ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီႏွင့္ မႏၲေလးေတာင္အပါအဝင္ ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ခဲ့ေသာ ထူးျခားလဘ္ာရႊင္ဂါထာေတာ္

ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီ၏ လက္စြဲ ဂါထာ

(အိႏၵိယ ၂၀၁၂ ေက်ာင္းတက္စဥ္က ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ခဲ့သည္)

ရေသ့ႀကီးဦးခႏၲီသည္ ျမန္မာျပည္သူတို႔သာမက နယ္ခ်ဲ႔အဂၤလိပ္မ်ားပင္ ၾကည္ညိဳေလးစားျခင္းခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးျဖစ္၏။ ဦးခႏၲီသည္ ျဗိတိသွ် ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္ရွိ ဘုရားေစတီမ်ား၊ ရုပ္ပြားေတာ္မ်ား၊ ျပသာဒ္တန္ေဆာင္းမ်ား၊ ေစာင္းတန္းမ်ား၊ အမိုးအကာမ်ား၊ ေလွကားမ်ား၊ ဘုရားကိန္း၀ပ္ စံပယ္ရာ ေက်ာင္းေတာ္မ်ား၊ အာရံုခံတန္ေဆာင္းမ်ား၊ ဘုရားဖူးဧည့္သည္မ်ား တည္းခိုေနထိုင္ရာ ဇရပ္မ်ား၊ ေက်ာင္းမ်ား၊ ေရတြင္း၊ ေရကန္မ်ား၊ စသည္တို႔ကို အံ႔ခ်ီးဖြယ္ ဦးေဆာင္တည္ေဆာက္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

ဤသာသနာ့အေဆာက္အအံုမ်ားမွာ ငါးႏွစ္ခံ၊ ဆယ္ႏွစ္ခံ သစ္သားအေဆာက္အအံုမ်ား မဟုတ္၊ ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ၍ တည္တံ႔ခိုင္ျမဲေစမည့္ အုတ္၊ အဂၤေတ၊ သံထည္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အေဆာက္အအံုမ်ားျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔သည္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တန္ဖိုးႀကီးမားလွသည္။ ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီကို ျပည္သူတို႔က ယံုၾကည္ေလးစားစြာျဖင့္ အလွဴေငြမ်ား ထည့္၀င္ေသာေၾကာင့္သာ ဤအေဆာက္အအံံုတို႔ ေဆာက္လုပ္ ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။


ရေသ့ႀကီးဦးခႏၲီ၏ အေၾကာင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ စာေပပညာရွင္မ်ားသာမက ျပည္ပစာေပပညာရွင္မ်ားကလည္း မွတ္တမ္းတင္ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။ ရေသ့ႀကီးဦးခႏၲီသည္ ၁၂၂၉-ခုႏွစ္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၅-ရက္၊ တနလၤာေန႔ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၈၆၇-ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၁၉-ရက္ေန႔) တြင္ ရမည္းသင္းခရိုင္၊ ရြာသာရြာ၌ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ရေသ့ႀကီးသည္ လြတ္လပ္ေရးရျပီး ၁၃၁၀-ျပည့္ႏွစ္ ျပာသိုလ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၄-ရက္ေန႔ည (၁၉၄၉-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၇-ရက္ေန႔) တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခ်ိန္တြင္ သက္ေတာ္ ၈၂-ႏွစ္အရြယ္ရွိသည္။

ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီႏွင့္ မႏၲေလးေတာင္အပါအဝင္ ဘုရားတည္ေက်ာင္းေဆာက္ခဲ့ေသာ ထူးျခားလဘ္ာရႊင္ဂါထာေတာ္ 2

ရေသ့ႀကီးဦးႏၲီကား အႏွစ္ ၁၀၀-အတြင္း တေယာက္ေပၚထြန္းရန္ မလြယ္ကူေသာ ရွားပါးသည့္ ျမန္မာ့သားေကာင္းရတနာ ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ားတြင္ တဦးအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီ လက္စြဲျပဳ ရြတ္ဆိုေသာ ဂါထာႏွစ္ပုဒ္ရွိသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ တပုဒ္မွာ ဒိ၀ါ တပတိ အာဒိေစၥာ-အစခ်ီေသာ ဂါထာျဖစ္သည္။ အျခားတပုဒ္မွာ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အရဟံ ဗဟိ အႏၲဇယံ သုဂတံ-အစခ်ီေသာ ဂါထာျဖစ္သည္။ ထိုဂါထာမွာ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ၁၃-ပါးကို ပူေဇာ္ေသာဂါထာ ျဖစ္သည္။

