~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕ တန္ခိုးႀကီးမီးကြင္းဘုရားႀကီး၌ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ေနာက္~ တစ္ရက္ လျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္၊ ၂ ရက္၊ ၃ ရက္၊ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္၊ ၁၀ ရက္၊ ၁၁ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ နဂါးလႈပ္သံမ်ား၊ ထူးဆန္းသည့္ အသံမ်ား ၾကားေနရသျဖင့္ က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕ရွိ မဟာ ဒြါရနိကာယဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးကိုယ္ တုိင္ မီးကြင္း ဘုရားႀကီးသို႔ သြားေရာက္ၾကကာ ဘုရားအေနကဇာတင္ ပူေဇာ္ခဲ့ၾကၿပီး ေမတၱာပို႔၊ အမွ်မ်ား ေပးေ၀ခဲ့ရေၾကာင္း မီးကြင္းဘုရား ၾသ၀ါဒ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕မွ ဓမၼပါလေရႊက်င္ ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဦး၀ိမလႏွင့္ ပညာေဇ ယ်ဳံဆရာေတာ္ ဦးနႏိ္ၵယသီရိတို႔ မိန္႔ၾကားခဲ့ၾက သည္။
ေဂါပကဥကၠ႒ ဦးတင္အုန္းက-
ဆီးမီးတစ္ေထာင္၊ ပန္းတစ္ေထာင္၊ သစ္သီးတစ္ေထာင္ အလွဴပဲြရွိတဲ့ေန႔က ထုိင္ ေနၾကတာ၊ ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ ေယာက္ တည္း က်န္ေနၾက တာ၊ ေမာ္ေတာ္ေ ရပက္ သလို ၾကားေနရေတာ့ သြားၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူး ျဖစ္ေန တယ္။ ဘယ္လိုအသံလဲဆုိတာ ေျပာမျပတတ္ဘူး။ အဲဒီညက ဘာမွမလုပ္ခဲ့ဘူး။ ဒုတိယေန႔က်မွ အသံဖမ္းထား တာ။ အဲဒီအသံမ်ဳိးကို ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့ ဘာမွမသိေတာ့ ဆရာ ေတာ္ေတြ သြားေလွ်ာက္ သြားပင့္တာပဲ။
ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ဦး၀ိမလက သံုးသပ္ရာတြင္-
ဦးဇင္းသံုးသပ္ခ်က္ကေတာ့ ဒီဘုရား ႀကီးမွာရွိတဲ့ ေစာင့္တဲ့ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ အသိ ေပးခ်က္တုိက္တြန္းခ်က္ ေကာင္း တဲ့ဟာ ေပၚေပါက္မွာမုိ႔လုိ႔ သတိေပးတာလား …။ ခဲြျခားလုိ႔မရဘူး။ တစ္ခုခုေတာ့ ထူးဆန္းလိမ့္မယ္လုိ႔ အေကာင္းဘက္က ျပန္ျမင္တာေပါ့။ ဒီမွာစည္ကားလာမယ္လုိ႔ ေရွးေရွး ကေျပာခဲ့တာ၊ ဘုန္းကံေတြ ပြင့္ေတာ့ မယ္လုိ႔ ယူဆရပါတယ္။ မီးကြင္းဘုရားႀကီး ရဲ႕သမိုင္းက အရွည္ႀကီးပဲ။
ေရႊေပၚကၽြန္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ရွိစဥ္က ဒီဘုရားႀကီးကို ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးရဲ႕ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေတြနဲ႔ ကူညီပူေဇာ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဦးဇင္းဒီကုိေရာ က္ၿပီး အခု ၃၄ ႏွစ္ကာလမွာ ဒီလုိအသံမ်ဳိး တစ္ခါမွ မၾကားခဲ့ရဖူး ဘူး။ ေရၿငိမ္ၿပီး ပကတိအတုိင္းမွာ ဒီအသံေတြထြက္ေနတာ သံဃာစင္၊ အေဆာင္သစ္၊ ျမစ္ ကမ္း ပါး ဘုရား ေနာက္ ေၾကာ အဲဒီေနရာေတြမွာ ၾကားရတာ။ ေရႊေပၚကၽြန္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဒီမွာအၿမဲရွိေန တဲ့သေဘာ ယံုၾကည္ မိတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ပံုေတာ္ ဟိုမွာ ဒကာႀကီးတုိ႔ေတြ႕တဲ့ တုိင္း အတိုင္း ပူေဇာ္ထား တာျဖစ္တယ္။
