"ABSDFေျမာက္ပိုင္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္မိခင္တစ္ဦး၏ကိုယ္ေတြ႕မွတ္တမ္း ( အပိုင္း ၂ )
(၅.၄.၁၉၉၂)-ဗုဒၶဟူးေန႕
ဒီေန႕မွာလည္း ရံုးနဲ႕ေက်ာင္းကိုဘဲဆက္သြားေနရတယ္…အမ်ိဳးသားကိုလည္းသြားဘို႕ကိစၥ ၀ိုင္းၿပီးေငြရွာေပးဘို႔ေျပာတယ္…သူလည္းမရွာတတ္ဘူးတဲ့…ပိုက္ဆံမရွိရင္ မသြားနဲ႔လို႕လည္းေျပာျပန္ေရာ…ဒါနဲ႕ကိုယ္လည္း ေက်ာင္းနဲ႕ရံုးကိုသြားတယ္….
အဲဒီေန႕လုပ္သားသတင္းစာထဲမွာ မကဒတ(မပ)ကေက်ာင္းသား(၈၀)ဖမ္းၿပီး န၀တ ေထာက္လွမ္းေရးလို႕ စြပ္စြဲထားတဲ့အေၾကာင္း (၁၅)ဦးကိုသတ္ၿပီး က်န္တဲ့သူေတြကို မိဘဆီအပ္မည့္သူနဲ႔ သူတို႔နဲ႕ျပန္လက္တြဲမည့္သူေတြကိုစီစစ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းလဲဖတ္ၿပီးေရာ ရံုးကခြင့္ယူထားတဲ့လူက သူ႕သားအတြက္အရမ္းစိတ္ပူသြားၿပီး ရံုးသြားတက္တယ္…ညေနက်ေတာ့ ေငြ၃၀၀၀က်ပ္ ကိုယ့္ကိုလာေပးတယ္…
ငါ့သားဆီလိုက္သြားျဖစ္ေအာင္လိုက္ သြားတဲ့…သားကိုအပါေခၚလာခဲ့ဆိုၿပီးမွာတယ္..အဲဒီေန႕မွာဘဲ မနက္ပိုင္း ၀ဏၰေဇာ္အေမ ေဒၚရီရီခင္ဆီသြားေတာ့ သူအေတာ္အံ့ၾသေနတယ္…ကိုယ္ကသာသူ႔သား ပါမွန္းသိတာကိုး…သူကကိုယ့္သားပါမွန္းမသိဘူး….ဒါနဲ႔လိုက္ဘို႕မလိုက္ဘို႔ေမးေတာ့ ေဆြမ်ိဳးတစ္ခ်ဳိ႕မလိုက္နဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္းလိုက္သြား…သမီးကလည္းမလိုက္ေစခ်င္ဘူး…ေငြေရးေၾကးေရးကလည္းရွိေသးတယ္တဲ့…ကိုယ္ပါမွန္း လိုက္မယ္မွန္းသိေတာ့ သူလိုက္မယ္တဲ့…
အစကေတာ့မသိတဲ့သူေတြနဲ႕ သြားရမွာဆိုေတာ့ သူလိုက္ဘို႕စဥ္းစားေနရတယ္ တဲ့…ကိုယ္လည္းသူပါတယ္ဆိုေတာ့ အားရွိသြားတာေပါ႕….လမ္းမွာဘာကိစၥဘဲျဖစ္ ျဖစ္ ကိုယ္နဲ႕တိုင္ပင္ေဖၚရတာေပါ႕….
