"ပါေမာကၡဦးေဖေမာင္တင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဗုဒၶ ဓမၼ"

ဘသက္ရွည္ဆရာၾကီးဦးေဖေမာင္တင္ ခရာစ္ယာန္ ဘုရားေက်ာင္းအတြင္း ေဟာၾကားခဲ့ဘူးေသာ ဗုဒၶဘာသာတရားဓမၼအျပည့္အစံုကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

“ၾကြေရာက္လာေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႕ ကြ်န္ေတာ့္အား အသက္အရြယ္ကို ေထာက္ထား၍ တရားကို ထိုင္ၿပီးေဟာရသည္ကို ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ တရားကို မရိုေသလို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ေလာကမွာ တရားဆိုတာဟာ ခရစ္ယာန္ဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္ မဟာေမဒင္ဘာသာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပုဂၢိဳလ္ခင္မွ တရားမင္ၾကတာပါ။ ”

“ဘာသာတရားဆိုတာဟာ ကိုယ့္ဘာသာတရားတစ္ခုတည္းကိုသာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ စိတ္၀င္စားေနဖို႕ မေကာင္းပါဘူး၊တစ္ျခားဘာသာေတြကိုလည္း က်င့္ၾကံလိုက္စားၿပီး ဆင္ျခင္ႏိုင္ရမယ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ႏိုင္ရမယ္။ ဒါမွသာ ကိုယ့္ဘာသာတရားဆိုတာ ဘယ္လို၊သူမ်ားဘာသာတရားရဲ႕ အယူအဆက ဘယ္လို ခြဲခြဲျခားသိႏိုင္ၾကမွာျဖစ္တယ္။ သူတစ္ပါး၏ ဘာသာတရားကို လိုက္စားက်င့္ၾကံၾကည့္မယ္ဆိုလွ်င္လည္း တို႕ကဏန္း ဆိတ္ကဏန္းအေပၚယံေၾကာနဲ႕ က်င့္ၾကံသံုးသပ္ၾကည့္လို႕ျဖင့္ အႏွစ္သာရကို မျမင္မေတြ႕ႏိုင္ၾကပါဘူး။”

“ဗုဒၶဘာသာတရားရဲ႕ အဆီအႏွစ္ကို သံုးသပ္ၾကည့္ခ်င္ရင္ ဗုဒၶဘာသာတရားကို နီးနီးကပ္ကပ္ ေလ့လာၾကည့္ႏိုင္မွသာ ျမင္ႏိုင္မွာပါ။ ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ သိမ္ေမြ႕တယ္။ ႏုညံ့တယ္၊ လြန္စြာ အႏွစ္သာရရွိတယ္ဆိုတာကို သိခ်င္လွ်င္ ဘာေၾကာင့္သိမ္ေမြ႕ရတယ္၊ ႏူးညံ့ရတယ္ဆိုတာကို ေလ့လာၾကည့္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားနဲ႕လည္း နီးနီးကပ္ကပ္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေပါင္းသင္းၿပီး သူတို႕ရဲ႕ တရားကို စူးစမ္းရွာေဖြ ၾကည့္ၾကရပါမယ္။”

“ဘုန္းၾကီးကို မၾကည္ညိဳလို႕ အနားမကပ္ခ်င္ဘူး၊အနားကပ္ျပန္ေတာ့လည္း ရွိခိုးေနရဦးမလား၊ ဘုန္းၾကီးနဲ႕ စကားေျပာရမွာကလည္း ခက္တယ္၊ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္က ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္နဲ႕ ဆက္ဆံေနတာကို ေတြ႕ၾကရင္လည္း အထင္ေသးခံရမယ္။ဒါေတြေၾကာင့္ ငါဟာေရွာင္ၾကဥ္မွ ျဖစ္မယ္လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဟိတ္ၾကီးဟန္ၾကီးနဲ႕ လုပ္ေနရင္ျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ဗုဒၶဘာသာတရားရဲ႕ သိမ္ေမြ႕ပံု၊ ႏူးညံ့ပံုေတြကို သိၾကရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာတရားတစ္ခုတည္းကိုသာ ခင္မင္တြယ္တာမက္ေမာေနေတာ့မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ေတာ့ ဘာသာတရားကို ႏိႈင္းယွဥ္ေလ့လာႏိုင္ရမယ့္ အခြင့္အေရး ေတြဟာ ဆံုးရႈံး၍သာ ေနၾကရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာတရားကိုလည္း နီးနီးကပ္ကပ္ေလ့လာၾကည့္ပါ။ နီးနီးကပ္ကပ္လည္း ဆက္ဆံၾကည့္ပါ။”

