“ကၽြန္ေတာ္…ထက္ေအာင္လင္း ကားဂိတ္ ႏွင့္ ေခ်ာင္းသာ…….”

ခရီးသည္မ်ား၏ဒုကၡကိုစာနာေသာအားျဖင့္ အမ်ားသိေစရန္ထပ္မံShare လိုက္ပါသည္။
ျမန္မာျပည္တြင္ စားသံုးသူကို အေလးထား၊ေလးစားေသာ ယဥ္ေက်းမွဳ ထြန္းကားပါေစ။
..........................................................................
“ကၽြန္ေတာ္…ထက္ေအာင္လင္း ကားဂိတ္ ႏွင့္ ေခ်ာင္းသာ…….”
==============။===================
(ကၽြန္ေတာ့္ ေဖ့စ္ဘြတ္အေကာင့္ရွိ သူငယ္ခ်င္း ၉၀၀ ေက်ာ္မွေန၍ွ ဤပို႕စ္အား ထက္ေအာင္လင္း ဂိတ္မွ လူမ်ားဖတ္မိသည္အထိေရာက္ရွိသြားရန္ share ေပးဖို႕ အထူးေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။)
(စိတ္ထဲမွာ ယခုအခ်ိန္အထိ အေစာ္ကားခံရသလို တႏံု႕ႏံု႕ၿဖစ္ေနလို႕ပါ။)
………………………………………………………………………………………….
ေရာက္ေအာင္ သြားမည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ၿပီးၿပီပဲ….
ေရာက္ေအာင္သြားရံုေပါ့….ဒီလိုမ်ိဳး ကသိကေအာင့္ၿဖစ္ရရံု အဆင္မေၿပရံုနဲ႕ ဒီခရီး မသြားပဲ လွည့္ၿပန္မယ္ဆို စိတ္ကူးထားတဲ့ အိမ္မက္ေလးေတြ အတြက္ မတရားရာက်ေနလိမ့္မယ္….
……………………………….
ဒီတစ္ေခါက္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေတာ့ ကို႕မိဘ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္ဖို႕ရန္အတြက္ ဇာတိေဒသ က်ံဳေပ်ာ္ၿမိဳ႕သို႕ၿပန္မည္စိတ္ကူးထားခဲ့သည္
က်ံဳေပ်ာ္မွ အၿပန္တြင္ သား ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးအား ေခ်ာင္းသာသို႕လိုက္ပို႕ေပးမည္ဟုလည္းစိတ္ကူးထားခဲ့သည္
ထို႕ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ ဒဂံုဧရာ အေ၀းေၿပးတြင္ က်ံဳေပ်ာ္ကားလတ္မွတ္ၿဖတ္အၿပီး ေခ်ာင္းသာသြားရန္အတြက္ ရန္ကုန္-ေခ်ာင္းသာကားလက္မွတ္လည္း တစ္ပါတည္းၿဖတ္ခဲ့သည္
“ကၽြန္ေတာ္တို႕က ရန္ကုန္က စိီးမွာ မဟုတ္ဘူးဗ် လမး္တ၀က္ ကံကေလးလမ္းဆံုက ေန ေစာင့္စီးမွာ အဆင္ေၿပပါ့မလား”
“ရတယ္ အစ္ကို….ရန္ကုန္ကေန မနက္ ၆ နာရီ ထြက္မွာဆိုေတာ့ ကံကေလးလမ္းဆံုကို ၈ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ေရာက္မယ္ အစ္ကိုတို႕ကံကေလးလမး္ဆံုကို ၇း၃၀ ေလာက္သာေရာက္ေအာင္လာခဲ့ ထိုင္ခံုလူနာမည္စာရင္းမွာ ကံကေလးလမ္းဆံုတက္မည္လို႕ မွတ္ခ်က္ပါေရးထားတယ္ ဘာမွ မပူနဲ႕ အဆင္ေၿပတယ္”

………………………………..

လဒေလး………..
ဘာမွမပူနဲ႕ အဆင္ေၿပတယ္သာေၿပာတယ္ …….ဒီမွာ မနက္ ၇ း၀၀ နာရီထဲက ကံကေလးလမ္းဆံုကို က်ံဳေပ်ာ္ကေန အေရာက္လာၿပီး ေစာင့္ေနရတာ အခု ၉း၀၀ နာရီထိုးေတာ့မယ္
“ထက္ေအာင္လင္း” နာမည္ နဖူးစီးထုိးထားတဲ့ကားက ေယာင္လို႕ေတာင္ေပၚမလာ
ကို႕ကို ထားခဲ့မည္ က်န္ခဲ့မည္စိုးသၿဖင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲေတာင္မထိုင္ပဲ လမ္းေဘးမတ္တပ္ရပ္ ကားတားဖို႕အတြက္ ကားတစ္စိီးလာတိုင္း နာမည္ေတြကို အေ၀းထဲက လိုက္လိုက္ ဖတ္ရတာအေမာ

“ပုသိမ္…ပုသိမ္….ထိုင္စီးရမယ္…အစ္ကို ပုသိမ္လား….”
“ေၿမာင္းၿမ….ေၿမာင္းၿမ…ငသိုင္းေခ်ာင္း….ငသိုင္းေခ်ာင္း….လိုက္မလား အစ္ကို….လိုက္ဦးမလားအစ္ကို…လိုက္ဦးမလားအစ္ကို……..”