ညေနက်ေတာ့အန္ကယ္ႀကီးတို႔ လင္မယားေရာက္လာၾကတယ္…အတူသြားရမဲ့လူေတြရင္းႏွီးေအာင္လို႔ဆိုၿပီး ေခၚလာတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ သားေတြသမီးေတြေရးေပးလိုက္တဲ့စာကို လဲလွယ္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ လက္ေရးမတူေပမယ့္စာသားကတစ္ပံုစံတည္းျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္..ဒါဆိုေတြးရတာေပါ့ေလ…အၾကပ္ကိုင္ၿပီးေရးခိုင္းတာလား လို႕ေတာ့ မိဘေတြကေတြးၾကတာေပါ႕…
မိဘတိုင္းကသားသမီးေတြဟာဘာအတြက္လုပ္တယ္ဆိုတာ သိတာဘဲ…ဒီလို န၀တ ေထာက္လွမ္းေရး လုပ္တယ္လို႔ ေရးထားတာ လိမ္ညာၿပီး ေရးတယ္ဆိုတာ အားလံုးကသိေနၾကတယ္။သူတို႕ရဲ႕အသက္ေဘး ေၾကာင့္ေရးရတာဆိုတာကိုလည္း ေတြးမိပါတယ္…
သြားဘို႕ရက္ကိုလည္း ( ၁၁.၃.၁၉၉၂ ) ရက္ေန႕သြားဘို႕ဆံုးျဖတ္ထားၾကတယ္…သားသမီးေတြကိုပထမ ေမြးဖြားစဥ္က ေဆးရံုမွာအသက္စြန္႕ၿပီးေမြးခဲ့ရသလို ခုလဲသားသမီးေတြကို ဒုတိယအႀကိမ္ေမြးဖြားေပးၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ဒီတစ္ခါေမြးဖြားရတာကပထမအႀကိမ္ေမြးဖြားတာထက္ ခက္ခဲၿပီး ပိုၿပီး အသက္စြန္႔ရမွာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္…
ကိုယ္ကလည္း မႏၲေလးကိုလံုး၀မေရာက္ဖူးေတာ့ အန္ကယ္ႀကီးတိုနဲ႕တဲတာကအစ ေနတာအဆံုး အတူလိုက္မယ္လို႕ေျပာလိုက္တယ္…အန္ကယ္ႀကီးကလက္မွတ္၀ယ္တဲ့အခါ အထက္တန္းလက္မွတ္၀ယ္မယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္…ကိုယ္တို႕ကေငြေရးေၾကးေရးကသူတို႕ေလာက္အစဥ္မေျပေတာ့ ရိုးရိုးတန္းကဘဲလိုက္မယ္လို႕ ေျပာလိုက္တယ္… အဲဒီအေၾကာင္း အမ်ိဳးသားျပန္လာေတာ့ေျပာျပတယ္… သူက အထက္တန္းကဘာမွပိုကုန္တာ မဟုတ္ဘူး. အထက္တန္းကဘဲသြားဆိုလို႔အထက္တန္းကဘဲယူဘို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္..
( ၆.၃.၁၉၉၂ ) နဲ႕ ( ၇.၃.၁၉၉၂ ) မွာေတာ့ ေက်ာင္းကိစၥ ရံုးကိစၥနဲ႕ဘဲအခ်ိန္ကုန္တယ္…ေက်ာင္းကဆရာမ ေတြကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး လႊဲစရာရွိတာလႊဲ မွာစရာရွိတာမွာနဲ႕ဘဲအခ်ိန္ကုန္သြားတယ္…အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ဓာတ္ပံု(၃)ပံု သားအတြက္ဓာတ္ပံုစီစဥ္ရတယ္…သားအတြက္လိုင္စင္ဓာတ္ပံုကမရွိေတာ့ ေက်ာင္းမွာ စာအုပ္ထုတ္တဲ့ကဒ္ျပားကပံုကိုဘဲကူးယူရတယ္…ကူးလဲၿပီးေရာ ဓာတ္ပံုေပၚမွာ လုပ္သားေကာလိပ္လို႕ ပါေနတာ ကူးလိုက္ေတာ့ လုပ္သားကပ်က္ၿပီး တပ္သားလို႕ေပၚေနတယ္…အလိုလိုကမွ န၀တ ေထာက္လွမ္းေရး လို႕စြပ္စြဲေနရတဲ့အထဲ ဓာတ္ပံုမွာတပ္သားလို႕ပါေနေတာ့ ကတ္ေက်းနဲ႕ညွပ္ပစ္လိုက္ရတယ္…