“ဘုရားသခင္က ငါမွတစ္ပါး တစ္ျခားသူကို ရွိမခိုးရ၊မဆည္းကပ္ရလို႕ ေဟာၾကားထားေသာ္လည္း တကယ္စင္စစ္ဆိုရင္ စိတ္ျဖင့္ ခံယူခ်က္ကသာ အေရးၾကီးပါတယ္။ဥပမာဆိုရင္ မိဘ၊ မိဘဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးဟာ အလြန္ၾကီးလွပါတယ္။ ဒါျဖင့္ မိဘကို ရွိခိုးလွ်င္ေကာ အျပစ္ရွိပါသလား၊ ဒါကေတာ့ လူတိုင္း ခံယူခ်က္တစ္မ်ိဳးစီ ရွိေနၾကမွာပါ။”

“လူဆိုတာ ဒုကၡမ်ားတယ္၊ ဆင္းရဲတယ္၊ ပူပင္တယ္၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြက မ်ားတယ္၊ လူ႕ဘံုၾကီးဟာ က်ဥ္းေျမာင္းမြန္းၾကပ္လွတယ္၊၊ ဆင္းရဲရွိရင္ ယင္းဆင္းရဲမွ ကင္းေသာ နိဗၺာန္ဆိုတာ ရွိရမယ္လို႕ ဗုဒၶဘာသာတရားက ယူဆတယ္၊ လူ႕ဘံုသာ မဟုတ္ေသး၊ နတ္ျဖစ္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡမကင္းေသးဘူး၊ ျဗဟၼာျဖစ္လည္း ဆင္းရဲဒုကၡမကင္းေသးဘူး၊ အိုလိုက္ နာလိုက္ ေသလိုက္ပဲ။ ဒါေတြေၾကာင့္ ဘ၀ဆိုတဲ့ သံသရာမွာ လူျဖစ္လိုက္၊ နတ္ျဖစ္လိုက္၊ ျဗဟၼာျဖစ္လိုက္၊ ငရဲက်လိုက္၊ တိရိစၦာန္ျဖစ္လိုက္၊အသူရကာယ္ဘံုသြားလိုက္နဲ႕ တေျပာင္းျပန္ျပန္ စုန္ဆန္သြားလာေနၾကရတဲ့ (၃၁)ဘံုမွာ က်င္လည္ေနရတယ္လို႕ ဗုဒၶဘာသာက ဆိုတယ္။ ေကာင္းကင္ဘံုဆိုတာ လူတိုင္းမေရာက္ႏိုင္ေပဘူး၊ ဒီ(၃၁)ဘံုဆိုတာဟာ ဘာနဲ႕အလားတူသလဲဆိုေတာ့ ေခတ္မီ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ေတြ႕ေနရတဲ့ အထပ္ေပါင္း မ်ားစြာရွိတဲ့ မိုးေမွ်ာ္တိုက္ၾကီးေတြနဲ႕တူတယ္။ အဲဒီ (၃၁)ထပ္ရွိတဲ့ တိုက္ၾကီးတစ္ခုဆိုၾကပါစို႕။”

“အဲဒီမွာလူေတြဟာကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ကိုယ္၊ဆင္းတဲ့သူက ဆင္း၊ တက္တဲသူက တက္နဲ႕၊ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႕ ကိုယ္ပဲ အလုပ္မ်ားေနၾကတယ္ဆိုပါေတာ့၊ ဆင္းလိုက္ၾက တက္လိုက္ၾကဆိုတာကလည္း အဲဒီ(Elevator)ဆိုတဲ့ ခလုပ္ကို ႏွိပ္လိုက္ရင္ ဆင္းတဲ့သူအတြက္က ဆင္း၊ တက္တဲ့သူအတြက္က တက္နဲ႕ အထက္ပို႕ ေအာက္ပို႕လုပ္ေပးေနတဲ့ ဓါတ္ေလွကားၾကီးေတြက အဆင္သင့္ရွိေနၾကတယ္၊ (၃၁)ဘံုသားေတြဆိုတာက ဒီလိုပါပဲ။ ဘ၀ေတြမ်ားစြာ ဆင္းလိုက္ၾက၊တက္လိုက္ၾကနဲ႕ ေျခရာေတြကေတာ့ ထပ္ေလာက္ေအာင္ မ်ားစြာ က်န္ေနၿပီပဲ၊”

“ဒါေပမယ့္ သတိမထားမိတဲ့ လူေတြအတြက္ကေတာ့ အဲဒီ(၃၁)ဘံုကေန အျပင္ကို ထြက္လို႕ရမယ့္ သည့္ထက္သာယာအသက္ရွဴေခ်ာင္မယ့္ ထြက္ေပါက္ကို မျမင္ႏိုင္ၾကေလဘူး၊လူ႕ဘံု နတ္ဘံု ငရဲဘံု တိရစၦာန္ဘံုေတြကိုသာ စုန္ဆန္သြားလာေနၾကရတာပါပဲ။ သတိမထားၾကလို႕ေပါ့၊ထြက္ေပါက္ဆိုတာက ရွိေနတာပဲဟာ၊ မလြယ္ေပါက္ကေလးေတြ။ ဆိုၾကပါစို႕ ေတာ္ေတာ္တန္တန္ လူဟာ ဒီထြက္ေပါက္ ကေလးေတြကို မျမင္ဘူး၊ဒီထြက္ေပါက္က ထြက္ရင္ရတာပဲ၊ ဒါေတြက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတဲ့ မလြယ္ေပါက္ေတြပါပဲ၊ မဂၢင္ဆိုတဲ့ စကားက နိဗၺာန္ကို ရွာမွီးပို႕ေဆာင္ေပးတတ္တဲ့ တရားရယ္လို႕ေခၚပါတယ္။တနည္းအားျဖင့္ဆိုရင္ေတာ့ နိဗၺာန္သို႕ ပို႔ေပးတတ္တဲ့ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားပါပဲ။”

“အဲဒီရွစ္ပါးကို ေသေသခ်ာခ်ာ သိျမင္ရင္(၃၁)ဘံုက ထြက္ေပါက္ျဖစ္တဲ့ မလြယ္ေပါက္ကို ေတြ႕ျမင္ၿပီလို႕မွတ္ၾကရမယ္၊ အဲဒီမလြယ္ေပါက္ကမွ ထြက္ၿပီး သာယာ၀ေျပာ ေအးၿငိမ္းလွတဲ့ နိဗၺာန္ခရီးကို သြားႏိုင္ၾကမွာ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီ မဂၢင္(၈)ပါး ဆိုတဲ့ မလြယ္ေပါက္(၈)ခုေတြက-

(၁)သမၼာဒိ႒ိ-မွန္ကန္စြာ ရႈျမင္တတ္ျခင္း၊မွန္ကန္စြာ ယူဆတတ္ျခင္းပါပဲ၊ကိေလသာ တဏွာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟေတြက ဖံုးေနရင္ မွန္ကန္စြာ မျမင္တတ္ၾကဘူးတဲ့၊ အဲဒါ မွန္ကန္စြာ ျမင္တတ္ၾကဖို႕လိုပါတယ္။

(၂)သမၼသကၤပၸ-မွန္ကန္စြာ ၾကံစည္ျခင္းတဲ့၊ေလာဘရမၼက္ကိုလိုက္၍ မွန္ကန္စြာ မၾကံစည္ႏိုင္တာေတြ၊ အတၱကိုစြဲၿပီး မွန္ကန္စြာ မၾကံစည္ႏိုင္တာေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ၾကရမယ္။

