တုႏိႈင္းမဲ့ ၾကည္ညိဳဖြယ္ ျမတ္ဗုဒၶ-အပိုင္း (၁၂)
❖ သတၱဝါတို႔ရဲ႕ အရည္အေသြးကို တျဖည္းျဖည္းက်ေစတဲ့ ဓာတ္႐ွိပါတယ္။ ျဗဟၼာႏွစ္ဆယ္၊ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္ လူ႔ဘံုတစ္ဘံု၊ အပါယ္ေလးဘံုမွာ လူဆင္းရဲ နတ္ဆင္းရဲ၊ အပါယ္ဆင္းရဲ ကိုျဖစ္ေစတဲ့ဓာတ္၊ အကုသိုလ္ဓာတ္ကိုေျပာတာပါ။
❖ ဒါေတြသည္ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟရယ္ ေမာဟဆိုတာသည္ စိတ္မွာယွဥ္တဲ့အေမွာင္ ဓာတ္ကိုေျပာတာပါ။ အဲ့ဒီအေမွာင္ဓာတ္သည္လည္း ဒီေသြးနဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ မွီတဲ့႐ုပ္နဲ႔ ဆိုင္တယ္။ ဒီမွာ႐ွိတဲ့ သတၱိနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါတယ္။
❖ အာရံု-ဒြါရ တိုက္လို႔ မေနာမွာ ေပၚလာတဲ့အခါက်ရင္ ငါ့ေခါင္း၊ ငါ့ကိုယ္၊ ငါ့ေျခ ၿပီးရင္ ငါ့ ပတ္ဝန္းက်င္လို႔ ထင္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါဟာ အရိပ္ကို အေကာင္ထင္တယ္လို႔ ေခၚတယ္။ ေပၚတဲ့အရိပ္ကို အေကာင္ထင္ၿပီးေတာ့ ငါ့ပစၥည္းလို႔ သတ္မွတ္လိုက္တယ္။
❖ အဲဒီလို သတ္မွတ္တယ္ဆိုရင္ပဲ ငါ့ပစၥည္းအတြက္ ကြက္လပ္ေလးေတြ ေပၚလာတယ္။ ဘာလုပ္ရဦးမယ္ေပါ့။ အဲဒီလို ေပၚလာတာသည္ အာရံုေတြကို ကပ္ၿငိမ္းေစတဲ့ သေဘာတရားမို႔ ’ေလာဘ´လို႔ေခၚတယ္။
❖ အယူပဲ႐ွိတယ္။ သူလိုခ်င္တာပဲ ေတြးတယ္။ မရရင္ ပူတယ္။ ရျပန္ေတာ့လဲ ေလ်ာ႔သြားမွာစိုးလို႔ ပူပန္ရတယ္။ ဒီလို သူ႔ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေအးပါလိမ့္မလဲေနာ္။
❖ အိမ္႐ွင္မေတြဆို ပိုဆိုးေသး။ ကိုယ့္ရဲ႕ခင္ပြန္း ရာထူးက်မွာစိုးလို႔ ရာထူးမတက္မွာစိုးရတာနဲ႔ ၿပီးရင္ ဘုရားစဥ္ေ႐ွ႕မွာ ရြတ္ရဖတ္ရတာနဲ႔ အပ်ိဳတုန္းက ဒီေလာက္ရြတ္ခ်င္မွ ရြတ္မိလိမ့္မယ္။ ရာထူးႀကီးတဲ့ လူဆို ပိုရြတ္တယ္။ ဘုရားၾကည္ညိဳလို႔ရြတ္တာ ဟုတ္ပါ့မလား။ ပူလို႔စိုးရိမ္လို႔ ရာထူးက်မွာ ရာထူးမတက္မွာ ေၾကာက္တာကိုး။
