" အျမန္လမ္းမၾကီး နဲ့ပတ္သက္ျပီး စာေရးဆရာ၊ ဒါရိုက္တာေနေနာ္၊စာေရးဆရာမ ပုညခင္တို ့ရဲ ့အၾကံျပဳခ်က္

Popular Journal

" အျမန္လမ္းမၾကီး နဲ့ပတ္သက္ျပီး စာေရးဆရာ၊
ဒါရိုက္တာေနေနာ္ရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္"
==========================

အျမန္လမ္းမႀကီးေပၚပရိတ္ ရြတ္ၾကျပီတဲ့ ျဖစ္သင့္တာၾကာပါျပီ လမ္းနဲ႔ပတ္သက္သူေတြက ယဥ္ေမာင္း ေတြကိုအျပစ္ပံုၾက ကားသမားေတြက တာယာေတြခနခနကြဲရ တဲ့အ ေၾကာင္းကိုေထာက္ျပၾက ျငင္းခံုေနမယ့္အစား အရွိကို အရွိအတိုင္းလက္ခံလိုက္တာပိုေကာင္းပါတယ္။

က်ြန္ေတာ္ အဲ႔လမ္းကိုစ ေမာင္းေတာ့ တိုးဂိတ္ေက်ာ္တာနဲ႔ အိပ္ငိုက္ေတာ့တာပဲဗ်ာ အင္ မတန္ အအိပ္မမက္တဲ႔ေကာင္ေတာင္ အိပ္ငိုက္တယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့ ျဖစ္သင့္တာက လမ္းမၾကီးဟာလူေတြနဲ႔ လံုးလံုးအဆက္ျဖတ္ထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲမၾကာမၾကာ ေဘးဘီဝဲယာမွာ လူေတြ ဆိုင္ေတြကိုေတြ႕သင့္တယ္ ခုေတာ့၁၁၅မိုင္ က်မွလူေတြနဲ႔ျပန္ေတြ႔ရမယ္ ဆိုတဲ့အသိက ယဥ္ေမာင္းကို psyco ဝင္ေစတယ္ မိုင္ ၂၀တစ္ခါေလာက္ ဆီဆိုင္ လဘက္ ရည္ဆိုင္ ျဖစ္ျဖစ္ ဖြင့္ေပးထားသင့္တယ္ ဒါဆိုနားနားေနေနေမာင္းလို႔ရတယ္။။

ခုေတာ့ ၁၁၅ မိုင္ ေရာက္မွဆိုတဲ႔အသိက tension ျဖစ္လာျပီး ခပ္သုတ္သုတ္ဖိေမာင္းေအာင္ အားေပးေတာ့တာပဲ ျပီးေတာ့ ကြန္ကရစ္နဲ႔ကတၱရာဟာ friction ခ်င္းမတူတဲ႔အတြက္ ကြန္ က ေလ ေပါင္ ပိုတက္ေစတယ္ နားရမယ့္ေနရာ မရွိေတာက္ေလ်ာက္ ေမာင္းရ ေတာ့တာယာေတြကြဲတယ္ က်ြန္ေတာ္တို႔အျမန္မလိုပါဘူး။

နားနားေန ေန အပန္းေျဖျပီး ေအးခ်မ္းသာယာစြာ ခရီးသြားခ်င္ ပါတယ္ ရွဴခင္းေတြၾကည့္ရင္း မၾကာခန ကားရပ္ျပီးလဘက္ ရည္ဆင္းေသာက္ခ်င္ ပါတယ္ ျဖစ္နိဳင္ ရင္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူေတြကိုလည္းေငးေမာခ်င္ ပါတယ္ လြင္ ထီးေခါင္ ထဲေမာင္းေနရပါလားဆို တဲ႔ အားငယ္စိတ္ကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္ခ်င္ ပါတယ္ ျပန္ပိတ္လို႔မွမရနိဳင္ ပဲအရွိကိုလက္ခံျပီး လိုတာေတြပံ႔ပိုးလိုက္ ရင္ေကာင္းသြား မွာပါ တစ္လတစ္ခါ ပရိတ ရြတ္တာ မ်ိဳးလည္း ပံုမွန္လုပ္သင့္ပါတယ္ ္နိဳ႔မို႔ဆို တိုးဂိတ္ေက်ာ္တာနဲ႔ ငါေတာ့ အႏၲရာယ္ ဇံုထဲေရာက္ျပီလို႔ခံစားရ ပါေၾကာင္း"

