အဂၤလိပ္စကားေျပာသည့္အခါ သင္သတိထားရမယ့္ အခ်က္ ငါးခ်က္

စာဖတ္သူေတြ ထဲမွာ အဂၤလိပ္ စကား ေျပာက်င့္ ေနသူမ်ား ရွိပါလိမ့္မယ္။

အဂၤလိပ္စကား ေျပာတတ္သူေတြဟာ မေျပာတတ္ သူမ်ားထက္ စာရင္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာတတ္ျခင္းက ကမၻာ့ဘာသာစကားတစ္ခုကို တတ္ေျမာက္ထားျခင္း ျဖစ္ျပီး အလုပ္ခြင္မွာလည္း မ်က္ႏွာပန္းလွျပီး ဂုဏ္ရွိပါတယ္။ အခြင့္အလမ္းေတြလည္း ပိုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အဂၤလိပ္စကား ေျပာက်င့္တဲ့အခါ သတိထား ေရွာင္က်ဥ္ရမွာေလးေတြကို မွ်ေဝေပးလိုက္ရ ပါတယ္။

၁) ဝါက်ရွည္မ်ား ဖြဲ႔၍ ေျပာျခင္း

အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့ အခါ စာေရးတာနဲ႔ မတူပါဘူး။ စာမွာက Complicated sentence မ်ား ဖန္တီးျပီး ေရးသားျခင္းက အဆင္ေျပေပမယ့္ ေျပာတဲ့အခါက် ဝါက် အျဖတ္မ်ားနဲ႔ ေျပာျခင္းက အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ နားေထာင္သူမွလည္း ပိုလို႔ ရွင္းလင္းစြာ နည္းလည္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဝါက်ဖြဲ႔တဲ့အခါလည္း စိတ္ထဲမွာ ခက္ေနတာေၾကာင့္ အမွားလည္း မ်ားႏိုင္ေခ် ပိုမ်ား ပါတယ္။ ေနာက္မွပဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုရွည္တဲ့ ဝါက်ကို ၾကိဳးစားဖြဲ႔ႏိုင္ပါတယ္။

၂) မိမိႏွင့္ မရင္းႏွီးေသာ စကားလံုးကို ေျပာဆုိျခင္း

မသိတဲ့ စကားလံုးကို ရမ္းတန္းမွန္းတန္းနဲ႔ ေျပာတာဟာလည္း မွားယြင္းတဲ့ အမူအက်င့္ ရွိပါတယ္။ အကယ္၍ အဲ့ဒီလိုေျပာရင္္ တစ္ဖက္သားလည္း နားမလည္တဲ့အျပင္ မိမိကိုယ္လည္း အရွက္ရေစပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ မေျပာျပန္ေတာ့လဲ မသိဘူး ျဖစ္ရမွာ စုိးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္က စာမ်ားမ်ား ေလ့လာရန္ လိုအပ္ျပီး ယင္းစကားလံုး တစ္လံုးကို ေဖာ္ျပလို႔ရတဲ့ အျခား meaning တစ္ခုရွိရင္ ယင္း meaning နဲ႔ အစားထိုး ေဖာ္ျပ ႏုိင္ပါေသးတယ္။

၃) မိမိ၏ အားနည္းခ်က္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားျခင္း

အားနည္းခ်က္အမ်ားစုကေတာ့ အထက္က ေျပာခဲ့သလိုပဲ ဝါက်ဖြဲ႔ျခင္းမွာ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဆုိရင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကို နာမ္စားတစ္ခုသံုးျပီး ေျပာေတာ့မယ္ဆုိရင္ His နဲ႔ Her ကုိ မခြဲႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးကေတာ့ Active နဲ႔ passive ကို မခြဲႏိုင္ေသးတာပါ။ သူက I phoned them ဆုိတဲ့အစား I am phoned them အစရွိသျဖင့္ am, is, was, were တုိ႔ကို မွားယြင္း အသံုးျပဳျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ မိမိရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကို သိရွိျပီး ျပင္္ႏိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားဖို႔ အထူးလိုအပ္ ပါတယ္။