အမွတ္(၅) ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးရန္ႏိုင္က-
ထင္ျမင္ခ်က္ကေတာ့ သိပ္မေပးပ ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သာမန္အသံထက္ေတာ့ ထူးျခားေနတာအမွန္ပါ။ ပထမဆံုးေန႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ လာေခၚတဲ့အခ်ိန္က (၉)နာရီ ေလာက္ကလာၿပီးေတာ့ အေၾကာင္းၾကား ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ လာတယ္။ ပထမ မၾကားရေသးဘူး။ စက္တစ္ခုေၾကာင့္ တုန္တာလားေပါ့။ စူးစမ္းေနတုန္း အဲဒီအသံ ႀကီးၾကား ရတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီးထသြားတယ္။ ထူးဆန္းတဲ့အသံမို႔ ၾကက္သီးထတာ၊ ဒါ ကၽြန္ေတာ့္ယူဆခ်က္ ေပါ့ေနာ္။
ေအာက္တုိဘာ ၁၂ ရက္ ေန႔လယ္ ၁၂ နာရီ ၁၀ မိနစ္တြင္ အစိမ္းေရာင္ ရွိ ေႁမြႀကီးတစ္ေကာင္မွ မီးကြင္းျမတ္စြာ ဘုရား အားလာေရာက္၍ ဦးခုိက္ ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳခဲ့သည္ကုိ ထူးဆန္းစြာေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ မေအး၀င္းဆုိေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ဘုရား၀တ္ျပဳေနစဥ္ ၎၏ေဘးတြင္ ေႁမြစိမ္းတစ္ေကာင္ေ ရာက္ရွိလာ၍ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ကာ ဘုရားႀကီးအား ၆ မိနစ္ခန္႔ၾကာ ၀တ္ျပဳခဲ့သည္ ကုိ အံ့ၾသစြာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ အဆုိပါေႁမြႀကီးသည္ ၀တ္ျပဳၿပီး ေနာက္ ထူးဆန္းသည့္ အသံမ်ားထြက္ေပၚရာ ဘုရားႀကီး၏ ဂႏၶကုဋီတုိက္ အေနာက္ ဘက္သုိ႔ ၀င္ေရာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့သည္။ ၎အျခင္းအရာမ်ားအား ဘုရားေဂါပကအဖြဲ႕မွ မွတ္တမ္းဓာတ္ပုံ႐ုိက္ ယူ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ ထူးဆန္း သည့္အသံႀကီးမွာ ဘုရားႀကီးသည္ ျမစ္ကမ္းနံေဘးတြင္ရွိ၍ ဂႏၶကုဋီတုိက္ေ အာက္ တြင္ လုိဏ္ ေခါင္းျဖစ္ေပၚကာ ငါးႀကီးမ်ားရွိေန၍ ႐ုိက္ခတ္သံလည္းျဖ စ္ႏုိင္ေၾကာင္း သဘာ၀၏နိယာမ အတုိင္း ေလ့လာသုံး သပ္သူမ်ား လည္းရွိေနၾကသည္။ ထုိသုိ႔ မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေ ၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေစ ကာမူ ဘုရားႀကီးတြင္ ေန႔ညမျပတ္လူမ်ားစည္ ကားေနသည္ကေတာ့ ဘုရားႀကီးတန္ခုိး တက္ခ်င္၍ အေၾကာင္းတရား မ်ား ျဖစ္ေပၚလာ ျခင္း ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕ေန ျပည္သူလူထုက ေ၀ဖန္ေျပာ ဆုိလ်က္ရွိေနၾက သည္။
ေဂါပကအဖြဲ႕ မွတ္တမ္းစာအုပ္မွ ကူးယူခဲ့ေသာ က်ဳိက္လတ္ၿမိဳ႕ မီးကြင္းဘုရား ႀကီးသမုိင္း၌
