ကၽြန္မကို သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ကေမးၾကတယ္ ဒီပို႔စ္ကို ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔တင္တာလဲတဲ့ သူ႔သိကၡာကိုခ်ေတာ့ ကိုယ့္သိကၡာေရာ မက်ဘူးလားတဲ့ မိန္းမဆန္ဆန္ ပညာရွိနည္းနဲ႔ခြင့္လႊတ္ပါတယ္လို႔ ေျပာၿပီး ကိုယ့္ဖက္ပါေအာင္ေရာ လုပ္လို႔မရဘူးလားတဲ့။ ဟုတ္ကဲ့လူတစ္ေယာက္ကို လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားခ်င္ရင္ အလြယ္ေလးလိမ္လို႔ရပါတယ္။ ဟန္ေဆာင္ျခင္း အတတ္ပညာကလည္း ထင္သေလာက္ မခက္ခဲပါဘူး။ ခက္တာက ကၽြန္မရဲ႕စိတ္ ခံယူခ်က္၊သေဘာထား၊ ယံုၾကည္မူ႔ ကလက္မခံဘူးရွင့္။ ကၽြန္မေယာက္က်ားကို ကၽြန္မယူခဲ့တုန္းကလည္း သူ႔မိဘမွာေရာ သူ႔မွာပါပိုင္ဆိုင္မူ႔ျခဴးတျပားေတာင္ ရွိခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဆိုဘာလို႔ယူခဲ့သလဲ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲက စိတ္ဓါတ္နဲ႔ကိုယ့္အေပၚထားတဲ့ေမတၱာ စစ္မွန္တယ္ထင္လို႔ ပညာတတ္ လူလြတ္တစ္ေယာက္မို႔ယူခဲ့တာ။ ပညာတတ္ Tour Guide အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ ေယာက္က်ားမရွားခဲ့ပါဘူး။ ခ်မ္းသာတဲ့ေယာက္က်ားကိုယူၿပီး စည္းစိမ္ပံုေပၚတက္ထိုင္ရမဲ့ဘ၀ထက္ ကိုယ္နဲ႔အတူတူတဲြတက္ႏိုင္မဲ့ တဦးကိုတဦး အျပန္အလွန္ေလးစားမူ႔ရွိမဲ့ စိတ္ႀကိဳက္အိမ္ေထာင္ေရးကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ။ အိမ္ေထာင္သက္(၁၈) ႏွစ္အတြင္းလဲ ကၽြန္မဟာ ကၽြန္မေပးခဲ့တဲ့ကတိအတိုင္း သူ႔လက္ကိုဆုပ္ၿပီးဘ၀ဆိုတဲ့ ေလွကားထစ္ကို တထစ္ျခင္းတက္ခဲ့တယ္။ သူကေငြရွာေပးတယ္ ကၽြန္မကစိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြနဲ႔ပံ့ပိုးခဲ့တယ္ သူ႔မွာလိုအပ္တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြကို ကၽြန္မမွာရွိတဲ့ အားသာခ်က္ေတြနဲ႔ ျဖည့္ဆည္းခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး အျမင့္ကိုေရာက္လာေလေလ စိတ္ဓါတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္လာေလေလ ျဖစ္လာတဲ့သူကို ကၽြန္မထိန္းဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုထိန္းဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ ကၽြန္မကို မေကာင္းစျမင္ေတာ့တာပါဘဲ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ မိန္းမမေကာင္းဘူး နားပူတယ္ေပါ့။ ေလာင္းကစားလုပ္လာတယ္။ စကၤာပူက ကာစီႏိုေတြက စာေတြေရာက္မွ ကၽြန္မသိရတယ္။ စကၤာပူထီထိုးတာ တစ္လတစ္လကို ေဒၚလာ ၅၀၀ ဖိုး ၆၀၀ မကပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ မိန္းမပါဖက္လာေတာ့တာပါဘဲ။ ကၽြန္မမွာ သူတို႔ ၂ ေယာက္ အျပန္အလွန္ေရးထားတဲ့စာေတြေတြ႕မွ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ သိခဲ့ရတယ္။ အိမ္ေပၚကဆင္းတဲ့ေန႔ကစၿပီး ပိုက္ဆံတျပားမွမေပးေတာ့တဲ့အတြက္ ၃ လအၾကာမွာ စကၤာပူက မိသားစု တရားရံုးကိုတိုင္ၾကားခဲ့ေတာ့ တစ္လတစ္လ ေဒၚလာ ၁၂၀၀ မိန္းမနဲ႔ကေလးကို ျပန္အပ္ရမယ္လို႔ တရားသူႀကီးက အမိန္႔ခ်တယ္။ သူလဲလန္႔သြားၿပီး ႀကိဳးစားေတာ့ေပးခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့တခါမွ ရက္အတိအက်မေပး ႏိုင္လို႔ အေဖကို သားက အာေပါက္မတတ္ေတာင္းခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စကၤာပူကထြက္ေျပးတာပါဘဲ။ ျမန္မာျပည္ကိုေရာက္ၿပီး ၄ လအထိ တျပားမွမေပးလို႔ ကၽြန္မ တရားရံုးထပ္တက္ခဲ့ရတယ္။ အခုေတာ့ စကၤာပူက တရားသူႀကီးကစိတ္ဆိုးၿပီး ၀ရမ္းထုတ္ထားတယ္ရွင့္။ ၀ရမ္းထုတ္တဲ့စာကို သူ႔အီးေမးလ္ထဲပို႔ထားေတာ့ သိရွိသြားၿပီး သားကို ၂ လျခားတခါေလာက္ ေဒၚလာ ၂၀၀/၃၀၀ လွမ္းပို႔တယ္။ သားကေဖေဖ ျမန္မာျပည္မွာမရွာႏိုင္ရင္ စကၤာပူျပန္လာခဲ့ တရားရံုးကကိစၥၥကလဲ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ ညွိဳႏွိဳင္းရင္ ျဖစ္ပါတယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔လို႔ေျပာေနတာကို လံုး၀ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ။ ငါေပးႏိုင္သေလာက္ဘဲ ငါေပးမယ္ ငါေနခ်င္ရာမွာေနမယ္ ငါ့ဘာမွလာမေျပာနဲ႔လို႔ ေျပာခဲ့တယ္တဲ့။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ကေလး တစ္ေယာက္ကို အေဖကေပးတဲ့ေငြ ေဒၚလာ ၃၀၀ ဒီမွာဆိုရင္ ကေလးေက်ာင္းစာရိတ္မေျပာနဲ႔ မုန္႔ဖိုးဘဲရွိပါတယ္။ ကၽြန္မ ကိုယ့္ဖာသာရွာစားႏိုင္တယ္ တျပားမွကၽြန္မအတြက္မလိုအပ္ေတာ့ဘူး။ သားအတြက္သာ ဖခင္တာ၀န္အတိုင္း ေပးေပးေစခ်င္ပါတယ္။ သူနဲ႔ေမြးထားတာ တာ၀န္သိစိတ္ကေလးဘဲရွိေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ဒီပို႔စ္ကိုတင္တယ္ ကၽြန္မသိကၡာလား က်စရာမလိုပါဘူး။ သစၥၥာမဲ့သူနဲ႔ သစၥၥာရွိသူ၊ တာ၀န္သိသူနဲ႔ တာ၀န္မဲ့သူ၊ အျဖဴနဲ႔အမဲ တျခားစီပါဘဲေနာ္။By ခင္လင္းလင္းျဖဴ
No comments:
Post a Comment