စီးပြားေရးေလာကမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ားတကာမ်က္လံုးထဲမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေအာင္ျမင္မႈရဲ႕ ျပယုဂ္ေပါ့။
သို႔ေပမယ့္ အလုပ္ျပင္ပမွာ ကြ်န္ေတာ္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာဆိုတာ မရွိ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ျခင္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္အဖို႔ ထူးျပီးမဆန္းတဲ့ ကိစၥ၊ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတခုသက္သက္ပါပဲ။
ေနထိုင္မေကာင္းလို႔ အိပ္ယာထဲလဲေနရတဲ့ အခုလိုအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အင္မတန္ဂုဏ္ယူခဲ့တဲ့ ဓနဥစၥာၾကြယ္၀မႈနဲ႔ လူအမ်ားရဲ႕ အသိအမွတ္ျပဳမႈဆိုတာေတြ ေမွးမွိန္သြားျပီးေတာ့ ေသျခင္းတရားရဲ႕မ်က္ေမွာက္မွာ ဒါေတြအားလံုး အဓိပၺါယ္မဲ့သြားတယ္။
အေမွာင္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္အသက္ကို ေထာက္ကူျပဳထားတဲ့ စက္ကိရိယာေတြဆီကလာတဲ့ အစိမ္းေရာင္မီးကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ ဒီစက္ေတြကလာတဲ့ အသံကို ၾကားေနရတယ္။ အနားတိုးလာတဲ့ ေသမင္းတမန္ရဲ႕ ပင့္သက္ကို ခံစားလို႔ရတယ္ …
အခု ကြ်န္ေတာ္ သိသြားျပီ။ ဘ၀အတြက္ ဖူလံႈတဲ့ ဥစၥာဓနၾကြယ္၀မႈရွိျပီဆိုရင္ ေငြေၾကးဥစၥာနဲ႔မဆိုင္တဲ့ အျခားအရာေတြေနာက္ကို လိုက္သင့္တယ္ …
ဘ၀အတြက္ အမွန္တကယ္ အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥရပ္မ်ဳိးေတြေနာက္ကို လိုက္သင့္တယ္။ လူအခ်င္းခ်င္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးျဖစ္ျဖစ္၊ အနုပညာအလုပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ငယ္ငယ္က ရူးသြပ္ခဲ့တဲ့ စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။
ေငြေၾကးေနာက္ကိုပဲ မဆံုးတမ္းလိုက္တဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ့္လိုမ်ဳိး လူသားမဆန္တဲ့ လူ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
လူသားတိုင္းအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ခံစားတက္တဲ့ ႏွလံုးသား က ေပးထားတယ္။ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မႈက ယူေဆာင္လာတဲ့ အတုအေယာင္ေတြေနာက္ကို မလိုက္ၾကပါနဲ႔။
ကြ်န္ေတာ္ ရွာေဖြစုေဆာင္းခဲ့တဲ့ ဥစၥာဓနေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ယူသြားလို႔မရဘူး။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အမွတ္တရေလးေတြကုိသာ ကြ်န္ေတာ္ ယူေဆာင္သြားနိုင္တာပါ။
အဲဒီဟာကမွ ကိုယ္နဲ႔တပါတည္း လိုက္ပါလာမယ့္၊ ကိုယ့္ကို အေဖာ္လုပ္ေပးမယ့္၊ ကိုယ့္အတြက္ ေရွ႕ဆက္ဖို႔ ခြန္အားနဲ႔ အလင္းကို ေပးမယ့္ တကယ့္ ခ်မ္းသာမႈျဖစ္တယ္။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ မိုင္ေထာင္ခ်ီ သြားနိုင္ပါတယ္။ ဘ၀ဆိုတာ အဆံုးမဲ့ပါ။ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို သြားပါ။ ကိုယ္တက္လွမ္းခ်င္သေလာက္ တက္လွမ္းပါ။ ဒီလိုလုပ္နိုင္စြမ္းဟာ သင့္ရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ သင့္ရဲ႕လက္ထဲမွာ ရွိပါတယ္။
ကမၻာေပၚမွာ ေစ်းအၾကီးဆံုး အိပ္ယာက ဘယ္အိပ္ယာလဲ သိသလား။ သင္ ေသခါနီး လဲေလ်ာင္းရတဲ့ အိပ္ယာပါပဲ။ လူတေယာက္ကို အခေၾကးေငြေပးျပီး သင့္ကားကို ေမာင္းႏွင္ေစလို႔ရတယ္။
ေငြရွာခိုင္းလို႔ ရမယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္ ခံစားေနရတဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ အစား၀င္ခံစားေပးနိုင္မယ္ မဟုတ္ဘူး။
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာကို ျပန္ရွာေတြ႔နိုင္တယ္။
ဒါေပမယ့္ ေပ်ာက္သြားရင္ျပန္ရွာလို႔မရနိုင္တာ တခုပဲရွိတယ္။ ဘ၀။
လူတေယာက္ ခြဲစိပ္ခန္းထဲ၀င္ရတဲ့အခါ သူ႕ဘ၀မွာ မဖတ္ရေသးတဲ့စာအုပ္တအုပ္ရွိတယ္ဆိုတာ သူ သေဘာေပါက္မိပါလိမ့္မယ္။ က်န္းမာေသာဘ၀အေၾကာင္း စာအုပ္ေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ ဘ၀ရဲ႕ ဘယ္အရြယ္မွာေရာက္ေနပါေစ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ကန္႔လန္႔ကာက်လာမယ့္ေန႔နဲ႔ ရင္ဆိုင္ေတြ႔ရမွာပါပဲ။
ကိုယ့္ မိသားစုအေပၚထားတဲ့ ေမတၱာ၊ ကိုယ့္ ၾကင္ေဖာ္အေပၚထားတဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြအေပၚမွာထားရွိတဲ့ ခ်စ္ခင္ျခင္းေတြကို တန္ဖိုးထားပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း တန္ဖိုးထားပါ။ တပါးသူကိုလည္း တန္ဖိုးထားပါ။
(မွတ္ခ်က္ – Melody Poh Poh ၏ ေဖ့စ္ဘုတ္မွ ကူးယူ၍ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆိုသည္။)
Mg Mg Myo Naing
No comments:
Post a Comment