အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္

အဲဒီေန႔ မနက္ ရွစ္နာရီေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ႔ ေသာၾကာေန႔မို႔ ခါတိုင္းေန႔ေတြ ထက္ကို ပိုၿပီး ေက်ာင္းမွာ လူရွင္းေနတယ္။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေက်ာင္းေပၚ မတက္ေသးဘဲ ကင္တင္းဘက္ကို ဆင္းခဲ႔တယ္။
ၿပီးေတာ႔ ကင္တင္းဘယ္ဘက္ ဆင္းဆင္းခ်င္းက Mini Hi မွာ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ခဏထိုင္ၿပီး လက္ဖက္ရည္ ေသာက္တယ္။
ၿပီးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းေပၚ ျပန္တက္လာၿပီး ဒီေန႔ ဒုတိယႏွစ္ B ခန္းက ကြ်န္ေတာ္ပါတဲ႔ အုပ္စု Workshop ပရက္တီကယ္ လုပ္ရမွာမို႔ ေက်ာင္းေပၚ မတက္ေတာ႔ဘဲ ဟိုးေက်ာင္းေနာက္က workshop ခန္း ဘက္ ထြက္လာခဲ့တယ္။
workshop ခန္းကို ေရာက္ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ နဲ႔ တစ္အုပ္စုတည္း ျဖစ္တဲ႔ ျမဒီပါထြန္း ႀကိဳေရာက္ေနတာ ေတြ႔တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ျမဒီပါထြန္း နဲ႔ ခဏ စကားေျပာၿပီး လူစံုလာတာနဲ႔ ဒီေန႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ဖို႔ အလွည့္က်တဲ႔ 'ပန္းပဲ' လုပ္ဖို႔ workshop ခန္းထဲ ဝင္ခဲ႔တယ္။
ဆယ့္တစ္နာရီ ထုိးခါနီးေလာက္က်မွ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္စရာရွိတာ အားလံုး အၿပီးသတ္ၿပီး workshop လုပ္ေနတာကို ႀကီးၾကပ္တဲ႔ ဆရာ႔ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္ထြက္လာၾကတယ္။
ၿပီးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းေပၚ ျပန္တက္လာခဲ့တယ္။
ေန႔လယ္ေရာက္ေတာ႔ ကင္တင္း ျပန္ဆင္းသြားၿပီး အတန္းၿပီးလို႔ ဆင္းလာတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒုတိယႏွစ္ အျခားအတန္းက သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႔ အတူတူ ထမင္းစားတယ္။
ေန႔လယ္ ႏွစ္နာရီ ေလာက္က်ေတာ႔ ဒီေန႔အဖို႔ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ တက္ဖို႔ အတန္း မရွိေတာ႔တာမို႔ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္ကို ျပန္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ မသိတာ တစ္ခုပဲ ရွိတယ္...
အဲဒီေန႔ဟာ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ မွာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အျဖစ္ ေနာက္ဆံုး တက္ရတဲ႔ ေန႔ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။