ထိုစဥ္က စစ္ကိုင္းျမိဳ႔ ပတၱျမားေစတီ၏ အေရွ႔ဘက္တြင္ ေလွသင္းအတြင္း၀န္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းေသာ မင္းေက်ာင္းရွိသည္။ ထိုေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာ ဒုတိယမင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာႏွင့့္ အထူးျပည့္စံုေတာ္မူသည္။ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးသည္ စစ္ကိုင္းျမိဳ႔ ၀ါးခ်က္ရြာတြင္ရွိေသာေၾကာင့္ ၀ါးခ်က္မင္းေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဟုလည္း အမည္တြင္သည္။



တေန႔တြင္ ထိုဆရာေတာ္ႀကီးထံသို႔ ရေသ့ႀကီး ဦးခႏၲီ လာေရာက္၍ ၀တ္ျပဳပူေဇာ္သည္။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက-ရေသ့ႀကီး၊ ရေသ့ႀကီးကား ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္မွာရွိသည့္ ေစတီ၊ ပုထိုး၊ ေက်ာင္းကန္၊ ဇရပ္ တန္ေဆာင္းမ်ား ျပိဳပ်က္ေနသည္မ်ားကို ျပင္ဆင္မြမ္းမံရာ၌ နာမည္ႀကီးလွသည္။ တန္ခိုးလည္း ႀကီးသည္ဟု သိရသည္။ ရေသ့ႀကီး၏ အစြမ္းသတၱိကို ယခု ဘုန္းႀကီးေတြ႔လို ျမင္လိုလွသည္။ အစြမ္းသတၱိကို ျပႏိုင္ပါမည္လား-ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။

ထိုအခါ ရေသ့ႀကီးက ျပႏိုင္ပါသည္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ကို ၄၅-မိနစ္၊ သို႔မဟုတ္ တနာရီမွ်ေလာက္ အခ်ိန္ေပးပါဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္ထားသည္။ ေလွ်ာက္ထားျပီးေနာက္ ရေသ့ႀကီးသည္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ ေရွ႔တြင္ သီလေဆာက္တည္ျပီး ဂါထာတပုဒ္ကို ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္သည္။ ၄၅-မိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ ရေသ့ႀကီးသည္ ပုတီးစိပ္ရာမွ ထလာသည္။ ဤတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ရေသ့ႀကီး ဘာမွလည္း မထူးျခားပါလား-ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ရေသ့ႀကီးက မွန္ပါ၊ တစ္နာရီ မျပည့္ခင္ ထူးျခားပါလိမ့္မယ္ဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္သည္။ ေလွ်ာက္ျပီးေနာက္ ၁၀-မိနစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ဘုရားဖူးမ်ား ေရာက္လာျပီး ရေသ့ႀကီးအား ေငြေၾကးမ်ား လွဴဒါန္းၾကသည္။ ေရႊလက္ေကာက္၊ ေရႊဆြဲႀကိဳးမ်ားလည္း လွဴဒါန္းၾကသည္။ ဘုရားဖူးမ်ား ျပန္သြားေသာအခါ ရေသ့ႀကီးက တပည့္ေတာ္၏ အစြမ္းသတၱိ ဒါပါပဲဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ရေသ့ႀကီးက ဆရာေတာ္ႀကီးလည္း စစ္ကိုင္း ၀ါးခ်က္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီးဟု ထင္ရွားျပီး နာမည္ႀကီးလွပါသည္။ တန္ခိုးလည္း ႀကီးသည္ဟု သိရပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တန္ခိုးအစြမ္းသတၱိကိုလည္း ယခုျမင္လို ေတြ႔လိုပါသည္ဘုရား-ဟု ေလွ်ာက္သည္၊ဆရာေတာ္ႀကီးက ရေသ့ႀကီး ျမင္လို၊ ေတြ႔လိုလွ်င္ ျပရတာေပါ့။ ရေသ့ႀကီးလိုပဲ ၄၅-မိနစ္၊ တနာရီခန္႔ အခ်ိန္ေပးပါ-ဟု မိန္႔ၾကားျပီး ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေရွ႔တြင္ ဂါထာရြတ္၍ ပုတီးစိပ္သည္။ ၄၅-မိနစ္ခန္႔ရွိေသာအခါ ပုတီးစိပ္ရာမွ ထလာသည္။ ဤတြင္ ရေသ့ႀကီးက-ဆရာေတာ္ဘုရား၊ ဘာမွလည္း မထူးျခားေသးပါလား-ဟုေလွ်ာက္သည္။ ရေသ့ႀကီး တစ္နာရီမျပည့္ေသးဘူးေလ-ဟု ျပန္လည္မိန္႔ၾကားသည္။ ၁၀-မိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ လူသံုးေယာက္သည္ အထုပ္ႀကီးသံုးထုပ္ ရြက္ျပီး ေက်ာင္းသို႔လာကာ ဆရာေတာ္ႀကီးအား လွဴဒါန္းေလသည္။ အထုပ္မ်ားကို ေျဖၾကည့္ရာ အထုပ္တစ္ထုပ္လွ်င္ သကၤန္း ၃၆-စံုပါရွိ၍ ၃-ထုပ္ ေပါင္း သကၤန္း ၁၀၈-စံု ရရွိသည္။ ဤတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ရေသ့ႀကီး ဘုန္းႀကီးအစြမ္းကေတာ့ ဒါပါပဲ-ဟု ဆိုေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ဆရာေတာ္ႀကီးက ရေသ့ႀကီး ရြတ္တဲ့ဂါထာက ဘာဂါထာပါလဲဟုေမးရာ အရဟံ ဗဟိအႏၲဇယံ သုဂတံ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ၁၃ ပါးဂါထာပါဘုရားဟု ေလွ်ာက္သည္။ တဖန္ ရေသ့ႀကီးကလည္း ဆရာေတာ္ႀကီးရြတ္ဆိုတဲ့ ဂါထာေကာ ဘာဂါထာပါလဲဘုရားဟု ေလွ်ာက္ေသာအခါ ဆရာေတာ္ႀကီးက ရေသ့ႀကီးရြတ္တဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ ၁၃-ပါးဂါထာပဲ-ဟု မိန္႔ၾကားေလသည္။