( ၈.၃.၁၉၉၂ )
ဒီေန႕မွာေဒၚရီရီခင္အိမ္သြားၿပီး လက္မွတ္၀ယ္ဘို႕ကိစၥရွိတာေၾကာင့္ အန္ကယ္ႀကီးအိမ္(3/C )ကန္ဘဲ့ကို သြားေတာ့ ကိုယ္တို႕ေရွ႕မွာတင္ ကားတစ္စီး၀င္သြားတယ္…အထဲေရာက္ေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းကဧည့္သည္ (၂)ေယာက္ လည္းေရာက္ေနတယ္…အားလံုးတိုင္ပင္ၾကၿပီး ဟိုေရာက္ရင္ ဘယ္လိုေျပာ ဘယ္လိုေန ဆိုတာေတြ ကိုအန္ကယ္ႀကီးကေျပာျပတယ္…စမ္းေခ်ာင္းကေဒၚျမင့္ျမင့္ၾကည္တို႕သားအမိလည္း လိုက္မယ္လို႕သိရတယ္… လက္မွတ္ကို မနက္ျဖန္မနက္၀ယ္ရေအာင္ ဘူတာႀကီးမွာဆံုဘို႕ခ်ိန္းခဲ့ၾကတယ္…
ၿပီးေတာ့မွကိုေမာင္ေမာင္တဲတဲ့ျမကန္သာဟိုတယ္ကို ေဒၚရီရီခင္နဲ႕သြားခဲ့ၾကတယ္…မေတြ႕ခဲ့ရလို႔စာေရး ထားခဲ့ရတယ္…ည၉နာရီဖုန္းထပ္ဆက္မွေတြ႕ရ တယ္။ကိုေမာင္ေမာင္က ဦးေဇာ္ခင္သူတည္းတဲ့ေနရာကို ဘယ္လိုသိလဲမသိဘူး…ေရာက္လာၿပီးေတာ့…ဟိုတယ္ေရွ႕ကေန…မႏၲေလးက MI ႏွစ္ေယာက္ထြက္လာခဲ့ဆိုၿပီးေအာ္ေနတယ္တဲ့…ဆဲေနတယ္တဲ့…ေခ်ာ့ေခၚၿပီးအရက္နဲ႕ဧည့္ခံလိုက္ရတယ္တဲ့… အရက္ဖိုးကိုလည္း ခင္ဗ်ားက MI ဆိုေတာ့ ဒီဘက္မွာစာရင္းျပေတာင္းေပါ့… မဟုတ္လဲဟိုဘက္ကဆိုရင္လဲ…ဟိုဘက္ကသူပုန္ဆီမွာစာရင္းျပ ေတာင္းဆိုၿပီး ေျပာသြားတယ္တဲ့…
ကိုေမာင္ေမာင္လည္းမနက္ျဖန္ည ၉နာရီ ျပန္မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာတယ္…မႏၲေလးကို ၁၂.၃.၉၂ အေရာက္ လာမယ္ဆိုတာလည္းေျပာလိုက္တယ္…
( ၉.၃.၁၉၉၂ )
မနက္၄နာရီ ရထားလက္မွတ္သြားတန္းစီရတယ္…လက္မွတ္တန္းစီတာေက်ာ္ၿပီးစီလို႕ တရုပ္မ၃ေယာက္နဲ႔ စကား မ်ားရေသးတယ္…အားလံုးအတြက္ အထက္တန္းကခ်ည္းရတယ္။
သာယာ၀တီကတစ္ေယာက္လည္းပါ တယ္…..ပဲခူးကမိဘတစ္ေယာက္ကသူ႕အစီအစဥ္နဲ႕သြားၿပီး မႏ ၱေလးက်မွဆံုမယ္လို႕သိရတယ္…..လက္မွတ္၀ယ္
ၿပီးမိဘေတြကခုမွသိရတာဆိုေပမဲ့ဘ၀တူေတြဆိုၿပီး ပိုၿပီးခင္မင္မႈရၾကတယ္…..
ရထားလက္မွတ္ရၿပီးတာနဲ႕ ေက်ာင္းမွာမိဘဆရာအသင္း အစည္းေ၀းရွိလို႕ သြားရတယ္…နာယက(ရ၀တ)ဥကၠ႒နဲ႕စာရင္းစစ္(မိဘ)တို႕လာတယ္…..ခရီးသြားမည့္အေၾကာင္း…ေက်ာင္းကိုအပ္ထားခဲ့တဲ့အေၾကာင္း…ေျပာခဲ့ရတယ္…လုပ္စရာရွိတာေတြ…ဆရာမအတြင္းေရးမွဴးနဲ႕…အဖြဲ႕၀င္ဆရာမကိုမွာခဲ့ရတယ္…..
လုပ္ရမည့္လုပ္ငန္းေတြကို စီစဥ္ေပးခဲ့ရတယ္…..
စာေရးသူ Ko Linn Wai Aung (ကိုရဲလင္း)
No comments:
Post a Comment