" ေသရမွာ ေၾကာက္စရာလား "

Pe Thet Tun

မိမိရဲ႕ဆရာဝန္သက္တန္းတစ္ေလ်ွာက္မွာ လူနာမ်ားစြာ ေရာဂါျပင္းထန္သူမ်ားစြာ ေသတဲ႔ သူမ်ားစြာနဲ႔ လုပ္ငန္းသဘာဝအရ ရင္းႏွီးစြာ ဆံုခဲ႔ရဘူးပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ေသရမွာမ ေၾကာက္တဲ႔ သူဆိုလို႔ မွတ္မွတ္ ရရ ၂ ေယာက္သာေတြ႕ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

တစ္ေယာက္ကအသက္ ၉၀ ေလာက္ အ ေမ ၾကီးတစ္ေယာက္ ပါ။မိမိသိသ ေလာက္ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာဘယ္သူ႔ကိုမွအျပစ္တင္ တာမ်ိဳး ဒုကၡေပးတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး။မ ေသခင္ ၂ႏွစ္ ေလာက္ကထဲက သူေသရင္ လာၾကည္႔ျပီး ဆံုးျဖတ္ေပးဖုိ႔မွာထားပါတယ္။ျပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း အသုဘခ်ဖို႔ႀကိဳမွာထားတာပါ။သူအသည္း အသန္ျဖစ္ေတာ႔မိမိသြားၾကည္႔ေပးရပါ တယ္။ဘယ္လိုမွအ ေျခအ ေနမ ေကာင္းတဲ႔ ၾကားကမိမိကိုခပ္ ရဲ႕ရဲ႕ျပံဳးျပရင္း" ဆရာေလး မရ ေတာ႔မဟုတ္လား"လို႔ေမးလိုက္ ပါေသး တယ္။တနာရီ ေလာက္ၾကာေတာ႔ဆံုးသြားပါ တယ္။တခ်က္မွမျငီးပါဘူး။ေအးေအးေဆး ေဆးပါဘဲ။ သမထ ဝိပႆနာေတြအားထုတ္မ ထားေပမဲ႔ သူဟာႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာသီလလံု ခဲ႔ပါတယ္။စိတ္ေကာင္းရွိခဲ႔ပါတယ္။အဲဒီႏွစ္ ခ်က္နဲ႔ေသျခင္းတရားကိုမတုန္မလႈတ္ ရင္ ဆိုင္ သြားႏိုင္ ခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေယာက္က ေတာ႔ နည္းလမ္းမွန္စြာ တရားအားထုတ္ထားတဲ႔မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ပါ ။ ေသခါနီးမွာ" နီးျပီနဲ႔တူတယ္" ဆိုတဲ႔စကား တစ္ခြန္းသာေျပာျပီးတည္ျငိမ္ေအးေဆးစြာ တရားနဲ႔ေသသြားခဲ႔တာပါ။ သူတိုႏွစ္ေယာက္လံုးဘာမွ လူးလွိမ္႔ခံစားသြား ရတာမ်ိဳးမရွိပါဘူး။

တစ္ေန႔က အ ေရးေပၚလူနာလိုက္ၾကည္ ဖို႔လူနာလာပင္႔တာနဲ႔လိုက္ၾကည္႔ေပးရပါ တယ္။မိမိေရာက္သြားေတာ႔လူနာကပက္လက္ ကုလားထိုင္ မွာထိုင္ေနရက္သားေတြ႕ရပါတယ္ အသက္ေတာ႔မရွိေတာ႔ပါဘူး။အသက္ ၇၈ ႏွစ္ ရွိပါျပီ။အ ေထြအထူးေရာဂါမရွိပါဘူး။ ေန႔တိုင္းဒီကုလားထိုင္ မွာထိုင္ ရင္းသားသမီး ေတြနဲ႔စကားေျပာေနက်ပါ။ဆံုးတဲ႔ေန႔ကသမီး တစ္ေယာက္ကအနားမွာဆန္ေရြးေနတာပါ။သူ႔အ ေမနဲ႔စကားေျပာေနရင္ းသူ႔ကိုဘာမွျပန္ မ ေျပာလို႔အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ဘဲထင္ ေနခဲ႔တာ။ ေသခ်ာၾကည္႔ရင္း အသက္ ရႈတာမ ေတြ႔ တာနဲ႔တခုခုမွားတယ္ထင္ ျပီးမိမိကို လာပင္႔ တာပါ။ဘာတခုမွမသိသာလိုက္ ပါဘူး။ ဒီလူနာဘဝကူးသြားပံုဟာညင္ သာလွပါတယ္။ အ ေၾကာင္းသိလူနာေတြမို႔ မိမိသိထားတာေတြ ရွိပါတယ္။သူဟာဘာတရားမွအားထုတ္ထားျခင္း မရွိပါဘူး။သာမာန္မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာပါဘဲ။