(ဤျဖစ္ရပ္ကို ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ႀကီး အဘိဓဇ အဂၢမဟာ သဒၶမၼေဇာတိက၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ ေဒါက္တာ ဘဒၵႏၲကုမာရ-က မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။) အဆိုပါ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ၁၃-ပါးဂါထာမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါသည္။

( ပါဠိဂါထာ )

အရဟံ ဗဟိအႏၲဇယံ သုဂတံ၊ အမိတံ ၀ိရဇံ လလိတံ အတုလံ။ စရဏံ တိဘ၀ူပသမံ ယမကံ၊

သုခဒံ သရဏံ ပဏမာမိ ဇိနံ။

( ဂါထာေတာ္၏အနက္)

အရဟံ-ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊ ဗဟိအႏၲဇယံ-အတြင္းအပ ရန္ကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

သုဂတံ-ေကာင္းေသာစကားကို ေဟာေျပာတတ္ေသာျမတ္စြာဘုရား။

အမိတံ-မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္သည့္ တန္ခိုးျပာဋိဟာႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

၀ိရဇံ-ကိေလသာျမဴ ကင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

လလိတံ-တင့္တယ္သပၸါယ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

အတုလံ-အတုမရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

စရဏံ-အက်င့္စရဏႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

တိဘ၀ူပသမံ-ဘံုသံုးပါး၌ ကိေလသာျမဴ ျငိမ္းေအးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

ယမကံ-ေရမီးအစံု တန္ခိုးျပာဋိဟာႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

သုခဒံ-ခ်မ္းသာကို ေပးစြမ္းႏိုင္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

သရဏံ-ကိုးကြယ္အားထားရာျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား။

ဇိနံ-မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို။

ပဏမာမိ-ရွိခိုးပါ၏။

မင္းဉာဏ္ေ၀

(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၉-ခု ဇူလိုင္လ)