ဤဘုရားႀကီးကုိ ပန္းထိမ္ဆရာႀကီး ၀ါးခယ္မလမ္းသမုိင္းဇာတိ ႐ုပ္ေသးဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္ရြဲ၊ ေဒၚရမ္းတုိ႔၏ သားဦးရွိန္ က ၁၉၃၈ခုႏွစ္တြင္ ၎၏ၾကယ္သီးႀကိဳး တစ္ကုံးကုိ ေငြ၄၀၀ျဖင့္ေရာင္းခ်၍ ၎ ကုိယ္တုိင္ျပဳျပင္ မြမ္းမံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ (၎အခ်ိန္က ဘိလပ္ေျမတစ္အိတ္ တန္ဖုိးမွာ ၃ က်ပ္ခြဲေက်ာ္ ၄ က်ပ္မွ်ရွိသည္ဟု ဆုိ သည္)။ ဦးရွိန္၏ဖခင္သည္ ႐ုပ္ေသးႀကိဳး ဆြဲဆရာႀကီးတစ္ဦးျဖစ္၍ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ျပဳ လုပ္ျခင္းအတတ္ကုိ ဦးရွိန္ အတန္အသင့္ တတ္ခဲ့သည္။ ဤအတတ္ျဖင့္ ရြာလယ္ သိမ္ေက်ာင္းအတြင္းမွ ေၾကးဘုရားတစ္ဆူ ကုိပင့္၍ နမူနာျပဳလုပ္ထု လုပ္ခဲ့ရာ ယခုဖူး ျမင္ရေသာ မီးကြင္းဘုရားႀကီး ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ယခုဘုရားရွင္ႏွင့္ ယွဥ္လ်က္ ရွိေသာ ေၾကးဆင္း တုမွာ ဦးရွိန္နမူနာ ျပဳလုပ္ရန္ ရြာလယ္သိမ္ေက်ာင္းအတြင္းမွ ပင့္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ေၾကးဆင္း တုျဖစ္သည္။ အျခားဆင္းတုမ်ားမွာ သိမ္မီးေလာင္ရာတြင္ မီးသင့္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရသည္။
၁၉၄၉ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္တြင္းစစ္မီးေၾကာင့္ ကြင္းေပါက္ပုိင္း မီးေလာင္သည္။ ရပ္ကြက္တစ္ခုလုံး မီးသင့္ေလာင္၍ ကြန္ကရစ္ဘုရားႀကီး တစ္ဆူတည္းသာ ထီးထီးက်န္ခဲ့၍ မီးကြင္းဘုရားႀကီးဟု အမည္တြင္ခဲ့သည္။
၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၂၀)ရက္ေန႔တြင္ ျမစ္ေရတုိက္စား၍ ဘုရားႀကီးအေနာက္ ဘက္သုိ႔လန္ကာ ရင္ဘတ္ေတာ္ ကြဲအက္ၿပီး ဌာပနာမ်ားထြက္လာ၍ ဦးစိန္မင္းက မတည္ေငြ ၈၀၀၀ ျဖင့္ ေဂါပကအဖြဲ႕ကုိ ဖြဲ႕စည္း၍ ျပဳျပင္ခဲ့ပါ သည္။ ၁၃၄၀ ျပည့္ႏွစ္ နယုန္လျပည့္ေန႔တြင္ စတင္ျပဳျပင္ခဲ့၍ ၁၃၄၀ ျပည့္ႏွစ္ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္ေန႔ တြင္ ျပင္ဆင္ျခင္းလုပ္ငန္းၿပီး ဆုံးခဲ့ပါသည္။ ေဂါပကအဖြဲ႕တြင္ ၁။ဦးရွိန္၊ ဥကၠ႒ ၂။ ဦးစိန္ မင္း၊ ဒုဥကၠ႒ ၃။ဦး ေက်ာ္သန္း၊ ဒု ဥကၠ႒ ၄။ဦးေသာင္း၊ အတြင္းေရးမွဴးအဖြဲ႕က ဘုရားႀကီးေနာက္ လန္သြားသည္ကုိ ခ်ိန္း ဘေလာက္ျဖင့္ ဆြဲတည့္၍ထားကာ ေခါင္းတြင္းသုိ႔ ဘိလပ္ေျမေဖ်ာ္ေလာင္းျဖည့္ခဲ့သည္။ မူလပုံစံ အတုိင္းျဖစ္ သြားမွ စတီး ႀကိဳးမ်ားျဖဳတ္ရန္ ဦးရွိန္က အေခ်ာကိုင္ေပး ခဲ့သည္။ ဘုရားအေနာက္ဘက္ျမင္ကြင္းကုိ ေက်ာက္မာ မ်ားခ်၍ ကြန္ကရစ္ထုတ္ခတ္ခဲ့သည္။ ၁၃၄၀ ျပည့္ နယုန္လျပည့္ေက်ာ္ (၇)ရက္ေန႔တြင္ ဌာပနာမ်ား ျပန္လည္ ထည့္သြင္းၿပီး အၿပီးသတ္ခဲ့သည္။
၁၃၅၂ခုႏွစ္တြင္ ျမစ္ေရတုိက္စား၍ ထပ္မံကြဲအက္ျပန္ရာ ဦးခ်စ္ေရႊ(ဥကၠ႒)က ျပဳလုပ္၍ ျပန္လည္ျပဳျပင္ခဲ့သည္။ ျမစ္ ကမ္းဖက္ အုတ္ျမစ္ခ်ျခင္းအတြက္ အလွဴခံေကာက္ခံရရွိေငြ ၅၅၀၀၀၀က်ပ္တိတိအ ကုန္အက်ခံျပဳျပင္ ခဲ့သည္ဟုဆုိပါသည္။
၁၃၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ဂႏၶကုဋီတုိက္ အတြက္ ဦးတင္ေရႊ၊ ေဒၚရင္သန္းတုိ႔က ၁၅၀၀၀၀ အကုန္အက်ခံ လွဴဒါန္းခဲ့ သည္။ ၁၃၅၃ ခုႏွစ္ ၀ါဆုိလတြင္ အၿပီးသတ္ သည္။ ၁၃၆၂ခုႏွစ္တြင္ မေငးေက်ာင္းအနီးေစတီမွ ထီးေတာ္ကုိ ျပဳျပင္ေရႊခ်၍ ဦးတင္ေရႊ၊ ေဒၚယဥ္သန္းတုိ႔က မီးကြင္းဘုရားႀကီးအား ထီးတင္လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။
တာေမြေအာင္ကို
ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္သတင္းဌာန
No comments:
Post a Comment