၄) ကြ်မ္းကြ်မ္းက်င္က်င္ မေျပာႏိုင္မွာကို စုိးရိမ္ျခင္း

ကြ်မ္းက်င္တယ္ ပိုင္ႏိုင္တယ္ ဆုိတဲ့အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔က အဂၤလိပ္စကားေျပာတဲ့အခါမွာ ဆုိရင္ အေလ့အက်င့္နဲ႔ မ်ားစြာ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ အေလ့အက်င့္မွာေတာင္ ဝါက်အမွားေတြကိုပဲ ခပ္ျမန္ျမန္နဲ႔ ခပ္မ်ားမ်ား ေျပာက်င့္ရွိေနသူ တစ္ဦးအတြက္ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ အေလ့အက်င့္ မ်ားမ်ား တုိးတက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ သဒၵါအရ မွန္ကန္ေအာင္ အရင္ဆံုး က်င့္ၾကံေျပာဆုိျပီး၊ ေႏွးေႏွးနဲ႔ စိတ္ရွည္ရွည္ ေျပာရာကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အလိုလို ျမန္ဆန္ေကာင္းမြန္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ မစိုးရိမ္ ပါနဲ႔။

၅) အသံထြက္ မသိပဲ ေျပာဆုိျခင္း

အသံထြက္ကို ပီပီျပင္ျပင္နဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိေအာင္ အရင္ဆံုးလုပ္ရမွာပါ။ ဒါကို သိေအာင္ မလုပ္ပဲ ကိုယ္ သိသေလာက္ မွတ္သေလာက္ ေျပာရင္ေတာ့ အမွားမ်ားစြာနဲ႔ မထူးပါဘူး။ တစ္ဖက္လည္း နားလည္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ မိခင္ဘာသာစကား မဟုတ္တာေၾကာင့္ အသံထြက္လြဲတာကေတာ့ ၾကိမ္းေသရွိမွာပါ။ ဒါကို ထပ္တူ မဟုတ္ေတာင္ အနီးစပ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လုိ ရယူမယ္ ဆုိတာက ေလ့က်င့္မွုနဲ႔ပဲ သက္ဆိုင္ပါတယ္။

ေအာင္ခမ္း(ရိုးရာေလး)
....................
အင်္ဂလိပ်စကားပြောသည့်အခါ သင်သတိထားရမယ့် အချက် ငါးချက်

စာဖတ်သူတွေ ထဲမှာ အင်္ဂလိပ် စကား ပြောကျင့် နေသူများ ရှိပါလိမ့်မယ်။

အင်္ဂလိပ်စကား ပြောတတ်သူတွေဟာ မပြောတတ် သူများထက် စာရင် အလုပ်အကိုင် အခွင့်အလမ်း များစွာ ရှိပါတယ်။ အင်္ဂလိပ်စကားပြောတတ်ခြင်းက ကမ္ဘာ့ဘာသာစကားတစ်ခုကို တတ်မြောက်ထားခြင်း ဖြစ်ပြီး အလုပ်ခွင်မှာလည်း မျက်နှာပန်းလှပြီး ဂုဏ်ရှိပါတယ်။ အခွင့်အလမ်းတွေလည်း ပိုရပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ အင်္ဂလိပ်စကား ပြောကျင့်တဲ့အခါ သတိထား ရှောင်ကျဉ်ရမှာလေးတွေကို မျှဝေပေးလိုက်ရ ပါတယ်။

၁) ဝါကျရှည်များ ဖွဲ့၍ ပြောခြင်း

အင်္ဂလိပ်စကားပြောတဲ့ အခါ စာရေးတာနဲ့ မတူပါဘူး။ စာမှာက Complicated sentence များ ဖန်တီးပြီး ရေးသားခြင်းက အဆင်ပြေပေမယ့် ပြောတဲ့အခါကျ ဝါကျ အဖြတ်များနဲ့ ပြောခြင်းက အကောင်းဆုံး ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါမှ နားထောင်သူမှလည်း ပိုလို့ ရှင်းလင်းစွာ နည်းလည်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဝါကျဖွဲ့တဲ့အခါလည်း စိတ်ထဲမှာ ခက်နေတာကြောင့် အမှားလည်း များနိုင်ချေ ပိုများ ပါတယ်။ နောက်မှပဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုရှည်တဲ့ ဝါကျကို ကြိုးစားဖွဲ့နိုင်ပါတယ်။

