Programming ကို တကယ္တမ္း ဘယ္လိုေလ့လာမလဲ

က်ေနာ့္ကို Programming ဘယ္လို ေလ့လာရမလဲ လာေမးတတ္တဲ့ လူငယ္ေတြရွိတယ္.. ၁၉ – ၃၀ ၾကား လူငယ္ေတြေပါ့.. လူငယ္ေတြဆိုလို႔ က်ေနာ္လဲ ၂၇ ပဲ ရွိပါေသးတယ္.. 😛 အဲ့ဒီမွာ အေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္တတ္တာ လုပ္ေလ့လုပ္ထ ရွိတဲ့ အက်င့္တစ္ခု ေျပာျပမယ္… အဲ့ဒီအက်င့္က ပညာရပ္တစ္ခု ေလ့လာတဲ့အခ်ိန္မွာ မွားတတ္တဲ့ အၾကီးဆံုး အမွားလို႔ ထင္တယ္..
အျပင္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ Online ကေနပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေလ့လာစရာေတြ ဖတ္စရာေတြ ေပးလိုက္ရင္ ေပ်ာ္သြားၾကျပီး ပထမဆံုး စဥ္းစားၾကတဲ့အေတြးက ကိုယ့္ဘာသာ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ Isolate လုပ္ပစ္ဖို႔ စဥ္းစားတတ္ၾကတာပဲ.. လြယ္လြယ္ေျပာရင္ေတာ့ “ဂူေအာင္းျပီး သိုင္းက်င့္တယ္” ေပါ့ဗ်ာ.. အခန္းေအာင္းျပီး Computer ေရွ့ထိုင္မယ္.. စာေတြ လုပ္မယ္ စာဖတ္မယ္ ျပန္စမ္းသပ္မယ္… အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ သိသြားမွ ျပန္ထြက္လာမယ္ေပါ့..
က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ျမ၀တီက တရုတ္သိုင္းကားေတြပဲ ျပတာ.. မင္းသားက ေခ်ာက္ထဲက်… သိုင္းက်မ္းေတြ႔ရင္ ေတြ႔.. မေတြ႔ရင္ သိုင္းသင္ေပးမဲ့လူနဲ႔ေတြ႔.. ဆရာၾကီးျဖစ္.. ေခ်ာက္ထဲကေန ျပန္တက္လာ.. မင္းသားေၾကာင့္ သိုင္းေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးေျခာက္ျခားသြား.. လူဆိုးကိုေဆာ္… ဒါေတြနဲ႔ပဲ ၾကီးလာရေတာ့ မသိစိတ္ထဲမွာ စြဲေနတယ္ ထင္ပါရဲ့.. Hero ျဖစ္ခ်င္တာ Hero ကို ကိုးကြယ္တာ တစ္ခုခုကို ေလ့လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ Isolate လုပ္ပစ္တာ လူငယ္ေတြမွာ အက်င့္ၾကီးလို ျဖစ္ေနတယ္..
ပညာေတာ့ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ တတ္လာပါရဲ့.. ကိုယ္တတ္တဲ့ပညာကို သူမ်ားကို ျပန္ Share မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး.. ကိုယ့္သိုင္းကို သူမ်ားတတ္ရင္ သူမ်ားလဲ Hero ျဖစ္သြားမွာကိုး.. ဒီေတာ့ Share မလုပ္ခ်င္ဘူး.. Company ေတြ ေရာက္တဲ့အခါလဲ Team နဲ႔ မလုပ္ခ်င္တဲ့ မလုပ္တတ္တဲ့အတြက္ ျပသနာ စတက္တာပဲ.. Company မွာ Software ေရးတာ တေယာက္ထဲ ေရးလို႔ မရဘူး.. Team နဲ႔ ေရးတာမို႔ အရမ္း ျပသနာၾကီးတယ္.. ျပီးေတာ့ မသိစိတ္မွာကိုက Heroism ကို ဦးစားေပးတဲ့အတြက္ ကိုယ္တတ္ေၾကာင္း Skill ျပခ်င္တာက လြဲရင္ တျခားလူအတြက္ ထည့္မစဥ္းစားဘူး.. ျပန္လဲ မသင္ေပးခ်င္ဘူး.. ဒီေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ပဲ ျပသနာေတြ တက္လာေကာ.. တခ်ိဳ့ Company ေတြက HR ေကာင္းေတာ့ ျပသနာမရွိဘူး.. Startup ေတြ မျဖစ္ထြန္းလာတာ ပ်က္ကုန္တာ ဒီျပသနာေၾကာင့္ပဲ…
ပညာရပ္တစ္ခုကို ေလ့လာတဲ့အခါမွာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ေဆြးေႏြးျပီး ေလ့လာရင္ ပိုျပီး တတ္ေျမာက္တာ ျမန္တယ္.. ဆရာနဲ႔သာမက ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းလဲ ေဆြးေႏြးရတယ္.. ကိုယ့္ဘာသာ Isolate လုပ္ပစ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ လူလဲ မရွိေတာ့သလို ထင္သေလာက္လဲ ေရွ့ကို မေရာက္ေတာ့ဘူး.. ေနာက္ျပသနာ တစ္ခုက လူေၾကာက္လာတာပဲ.. ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ေလ့လာထားတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခုကို သူမ်ားနဲ႔ မေဆြးေႏြးဖူးတဲ့အခါ မွားယြင္းသြားမွာ အရမ္းေၾကာက္တယ္.. Self Confidence မရွိဘူး.. အေၾကာင္းရင္းက Hero ေတြက ဘယ္ေတာ့မွ မမွားဘူးေလ.. အဲ့မွာတင္ ျပသနာအၾကီးၾကီးတက္ေတာ့တာပဲ..