စပယ္ယာေလးေတြကို အားနာၿပီး ေခါင္းခါၿပရသည္ပင္ ေခါင္းေညာင္းလွၿပီ

“ထက္ေအာင္လင္း” လို႕ေရးထားသည့္ ကားက ေတာ့ ယခုအခ်ိန္အထိ ေပၚ၍မလာေသးေပ
“အင္း….ပံုမွန္ဆို ရန္ကုန္ကေန ကံကေလးလမ္းဆံုကိုေရာက္ဖို႕ အၿမန္ေမာင္းရင္၂ နာရီေက်ာ္ ၂ နာရီခြဲေလာက္ေမာင္းရတယ္ ငါတို႕ေရာက္တာ ၇ နာရီ သူတို႕ရန္ကုန္ကထြက္တာ ၆ နာရီဆိုေတာ့ ငါတို႕မေရာက္ခင္ ကားကမ်ားသြားနွင့္ၿပီလား”
“အို…ကားေတြဆိုတာ ၆ နာရီထြက္မယ္သာေၿပာတာ ဖင္လွည့္ေခါင္းလွည့့္္နဲ႕ ၆း၃၀ ေလာက္မွဂိတ္ကထြက္လို႕ေနမွာေပါ့ ဒါမွမဟုတ္လည္း လမ္းမွာ ထမင္းစားနားေနလို႕ ေနာက္က်ေနတာလည္းၿဖစ္မွာေပါ့”

“အင္း….အခု ၉း၃၀ ေက်ာ္ၿပီဆိုေတာ့ ေရာက္ခါနီးေနပါၿပီ ပူမေနပါနဲ႕….ကားတိုင္းကလည္း ၿဖတ္သြားရင္ ပုသိမ္ေနာ္ ပုသိမ္ ေၿမာင္းၿမေနာ္ ေၿမာင္းၿမ လို႕ေအာ္ေအာ္ေခၚၿပီး ခဏေတာ့ရပ္တာပဲေလ ဒို႕၀ယ္ထားတဲ့ “ထက္ေအာင္လင္း” ကလည္း ဒီလိုပဲေအာ္မွာေပါ့ စာရြက္ထဲလည္း ကံကေလးလမ္းဆံုတက္မည္ မွတ္ခ်က္ေရးထားတာပဲ ပူမေနနဲ႕ ပူမေနနဲ႕…..”
“ေဟာ…၁၀း၀၀ နာရီေတာင္ ထိုးပါၿပီေကာလား….ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ထက္ေအာင္လင္းပဲ ထက္ေအာင္လင္းမွထက္ေအာင္လင္းပဲ ….အိုး အုိး အုိး အို …သူလာေနၿပီ”
ဟူး…ေတ္ာပါေသးရဲ႕ ခ်န္မထားခဲ့လို႕
“သားေလးေရ….ေဖေဖတို႕လက္မွတ္၀ယ္ထားတဲ့ ထက္ေအာင္လင္းနာမည္ေရးထားတဲ့ ေခ်ာင္းသာကားလာၿပီ”

……………………………….

ကားကိုတားသည္
အထုပ္ကို ဆြဲသည္….ပါးစပ္ကေမးသည္………
“ထက္ေအာင္လင္းမို႕လား…..”
“ဟုတ္ပါတယ္”
“ရန္ကုန္ဂိတ္ထြက္ေနာက္က်လို႕လား လမ္းမွာထမင္းစားနားလို႕လား ေတာ္ေသးတယ္ မေခၚပဲထားခဲ့ၿပီထင္ေနတာ…..”
“အစ္ကိုတို႕ ကဘယ္သြားမလုိ႕လဲ….”
“ေခ်ာင္းသာေလ လက္မွတ္က ဒီမွာ..ေရာ့… ရန္ကုန္ကေနၿဖတ္ထားတာ မနက္ ၆ နာရီကားေလ”
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကားက ထက္ေအာင္လင္းေတာ့ ထက္ေအာင္လင္းပဲ တစ္ဂိတ္တည္းပဲ ဒါေပမဲ့ေခ်ာင္းသာ သြားမွာ မို႕ဘူး…သားေပါင္းသြားမဲ့ကား…အစ္ကိုတို႕ၿဖတ္ထားတဲ့ ထက္ေအာင္လင္း ေခ်ာင္းသာ ၆ နာရီထြက္မဲ့ကားက ေက်ာ္သြားၿပီ အခုေလာက္ဆို…”

“ဟာ…မေက်ာ္ပါဘူးဗ်ာ က်ေတာ္ မနက္ ၇ နာရီ ထဲကေစာင့္ေနတာ လာတဲ့ကားေတြအကုန္ ၾကည့္ေနတယ္ ထက္ေအာင္လင္း ဆိုတဲ့နာမည္ အခုမွ ပထမဆံုးေတြ႕လို႕တားလိုက္တာ…..”
“မဟုတ္ဘူး အစ္ကိုရ….အဲ့ဒီ ေခ်ာင္းသာထြက္တဲ့ကားက ဘာနာမည္မွမေရးထားဘူး အဲ့ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုတို႕မေတြ႕တာ…..”

“ခင္ဗ်ာ…..ဘယ္လို ဘယ္လို…..
နာမည္မေရးထားဘူး…အဲ့ဒါဆိုလည္း ကံကေလးလမ္းဆံုတက္လို႕မွတ္ခ်က္ေရးထားတာ ေခၚရမယ္ေလဗ်ာ….လာတဲ့ကားတိုင္း ခဏရပ္ လူေခၚေနတဲ့ဟာ….အခုက မေခၚပဲထားခဲ့တာေတာ့ လက္လြတ္စပါယ္ႏိုင္လြန္းပါတယ္ဗ်ာ….”
“က်ေနာ္လည္း မသိဘူးဗ်ာ လက္မွတ္ထဲမွာ ဂိတ္ဖုန္းနံပါတ္ရွိတယ္ အဲ့ကိုသာ ဖုန္းဆက္ေမးေပေတာ့”
“သာေပါင္း သာေပါင္း သားေပါငး္ကုိေနာ ္လိုက္ဦးမလား လိုက္ဦးမလား.............”