(၃)သမၼာ၀ါစာ-မွန္ကန္စြာ ေျပာၾကရမယ္တဲ့၊ ခ်စ္လို ဒီပါးစပ္၊မုန္းေစလို ဒီပါးစပ္ပါပဲ၊ မွန္ကန္တဲ့သစၥာ ဆိုတာရွိၾကရမယ္၊ မုသာ၀ါဒကို မသံုးဘဲ ေလာကမွာ မွန္တာကိုသာ ခ်ိဳသာစြာ ေျပာၾက ဆိုျကရမယ္လို႕ ဆိုလိုတယ္။

(၄)သမၼာကမၼႏၱ- မွန္ကန္စြာလည္း လုပ္ကိုင္ၾကရမယ္တဲ့။ စီးပြားေရးမေတာ္ေလာဘစိတ္မရွိရဘူး၊ သူတစ္ပါး ပ်က္စီးေစၿပီး ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ေကာင္းစားမယ့္ အလုပ္ဆို ေရွာင္ရမယ္တဲ့။

(၅)သမၼာအာဇီ၀-မွန္ကန္စြာ အသက္ေမြး၀မ္းၾကရမယ္တဲ့။ အျပစ္ကင္းတဲ့ အသက္ေမြးမႈျဖစ္ရမယ္တဲ့။ အသက္ေမြးမႈမွန္ၾကရဲ႕လား၊ ပရိေယသနမူလက ဒုကၡတဲ့၊ အသက္ေမြးမႈကို ရွာၾကံၾကရာ၌ ေရွးဦးစြာေသာ ဒုကၡအရင္းအစစ္ကေတာ့ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းရတဲ့ ဒုကၡပဲ မဟုတ္လား၊ သူမ်ားဥစၥာကို မေတာ္ေလာဘနဲ႕ လိုခ်င္တယ္၊ခုိးမယ္၊ တိုက္မယ္ဆိုတာေတြကို ေရွာင္ၾကည္ရမယ္တဲ့။

(၆)သမၼာ၀ါယာမ-မွန္စြာ လံု႕လထုတ္ၾကရမယ္တဲ့၊တစ္လြဲဆံပင္ေကာင္းေနၾကလို႕မျဖစ္ေသးဘူး၊ ယခု ပစၥကၡ အတြက္ လံု႕လ၊ ေနာင္သံသရာအတြက္ လံု႕လရယ္လို႕အားထုတ္ၾကရမယ္တဲ့၊

(၇)သမၼာသတိ-မွန္ကန္စြာ ေအာက္ေမ့တတ္ၾကရမယ္တဲ့၊ သတိရွိၾကရမယ္တဲ့။ သတိတမန္ ၪာဏ္ေျမ ကတုတ္တဲ့မဟုတ္လား၊ မမွားခင္က မိမိမွားေတာ့မယ္ဆိုရင္ သတိဆိုတာ အရင္ေပၚလာပါေစတဲ့၊ သတိရွိေတာ့ ဟိရီ၊ၾသတၱပဆိုတဲ့ ရွက္ျခင္းေၾကာက္ျခင္းက တားျမစ္ေပးလိမ့္မယ္။

(၈)သမၼာသမာဓိ-စိတ္အာရံုထားမွန္ကန္ရမယ္တဲ့၊ စိတ္တည္ၾကည္ရမယ္၊ လူ႕စိတ္ကို ေမ်ာက္စိတ္လို မေမြးၾကရ ဘူးတဲ့၊ကတိတစ္လံုးကို မဖ်က္ၾကရဘူး၊ မဟုတ္တာကိုျဖင့္ မလုပ္ရဘူး၊ ငတ္လို႕ေသခ်င္ ေသသြားပါေစဆိုတဲ့ စိတ္အာရံုမ်ိဳးကို ေမြးၾကရမယ္။”