ဘုရားဂုဏ္၏ အစြမ္း

ဒီဂါထာမွာ ဘုရားရွင္၏ အရဟံ အစရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္ ၁၃ ခုကို သီကုံးဖြဲ႔စည္းထားသည္၊ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ေလးေလးနက္နက္ အာရုံျပဳႏုိင္ေအာင္ ရွိခုိးႏုိင္ေအာင္ ေရွးဆရာမ်ား သီကုံးထားသည့္ ဂါထာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္က ပါရမီေတာ္မ်ားတြင္ ဒါနပရမတၳပါရမီေတာ္ကိုလည္း အထူး ျဖည့္လာခဲ့သည့္ ဘုန္းရွင္ကံရွင္ ျဖစ္ရကား ဘုန္းကံၾကီးမားေတာ္မူေသာ ဘုရားရွင္၏ဂုဏ္ေတာ္ ပြားသူတုိင္း လုိအင္ဆႏၵျပည့္၀သည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း လာဘ္ရဖို႔၊ အလုိဆႏၵတစ္ခု ျပည့္၀ဖုိ႔အတြက္နဲ႔ေတာ့ မရြတ္သင့္၊ တကယ့္ကို ရင္ထဲမွာ ဘုရားရွင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကို တစ္ခုခ်င္းစီ အာရုံျပဳျပီး ပြားမ်ားသင့္သည္၊ ပုတီးစိတ္လုိက စိတ္ႏုိင္သည္၊ ဘုရားရွိခုိးဂါထာျဖစ္သည္အတြက္ အၾကိမ္မ်ားစြာ ဘုရားရွိခုိးႏုိင္သည္၊ စိတ္သည္ ဘုရားရွင္၏တန္ခုိး အဖုံဖုံ ဂုဏ္ေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ျဖင့္ ထုံမြမ္းလွ်င္ အစြမ္းသတၱိရွိလာႏုိင္သည္၊ ထုိသုိ႔ပြားမ်ားသည့္ အခါတုိင္းမွာ-

၁။ အၾကိမ္မ်ားစြာ (စိရကာလ ဘာ၀နာ) ပြားမ်ားပါ၊

၂။ ေန႔စဥ္အဆက္မျပတ္ (နိရႏၱရ ဘာ၀နာ) ပြားမ်ားပါ၊ ၃။ အေသးအမႊားပဲဟု ခ်န္မထားဘဲ အၾကြင္းအက်န္မရွိ အကုန္ (နိရ၀ေသသ ဘာ၀နာ) ပြားမ်ားပါ၊ ၄။ ရုိရုိေသေသ ေလးေလးနက္နက္ (သကၠစၥ ဘာ၀နာ) ပြားမ်ားပါ၊ ၅။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စိတ္ေစတနာ ပါပါ (အဘိရတိ ဘာ၀နာ) ပြားမ်ားပါ။

ဤ ငါးမ်ိဳးေသာ ပြားမ်ားျခင္းနည္းစနစ္က ဘုရားေလာင္း ပါရမီျဖည့္ခဲ့ေသာ နည္းစနစ္ျဖစ္သည္၊ ေလာကုတၱရာလုိင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေလာကီေရးရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ထုိ နည္းငါးမ်ိဳးနဲ႕ အလုပ္လုပ္ပါက ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မည္။ ဗုဒၶဘာသာ ကေလးတစ္ေယာက္က “နေမာ ဗုဒၶႆ”         ဟု  ဆုိျပီးမွ ေပးဒုိးလိမ့္ကစားသတဲ့၊ ထုိသုိ႔ ကစားတုိင္းလဲ သူပဲ အႏုိင္ရသည္တဲ့၊ ဘုရားလက္ထက္က တကယ့္ျဖစ္ရက္မွန္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ျဖစ္သည္။

အပါဒါနပါဠိေတာ္-၁-ႏွာ-၇၆မွာ ဂါထာေလးတစ္ပုဒ္ေတြ႕တယ္၊ ဘာ၀နာေတြထဲက အေကာင္းဆုံး ဘာ၀နာျဖစ္တဲ့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ပြားမ်ားျခင္းဆုိတဲ့ ဘာ၀နာ (ဗုဒၶါႏုႆတိ)ကုိ အထက္ပါနည္းစနစ္အတုိင္း ပြားမ်ားပါက လုိအင္ဆႏၵျပည့္ပါလိမ့္မည္၊ လုိ-တ-ရ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ဘာေ၀ဟိ ဗုဒၶါႏုႆတ  ႎ၊  ဘာ၀နာ န မႏုတၱရံ။

