ဒုတိယ လက္ထပ္လက္စြပ္ ၀တ္ဆင္ျခင္းေၾကာင့္ ဘ၀ေျပာင္းလဲလာပံုကို သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကို ရွင္းျပခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေလးပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ လက္ထပ္ လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္း ၀တ္လာတာႏွစ္ေပါင္း ၁၂ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ပါျပီ။ အဲဒီလက္စြပ္ ေတြ ကိုသတိျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္ကို အဲဒီအေၾကာင္းေမးတဲ့ အခါတိုင္းျပံဳးလို႔၊ သက္ျပင္းခ်လို႔ ဒါမွမ ဟုတ္ ဆန္းၾကည္တဲ့ အသြင္အျပင္ႏွင့္"ကၽြန္ေတာ္မွာမိန္းမႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္"လို႔ တုန္႔ျပန္ ေျပာဆိုေလ့ရွိပါတယ္။
ျဖစ္စဥ္က ဒီလိုဗ်ာ။ မၾကာခင္က စီးပြားေရးေတြ႔ဆံုပြဲမွ ထြက္အလာ ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းထဲမွ စာအ၀င္အထြက္ကို စစ္ေဆးဖို႔အတြက္ စၾကၤံလမ္းမွာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စာစစ္ေဆးေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနား ရပ္လာျပီး"ဘာေၾကာင့္ လက္ထပ္လက္စြပ္ ႏွစ္ကြင္း၀တ္တာလဲ မိတ္ေဆြ"လို႔ ေမးပါေလေရာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း"မိန္းမႏွစ္ေယာက္ရွိလို႔ပါ" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ၾကိမ္ေတာ့ ရယ္လည္းမရယ္၊ သက္ျပင္းလည္း မခ်ဘဲ ေျဖခဲ့တာပါ။ ဒါကို သူက "မဟုတ္ပါဘူး၊" လို႔ေျပာျပီး ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ဆက္ေမးပါတယ္။"
ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ရွင္းျပခဲ့တာက ကၽြန္ေတာ့္အေဖလိုလား ေတာင့္တေနတဲ့ ရာစုသစ္တစ္ခုမတိုင္မီ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္မွာဘဲ ကၽြန္ေတာ္အေဖ ဆံုးသြားခဲ့ပါတယ္။ အေဖ့ရဲ႕စ်ာပနမွာ အေဖ့ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ေနတဲ့ အခိုက္ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေမက သူ႕လက္စြပ္ကို ခၽြတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အံ့ၾသျပီး ကၽြန္ေတာ့္လက္ထပ္လက္စြပ္ေဘး ဘယ္ဘက္ လက္ခလယ္မွာ ေရြလက္စြပ္ကို ၀တ္ဆင္ခဲ့တာ အခုထိ ဒီအတိုင္းဘဲရွိေနပါတယ္။
အေဖႏွင့္မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕လပ္ထပ္ျခင္းကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ အေဖ့လက္ထပ္ လက္စြပ္ေလးကို ၀တ္ထားတာလို႔ သူစိမ္းကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ အေဖျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ သားတစ္ေယာက္၊ ညီအစ္ကို၊ ခင္ပြန္းနဲ႔ အေဖတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖို႔ သတိေပးတဲ့အေနနဲ႔လည္း အဲဒါကို ၀တ္ဆင္ထားပါတယ္။ အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ ၆၀ ရွိျပီး အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ၃၀ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ေမးခြန္းေတြ ေမးခဲ့တဲ့ သူစိမ္း တစ္ေယာက္က ဘာတစ္ခြန္းမွျပန္မေျပာဘဲ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ကားပါကင္ထိုးတဲ့ ေနရာကို ဆင္းသြားပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဖုန္းကိုျပန္ကိုင္ကာ စာအ၀င္ အထြက္စစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသူစိမ္းတစ္ေယာက္ သူဆီကိုျပန္လွည့္လာတာကို ကၽြန္ေတာ္ ရိပ္ခနဲျမင္လိုက္ပါတယ္။ "လူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ…..ကၽြန္ေတာ္မွာလည္း အိမ္က အံဆဲြထဲမွာ ကၽြန္ေတာ့္အေဖ လက္ထပ္လက္စြပ္ ရွိပါတယ္။ ဒီေန႔ကစျပီး အဲဒီလက္စြက္ကေလးကို စ၀တ္ေတာ့မယ္။"လို႔ သူက ဆုိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာမေျပာညာမေျပာဘဲ ေခါင္းညိတ္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီသူစိမ္းလည္း ကားပါကင္ဆီသို႔ လွည့္ထြက္သြားေလပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျပံဳးလ်က္က်န္ခဲ့ေလပါေတာ့တယ္။
Ref:rd
http://www.trend.com.mm
No comments:
Post a Comment