………………………….

နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ဗ်ာ….ဂိတ္ကိုဖုန္းဆက္ေမးေတာ့ ဂိတ္ကလူက ကားကလာမွာပါ…. ကံကေလးလမ္းဆံုကိုမေက်ာ္ေသးဘူး ၿပန္ေၿဖတာ့…
“ေအာ္ …ကားသမားေတြ ကားသမားေတြ…..ကို႕ကားလူရခ်င္တာနဲ႕ ေက်ာ္သြားၿပီဆိုၿပီးလိမ္ေၿဖတယ္” ဆိုၿပီး ေဒါသေတာင္ ၿပန္ထြက္မိတယ္….
ဒီလိုနဲ႕ထပ္ေစာင့္တာ ေနာက္ထပ္ ၁ နာရီေလာက္ရွိလာေတာ့ စိတ္က သိပ္မသင္ကာေတာ့တာနဲ႕ ဂိတ္ကိုထပ္ဖုန္းဆက္ရၿပန္ေရာ….

“ရန္ကုန္က ၆ နာရီ ထြက္ရင္ ကံကေလးလမ္းဆံုကို လြန္ေရာကၽြံေရာ ၁၀း၀၀ နာရီပဲ ဘယ္ေလာက္ေနာက္က်တယ္ေၿပာေၿပာ အခုက ၁၁း၀၀ ထိုးၿပီ ကားက ေက်ာ္သြားၿပီလား မေက်ာ္ေသးဘူးလား အဲ့ဒါေၿဖေပးပါ အဲ့ဒါမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆံုးၿဖတ္လို႕ရမယ”္ ဆိုေတာ့

အင္းလိုလို ….အဲလိုလိုနဲ႕ဗ်ိဳး..

အသဲကိုယားေရာ
အဲ့ဒါဆို အဲ့ကားေမာင္းတဲ့သူရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ေပးဆိုေတာ့….

“မသိဘူးဗ်….ကၽြန္ေတာ္က လူသစ္တဲ့….”

ေတာက္….စိတ္တိုလိုက္တာ…သူလူသစ္လား လူေဟာင္းလား ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္မွ မို႕တာ
ကားက ကံကေလးလမ္းဆံုကို ၿဖတ္သြားၿပီလား မၿဖတ္သြားေသးဘူးလားကိုေမးေနတာ….
အဲ့ဒါနဲ႕ လက္မွတ္ထဲက ဂိ္တ္ဖုုန္း..အၿပင္ အိမ္ဖုန္းလို႕ေရးထားတဲ့ အိမ္ဖုန္းကိုဆက္ၿပန္ေတာ့လည္း........

“ဂိ္တ္ကိုဆက္လိုက္ပါေနာ္ ဂိတ္မွာ ၀န္ထမ္းေတြခန္႕ထားပါတယ္ သူတို႕ကိုေမးပါေနာ္….”တဲ့

အမေလး….အေမရဲ႕….သြားခ်င္ဦးဟဲ့ …ေခ်ာင္းသာလို႕သာ ေအာ္လိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္

အဲ့ဒါနဲ႕ စိတ္ကိုတတ္ႏို္င္သမွ်ရွည္ေအာင္ထားၿပီး ဂိတ္ကိုဖုန္းၿပန္ဆက္ ကားဒရုိင္ဘာဖုန္းနံပါတ္ေတာင္းေတာ့ ဒရုိင္ဘာဖုန္းနံပါတ္ေလးရလာပါေရာ….
ဒါနဲ႕ အားပါးတရနဲ႕ ဒရိုင္ဘာဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပန္ေတာ့…..
“ဟုတ္ပါတယ္…ဟုတ္ပါတယ္….အရင္ကေတာ့ က်ေနာ္ ထက္ေအာင္လင္း ကားကိုေမာင္းခဲ့ပါတယ္ အခုက အဲ့မွာ မေမာင္းေတာ့ဘူးခင္ဗ်…..”
ဘဲဥ အစရွာမရဆိုတဲ့စကား အခုမွ နားလည္ေတာ့တယ္ အရပ္ကတို႕ေရ

…………………………

ရန္ကုန္ဂိတ္က လူသစ္ဆိုေတာ့ ကဲ …ေခ်ာင္းသာဂိတ္ကိုဆက္ရင္ေတာ့ တစ္ခုခု သိတန္ေကာင္းရဲ႕ဆိုၿပီး ဆက္ၿပန္ေတာ့လည္း
“အဲ့ဒါေလ…ကားကေလ ကံကေလးလမ္းဆံုကိုၿဖတ္သြားၿပီလား မၿဖတ္သြားေသးဘူးလား သိခ်င္လို႕ …”
“ရန္ကုန္ဂိတ္ကိုေမးပါခင္ဗ်…”
“ရန္ကုန္ ဂိတ္က လူက လူသစ္ မို႕ ေမးေတာ့ ဘာမွမသိလို႕ ဒီဖက္ကမ်ား သိမလားလို႕ခင္ဗ်…”
“ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်….က်ေနာ္ကလည္း လူသစ္ ခင္ဗ်….”

………………….