မိမိရဲ႕ဆရာဝန္သက္တမ္း ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း မွာျမိဳ႕ခံဆရာဝန္ဆိုေတာ႔ အခုလိုေဆးကုစရာ မလိုတဲ႔ home visit ေတြမ်ားစြာၾကည္႔ခဲ႔ရ ပါတယ္။တခ်ိဳ႕လည္းေသခါနီးဆဲဆဲပါ။ ေစာေစာကလူနာလိုဘဲတခ်ိဳ႕တ ေတြဟာ အလြန္ညင္ သာပါတယ္။ ျခံဳထားတဲ႕ေစာင္ က ေလးေတာင္ မတြန္႔ပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က် ေတာ႔ လဲ cancer လိုေရာဂါမ်ိဳးနဲ႔ ဆိုေတာ႔မ ေသခင္ မွာနာက်င္ မႈကိုေတာ္ ေတာ္ခံစားႀကရပါတယ္။

ဘာဘဲေျပာေျပာလူအမ်ားစုဟာေသမွာကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္ၾကပါတယ္။တခ်ိဳ႕အစ အ ေနာက္ေတာင္ မခံႏိုင္ ပါဘူး။အစမ္းေသၾကည္႔တာ ေတာင္ စိတ္ထဲမွာမခံႏိုင္ ပါဘူးဆို တဲ႔သူေတြလည္းအမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ မိမိေလ႔လာၾကည္႔သ ေလာက္လူေတြဟာ

၁။မ ေသခင္ေသ ေလာက္ေအာင္ နာမွာဘဲဆိုျပီး နာမွာကိုေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ၂။ထားခဲ႔ရမဲံ႔သက္ ရွိသက္မဲ႔အရာေတြ အ ေပၚ မွာစြဲလန္းတဲ႔စိတ္နဲ႔လည္းေသမွာကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ၃။ေနာက္ဆံုးအခ်က္က ေသျပီးရင္ အပါယ္က် မွာစိုး လို႔လည္းဒီဘဝကိုစြန္႔ျပီး မ ေသရဲၾကပါဘူး

ဒီအ ေၾကာင္းကိုနည္းနည္းစဥ္းစားၾကည္႔ေစ ခ်င္ ပါတယ္။တကယ္ေတာ႔ ေသတယ္ဆိုတာ ဟာေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔အရာႀကီးတခုကိုယ္႔ ဆီေရာက္လာတာမဟုတ္ပါဘူး။မ ေနရ ေတာ႔တာ တစ္ခုပါဘဲ။ေနခြင္႔မရွိေတာ႔တာ ေနခြင္႔တစ္ခု ကုန္ဆံုးသြားတာဟာေသတာပါဘဲ။ေရွ႕ကလူ ေတြလည္းဒီလိုဘဲေနခြင္႔ေတြကုန္ဆံုးသြားခဲ႔ ရ တာပါ။သူတို႔လည္းဒီလိုဘဲရင္ ဆိုင္ သြားခဲ႔ၾက တာပါဘဲ။ကိုယ္ေကာဘာလို႔ေၾကာက္ေနရမွာ လဲ။ေနခြင္႔မရွိရင္ မ ေနရံုေပါ႔။ ေစာေစာက ေျပာခဲ႔တဲ႔လူနာေတြလိုဘာမွသိပ္ မခံစားရဘဲေသသြားတဲ႔သူေတြမ်ိဳးအားလံုးၾကံဳ ဖူးၾကမွာပါ။
ေသ ေလာက္ ေအာင္ ေဖါက္ျပန္လို႔သာေသ သြားတယ္ဆိုတာမွန္ပါတယ္။ဒါေပမဲံ႔ အဲဒီ ေဖါက္ျပန္တာကို အလြန္နာမွာဘဲလို႔မယူ ေစခ်င္ ပါဘူး။ cancer လိုေရာဂါမ်ိဳးမို႔နာက်င္ မႈေတြခံစား ရမယ္ဆိုရင္ လည္းနာစရာရွိတာနာေပါ႔။အနာ သက္သာတဲ႔ေဆးေတြနဲ႔လည္းကုမွာေပါ႕။ ဒါေပမဲ႔ေသခါနီးမွာေတာ႔မနာေတာ႔ပါဘူး။

ေသခါနီးမွာကာယပသာဒ ေတြအရင္ ဆံုးခ်ဳပ္ ပါတယ္။ က်န္တာေတြလည္းတျဖည္း ျဖည္းခ်ဳပ္သြားရင္းနဲ႔ တျဖည္းျဖည္ဆုပ္သြား လိုက္တာ ေနာက္ဆံုး မေနာဝီဥာဥ္စိတ္ က ေလးတစ္ခုသာက်န္ပါတယ္။ ကာယပသာဒခ်ဳပ္ ကထဲကဘာနာက်င္ မႈမွမရွိေတာ႔ပါဘူး။ ဒီအ ေၾကာင္းေတြကိုျမတ္စြာဘုရားေဟာတဲ႔ ဖကၡဳနသုတၱန္မွာအ ေသးစိတ္ပါပါတယ္။

