွတာပါပဲ႐ွင္ ။ ကေလးေတြကို ေတာ္သလားညံသလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းဟာလူႀကီးေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေမးသင့္တဲ့ ေမးခြန္းပဲ ။
သူ႔အလွနဲ႔သူ အားလံုးလွၾကပါတယ္။ က်မတို႔လူႀကီးေတြကသာ လူငယ္ေတြကို တန္ဖိုးထားတတ္ၾကဖို႔ ပိုၿပီးလိုအပ္တယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ကေလးေတြအားလံုး မညံ့ၾကပါဘူး ။သူတို႔မွာ ကြၽန္မတို႔နဲ႔ မတူတဲ့ စိတ္ကူး စိတ္သန္းေတြ ႐ွိတယ္။လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းဟာ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ သယံဇာတ တစ္ခုပါပဲ႐ွင့္။
အဲဒီစိတ္ကူး စိတ္သန္းေတြကို ဖ်က္ဆီး မပစ္ဖို႔ဘဲလိုတယ္။ လူငယ္ေတြရဲ႕အိမ္မက္ေတြကို တည္ေဆာက္ေပးျခင္းဟာ ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ တာဝန္ပဲ႐ွင့္ ”
” ခင္ဗ်ားက ဆရာမလုပ္သက္ အနည္း ငယ္သာ႐ွိေပမယ့္ ေမးခြန္းေတြရဲ႕ အေျဖ ကို စနစ္တက်ေျပာတတ္တယ္ေနာ္ ”
” စာဖတ္လို႔ပါ ”
“ဘာစာေတြဖတ္လဲ ”
” အစံု ဖတ္တယ္ အားရင္ ကြၽန္မစာဖတ္တယ္ ”
” ဒါနဲ႔.ေမးရအံုးမယ္ အိုဘားမားကို ႏွစ္သက္လား ”
” ႏွစ္သက္ခဲ့ပါတယ္ ”
” ေနာက္တစ္ႀကိမ္အတြက္ ထပ္ၿပီးႏွစ္သက္ႏိုင္ပါ ဦးမလား ”
” ဒါကေတာ့ မေျပာႏိုင္ဘူး႐ွင့္ သူ႔အေျပာနဲ႔ သူ႔အလုပ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ အေျပာနဲ႔ အလုပ္ညီရင္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးေပါ့ အေျပာတျခား အလုပ္တျခားဆိုရင္ေတာ့ လည္းတစ္မ်ဳိးေပါ့ေလ ”
” သမၼတႀကီးနဲ႔ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘယ္သူက တိုင္းျပည္အတြက္ပိုအေရးႀကီးသလဲ ”
“တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုရင္ေတာ့သူေရာ၊ ကြၽန္မေရာ ၊ ႐ွင္ေရာ ဒီႏိုင္ငံမွာ ႐ွိတဲ့လူေတြအားလံုး အတူတူပဲ အေရးႀကီးတယ။္
႐ွင့္ေမးခြန္းက တစ္ခုခုလိုေနသလိုပဲ ။
ဒီႏိုင္ငံမွာေန ဒီေျမ ၊ ဒီေရ ၊ ဒီေလ နဲ႔ အသက္႐ွင္ၾကသူအခ်င္းခ်င္း အားလံုး အတြက္ …အားလံုး အေရးႀကီးတယ္… အားလံုးအေရးပါတယ္။ အားလံုးေကာင္းမွ အားလံုးေကာင္းမယ္ ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္သင္းတစ္ဖြဲ႔ ေကာင္းရံုနဲ႔အားလံုးမေကာင္းႏိုင္ပါဘူး ”
” all rightsေကာင္းလိုက္တဲ့အေျဖဗ်ာ ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းတစ္ခုေမးပါရေစ ”
” သမၼတ ႀကီးနဲ႔ ခင္ဗ်ား တိုင္းျပည္ အတြက္ ဘယ္သူက ပိုၿပီးတာဝန္႐ွိသလဲ ”
” ဒါကလည္း႐ွင္း႐ွင္းေလးပါ ကြၽန္မက ပိုၿပီးတာဝန္႐ွိတာေပါ့ ”
” ဘာေၾကာင့္လဲဗ် ခင္ဗ်ားအေျဖက တစ္မ်ဳိးႀကီးပါလား ”
” ဟုတ္တယ္႐ွင့္…သမၼတ တို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔ အမတ္တို႔ဆိုတာ ပါတီေနာက္ခံတစ္ခုနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခံရၿပီး တာဝန္အပ္ႏွင္းခံရတဲ့သူေတြေလ ..၄..ႏွစ္သက္တမ္းအတြင္းမွာကို တာဝန္က ရပ္စဲျခင္းခံရႏိုင္တာပဲ ။ ေနာက္ထပ္ ၄..ႏွစ္ဆိုတာ ဘာမွမေသခ်ာ ဘူးေလ။
ကြၽန္မတို႔က ႏိုင္ငံဝန္ထမ္းေတြ႐ွင့္။ ပင္စင္မယူမခ်င္းအလုပ္လုပ္ၾကရမွာ ..တိုင္းျပည္အတြက္ က်မတို႔ ဝန္ထမ္း ေတြက ပိုၿပီးတာဝန္႐ွိတာေပါ့႐ွင္… ဝန္ထမ္းေကာင္းမွ တိုင္းျပည္ေကာင္း မွာ႐ွင့္ ”
” ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ..ခင္ဗ်ားအေျဖကိုသေဘာက်ပါတယ္ ”
” ကြၽန္မလည္း ေျဖဆိုခြင့္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ”
Credit & Original Writer Photo
(မွတ္ခ်က္။ ။ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ျပန္လည္မ်ွေဝသည္/ ဝန
No comments:
Post a Comment