ဒီလိုနဲ႕ ေမာင္စံရွားတစ္ေယာက္ ေက်ာ္ၿပီလား မေက်ာ္ေသးဘူးလား ေၿခရာအထပ္ထပ္ေကာက္လိုက္တာ ေနာက္ဆံုး ေခ်ာင္းသာ လူသစ္ဆိုတဲ့ လူဆီက ဂိတ္မႈးဖုန္းနံပါတ္ေလးကိုရ…အဲ့ဒီကမွတစ္ဆင့္ မနက္ ၆း၀၀ နာရီ ထက္ေအာင္လင္းကားဒရိုင္ဘာဖုန္းဆီကို ဖုန္းဆက္ လိုက္ေသာ အခါမွာေတာ့
တူ႕နယ္ …တူနယ္…ေၿဗာင္ ပါပဲ
“ကၽြန္ေတာ္တို႕ကားက သဲၿဖဴကိုေရာက္ေနၿပီတဲ့…………..”

……………………..

ေအာ္..ေခ်ာင္းသာ…ေခ်ာင္းသာ
ဘယ္လိုၿဖစ္ၿဖစ္ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့ပါတယ္…..
ေရာက္ၿပီးၿပန္ဖို႕ လက္မွတ္ၿဖတ္ဖို႕ ကား၀န္းထဲသြားေတာ့ အဲ့ ထက္ေအာင္လင္း ဂိတ္ေရာ တစ္ၿခားဂိတ္ေတြေရာ
သူတို႕ကားကို စီးဖုိ႕ အလုအယက္ လူလာေခၚၾကပါတယ္….
ၿဖစ္ၿပီးတာ ေမ့လိုက္ဖို႕ ဘာမွမေၿပာေတာ့ဖို႕ အတန္တန္ တားထားခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသမီးပီပီ စတင္ စကားေခၚပါေတာ့တယ္….

“ဒီမွာ..... ထက္ေအာင္လင္းဂိတ္က ကၽြန္မတို႕ကို ကံကေလးလမ္းဆံုမွာ မေခၚပဲထားခဲ့တာ အဲ့ဂိတ္က လူေကာ အခုဒီအထဲပါလား….”
“ေအာ္ မနက္က ဖုန္းဆက္တဲ့အစ္ကိုမုိ႕လား…
အစ္ကိုတို႕က အခ်ိန္မွိီမေရာက္တာေလ အစ္ကိုတို႕ ဂိတ္ကို ဖုန္းဆက္တဲ့အခ်ိန္ကိုပဲၾကည့္ဦး ၁၁း၀၀ နာရီေလာက္ၿဖစ္ေနၿပီေလ….”

စကားမေၿပာခ်င္ေလာက္ေအာင္ကို စိတ္ပ်က္သြားတယ္ဗ်ာ…တကယ္ေၿပာတာ
မိန္းမကေတာ့ ေဒါ နဲ႕ ေမာနဲ႕ ဆက္ေကာေနေတာ့တာပဲ

“က်မတို႕က ၇း၀၀ နာရီထဲကအဲ့လမ္းဆံုက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာေရာက္ေနၿပီ….ကားမလာတဲ့အဆံုး ကားေက်ာ္သြားၿပီလား မေက်ာ္သြားဘူးလားသိဖို႕ကို ဖုန္းဘယ္ႏွစ္လံုးေလာက္ဆက္ရတယ္ထင္လဲ ….အခုက်ေတာ့လဲ ေၿပရာေၿပေၾကာင္း မေၿပာပဲ….အစ္ကိုတို႕ဖုန္းဆက္တဲ့အခ်ိန္ကိုၾကည့္ဦး ဆိုၿပီးရန္ၿပန္ေတြ႕ တာ ရွင္တို႕မလြန္ဘူးလား….”

မိ္န္းမကေတာ့ ေတာ္တာ္တင္းတင္းကို ေၿပာေနတာ…ေဒါသလည္း အေတာ္ထြက္ေနတဲ့ပံုပဲ….
ဟိုကလည္း ႏႈတ္သီးေခါင္းလွ်ာပါး ၿပန္ေၿပာပါေလေရာ
“ကၽြန္ေတာ္တို႕ကလည္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္၀င္တစ္ဆို္င္ထြက္ လိုက္မေခၚႏိုင္ဘူး….”
“အင္တာနက္ေခတ္ရွင့္…အင္တာနက္ေခတ္ ရွင္တို႕ ထက္ေအာင္လင္း ဂိတ္အေၾကာင္းလူသိေအာင္ေၿပာရမယ္”
“ခင္ဗ်ားဘာသာ ဘာနက္နက္ၿဖစ္ၿဖစ္ အင္တာနက္တိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ဂိတ္က ေၾကာက္ရမွာလား….”

……………………………

(ဘာပဲေၿပာေၿပာဗ်ာ……အခုကၽြန္ေတာ္ေရးတဲ့ ၿဖစ္ရပ္မွန္ေလးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မိ္န္းမနဲ႕ ထက္ေအာင္လင္းဂိတ္က လူေတြ ခြန္းၾကီးခြန္းငယ္အၿပန္အလွန္ေၿပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အခုလိုေလးမ်ား ဇာတ္ရည္လည္ေအာင္ အစအဆံုးေလးမ်ားရွင္းၿပလိုက္ရင္ ဆိုၿပီး ပြဲၿပီးမွ ရင္ထဲမွာ ခဏခဏေပၚလာတဲ့စကားလံုးေတြပါ….
မေၿပာပဲလည္း မေနႏိုင္တဲ့အဆံုးမို႕လို႕ စာအၿဖစ္ၿပန္ေၿပာင္းေရးလိုက္တာပါ……….
ဒါေပမဲ့…ေသခ်ာတာကေတာ့ ဘယ္လိုပင္ ဇာတ္ရည္လည္ေအာင္ရွင္းၿပေပမဲ့လည္း ဒီလူေတြကေတာ့ ဘူးခံၿငင္းေနဦးမွာအေသအခ်ာပါပဲ…
စားသံုးသူအေပၚ အေလးထားဆက္ဆံမႈ customer’s right စားသံုးသူအခြင့္အေရး ၿပည့္ၿပည့္၀၀ ရဖို႕ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံခံရဖို႕ကေတာ့ ၾကာလိမ့္ဦးမယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ……..)