❖ ဘုရားၾကည္ညိဳတာထက္ ကိုယ့္အတြက္ဆိုတဲ့ ေလာဘက ပါမေနဘူးလား။ သတိမထားမိလို႔သာ ပါတယ္ေနာ္။ အပူသည္ `ေဒါသ´ ရြတ္ဖတ္ေနခ်ိန္မွာေတာင္ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ကို မခြဲျခားတတ္တာ၊ ရြတ္ေနရင္းနဲ႔ တခ်ိဳ႕ ကုသိုလ္မရတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ အကုသိုလ္ေရာမွန္း မသိဘူးေပါ့။
❖ ကုသိုလ္စစ္ျဖစ္မလာဘူး။ ေရာေနတယ္။ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေအာင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားကို အသံုးခ်သလိုျဖစ္ေနတာမို႔ ေလာဘ ေရာေနတယ္။ ဥပမာျဖင့္ ကိုးနဝင္းေက်ေအာင္ ၉-ေခါက္ရြတ္မွ ျဖစ္မွာတို႔ ၁၁-မီးၿငိမ္းေအာင္ ၁၁-ေခါက္ရြတ္တာ တို႔ပါေသးတယ္။
❖ တခ်ိဳ႕ အေခါက္ေရျပည့္ေအာင္ ပုတီးစိတ္ရင္ ျမန္မွျမန္ ၿပီးခ်င္လြန္းေတာ့၊ တခ်ိဳ႕ပုတီးစိတ္ရင္ အရဟံကို ရြတ္တဲ့အခါ ဒန္၊ ဒန္၊ ဒန္ေတာင္ျဖစ္ကုန္တယ္။ ျမန္လြန္းလို႔ ျမန္ လြန္းလို႔။ အဲဒီေလာက္ဆို ရင္ထဲ ဘယ္လိုလုပ္ ေအးပါ့မလဲ။ မေအးဘူးေနာ္ ကုသိုလ္ ဘယ္အျပည့္ရပါ့မလဲ။ တခ်ိဳ႕ကိုယ့္ရင္ထဲ ျဖစ္ေနတာကို မခြဲျခားတတ္ဘူးေနာ္။
❖ အဲဒီလို အပူဓာတ္ထြက္တယ္ဆိုရင္ ေဆးပညာနဲ႔လည္း ကိုက္တယ္။ ဘုရားေဟာတာနဲ႔ ကိုက္ညီတယ္။ အဲ့ဒီလိုဆို အေရာင္အေသြးေတြဟာ ဒီေသြးေတြ မွာ သတၱိကိန္းသြားတာ မဟုတ္လား။
❖ အပူဓာတ္ေၾကာင့္ေနာ္ အသစ္အသစ္ အစားထိုးတဲ့႐ုပ္ေတြက ေမွာင္လာတယ္။ အရည္အေသြး ညံ့လာတယ္။ စိတ္ေတြ ၾကမ္းတမ္းလာတယ္။ အဲ့ဒါကို ေမာဟအေမွာင္လို႔ ေခၚတယ္။ အပူဟိတ္ ထြက္လာတယ္။
❖ အရည္အေသြးကို ဘုရားက ေဟာထားၿပီးသား ေဒါသအပူျဖစ္တယ္ဆို မီးခိုးေရာင္ ေမွာင္သြားတယ္။ ႏွလံုးေအးၿပီးၾကည္လာရင္ အဝါေရာင္ျဖစ္ၿပီး လင္းလာတယ္။
❖ ဘုရားရဲ႕ေရာင္ျခည္ေတာ္က လင္းၿပီးေတာက္ေျပာင္ ျဖဴေဖြးေနတယ္။ ကိေလသာစင္ၾကယ္သြားလို႔ တအားေအးခ်မ္းလို႔ေပါ့ ပူလို႔႐ွိရင္ ေမွာင္လာတယ္။ အေမွာင္ဓာတ္ကို ေမာဟလို႔ ဘုရားမိန္႔ခဲ့တာပါ။ အားလံုး မွတ္ၾကပါ။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
No comments:
Post a Comment