သူခိုးႀကီးညတန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁ရက္ေန႔
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည၌ ပစၥည္းခုိးရျခင္းအေၾကာင္း
လြန္ေလျပီးေသာ ေရွးအခါက ေယာက္်ားသားမ်ား ရွင္လိင္ျပန္ၾကရာဝယ္ ေဆးမင္ေၾကာင္ထုိးသည့္ ဓေလ့သည္ အထင္အရွားရွိခဲ့၏။ ရွင္ဘုရင္မွ အစခ်ီကာ မင္းညီမင္းသား၊ မွဴးမတ္သူၾကြယ္၊ ကုန္သည္၊ လယ္လုပ္ အစခ်ီကာ သူရင္းငွားမ်ားစေသာ လူေယာက္်ားတုိ႔သည္ မင္ထုိးၾကေလသည္။
ယခုေခတ္ကဲ႔သုိ႔ ၾကဳံသလုိထုိးျခင္း မဟုတ္ေခ်။ ေဆးမွင္ထုိးသည့္အခါ နကၡတ္ေကာင္း၊ အခါေကာင္း ေစာင့္ဆုိင္းကာ ေမွာင္ခန္း ေခၚ မွင္ထုိးသည့္ အခန္းတြင္ ကန္ေတာ့ပြဲေပး၍ ထုိးရသည္။ထုိသုိ႔ ထုိးခဲ့ျပီးေသာ ေယာက္်ားတုိ႕သည္ တန္ေဆာင္မုန္းည နကၡတ္စုံခ်ိန္တြင္ ထုိးထားသည့္ ေၾကာင္တက္ေၾကာင္ဆင္း ေဆးအေစာင့္တုိ႕သည္ တန္ခုိးျပသည္ဟု အယူရွိေသာေၾကာင့္ အရွင္မသိေသာ ပစၥည္းကုိခုိးယူကာ ခုိးကြင္း၌ ထားျမဲျဖစ္၏။
ထုိးကြင္းဆုိသည္မွာ ခုိးရာပါပစၥည္းအား ဘယ္သူဘယ္၀ါ၏အိမ္မွ ပစၥည္းျဖစ္ေၾကာင္း ခုိးကြင္းတြင္ စာကပ္၍ ထားၾကသည္။ ထုိသုိ႕ခုိးရာတြင္ အသက္ရွိေသာအရာကုိ ခုိးယူႏုိင္စြမ္းေသာသူသည္ လူစြမ္းေကာင္းျဖစ္ေလသည္။ေရွးအခါက ႏြားမ်ားႏွင့္ လူအိပ္ေနေသာ ကုတင္ကုိ လူမနွိုးေအာင္ ထမ္း၍ ခုိးကြင္း၌ လာထားၾကသည္။ မနက္မုိးလင္းေသာအခါ ပစၥည္းရွင္မ်ားက သကၤန္းအစုံျဖင္႔ မိမိတုိ႕ပစၥည္းကုိ လာေရြးယူၾကျပီး ကထိန္ပြဲကုိ ဆင္ႏြဲရသည္။
ပစၥည္းခုိး၍ လူမိေသာအခါတြင္ ထုိသူကုိဖမ္း၍ ထိုးကြင္းတြင္ ကတုံးတုံးကာ ျပာလူး၍ ထားၾကသည္။ ကထိန္ပြဲတြင္ ထုိခုိးသားကုိ ရြာသူၾကီးက တရားသူၾကီးလုပ္ကာ တရားဆုိင္ခန္းျဖင့္ ဟာသလုပ္ၾကျပီး ရဟန္း၀တ္ေစျမဲျဖစ္သည္။
crd-Nay oo nyo
No comments:
Post a Comment