(ဇာနည္ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္)
https://www.facebook.com/zarni.maung.547/posts/809772175818985
................
ခရီးသည်များ၏ဒုက္ခကိုစာနာသောအားဖြင့် အများသိစေရန်ထပ်မံShare လိုက်ပါသည်။
မြန်မာပြည်တွင် စားသုံးသူကို အလေးထား၊လေးစားသော ယဉ်ကျေးမှု ထွန်းကားပါစေ။
..........................................................................
“ကျွန်တော်…ထက်အောင်လင်း ကားဂိတ် နှင့် ချောင်းသာ…….”
==============။===================
(ကျွန်တော့် ဖေ့စ်ဘွတ်အကောင့်ရှိ သူငယ်ချင်း ၉၀၀ ကျော်မှနေ၍ှ ဤပို့စ်အား ထက်အောင်လင်း ဂိတ်မှ လူများဖတ်မိသည်အထိရောက်ရှိသွားရန် share ပေးဖို့ အထူးမေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။)
(စိတ်ထဲမှာ ယခုအချိန်အထိ အစော်ကားခံရသလို တနုံ့နုံ့ဖြစ်နေလို့ပါ။)
………………………………………………………………………………………….
ရောက်အောင် သွားမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီးပြီပဲ….
ရောက်အောင်သွားရုံပေါ့….ဒီလိုမျိုး ကသိကအောင့်ဖြစ်ရရုံ အဆင်မပြေရုံနဲ့ ဒီခရီး မသွားပဲ လှည့်ပြန်မယ်ဆို စိတ်ကူးထားတဲ့ အိမ်မက်လေးတွေ အတွက် မတရားရာကျနေလိမ့်မယ်….
……………………………….
ဒီတစ်ခေါက် မြန်မာပြည်ပြန်တော့ ကို့မိဘ ညီအစ်ကို မောင်နှမ သူငယ်ချင်းများနှင့် တွေ့ဆုံနိုင်ဖို့ရန်အတွက် ဇာတိဒေသ ကျုံပျော်မြို့သို့ပြန်မည်စိတ်ကူးထားခဲ့သည်
ကျံုပျော်မှ အပြန်တွင် သား နှင့် အမျိုးသမီးအား ချောင်းသာသို့လိုက်ပို့ပေးမည်ဟုလည်းစိတ်ကူးထားခဲ့သည်
ထို့ကြောင့် ရန်ကုန် ဒဂုံဧရာ အဝေးပြေးတွင် ကျံုပျော်ကားလတ်မှတ်ဖြတ်အပြီး ချောင်းသာသွားရန်အတွက် ရန်ကုန်-ချောင်းသာကားလက်မှတ်လည်း တစ်ပါတည်းဖြတ်ခဲ့သည်
“ကျွန်တော်တို့က ရန်ကုန်က စိီးမှာ မဟုတ်ဘူးဗျ လမး်တဝက် ကံကလေးလမ်းဆုံက နေ စောင့်စီးမှာ အဆင်ပြေပါ့မလား”
“ရတယ် အစ်ကို….ရန်ကုန်ကနေ မနက် ၆ နာရီ ထွက်မှာဆိုတော့ ကံကလေးလမ်းဆုံကို ၈ နာရီကျော်ကျော်လောက်တော့ရောက်မယ် အစ်ကိုတို့ကံကလေးလမး်ဆုံကို ရး၃၀ လောက်သာရောက်အောင်လာခဲ့ ထိုင်ခုံလူနာမည်စာရင်းမှာ ကံကလေးလမ်းဆုံတက်မည်လို့ မှတ်ချက်ပါရေးထားတယ် ဘာမှ မပူနဲ့ အဆင်ပြေတယ်”

………………………………..

လဒလေး………..
ဘာမှမပူနဲ့ အဆင်ပြေတယ်သာပြောတယ် …….ဒီမှာ မနက် ရ းဝဝ နာရီထဲက ကံကလေးလမ်းဆုံကို ကျံုပျော်ကနေ အရောက်လာပြီး စောင့်နေရတာ အခု ၉းဝဝ နာရီထိုးတော့မယ်
“ထက်အောင်လင်း” နာမည် နဖူးစီးထိုးထားတဲ့ကားက ယောင်လို့တောင်ပေါ်မလာ
ကို့ကို ထားခဲ့မည် ကျန်ခဲ့မည်စိုးသဖြင့် လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲတောင်မထိုင်ပဲ လမ်းဘေးမတ်တပ်ရပ် ကားတားဖို့အတွက် ကားတစ်စိီးလာတိုင်း နာမည်တွေကို အဝေးထဲက လိုက်လိုက် ဖတ်ရတာအမော

“ပုသိမ်…ပုသိမ်….ထိုင်စီးရမယ်…အစ်ကို ပုသိမ်လား….”
“မြောင်းမြ….မြောင်းမြ…ငသိုင်းချောင်း….ငသိုင်းချောင်း….လိုက်မလား အစ်ကို….လိုက်ဦးမလားအစ်ကို…လိုက်ဦးမလားအစ်ကို……..”

