"သတိ ထားစရာ"

ဒီေန႕ စာေရးသူ ကုကၠိဳေျမာင္ ရြာကို နာေရး အတြက္ၾကြရတယ္။

ရြာဓေလ့ ဆိုေတာ့လဲ ထူးထူးဆန္းဆန္း အယူဆ ေလးေတြ ေတြ႕ရတယ္။

စိတ္ထဲကလဲ ေတြးမ္ိပါတယ္။ ေၾသာ္ ဓေလ့ထံုးတမ္း အယူဆ အရာေတြမွာေတာ့ ကမ႓ာေပၚ မွာ တို႕ျမန္မာ လူမ်ိဳးေလာက္ ဘယ္လူမ်ိဳးမွ မမ်ားေလာက္ဘူး" ။

ေသသူ အေလာင္းေရွ႕ကေန မီးခိုး တလိႈင္လိႈင္ ထြက္ေနတဲ႕ ေျမအိုး သယ္ယူတာမ်ိဳး အေခါင္း ဓားတိုက္ အေလာင္းကို ေျမခ်ကာနီး သံုးပတ္ပတ္ ေရွ႕က ၾကိဳေရာက္ေနသူက ခဲနဲ႕ေပါက္ျပီး ေနာက္လာအံုးမလား ေမးလို႕ေမး။ အေလာင္းထမ္း ကသူက က အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ႕ရတယ္။

ေျပာခ်င္တာ က အထက္က အေၾကာင္းရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

သတိျပဳစရာ အခ်က္ေလး တခ်က္ကိုသာ ေျပာခ်င္တာ။

အစီစဥ္ အရ အေခါင္းဖြင့္ ပင့္ဖိတ္လို႕ၾကြလာတဲ႕ သံဃာေတြမွ အၾကီးမႈး မေထရ္ျမတ္မွ သရဏဂံု သံုးပါးနဲ႕ ငါးပါးသီလေပး ေရစက္ခ်ေပါ့။

ေသသူကို အေၾကာင္းျပဳျပၤီး က်န္ရစ္သူ မိသားစု ေတြက ႏွာတရံႈ႕ရံႈ႕မ်က္ရည္ တက်က်ေပါ့။

ကိုယ္ကလဲ မရဏႏုသတိဘာဝနာ ပြားရင္း တရားနာေနမိတယ္။

လူ႕ဘဝ ဆိုတာ ခဏတာ ရွင္သန္ရတဲ႕ အခိုက္တန္႕ေလးပါပဲ။ မေသခင္ မွားမွားယြင္းယြင္း ႏွလံုးသြင္းမိၾကလို႕ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာန ဣသ၁ မစၦရိယ တရားေတြ တဖြားဖြားနဲ႕ ေသသြား ေတာ့လဲ ဘာမွ မဟုတ္ပါလား။ စတဲ႕ဘာဝနာ အေတြးေတြ ဆင္ျခင္မိပါတယ္။

ဆရာေတာ္လဲ သီလေပးခန္း ဆံုးလို႕ ေရစက္ ခ်ခန္းလဲ ေရာက္ေရာ အသုဘ ပို႕လိုက္ပါသူ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးဆီက အသံထြက္လာတယ္။ အသံက သၤီခ်င္းပါ။

"ေအးခ်မ္းလွတဲ႕ ေမာင့္ရဲ႕ရင္ထဲ

ေအးျမလွတဲ႕ ေရလို အခ်စ္--

ယူခဲ႕ေတာ့ ကြယ္-- အခ်စ္ဆံုးေလးမို႕

အို- မင္းအတြက္ေပးခ်င္ေသး"""

သီခ်င္းက မီမီဝင္းေဖ အသံနဲ႕ပါ။ ဖုန္း rang tone ထျမည္ေတာ့ ဟိုက ေရစက္ ခ်ေနခ်ိန္
က်န္ရစ္သူ မ်က္ရည္ က်ေနသူေတြ ဆီက အသံလဲ မေရွးမေႏွာင္း ထြက္လာပါတယ္။ ခြိခြိ ဆိုတဲ႕ရီသံ အခ်ိဳ႕ပါ။

ေတာသူေတြ ဆိုေတာ့ ဖုန္းကို ခ်က္ျခင္း မပိတ္တတ္ဘူး ျဖစ္ေနပံုပါပဲ။ တဖက္ကလဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေခၚေနေတာ့တယ္။

သတိထားစရာပါ။ တကယ့္ေနရာေတြမွာ ဖုန္းကို အသံပိတ္ထားသင့္ပါတယ္။

ကိုယ္ကလဲ ဒီတစ္ခါသာ ၾကံဳဖူးေတာ့ ေရးျဖစ္သြားတယ္။ လူေတြ အေနနဲ႕အျခား အေရးၾကီး ဧည့္ခံ ေဆြးေႏြး ေဟာေျပာပြဲေတြမွာလဲ ဖုန္း ring tone အသံေၾကာင့္ အေႏွာက္ယွက္ ျဖစ္ၾကမွာပါပဲ။

ခုေတာ့
ၾကားၾကားသမ်ွ အမ်ွမ်ွ နဲ႕ ေအးခ်မ္းလွတဲ႕ေမာင့္ရဲ႕ရင္ထဲ

သာဓု သာဓု ---

လာခဲ႕ေတာ့ကြယ္ --အခ်စ္ဆံုးေလးမို႕ ကိုဟ္မင္းအတြက္ ေပးခ်င္ေသး---

သီခ်င္း တဝတ္ သာဓု တစ္ဝတ္ ေရာျပီး ေရစက္ခ်ခဲ႕ရတယ္။ ။

သတၲဝါ ခပ္ပင္း ဆင္းရဲျခင္း ကင္းေဝးၾကပါေစ။ ။

(အရွင္ဇနက)