Company ေရာက္တဲ့အခါမွာ ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေတာ္ Project Manager ႏွပ္သမွ် ခံရတယ္.. ကိုယ္ေရးတဲ့ Code မွန္လဲ မွားတယ္လို႔ ေျပာရင္ ျပန္မေျပာရဲတဲ့အတြက္ မွားတယ္လုိ႔ပဲ လက္ခံလိုက္ရတယ္.. အလုပ္ခြင္မွာ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး… စိတ္အရမ္းဖိစီးလာမယ္… ၾကာေတာ့ မခံစားႏိုင္ပဲ အလုပ္က ထြက္ေရာ..
တခ်ိဳ့လဲ အဲ့အဆင့္ထိ မေရာက္ၾကဘူး.. တခ်ိဳ့ေနရာေတြမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ေလ့လာလို့ မရတဲ့အခါ ကိုယ့္ဘာသာ အားငယ္ျပီး ဆက္မေလ့လာျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး.. ဒီလို ခဏခဏ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဘာသာ ေကာက္ရိုးမီးလုိ႔ ထင္လာတယ္.. ငါ ေစာက္ရမ္း ပိန္းပါ့လားလို႔ ထင္လာတယ္.. Self-Respect မရွိေတာ့ဘူး.. Heroism ရဲ့ Down Side ေပါ့.. Depression ၀င္လာမယ္.. ပိုျပီး လူေၾကာက္တတ္လာမယ္.. လူတေယာက္ကို မ်က္လံုးခ်င္းေတာင္ မဆိုင္ရဲေအာင္ ျဖစ္လာမယ္.. ကိုယ္သိထားတဲ့အမွန္တရား တစ္ခုကို သူမ်ားနဲ႔ ျငင္းတဲ့အခါ ဟုတ္ရဲ့လားလို႔ ျပန္ေမးရင္ ဟုတ္ပါတယ္ ငါမွန္တယ္လုိ႔ ရဲရဲ၀ံ၀ံ မေျပာရဲေအာင္ ျဖစ္လာမယ္.. ဘာမွ ဆက္မေလ့လာျဖစ္ေတာ့ဘူး…
တခ်ိဳ့က်ေတာ့ Over Confidence ျဖစ္သြားတယ္.. ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သူမ်ားေတြထက္ကို ေသာက္က်ိဳးနည္း ေတာ္တယ္ ထင္လာတယ္.. အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ ေတာ္ေပမဲ့ တစ္ေတာင္ထက္ တစ္ေတာင္ ပို ျမင့္ၾကတာခ်ည္းပဲဆိုေတာ့ ျပသနာက မ်ားသထက္ မ်ားလာတယ္.. ငါသာအေတာ္ဆံုး ငါသာအတတ္ဆံုးဆိုတဲ့ စိတ္၀င္လာတယ္.. သူမ်ားေတြကို Respect မေပးတတ္ေတာ့ဘူး.. စိတ္ေရာဂါအေသးစားပဲ ထင္တယ္.. မင္းတို႔ Technology ေလာက္ကေတာ့ ကေလးကလားပါ.. ငါ ၂ ရက္ေလာက္ ေလ့လာရင္ ရပါတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရတတ္တယ္.. ဘယ္သူနဲ႔မွ အဆင္မေျပတဲ့ Anti-Social ျဖစ္လာေကာေပါ့..
ပိုဆိုးတာက Comfort Zone ထဲ ေရာက္သြားတာပဲ.. Comfort Zone ဆိုတဲ့သေဘာက ဘာမွ ထပ္မေလ့လာခ်င္ေတာ့ဘူး.. ကိုယ္ သိသေလာက္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနျပီး အိပ္တယ္ စားတယ္.. လုပ္ခ်င္တာလုပ္တယ္.. ဘာမွ ဆက္မေလ့လာျဖစ္ေတာ့ဘူး.. Productivity = 0 ျဖစ္သြားမယ္.. ေရာက္ေနျပီဆိုလဲ ရေအာင္ ရုန္းထြက္ပါ.. အိမ္ထဲမွာပဲ မေနပါနဲ႔.. အျပင္ထြက္ပါ.. သူမ်ားေတြနဲ႔ စကားေျပာပါ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ Hangout လုပ္ပါ.. အပ်င္းမၾကီးပါနဲ႔..