ဆိုလိုခ်င္ တာကမိမိတို႔အမ်ားစုေၾကာက္ေန ၾကတဲ႔နာက်င္ မႈေတြလံုးဝမရွိဘဲနဲ႔ဲေသခါနီးမွာ တရားႏွလံုးသြင္း ဖုို႔အခ်ိန္ ေကာင္းစြာရပါ တယ္။ကိုယ္႔စိတ္က ေလးကိုၾကည္႔ေနရင္း နဲ႔ ေသရမွာပါ။ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကလည္းဒီ အ ေၾကာင္းေတြေဟာခဲ႔ ဘူးပါတယ္။ေသျပီး မိနစ္ ၂၀ ေလာက္အထိ သိတဲ႔စိတ္ကဆက္ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာသာမိမိတို႕ အားထုတ္ ရင္းေသႏိုင္ ခဲ႔မယ္။ကုသိုလ္စိတ္ ေတြနဲ႔ေသ ႏိုင္ ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ဘာမွကိုပူစရာ မလိုတာပါ။ေသခါနီးလူေတြအစကဘယ္ ေလာက္ဘဲနာလို႔ေအာ္ ေန ေပမဲ႔တကယ္ေသ ေတာ႔မဲ႔အခ်ိန္နီးလာရင္ ျငိမ္သြားတတ္တာ ဆရာဝန္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသတိထားမိ မယ္ထင္ ပါတယ္။မိမိအ ေနနဲ႔ pressure 40/0 နဲ႔ ၉ နာရီေလာက္မနာက်င္ ဘဲေနျပီးမွ အခ်ိန္ေကာင္းစြာရျပီးဆံုးသြားတဲ႔ အစာအိမ္ cancer လူနာတစ္ေယာက္ေတြ႕ခဲ႔ ဖူးပါတယ္။
မိမိတို႔သာသူေတာ္ေကာင္းတရား ေတြနဲ႕ေလ႔က်င္ ထားမယ္ အားထုတ္ထား မယ္ ဆိုရင္ အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာဆက္အားထုတ္သြားရံုပါဘဲ အဲဒီလိုသာအားထုတ္ ႏိုင္ ရင္ ဒီဘဝ တရား မရရင္ ေတာင္ ဒုတိယဘဝမွာရႏိုင္ တဲံ႕ အ ေၾကာင္းဘုရားရွင္ အာမခံထားပါတယ္။

အဲဒီလို quality ေကာင္းတဲ႔စိတ္နဲ႔သာ ေသ ႏိုင္ သြားရင္ က်န္ခဲံ႔တာေတြဘာစြဲစရာရွိေသးလို႔ လဲ။ေနာက္ဘဝဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကိုလည္း ေတြးပူစရာမ ရွိပါဘူး။ အပါယ္က်ဖို႔ဆို တာေခါင္းထဲမွာ ထည္႔ထားစရာေတာင္ မလိုတာပါ။

အ ေရးႀကီးတာကမိမိဘက္ကအခုလိုက်န္းမာ ေရးေကာင္းလို႔စြမ္းႏိုင္ တံုးမွာသီလ သမာဓိ ပညာအက်င္႔ေတြကို နည္းလမ္းမွန္စြာႀကိဳး စားအားထုတ္ဖို႔ပါဘဲ။ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကာယကံ ဝစီကံ မ ေနာကံ ေတြ ေကာင္းသည္ထက္ ေကာင္းေအာင္ေလ႔က်င္႔ထားမယ္ဆိုရင္ ေသတဲံ႔အခါမွာလည္းဒီအ ေလ႔အက်င္႔ ေတြကသူ႔အလုပ္သူလုပ္ေဆာင္ သြားပါ လိမ္႔မယ္။

ဓ ေမၼာ ဟ ေဝ ရကၡတိ ဓမၼစာရီ တရားက်င္႔ေသာသူကိုတရားကျပန္ေစာင႔္ ေရွာက္တယ္ ဆိုတဲ႔ဘုရားေဟာခဲ႔တဲ႔တရား ေတာ္ကိုအၾကြင္းမဲ႔ယံုေစခ်င္ပါတယ္။

ကဲ…ေသရမွာေၾကာက္စရာလား

ေမတၱာျဖင္႔
(ဒီpost ကိုမိမိကဲ႔သို႔ တရားအသိဥာဏ္မရ ေသးသူမ်ားကိုိုအားေပးလိုတဲ႔ေစတနာနဲ႔ ေရးရပါတယ္)