စပယ်ယာလေးတွေကို အားနာပြီး ခေါင်းခါပြရသည်ပင် ခေါင်းညောင်းလှပြီ

“ထက်အောင်လင်း” လို့ရေးထားသည့် ကားက တော့ ယခုအချိန်အထိ ပေါ်၍မလာသေးပေ
“အင်း….ပုံမှန်ဆို ရန်ကုန်ကနေ ကံကလေးလမ်းဆုံကိုရောက်ဖို့ အမြန်မောင်းရင်၂ နာရီကျော် ၂ နာရီခွဲလောက်မောင်းရတယ် ငါတို့ရောက်တာ ရ နာရီ သူတို့ရန်ကုန်ကထွက်တာ ၆ နာရီဆိုတော့ ငါတို့မရောက်ခင် ကားကများသွားနှင့်ပြီလား”
“အို…ကားတွေဆိုတာ ၆ နာရီထွက်မယ်သာပြောတာ ဖင်လှည့်ခေါင်းလှည့့််နဲ့ ၆း၃၀ လောက်မှဂိတ်ကထွက်လို့နေမှာပေါ့ ဒါမှမဟုတ်လည်း လမ်းမှာ ထမင်းစားနားနေလို့ နောက်ကျနေတာလည်းဖြစ်မှာပေါ့”

“အင်း….အခု ၉း၃၀ ကျော်ပြီဆိုတော့ ရောက်ခါနီးနေပါပြီ ပူမနေပါနဲ့….ကားတိုင်းကလည်း ဖြတ်သွားရင် ပုသိမ်နော် ပုသိမ် မြောင်းမြနော် မြောင်းမြ လို့အော်အော်ခေါ်ပြီး ခဏတော့ရပ်တာပဲလေ ဒို့ဝယ်ထားတဲ့ “ထက်အောင်လင်း” ကလည်း ဒီလိုပဲအော်မှာပေါ့ စာရွက်ထဲလည်း ကံကလေးလမ်းဆုံတက်မည် မှတ်ချက်ရေးထားတာပဲ ပူမနေနဲ့ ပူမနေနဲ့…..”
“ဟော…၁၀းဝဝ နာရီတောင် ထိုးပါပြီကောလား….ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ထက်အောင်လင်းပဲ ထက်အောင်လင်းမှထက်အောင်လင်းပဲ ….အိုး အိုး အိုး အို …သူလာနေပြီ”
ဟူး…တေ်ာပါသေးရဲ့ ချန်မထားခဲ့လို့
“သားလေးရေ….ဖေဖေတို့လက်မှတ်ဝယ်ထားတဲ့ ထက်အောင်လင်းနာမည်ရေးထားတဲ့ ချောင်းသာကားလာပြီ”

……………………………….

ကားကိုတားသည်
အထုပ်ကို ဆွဲသည်….ပါးစပ်ကမေးသည်………
“ထက်အောင်လင်းမို့လား…..”
“ဟုတ်ပါတယ်”
“ရန်ကုန်ဂိတ်ထွက်နောက်ကျလို့လား လမ်းမှာထမင်းစားနားလို့လား တော်သေးတယ် မခေါ်ပဲထားခဲ့ပြီထင်နေတာ…..”
“အစ်ကိုတို့ ကဘယ်သွားမလို့လဲ….”
“ချောင်းသာလေ လက်မှတ်က ဒီမှာ..ရော့… ရန်ကုန်ကနေဖြတ်ထားတာ မနက် ၆ နာရီကားလေ”
ကျွန်တော်တို့ကားက ထက်အောင်လင်းတော့ ထက်အောင်လင်းပဲ တစ်ဂိတ်တည်းပဲ ဒါပေမဲ့ချောင်းသာ သွားမှာ မို့ဘူး…သားပေါင်းသွားမဲ့ကား…အစ်ကိုတို့ဖြတ်ထားတဲ့ ထက်အောင်လင်း ချောင်းသာ ၆ နာရီထွက်မဲ့ကားက ကျော်သွားပြီ အခုလောက်ဆို…”

“ဟာ…မကျော်ပါဘူးဗျာ ကျတော် မနက် ရ နာရီ ထဲကစောင့်နေတာ လာတဲ့ကားတွေအကုန် ကြည့်နေတယ် ထက်အောင်လင်း ဆိုတဲ့နာမည် အခုမှ ပထမဆုံးတွေ့လို့တားလိုက်တာ…..”
“မဟုတ်ဘူး အစ်ကိုရ….အဲ့ဒီ ချောင်းသာထွက်တဲ့ကားက ဘာနာမည်မှမရေးထားဘူး အဲ့ဒါကြောင့် အစ်ကိုတို့မတွေ့တာ…..”

“ခင်ဗျာ…..ဘယ်လို ဘယ်လို…..
နာမည်မရေးထားဘူး…အဲ့ဒါဆိုလည်း ကံကလေးလမ်းဆုံတက်လို့မှတ်ချက်ရေးထားတာ ခေါ်ရမယ်လေဗျာ….လာတဲ့ကားတိုင်း ခဏရပ် လူခေါ်နေတဲ့ဟာ….အခုက မခေါ်ပဲထားခဲ့တာတော့ လက်လွတ်စပါယ်နိုင်လွန်းပါတယ်ဗျာ….”
“ကျနော်လည်း မသိဘူးဗျာ လက်မှတ်ထဲမှာ ဂိတ်ဖုန်းနံပါတ်ရှိတယ် အဲ့ကိုသာ ဖုန်းဆက်မေးပေတော့”
“သာပေါင်း သာပေါင်း သားပေါငး်ကိုနော ်လိုက်ဦးမလား လိုက်ဦးမလား.............”

