ႀကံဳဖူးတဲ့ ေရႊ၀ါေရာင္ (၁)

၈၈ တုန္းက ဆူဆူပူပူလုပ္လို႔ စစ္တပ္ဆိုတာ မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး ေျပာခဲ့ရတယ္။
အင္း-အင္း ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ကိစၥေတြကို ကိုယ္လည္း မျမင္ခဲ့ရဘူးကိုး။ ဒါေပသိ ၂၀၀၇ တုန္းက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းဆႏၵျပေနရဲ႕သားနဲ႔ဘာလို႔မ်ား ဒဲ့ပစ္ရတာလဲဗ်ာ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕မွာတင္ျဖစ္တဲ့ ကိစၥေတြ။

စက္တင္ဘာ(၂၈)ရက္ေန႔ မနက္က ဆူးေလဘုရားလမ္းနဲ႔ အေနာ္ရထာလမ္းေထာင့္မွာ ဆႏၵျပၾကတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက အဲ့ဒီနားမွာ က်ေနာ္ရွိေနတယ္။ မွတ္မိေနတာေတာ့ အဲ့ဒီတုန္းက ကိုရဲလြင္ပါတယ္။ ပထမေတာ့ သူ႔ကို ကိုရဲလြင္မွန္းမသိဘူး။ မုတ္ဆိတ္ဖြားဖြားနဲ႔ လူႀကီးတစ္ေယာက္လို႔ပဲ သိထားတာ။ ေနာက္ ေသသြားတဲ့ ဂ်ပန္သတင္းေထာက္ နာဂါအိလည္း ရွိေနတယ္။ သူက ဟိုဘက္ေျပး ဓာတ္ပံု႐ိုက္၊ ဒီဘက္ေျပးၿပီး ႐ိုက္လိုက္လုပ္ေနတာ။ အဲ့တုန္းက သူကေဘာင္းဘီတိုနဲ႔၊ တီရွပ္နဲ႔ ျဖဳန္းကနဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ - ေအာ္ လသာဘက္က တ႐ုပ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ၀ါသနာအရ လာ႐ိုက္ေနတယ္ ထင္တာ။ မနက္ပိုင္း စစခ်င္းမွာ ဆႏၵျပတဲ့ လူအုပ္ႀကီးက အေနာ္ရထာလမ္း၊ ေရႊလြန္းပ်ံစတိုးဆိုင္၊ Excellent စားေသာက္ဆိုင္(ယခင္ ေရႊၾကည္ေအးလက္ဖက္ရည္ဆိုင္) ေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေအာ္ၾကဟစ္ၾကတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ လံုထိန္းေတြက ဆူးေလးမီးသတ္ေဘးနားက စိန္ေရႊရတနာေရာင္းတဲ့ဆိုင္လား ဘာလား - အဲဒီ့နားမွာ ရွိေနတယ္။ အဲဒီဆိုင္က ဘယ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရွယ္ယာပါတယ္ဆိုလားပဲ။ လံုး၀ အပ်က္အစီး အထိအခိုက္ မျဖစ္ေစနဲ႔လို႔ စက္သတင္းနဲ႔အမိန္႔ေပးထားလို႔ လံုထိန္းေတြက မေန႔(၂၆ ရက္ေန႔ထဲက) အမ္(၇၉) ဗံုးသီးသံုးလံုးပစ္ခဲြၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ထားရတဲ့ေနရာ။ ဆူးေလမွာ ဗံုးသီး(၃)လံုးပဲ ပစ္ရေသးေပမဲ့ အဲဒီေန႔က ေရႊတိဂံု ေတာင္ဘက္မုခ္မွာေတာ့ ဗံုးသီးရာနဲ႔ခ်ီပစ္ခဲ့တယ္။

၂၀၀၇၊ စက္တင္ဘာလ ၂၆ ရက္ေန႔ ေန႔လည္က ေရႊတိဂံုအေရွ႕ဘက္မုခ္ကို ေရာက္ေနတဲ့ ရဲခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ခင္ရီတို႔အဖဲြ႕ကို ေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ သံဃာေတြ၊ ျပည္သူေတြက လမ္းေတြ အဘက္ဘက္က ၀င္လာၿပီး ၀ိုင္းလိုက္တယ္။ ခမရ(၇)နဲ႔ ရဲတပ္ရင္းေတြက ျပန္အဲဒီမွာ ရဲခ်ဳပ္ခင္ရီလည္း နည္းနည္းေသြးပ်က္သြားတယ္။ သူတို႔ကို ၿဖိဳခဲြၿပီး ေဖာက္ထြက္ဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အိမ္နားမွာ အေစာင့္ခ်ထားတဲ့ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္ႏွင္းေရးတပ္ခဲြကို လွမ္းေခၚတယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ဟိုတပ္ခဲြက အျမန္လာေပမဲ့ လမ္းမွာ ကားပ်က္ေနတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး စစ္ေဒသ(၃) စစ္ေဒသမွဴးနဲ႔ စြမ္းအားရွင္ေတြက ေၾကးသြန္းဘုရားႀကီးအနားမွာ ဆႏၵျပတဲ့ ဘုန္ႀကီးေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ၀ိုင္း႐ိုက္မလို႔ စီစဥ္ထားေပမဲ့ ျပည္သူေတြ အင္အားမ်ားေနေတာ့ အစီအစဥ္မျဖစ္လိုက္ဘူး။ ေနာက္ၿပီး စြမ္းအားရွင္ေတြကလည္း ျပည္သူေတြအင္အားကို ၾကည့္ၿပီး ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ထြက္ေျပးကုန္တယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ ခမရ(၇)နဲ႔ ေျခာက္ထပ္ႀကီးမွာ ခ်ာထားတဲ့ လံုထိန္းတပ္ေတြက ရဲခ်ဳပ္နဲ႔အဖဲြ႕ကို ျပန္ကယ္ထုတ္လိုက္ရတယ္။ ၂၆ ရက္ေန႔က ေရႊတိဂံုဘုရားအေရွ႕ဘက္မုခ္ျဖစ္စဥ္တစ္ခုထဲမွာပဲ အမ္(၃၇)ဗံုးသီး(၁၀၉)လံုးနဲ႔ မီးခိုးျဖဴလက္ပစ္ဗံုး(၁၄၃)လံုး သံုးခဲ့ရတယ္လို႔ လက္ေအာက္ခံတပ္ ရဲတပ္ရင္းေတြက အစီရင္ခံတင္ျပလာၾကတယ္။ ဒါေတာင္ က်န္တဲ့လက္နက္ငယ္က်ည္ေတြ မပါေသးဘူး။ ခမရ(၇) က က်ည္သံုးစာရင္းေတြ မပါေသးဘူးတဲ့။ ေၾသာ္ - လက္ပစ္ဗံုးနဲ႔ ဗံုးသီးအလံုး(၂၅၀) ေက်ာ္သံုးၿပီး ျပည္သူေတြနဲ႔ သံဃာေတြ တိုက္ခဲ့တဲ့ တိုက္ပဲြပါလား။

(ပံု-၂၀၀၇ စက္တင္ဘာလ(၂၆)ရက္ေန႔ ေရႊတိဂံုဘုရားအေရွ႕ဘက္မုခ္သို႔ ရဲခ်ဳပ္ ခင္ရီ ေရာက္ရွိစဥ္)