“ဂူေအာင္းျပီး သိုင္းက်င့္” တဲ့ အေတြးအေခၚက အမွားၾကီး မွားပါတယ္.. အဲ့ဒီအက်င့္ရွိတယ္ဆိုရင္လဲ ေဖ်ာက္ပစ္လုိက္ပါ.. ပညာရပ္တစ္ခုေလ့လာတဲ့အခါမွာ သူမ်ားေတြနဲ႔ အတူတူ ေလ့လာပါ.. က်ေနာ္တို႔ Programmer ေလာကမွာေတာ့ “Social Coder” ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ.. “Social Coder” ဆိုတဲ့သေဘာက အိမ္တြင္းေအာင္းျပီး မေလ့လာပါနဲ႔.. နည္းပညာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပြဲေတြ သြားပါ.. ေတြ႔ကရာ ရွစ္ေသာင္းေတာ့ မတက္နဲ႔ေပါ့.. Programmer က Network ပြဲသြားတာမ်ိဳးမလုပ္နဲ႔.. ကိုယ္ တက္သင့္တယ္ထင္တဲ့ ပြဲေတြ တက္ပါ..
ပြဲတက္ျပီး မုန့္စား လက္ေဆာင္ယူျပီး ျပန္မလာပါနဲ႔.. တျခားလူေတြနဲ႔ Social Networking လုပ္ပါ.. အခ်င္းခ်င္း ခ်ိတ္ေပးတဲ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလန္းေတြ ရွိလာမယ္.. Freelancer ေတြဆို ပိုေတာင္ တက္သင့္ေသးတယ္.. Topic တစ္ခုစျပီး အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးပါ.. အခ်င္းခ်င္း Respect ထားပါ.. ကိုယ္သိသေလာက္ ေျပာျပပါ.. သူေျပာတာလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ပါ.. အေရွ့က Senior ေတြကိုလဲ ေလးေလးစားစားဆက္ဆံပါ.. လူမေၾကာက္တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ပါ.. Bar Camp လို ပြဲမ်ိဳးေတြမွာ ကိုယ္သိတာကို ျပန္ Sharing လုပ္ပါ.. ျပီးေတာ့ မိတ္ေဆြ မ်ားေအာင္ လုပ္ပါ..
ေလ့လာရင္ ကိုယ္နဲ႔ အတူ ေလ့လာမဲ့လူေတြ ရွာပါ.. အနည္းဆံုး ၃ ေယာက္ရွိပါေစ.. သူတို႔နဲ႔ အတူတူ Community ေလး တစ္ခု အသိုင္းအ၀ိုင္းေလး တစ္ခုရေအာင္ ဖန္တီးယူပါ.. အဲ့ဒီ Community နဲ႔ အျမဲတမ္း အဆက္အဆံလုပ္ပါ.. သူတို႔နဲ႔ အတူ ေလ့လာပါ.. ျပန္လည္ ေ၀မွ်ပါ.. အေကာင္းဆံုးကေတာ့ သင္တန္းလိုမ်ိဳးမွာ ရွာတာပဲ..
အိမ္မွာ ကုတ္ျပီး မေလ့လာပါနဲ႔..Community နဲ႔ အတူတူ ေလ့လာပါ.. က်န္းမာေရးထိခိုက္တဲ့အျပင္ ၾကာရင္ FA ပါ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္… အားကစား တစ္ခုခုလုပ္ပါ.. ( အေကာင္းဆံုးက စက္ဘီးစီးတာ ေရကူးတာ.. လူတိုင္းလုပ္တတ္တယ္ မလုပ္တတ္ရင္ သင္ထားပါ 😀 ) ဆိုးတာက Comfort Zone ထဲ ေရာက္သြားတာပဲ.. Comfort Zone ဆိုတဲ့သေဘာက ဘာမွ ထပ္မေလ့လာခ်င္ေတာ့ဘူး.. ကိုယ္ သိသေလာက္ေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ေနျပီး အိပ္တယ္ စားတယ္.. လုပ္ခ်င္တာလုပ္တယ္.. ဘာမွ ဆက္မေလ့လာျဖစ္ေတာ့ဘူး.. Productivity = 0 ျဖစ္သြားမယ္.. ေရာက္ေနျပီဆိုလဲ ရေအာင္ ရုန္းထြက္ပါ.. အိမ္ထဲမွာပဲ မေနပါနဲ႔.. အျပင္ထြက္ပါ.. သူမ်ားေတြနဲ႔ စကားေျပာပါ.. သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ Hangout လုပ္ပါ.. အပ်င္းမၾကီးပါနဲ႔..
“Be a Social Coder” and “ဂူေအာင္းျပီး သိုင္းမက်င့္ပါနဲ႔”

Written by Htet Wai Yan Soe