………………………….

နိဂုံးချုပ်ရရင်တော့ဗျာ….ဂိတ်ကိုဖုန်းဆက်မေးတော့ ဂိတ်ကလူက ကားကလာမှာပါ…. ကံကလေးလမ်းဆုံကိုမကျော်သေးဘူး ပြန်ဖြေတာ့…
“အော် …ကားသမားတွေ ကားသမားတွေ…..ကို့ကားလူရချင်တာနဲ့ ကျော်သွားပြီဆိုပြီးလိမ်ဖြေတယ်” ဆိုပြီး ဒေါသတောင် ပြန်ထွက်မိတယ်….
ဒီလိုနဲ့ထပ်စောင့်တာ နောက်ထပ် ၁ နာရီလောက်ရှိလာတော့ စိတ်က သိပ်မသင်ကာတော့တာနဲ့ ဂိတ်ကိုထပ်ဖုန်းဆက်ရပြန်ရော….

“ရန်ကုန်က ၆ နာရီ ထွက်ရင် ကံကလေးလမ်းဆုံကို လွန်ရောကျွံရော ၁၀းဝဝ နာရီပဲ ဘယ်လောက်နောက်ကျတယ်ပြောပြော အခုက ၁၁းဝဝ ထိုးပြီ ကားက ကျော်သွားပြီလား မကျော်သေးဘူးလား အဲ့ဒါဖြေပေးပါ အဲ့ဒါမှ ကျွန်တော်တို့ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆုံးဖြတ်လို့ရမယ”် ဆိုတော့

အင်းလိုလို ….အဲလိုလိုနဲ့ဗျိုး..

အသဲကိုယားရော
အဲ့ဒါဆို အဲ့ကားမောင်းတဲ့သူရဲ့ဖုန်းနံပါတ်ပေးဆိုတော့….

“မသိဘူးဗျ….ကျွန်တော်က လူသစ်တဲ့….”

တောက်….စိတ်တိုလိုက်တာ…သူလူသစ်လား လူဟောင်းလား ကျွန်တော့်အလုပ်မှ မို့တာ
ကားက ကံကလေးလမ်းဆုံကို ဖြတ်သွားပြီလား မဖြတ်သွားသေးဘူးလားကိုမေးနေတာ….
အဲ့ဒါနဲ့ လက်မှတ်ထဲက ဂိ်တ်ဖုုန်း..အပြင် အိမ်ဖုန်းလို့ရေးထားတဲ့ အိမ်ဖုန်းကိုဆက်ပြန်တော့လည်း........

“ဂိ်တ်ကိုဆက်လိုက်ပါနော် ဂိတ်မှာ ၀န်ထမ်းတွေခန့်ထားပါတယ် သူတို့ကိုမေးပါနော်….”တဲ့

အမလေး….အမေရဲ့….သွားချင်ဦးဟဲ့ …ချောင်းသာလို့သာ အော်လိုက်ချင်ပါတော့တယ်

အဲ့ဒါနဲ့ စိတ်ကိုတတ်နို်င်သမျှရှည်အောင်ထားပြီး ဂိတ်ကိုဖုန်းပြန်ဆက် ကားဒရိုင်ဘာဖုန်းနံပါတ်တောင်းတော့ ဒရိုင်ဘာဖုန်းနံပါတ်လေးရလာပါရော….
ဒါနဲ့ အားပါးတရနဲ့ ဒရိုင်ဘာဆီကို ဖုန်းဆက်ပြန်တော့…..
“ဟုတ်ပါတယ်…ဟုတ်ပါတယ်….အရင်ကတော့ ကျနော် ထက်အောင်လင်း ကားကိုမောင်းခဲ့ပါတယ် အခုက အဲ့မှာ မမောင်းတော့ဘူးခင်ဗျ…..”
ဘဲဥ အစရှာမရဆိုတဲ့စကား အခုမှ နားလည်တော့တယ် အရပ်ကတို့ရေ

…………………………

ရန်ကုန်ဂိတ်က လူသစ်ဆိုတော့ ကဲ …ချောင်းသာဂိတ်ကိုဆက်ရင်တော့ တစ်ခုခု သိတန်ကောင်းရဲ့ဆိုပြီး ဆက်ပြန်တော့လည်း
“အဲ့ဒါလေ…ကားကလေ ကံကလေးလမ်းဆုံကိုဖြတ်သွားပြီလား မဖြတ်သွားသေးဘူးလား သိချင်လို့ …”
“ရန်ကုန်ဂိတ်ကိုမေးပါခင်ဗျ…”
“ရန်ကုန် ဂိတ်က လူက လူသစ် မို့ မေးတော့ ဘာမှမသိလို့ ဒီဖက်ကများ သိမလားလို့ခင်ဗျ…”
“ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ….ကျနော်ကလည်း လူသစ် ခင်ဗျ….”

………………….

ဒီလိုနဲ့ မောင်စံရှားတစ်ယောက် ကျော်ပြီလား မကျော်သေးဘူးလား ခြေရာအထပ်ထပ်ကောက်လိုက်တာ နောက်ဆုံး ချောင်းသာ လူသစ်ဆိုတဲ့ လူဆီက ဂိတ်မှုးဖုန်းနံပါတ်လေးကိုရ…အဲ့ဒီကမှတစ်ဆင့် မနက် ၆းဝဝ နာရီ ထက်အောင်လင်းကားဒရိုင်ဘာဖုန်းဆီကို ဖုန်းဆက် လိုက်သော အခါမှာတော့
တူ့နယ် …တူနယ်…ဗြောင် ပါပဲ
“ကျွန်တော်တို့ကားက သဲဖြူကိုရောက်နေပြီတဲ့…………..”

