[သြန္းေနစိုး] ေရးသည္
မၾကာေသးခင္ကမွ ေဆာ္ဒီကေန ထိုင္းကို ထြက္ေျပးလာတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေကာင္မေလးရဲ႕သတင္းဟာ ကမ႓ာ့မီဒီယာေတြထက္ ပလူပ်ံေနေအာင္ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
အဲ့ဒီေကာင္မေလးဇာတ္လမ္းကလဲ သဲထိတ္ရင္ဖိုဆန္ဆန္ပါပဲ။ ေဆာ္ဒီကေန ၾသဇီကို ေျပးတာ။ (ၾသဇီျပည္ဝင္ခြင့္ ဗီဇာ) လဲ ရွိတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ထိုင္းမွာ ေလယာဥ္တေထာက္အနား ေဆာ္ဒီနဲ႔ ကူဝိတ္သံအရာရွိေတြက သူ႔ပတ္စပို႔ကို သိမ္းလိုက္ၾကသတဲ့။ ထိုင္းအာဏာပိုင္ေတြကလဲ သူ႔ကို ျပန္ပို႔မယ္လို႔ ျပင္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီေကာင္မေလး ဘာလုပ္သလဲ? အရင္ေခတ္ေတြကသာဆို သူ ဘာလုပ္လို႔ရမလဲ?
အခုကိစၥမွာေတာ့ ေကာင္မေလးဟာ … ခ်က္ခ်င္း ဘန္ေကာက္ေလဆိပ္ရဲ႕ ဟိုတယ္တစ္ခုဆီ ေျပးဝင္ေနလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူမွ လာမဖမ္းႏိုင္ေအာင္ အခန္းတံခါးကို အတြင္းကဂ်က္ထိုးၿပီးပိတ္ တြစ္တာကေန ကမ႓ာႀကီးကုိ ဆက္သြယ္တယ္။ သူ႔ႏိုင္ငံသာ ျပန္ပို႔ခံရရင္ သူ အသတ္ခံရေတာ့မွာ။
သူဟာ မိဘေတြက အတင္းလက္ထပ္ခိုင္းတာကို ဖီဆန္ျပီးထြက္ေျပးလာတာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ဘာသာဝင္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ဒါ စြန္႔စားခန္းႀကီးပါပဲ။ မိဘေတြကေရာ သူတို႔လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းကေရာ ဥပေဒကပါ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္တဲ့ျပစ္မႈႀကီးေပါ့။
အရင္ေခတ္ကသာ ဒါမ်ဳိးႀကံဳလို႔ ကူကယ္မဲ့ေနၿပီဆို သူ႔လို မိန္းမငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ? အရင္ဆံုးေျခဦးတည့္ရာေလ်ွာက္ေျပး။ ကားတိုက္ခံရရင္ ခံရ၊ ေနာက္ကလိုက္သူေတြ ျပန္မိရင္လဲမိ။ ဒီေလာက္ပါပဲ။
ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ သူ႕လြတ္ေျမာက္မႈအတြက္ လူမႈကြန္ယက္ကို သူ အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။
သူ႔အသံကို တကမ႓ာလံုးက ၾကားသြားတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ လႈပ္ရွားသူေတြက ၾကားဝင္ၾကတယ္။ သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတြကို ဖိအားေတြ ေပးၾကတယ္။
ေနာက္ဆံုးမွာ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုးက မေနသာေတာ့ပဲ ဝင္ပါရပါေတာ့တယ္။ ေကာင္မေလးကို ကယ္တင္ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ႀကိဳးစားလာရတယ္။
တကယ့္ ဇာတ္သိမ္းလွလွေလးပါပဲ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ဖိအားေတြဆီက မႏွစ္မ်ဳိ႕ေသာ အသက္ရွင္ရျခင္းမ်ဳိးဆီက ထြက္ေျပးလာတဲ့ ေဆာ္ဒီဆယ္ေက်ာ္သက္မေလးဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ နားခိုစရာ လံုၿခံဳရာေလးတစ္ခုဆီ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။
အဲ့ဒီအတြက္ သူ႔ကို ကယ္တင္ေပးခဲ့တာကေတာ့ ပံုျပင္ေတြထဲကလို တန္ခိုးရွင္ႀကီးလည္းမဟုတ္ဘူး။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ေသနတ္ပစ္နဲ႔ အသတ္အပုတ္ေတာ္တဲ့ ခပ္ေခ်ာေခ်ာမင္းသားေလးလဲ မဟုတ္ဘူး။
တြစ္တာဆိုတဲ့ လူမႈကြန္ယက္အေကာင့္တစ္ခုပါပဲ။
ဟိုးတေလာက ေအာင္ရဲေထြးကို သတ္သူေတြရဲ႕ တရားဥပေဒကို လက္တစ္လံုးျခားလုပ္ခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ ေပၚေပါက္လာစဥ္မွာ အဲ့ဒီ လူသတ္တရားခံရဲ႕ဖခင္ျဖစ္သူက မေက်မနပ္ တစ္ခြန္းေျပာခဲ့တယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေဖ့ဘုတ္က အုပ္ခ်ဳပ္တယ္ … တဲ့။