“အဲဒီ မလြယ္ေပါက္(၈)ေပါက္ကို ေတြ႕ရင္ျဖင့္ (၃၁)ဘံုက ထြက္ႏိုင္မယ္၊ နိဗၺာန္ေရာက္ခ်င္ၾကရင္ အဲဒီမလြယ္ေပါက္ေတြကို အပတ္တကုတ္ရွာၾကရမယ္။ က်င့္သံုးၾကရမယ္တဲ့။ အဲဒီလိုပဲ ဗုဒၶဘာသာတရားက ဆိုတယ္။ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာတရားဟာ သိမ္ေမြ႕တယ္၊ ႏူးညံ့တယ္၊ အဆီအႏွစ္နဲ႕လည္း ျပည့္စံုတယ္၊ဒီတရားေတြကို က်ဳပ္တို႕ ခင္ဗ်ားတို႕ရဲ႕ ခရစ္ယာန္တရားနဲ႕ ၪာဏ္ယွဥ္ၿပီးၾကည့္ႏိုင္မွ မိမိတို႕လိုလားတဲ့ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသင္တို႕အားလံုး ေကာင္းကင္ဘံုသို႕ ေရာက္ႏိုင္ၾကေစသတည္း၊ ေရာက္ႏိုင္ၾကေစေသာ္၀္။”

ဆရာၾကီးဘသက္ရွည္ရဲ႕ တရားအဆံုးမွာေတာ့ “အာမင္” ဆိုတဲ့ ေကာင္းခ်ီးအႏုေမာဒနာသံၾကီးက ဘုရားရွိခုိးေက်ာင္းၾကီးတစ္ခုလံုး လႊမ္းသြားခဲ့ပါသတဲ့။
ေကာင္းေလစြ။ ဗုဒၶဓမၼရဲ႕အႏွစ္သာရပုိင္းကို ခရစ္ယာန္နဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဓမၼမိတ္ေဆြေတြ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ေအာင္ ရိုးရွင္းစြာ ေဟာေျပာခ့ဲပါတယ္။

ဆရာႀကီးျမေကတုကေတာ့ ဗုဒၶဓမၼနဲ႕ပတ္သက္လာရင္ ပါရဂူေျမာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ဆရာၾကီးရဲ႕ ဘာသာေရးခံယူခ်က္ကို ဒီလိုေရးျပျပန္ပါတယ္။

“ဆရာၾကီးႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တရားပြဲၿပီးဆံုးလွ်င္ အိမ္သို႕ျပန္လာၾကပါသည္။ တစ္လမ္းလံုး ကြ်န္ေတာ္တို႕ စကားမေျပာခဲ့ၾက၊ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္၌ကား တအံု႕ေႏြးေႏြးနွင့္ရွိေနသည္။ ဆရာၾကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာတရားကို ကိုယ္တိုင္နားလည္ရံုမွ်မက ၀ိသုဒၶိမဂ္က်မ္းကိုလည္း အဂၤလိပ္ဘာသာသို႕ ျပန္ဆိုခဲ့ဖူးသည္။ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ႏွင့္ ဓမၼစၾကာတို႕ကိုလည္း ဘာသာျပန္ဆိုခဲ့ဖူး၏၊ ႏိုင္ငံျခားတကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ဗုဒၶက်မ္းစာကိုလည္း ပို႕ခ်ဖူးသူျဖစ္၏။ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ပါဠိဘာသာ၌ ပါရဂူျဖစ္ေသာ ပါဠိေဒ၀ီအမည္ရ ပါေမာကၡမစၥစ္ ေဒဗစ္ႏွင့္လည္း အေၾကအလည္ ဗုဒၶတရားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ဖူး၏။ ဒါေပမယ့္ ဆရာၾကီးသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္အရင့္အမာၾကီးေပပါပဲကလား။

ဆရာၾကီးကို တစ္ျခားသူမ်ားက-“ဆရာၾကီးဟာ ဗုဒၶဘာသာလား၊ခရစ္ယာန္ဘာသာလား” ဟူ၌ ေမးသည္ျဖစ္ျငားအံ့၊မည္သည့္အခါမွ အေျဖကို မေပး။

" ခင္ဗ်ားကေကာ က်ဳပ္ကို ဘယ္လိုထင္သလဲ” ဟူ၍ ျပန္ေမးတတ္သည္။ ဆရာၾကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာကို ေလးစားေသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္တစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ရဲရဲဆိုရအံ့ထင္ပါသည္။
Copied: from ဦးရႊ Khin Aung Shwe’s post
ဓမၼဂဂၤါမွကူးယူပါသည္။