……………………..

အော်..ချောင်းသာ…ချောင်းသာ
ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်ရောက်အောင်သွားခဲ့ပါတယ်…..
ရောက်ပြီးပြန်ဖို့ လက်မှတ်ဖြတ်ဖို့ ကားဝန်းထဲသွားတော့ အဲ့ ထက်အောင်လင်း ဂိတ်ရော တစ်ခြားဂိတ်တွေရော
သူတို့ကားကို စီးဖို့ အလုအယက် လူလာခေါ်ကြပါတယ်….
ဖြစ်ပြီးတာ မေ့လိုက်ဖို့ ဘာမှမပြောတော့ဖို့ အတန်တန် တားထားခဲ့ပေမယ့် ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးက အမျိုးသမီးပီပီ စတင် စကားခေါ်ပါတော့တယ်….

“ဒီမှာ..... ထက်အောင်လင်းဂိတ်က ကျွန်မတို့ကို ကံကလေးလမ်းဆုံမှာ မခေါ်ပဲထားခဲ့တာ အဲ့ဂိတ်က လူကော အခုဒီအထဲပါလား….”
“အော် မနက်က ဖုန်းဆက်တဲ့အစ်ကိုမို့လား…
အစ်ကိုတို့က အချိန်မှိီမရောက်တာလေ အစ်ကိုတို့ ဂိတ်ကို ဖုန်းဆက်တဲ့အချိန်ကိုပဲကြည့်ဦး ၁၁းဝဝ နာရီလောက်ဖြစ်နေပြီလေ….”

စကားမပြောချင်လောက်အောင်ကို စိတ်ပျက်သွားတယ်ဗျာ…တကယ်ပြောတာ
မိန်းမကတော့ ဒေါ နဲ့ မောနဲ့ ဆက်ကောနေတော့တာပဲ

“ကျမတို့က ရးဝဝ နာရီထဲကအဲ့လမ်းဆုံက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာရောက်နေပြီ….ကားမလာတဲ့အဆုံး ကားကျော်သွားပြီလား မကျော်သွားဘူးလားသိဖို့ကို ဖုန်းဘယ်နှစ်လုံးလောက်ဆက်ရတယ်ထင်လဲ ….အခုကျတော့လဲ ပြေရာပြေကြောင်း မပြောပဲ….အစ်ကိုတို့ဖုန်းဆက်တဲ့အချိန်ကိုကြည့်ဦး ဆိုပြီးရန်ပြန်တွေ့ တာ ရှင်တို့မလွန်ဘူးလား….”

မိ်န်းမကတော့ တော်တာ်တင်းတင်းကို ပြောနေတာ…ဒေါသလည်း အတော်ထွက်နေတဲ့ပုံပဲ….
ဟိုကလည်း နှုတ်သီးခေါင်းလျှာပါး ပြန်ပြောပါလေရော
“ကျွန်တော်တို့ကလည်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင် တစ်ဆိုင်ဝင်တစ်ဆို်င်ထွက် လိုက်မခေါ်နိုင်ဘူး….”
“အင်တာနက်ခေတ်ရှင့်…အင်တာနက်ခေတ် ရှင်တို့ ထက်အောင်လင်း ဂိတ်အကြောင်းလူသိအောင်ပြောရမယ်”
“ခင်ဗျားဘာသာ ဘာနက်နက်ဖြစ်ဖြစ် အင်တာနက်တိုင်း ကျွန်တော်တို့ဂိတ်က ကြောက်ရမှာလား….”

……………………………

(ဘာပဲပြောပြောဗျာ……အခုကျွန်တော်ရေးတဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်လေးကတော့ ကျွန်တော့်မိ်န်းမနဲ့ ထက်အောင်လင်းဂိတ်က လူတွေ ခွန်းကြီးခွန်းငယ်အပြန်အလှန်ပြောနေတဲ့အချိန်မှာ အခုလိုလေးများ ဇာတ်ရည်လည်အောင် အစအဆုံးလေးများရှင်းပြလိုက်ရင် ဆိုပြီး ပွဲပြီးမှ ရင်ထဲမှာ ခဏခဏပေါ်လာတဲ့စကားလုံးတွေပါ….
မပြောပဲလည်း မနေနိုင်တဲ့အဆုံးမို့လို့ စာအဖြစ်ပြန်ပြောင်းရေးလိုက်တာပါ……….
ဒါပေမဲ့…သေချာတာကတော့ ဘယ်လိုပင် ဇာတ်ရည်လည်အောင်ရှင်းပြပေမဲ့လည်း ဒီလူတွေကတော့ ဘူးခံငြင်းနေဦးမှာအသေအချာပါပဲ…
စားသုံးသူအပေါ် အလေးထားဆက်ဆံမှု customer’s right စားသုံးသူအခွင့်အရေး ပြည့်ပြည့်ဝဝ ရဖို့ လေးလေးစားစားဆက်ဆံခံရဖို့ကတော့ ကြာလိမ့်ဦးမယ်ဆိုတာ အသေအချာပါပဲ……..)

(ဇာနည်မောင်မောင်ကျော်)
https://www.facebook.com/zarni.maung.547/posts/809772175818985 ............

ခရီးသည္မ်ား၏ဒုကၡကိုစာနာေသာအားျဖင့္ အမ်ားသိေစရန္ထပ္မံShare လိုက္ပါသည္။ျမန္မာျပည္တြင္ စားသံုးသူကို အေလးထား၊ေလးစားေသာ ယဥ္ေ...
Posted by The Melting Pot 4 U on Monday, 25 January 2016