တကယ္ေတာ့ သူ သတိမျပဳမိလိုက္တာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ၊ ဒီမိုကေရစီ ဆီတိမ္းညႊတ္ေသာႏိုင္ငံ အားလံုးပဲ လူမႈကြန္ယက္ေတြက ႀကီးစိုးမင္းမူပါတယ္။
လူမႈကြန္ယက္ ဆိုကတည္းက လူေတြစုထားေသာအဆက္အႏြယ္ အျဖာအျဖန္႔။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကလဲ လူအမ်ားဆႏၵနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း။ ဒီေတာ့ ဒီမိုကရက္တစ္ကမ႓ာမွာ လူမႈကြန္ယက္ေတြက လႊမ္းမိုးတာ ဘာဆန္းေတာ့မလဲေလ။
တခ်ဳိ႕ကေတာ့လဲ လူမႈကြန္ယက္ကို မေကာင္းျမင္ၾကတယ္။ ဒီေပၚကေန မိန္းကေလးေတြကို ဖ်ားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈေတြလုပ္တယ္ .… စတာမ်ဳိးေတြေပါ့ေလ။
ဒါေပမယ့္ ဒီလိုစဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။
ခုေနအခါမွာ က်ေနာ္တို႔အားလံုး ခရီးသြားလာဖို႔ရာ ယာဥ္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ ဒီထဲမွာပဲ ႏွစ္စဥ္ယာဥ္တုိက္မႈေတြေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရသူစာရင္းကလဲ မနည္းလွပါဘူး။ ၂၀၁၅ခုႏွစ္တုန္းက ရရွိတဲ့စာရင္းအရ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ စာရင္းဝင္ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေပါင္း တစ္ေသာင္းခြဲေက်ာ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး။ အဲ့ဒီယာဥ္မေတာ္တဆမႈေတြအတြင္း လူေပါင္း ၄၂၀၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့တယ္တဲ့။
စာရင္းမဝင္လိုက္တဲ့ သာမာန္ပ်က္စီးဆံုး႐ွံဳးရေသာ ယာဥ္မေတာ္တဆမႈေပါင္းကလဲ ဒီ့ထက္ အဆမ်ားစြာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ယာဥ္ေတြ အႏၲရာယ္ရွိတယ္ဆိုၿပီး ေရွးေခတ္ေတြကလို ေျခဗလာနဲ႔ ေလ်ွာက္ၾကမလား? ေက်ာက္ေခတ္တုန္းကေတာ့ ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ေသဆံုးရသူဆိုတာ ရွိကို မရွိခဲ့တာပါ။
ဒါေပမယ့္ ခရီးမတြင္ခဲ့ဘူး။ ယာဥ္တိုက္မႈမရွိေပမယ့္ ခရီးမတြင္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးရသူစာရင္းက ဒီ့ထက္ ပိုမ်ားခဲ့တယ္။ သြားလိုတဲ့ခရီးကို မေရာက္ပဲ အခ်ိန္ေတြ ဘဝေတြ အမ်ားႀကီးေပးဆပ္ခဲ့ရတယ္။ ေႏွာင့္ေႏွးေနတဲ့လူသားကို သဘာဝေဘးအႏၲရာယ္၊ တိရိစၧာန္ေဘးအႏၲရာယ္ေတြက ပိုဆိုးရြားစြာ ဒုကၡေပးခဲ့တယ္။
လူမႈကြန္ယက္ဟာလဲ က်ေနာ္တို႔ကို လူလူခ်င္းဆက္သြယ္ဖို႔ရာ အက်ဳိးတစ္ခုျပဳေနတဲ့ ယာဥ္ပါပဲ။ အထက္က ေဆာ္ဒီေကာင္မေလးလို ကိစၥမွာဆိုရင္ ဒီလို 'ယာဥ္' သာမရွိရင္ သူမုခ် ဒုကၡတြင္းထဲက်ရမွာ။
တကယ္ေတာ့ ေခတ္မီလာတဲ့ လူသားအတြက္ထုတ္လုပ္တဲ့ ယာဥ္ေတြကို အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ အဆိုးဘက္ျခမ္းကိုခ်ည္း ၾကည့္ျမင္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ယာဥ္ေတြကို စနစ္တက် ေဘးရန္ကင္းေအာင္ သံုးႏိုင္ဖို႔ရာ ယာဥ္စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္းကမ္းလိုသလို လူမႈကြန္ယက္ကို စနစ္တက်သံုးဖို႔ရာလဲ လူမႈကြန္ယက္စည္းကမ္း လိုပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီက ၆၆ ဃ လိုဟာမ်ဳိးေပါ့ေလ။ တစ္ခုသတိျပဳရမွာကေတာ့ အဲ့ဒီစည္းကမ္းကိုပါ အလြဲမသံုးမိေစဖို႔ပါပဲ။
(ပံုမွာ … ေလဆိပ္တြင္ ဟိုတယ္ခန္းသို႔ဝင္ေျပးပိတ္ကာ တြစ္တာျဖင့္ ကမ႓ာကိုဆက္သြယ္ခဲ့ေသာ ေဆာ္ဒီ ဆယ္ေက်ာ္သက္မေလး အယ္လ္ကြန္းနန္ ျဖစ္ပါသည္)
No comments:
Post a Comment