ဣမံ သတႎ ဘာ၀ယိတြာ၊ ပူရယိႆတိ   မာနသံ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ဘယ္ဂုဏ္ေတာ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္နဲ႕ပတ္သက္တဲ့ ဘယ္ဂါထာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စြဲစြဲျမဲျမဲ ေန႔စဥ္ ရြတ္ပြား အာရုံျပဳေနဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါသည္၊ အနဲဆုံး လက္ေတြ႔အေနနဲ႕ စိတ္တည္ျငိမ္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာပါလိမ့္မည္။ ရခ်င္လုိခ်င္မွ ထပြားတာမ်ိဳးကေတာ့ “အခု ေရတြင္းတူး အခု ေရေသာက္” ဆုိတာလုိကေတာ့ ဘယ္ျဖစ္မလဲ၊ ဘာမွ ျဖစ္လာမွ မဟုတ္၊ ၀ိသာခါေက်ာင္းအမၾကီးကေတာ့ ခလုပ္တုိက္မိတုိင္းေတာင္ “န ေမာ တႆ      ဘဂ၀ေတာ” စသည္ျဖင့္ ဘုရားကုိ ရွိခိုးျပီးသားျဖစ္သြားသည္၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို အျမဲပြား အျမဲသတိရေနသူတုိ႔၏ အက်င့္ျဖစ္သြားသည္။ ခလုပ္တုိက္မိမွ အမိတ ဆုိတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစဘဲ နဂုိကထဲက ကုိယ့္သဒၶါ ကိုယ့္ေစတနာ အေလ်ာက္ ပြားမ်ားရမွာ ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ိဳ႕က အခုလုပ္ အခုျဖစ္ဆုိတာမ်ိဳးကုိပဲ လုိခ်င္သည္၊ အလုိၾကီးသည္ ဆုိရမည္။

ဘယ္အရာမွ လြယ္လြယ္နဲ႕ ရသည္မရွိ။ ရသည့္အရာလဲ တန္ဖုိးရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္။

ကုိယ္ေစာင့္တရား ေလးပါး ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ (ဗုဒၶါႏုႆတိ  ) ကို မိမိကုိယ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ကိုယ္ေစာင့္တရားအေနနဲ႕လဲ ပြားမ်ားဖုိ႔ရန္ ေရွးဆရာတုိ႔ လက္ဆင့္ကမ္း မိန္႔ခဲ့သည္။

ထုိ ကုိယ္ေစာင့္တရား ေလးပါးကား

၁။ ဗုဒၶါႏုႆ      တိ=ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို အားရုံျပဳ ပြားမ်ားျခင္း

၂။ ေမတၱာဘာ၀နာ= ေမတၱာ ပုိ႔သျခင္း

၃။ အသုဘဘာ၀နာ= ေလာဘ-မာန-ရာဂ ကင္းေရးအတြက္ အသုဘပြားမ်ားျခင္း

၄။ မရဏႆတိ = ေသျခင္းတရားကို အဖန္ဖန္ အမွတ္ရျခင္းျဖင့္ ေဒါသ-မာနစသည့္ အကုသုိလ္စိတ္မ်ားကင္းျခင္း၊ ဘ၀အတြက္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျခင္း စသည္အားျဖင့္

ထုိတရား ေလးပါးကို ေန႔စဥ္ ပြားမ်ားေနပါက မိမိအတြက္ စိတ္ဓာတ္က်ျခင္း၊ စိတ္ပူပန္ရျခင္း စတဲ့ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အႏၱရာယ္ေတြ အျပင္ အျခားေသာ ေဘးဥပါဒ္ေတြကုိ ျငိမ္းေအးေစႏုိင္သည္။

ဗုဒၶါႏုႆတိသည္ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္သူေတြအတြက္ အာရုံေကာင္းတစ္ခုလဲ ျဖစ္သည္။ အပၸမာဒ (သတိ)အတြက္ အေကာင္းဆုံး တရားလဲျဖစ္သည္။

“ဘုရားဖက္ေတာ့ အသက္ရွည္ တရားဖက္ေတာ့ အျမတ္ေျပ သံဃာဖက္ေတာ့ အခက္ေ၀”တဲ့။

ဘုရာဖက္၍ အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးရွင္းၾကပါေစ။

တရားဖက္၍ စိတ္ခ်မ္းသာ အမ်က္ေျပၾကပါေစ။

သံဃာဖက္၍ အခက္ေ၀ တိုးတက္ ၾကီးပြားၾကပါေစ။ လာဘ္ရႊင္ခ်င္သလား၊ အသက္ရွည္ခ်င္သလား၊ စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္သလား၊ စိတ္အၾကံတုိင္းေအာင္ ျမင္ခ်င္သလား၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို စြဲစြဲျမဲျမဲ ပြားမ်ားေလ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ

သီတဂူစတား

၂၉-၈-၂၀၁၂