၂) မိမိနှင့် မရင်းနှီးသော စကားလုံးကို ပြောဆိုခြင်း

မသိတဲ့ စကားလုံးကို ရမ်းတန်းမှန်းတန်းနဲ့ ပြောတာဟာလည်း မှားယွင်းတဲ့ အမူအကျင့် ရှိပါတယ်။ အကယ်၍ အဲ့ဒီလိုပြောရင်် တစ်ဖက်သားလည်း နားမလည်တဲ့အပြင် မိမိကိုယ်လည်း အရှက်ရစေပါလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် မပြောပြန်တော့လဲ မသိဘူး ဖြစ်ရမှာ စိုးပါတယ်။ ဒီတော့ ကိုယ်က စာများများ လေ့လာရန် လိုအပ်ပြီး ယင်းစကားလုံး တစ်လုံးကို ဖော်ပြလို့ရတဲ့ အခြား meaning တစ်ခုရှိရင် ယင်း meaning နဲ့ အစားထိုး ဖော်ပြ နိုင်ပါသေးတယ်။

၃) မိမိ၏ အားနည်းချက်ကို မျက်ကွယ်ပြုထားခြင်း

အားနည်းချက်အများစုကတော့ အထက်က ပြောခဲ့သလိုပဲ ဝါကျဖွဲ့ခြင်းမှာ ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဥပမာ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ဆိုရင် မိန်းကလေးတစ်ယောက် အကြောင်းကို နာမ်စားတစ်ခုသုံးပြီး ပြောတော့မယ်ဆိုရင် His နဲ့ Her ကို မခွဲနိုင်သေးပါဘူး။ နောက်ထပ် မိတ်ဆွေ တစ်ဦးကတော့ Active နဲ့ passive ကို မခွဲနိုင်သေးတာပါ။ သူက I phoned them ဆိုတဲ့အစား I am phoned them အစရှိသဖြင့် am, is, was, were တို့ကို မှားယွင်း အသုံးပြုခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ မိမိရဲ့ အားနည်းချက်ကို သိရှိပြီး ပြင််နိုင်အောင်လည်း ကြိုးစားဖို့ အထူးလိုအပ် ပါတယ်။

၄) ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် မပြောနိုင်မှာကို စိုးရိမ်ခြင်း

ကျွမ်းကျင်တယ် ပိုင်နိုင်တယ် ဆိုတဲ့အဆင့်ကို ရောက်ဖို့က အင်္ဂလိပ်စကားပြောတဲ့အခါမှာ ဆိုရင် အလေ့အကျင့်နဲ့ များစွာ သက်ဆိုင်ပါတယ်။ အလေ့အကျင့်မှာတောင် ဝါကျအမှားတွေကိုပဲ ခပ်မြန်မြန်နဲ့ ခပ်များများ ပြောကျင့်ရှိနေသူ တစ်ဦးအတွက်ကတော့ ဘယ်လောက် အလေ့အကျင့် များများ တိုးတက်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ အကောင်းဆုံးကတော့ သဒ္ဒါအရ မှန်ကန်အောင် အရင်ဆုံး ကျင့်ကြံပြောဆိုပြီး၊ နှေးနှေးနဲ့ စိတ်ရှည်ရှည် ပြောရာကနေ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အလိုလို မြန်ဆန်ကောင်းမွန်လာမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ မစိုးရိမ် ပါနဲ့။

၅) အသံထွက် မသိပဲ ပြောဆိုခြင်း

အသံထွက်ကို ပီပီပြင်ပြင်နဲ့ မှန်မှန်ကန်ကန် သိအောင် အရင်ဆုံးလုပ်ရမှာပါ။ ဒါကို သိအောင် မလုပ်ပဲ ကိုယ် သိသလောက် မှတ်သလောက် ပြောရင်တော့ အမှားများစွာနဲ့ မထူးပါဘူး။ တစ်ဖက်လည်း နားလည်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ရဲ့ မိခင်ဘာသာစကား မဟုတ်တာကြောင့် အသံထွက်လွဲတာကတော့ ကြိမ်းသေရှိမှာပါ။ ဒါကို ထပ်တူ မဟုတ်တောင် အနီးစပ်ဆုံးဖြစ်အောင် ဘယ်လို ရယူမယ် ဆိုတာက လေ့ကျင့်မှုနဲ့ပဲ သက်ဆိုင်ပါတယ်။

အောင်ခမ်း(ရိုးရာလေး)