သိၾကတဲ႔အတုိင္း ေနာက္အပတ္ တနလၤာေန႔ ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းက စတင္ၿပီး ေနာင္မွာ '၉၆ ေက်ာင္းသား အေရးေတာ္ပံု' လို႔ အမည္တြင္မယ္႔ ေက်ာင္းသား အေရးအခင္း ျဖစ္ခဲ႔တယ္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂ ရက္ေန႔ ကေန ဒီဇင္ဘာလ ၆ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ အထိ တစ္ပတ္လံုးလံုး အေရးအခင္း ျဖစ္ၿပီး ဒီဇင္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ ႏွစ္နာရီ နဲ႔ သံုးနာရီ ၾကားေလာက္မွာ လွည္းတန္းလမ္းဆံု မွာ မီးသတ္ကားေတြ လံုထိန္းေတြနဲ႔ ၿဖိဳခြဲခံရၿပီး အေရးေတာ္ပံု နိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ႔တယ္။
ၿပီးေတာ႔ ဒီဇင္ဘာလ ၉ ရက္ေန႔ ကစၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ တဝွမ္းလံုးက တကၠသိုလ္ အားလံုး ကို ရက္အကန္႔အသတ္ မရွိ ပိတ္လိုက္တယ္။
၁၉၉၇ ႏွစ္လယ္ေလာက္ ေရာက္ေတာ႔ ၉၆ ဒီဇင္ဘာ အေရးေတာ္ပံု မွာ ပါဝင္ခဲ့တဲ႔ ကိုစိုးထြန္း အပါအဝင္ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း နဲ႔ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ ေက်ာင္းသားေတြ အဖမ္းခံရတယ္။
ၿပီးေတာ႔ အေျခအေနေတြ ျပန္ၿငိမ္သက္သြားတယ္။
ၿပီးေတာ႔ ၁၉၉၈ ေမလ ေလာက္ကေန စက္တင္ဘာလ အထိ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းက အတန္းေတြကို သံုးသုတ္ခြဲၿပီး စာေမးပြဲ စစ္တယ္။
ပထမအသုတ္ အေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေက်ာင္းသားေတြကို ဆယ္ရက္ စာသင္ၿပီး အတန္းတင္စာေမးပြဲ စစ္တယ္။
ဒုတိယအသုတ္ အေနနဲ႔ စတုတၳႏွစ္ နဲ႔ ပဥၥမႏွစ္ ေက်ာင္းသား ေတြကို အထက္ကလိုပဲ စာေမးပြဲစစ္တယ္။
ေနာက္ဆံုး တတိယအသုတ္ အေနနဲ႔ ပထမႏွစ္၊ ဒုတိယႏွစ္ နဲ႔ တတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသားေတြကို ဆယ္ရက္စာသင္ၿပီး စာေမးပြဲ စစ္တယ္။
အဲဒီမွာပဲ စာေမးပြဲ စစ္ၿပီးတာနဲ႔ ေနာင္မွာ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ ေက်ာင္းေတြကို ၿမိဳ႕ျပင္ ေရႊ႕ေတာ႔မယ္ ဆိုတာ သိေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ 'ခုနစ္ရက္ ပညာေရး' ကို ကန္႔ကြက္တဲ႔ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ ထပ္မံေပၚေပါက္တယ္။
ဒီတစ္ခါ လႈပ္ရွားမႈ မွာေတာ႔ အတန္းႀကီးက အစ္ကိုႀကီး ေတြ မပါဝင္ႏိုင္ေတာ႔ဘဲ အတန္းငယ္ေတြ ခ်ည္း သက္သက္ လႈပ္ရွားခဲ႔ရတယ္။
၁၉၉၈ စက္တင္ဘာလ ႏွစ္ရက္ေန႔ မနက္ ကိုးနာရီ မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သပိတ္တိုက္ပြဲ စတယ္....
ည ရွစ္နာရီခြဲ ေလာက္မွာ တိုင္ႀကီး ၁၈တိုင္ရဲ႕ ေအာက္မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သပိတ္တိုက္ပြဲ အဆံုးသတ္သြားတယ္။
စက္တင္ဘာလ ထဲမွာပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စာေမးပြဲ ေျဖရၿပီး ေက်ာင္းေတြ ျပန္ပိတ္သြားတယ္။
ေအာက္တိုဘာလ ထဲေရာက္ေတာ႔ ၿပီးခဲ႔တဲ႔ လ သပိတ္တိုက္ပြဲ မွာ ပါဝင္ခဲ႔တဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း ေတြ အပါအဝင္ ေက်ာင္းက ပထမႏွစ္ ဒုတိယႏွစ္ နဲ႔ တတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသား ၂၁ေယာက္ အဖမ္းခံရတယ္။
တစ္လေလာက္ၾကာေတာ႔ ေက်ာင္းသား ရွစ္ေယာက္ ကို ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ၿပီး က်န္တဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။
ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရတဲ႔ ေက်ာင္းသားစာရင္း ကေတာ႔ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္တယ္။

ေအာင္ေက်ာ္ၿဖိဳး (ခ) ၾကက္ဖႀကီး (တတိယႏွစ္၊ၿမိဳ႕ျပ)
ေဇာ္ႀကီး (ပုပၸားေဆာင္) ဖားအံ (တတိယႏွစ္)
တင္ေအာင္ျမင့္ (အာခီ) (ဒုတိယႏွစ္)
ရဲသူေအာင္ (ခ) ကေလးအေဖ (ဒုတိယႏွစ္)
စိုင္းေက်ာ္ညြန္႔ (ခ) ကလင္တန္ (ဒုတိယႏွစ္)
ေအာင္ျမတ္သူ (ခ) ေအာ္ႀကီး (ဘီးလင္း) (ဒုတိယႏွစ္)
လိႈင္ျမတ္ (ပထမႏွစ္)
ၾကည္သာထြန္း (ပထမႏွစ္)

အဲဒီထဲက ၾကည္သာထြန္း က အမ်ားဆံုး အေနနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၂၄ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က်မွ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ နဲ႔ ျပန္လြတ္တယ္။

၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ က်ေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ကို ရန္ကုန္ မွာ ေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္း နည္းပညာ တကၠသိုလ္ အေနနဲ႔ လိႈင္သာယာ မွာ ျပန္ဖြင့္တယ္။
နယ္မွာေနတဲ႔ ေက်ာင္းသားအားလံုး ကိုေတာ႔ ျပည္ နည္းပညာတကၠသိုလ္ ဆိုၿပီး ျပည္နားက လြင္တီးေခါင္ တစ္ေနရာကို ပို႔လိုက္တယ္။
အဲဒီမွာပဲ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ မတ္လ ၁၃ရက္ေန႔ ဖုန္းေမာ္ေန႔ မွာ ျပည္နည္းပညာ တကၠသိုလ္ မွာ ဆႏၵျပပြဲ ျဖစ္ပြားတယ္။
အဲဒီ တစ္ရက္ကေလး နာရီပိုင္းေလာက္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ႔ ဆႏၵျပပြဲ အတြက္ ေက်ာင္းသား ၁၂ေယာက္ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံရတယ္။
အဲဒီေက်ာင္းသား ေတြကို '၂၀၀၀ ဖုန္းေမာ္ ႏိုင္က်ဥ္း' ေတြလို႔ ေခၚတယ္။
အဲဒီ ေက်ာင္းသား အမည္စာရင္း ကေတာ႔ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္တယ္။

၂၀၀၀ ဘုန္းေမာ္ႏိုင္က်ဥ္းေဟာင္းမ်ား

၁။ စိုးမင္းႏိုင္ (ခ) ရခီး (3rd year, metal) (အင္းစိန္ေထာင္)
၂။ ေအာင္ေက်ာ္ဟိိန္း (3rd year, EP) (သရက္ေထာင္) ၃။ ေဇာ္မင္းထိုက္ေက်ာ္ (3rd year, metal) (အင္းစိန္ေထာင္)
၄။ ျမတ္သူ (4th year,civil) (အင္းစိန္ေထာင္)
၅။ ေနဇာၿဖိဳး (4th year, mechanical) (ေမာ္လၿမိဳင္ေထာင္)
၆။ ဥာဏ္လင္းမင္း (3rd year, aero) (သရက္ေထာင္)
၇။ ေဇာ္မ်ိဳးထြန္း (4th year, EC) (သရက္ေထာင္)
၈။ မ်ိဳးမင္းသန္႔ ေခၚ ေအာ္ဂင္းနစ္ (4th year, aero) (အင္းစိန္ေထာင္)
၉။ ေဇယ်ာစိုး (ခ) ေဘာႀကီး (4th year, EP) (သရက္ေထာင္)
၁၀။ ၿဖိဳးေ၀ (4th year, EP) (သရက္ေထာင္)
၁၁။ ညီၫီမ်ိဳး (4th year, mechanical) (အင္းစိန္ေထာင္)
၁၂။ ထင္လင္းေအာင္ (တတိယႏွစ္)

ဒီေန႔ဆိုရင္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။
ဒုတိယကမာၻစစ္ လို အခ်ိန္ကာလ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတြရဲ႕ လက္ေအာက္မွာေတာင္ မပိတ္ခဲ႔တဲ႔ တကၠသိုလ္ႀကီး ေတြကို သံုးႏွစ္တိတိ ပိတ္ပစ္ခဲ႔တဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ အမွဴးျပဳတဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ ေတြကို ဘယ္လို အမည္တပ္ၿပီး ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္ေအာက္ ထည့္သြင္းရမယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ယေန႔အထိ စဥ္းစားမရပါ။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္း ေတြကို ၿမိဳ႕ျပင္က လြင္တီးေခါင္ ဖုန္းဆိုးေျမ ေတြဆီ ေရႊ႔ပစ္ခဲ႔တဲ႔ ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္ ေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ိဳး ကမာၻ႔ သမိုင္းစာမ်က္ႏွာ မွာ တစ္ေနရာမွာမွ မရွိပါ။
ဒီလို အင္မတန္ ရက္စက္တဲ႔ လုပ္ရပ္ႀကီး အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရး အသိုက္အၿမံဳႀကီး တစ္ခုလံုး စေတးခဲ့ရတယ္....
ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ ဘဝေတြ စေတးခဲ့ရတယ္....
ဒီေန႔မွာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ျပည့္ပါတယ္....
ဒါ႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ႔ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ကေန ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ အထိ ေက်ာင္းသားဘဝ အေတြ႔အႀကံဳ ေတြကို စာရႈသူေတြ ဖတ္ဖို႔ အရင္က မဇၥ်ိမ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးသားခဲ့တဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြနဲ႔ အျခား ကိုယ္ေတြ႔ၾကံဳရသူ တစ္ဦး ေရးခဲ႔တဲ႔ ေဆာင္းပါး ကို စုစည္းၿပီး ကြ်န္ေတာ္ ျပန္လည္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္....

တင္ေအာင္ျမင့္ ေရ ... ပစိဖိတ္ မွာ ေႏြ ေပါက္ပါၿပီ... ပစိဖိတ္ မွာ ေႏြ ေရာက္ပါၿပီ ... ပစိဖိတ္ မွာ ပန္းေတြ ပြင့္ပါၿပီ ... ပစိဖိတ္ မွာ ပန္းေတြ ေဝေနပါၿပီ...

ဘဝ မွာေတာ႔ ပန္းေတြ မပြင့္ပါ ။ ။

ညိဳထက္ညိဳ