ဒါရိုက္တာေနေနာ္က သူ့ရဲ့ေဖ့ဘုတ္စာမ်က္ႏွာထက္မွာ အၾကံျပဳတင္ျပထားတာေတြ႔ရပါတယ္။

Popular Journal

" အျမန္လမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚက
ဆရာမပုညခင္၏ အႀကံျပဳခ်က္"
=========================

အျမန္လမ္းမၾကီးေပၚမွာ ကားေမာင္းရင္း အိပ္ငိုက္ၾက တဲ့အေၾကာင္း ခဏခဏၾကားရ ေတာ့ ကြၽန္မကား ေမာင္းခဲ့ခ်ိန္ က ကိုယ့္နည္းကိုယ္ဟန္နဲ့ အိပ္ ခ်င္လာေၾကာင္းသိရေအာင္ လုပ္ခဲ့တာေလး သြားသတိရပါ တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၈လေလာက္က ကြၽန္မအမ်ိဳးသားရယ္ ေမာင္ ေလးရယ္နဲ့ သံုးေယာက္အတူ ပုဂံေညာင္ဦးကို ခရီးထြက္ျဖစ္ ၾကပါတယ္။ ခရီးေဝးေမာင္း မွာမို႔ကားဘီးေလေပါင္မမ်ား ေအာင္ ျပန္စစ္ရပါတယ္။ေလ ေပါင္သိပ္မ်ားရင္ တာယာကြဲ ထြက္မွာစိုးလို႔ပါ။ အပူေၾကာင့္ ေလဟာေပါ့ၿပီး ပြလာတတ္လို႔ ပါ။ ကားေအာက္ပိုင္းကို လည္း ခရီးေဝးသြားလို႔ အဆင္ေျပ မေျပ
စစ္ရပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ည ဘက္ကားေမာင္းတာဟာ လူကို ေရာ ကားကိုပါအပူသက္သာေစ တဲ့အတြက္ ညဘက္သြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

ရန္ကုန္ကေန ည ၉နာရီ ေလာက္ထြက္လာၾကပါတယ္။ ၁၁၅ မိုင္ထိ ေမာင္ေလးေမာင္း။ ၁၁၅မိုင္ကေန ေနျပည္ေတာ္ထိ ကြၽန္မေမာင္း၊ ေန ျပည္ေတာ္က ေန ပုဂံထိ အမ်ိဳးသား ေမာင္းဖို႔
တာဝန္ခြဲေဝလိုက္ပါတယ္။ ၁၁၅မိုင္ feel မွာစားေသာက္ၿပီး ထြက္လာေတာ့ ည ၁၂နာရီပါ။ည၁၂ နာရီမွာေမာင္းဖို႔ေရြးခ်ယ္ ရတဲ့ အေၾကာင္းက ကြၽန္မအိပ္ ခ်ိန္က ည ၂နာရီမို႔ပါ။ ၁၂ နာရီဆိုတာ ကြၽန္မအလန္းဆံုး အခ်ိန္ေပါ့။

ကြၽန္မဆက္ေမာင္း လာတဲ့ အခ်ိန္မွာမိုးကလည္းရြာ လာၿပီး ေမာင္ေလးနဲ႔ အမ်ိဳးသား လည္းအိပ္သြားၾကပါတယ္။ကြၽန္မ လည္း ဒီအခ်ိန္
အိပ္ေနက် မဟုတ္ေပမယ့္ အာ႐ံုစူးစိုက္ၿပီး အေမွာင္ထဲကိုပဲ ၾကည့္ေနရေတာ့ နည္းနည္း အာ႐ံုေညာင္းလာ ပါတယ္။ သီခ်င္းဖြင့္ထားရင္ အိပ္ခ်င္ေျပတယ္လို႔ လူအမ်ား ထင္ၾကေပမယ့္ပံုမွန္ထြက္ ေပၚ ေနတဲ့ ဂီတသံစဥ္ဟာ လူကို ေခ်ာ့ သိပ္သလိုျဖစ္လာတတ္တာ ပါ။တကယ္တမ္းအိပ္ခ်င္လာရင္ အနားက ဘယ္သူပဲ စကားေျပာ ေပးေပး ဘာသီခ်င္းပဲ ဖြင့္ဖြင့္ လံုးဝမတြန္းလွန္ႏိုင္ပါဘူး။အိပ္ ခ်င္စိတ္ဆိုတာ အတြင္းကလာ တာပါ။ အတြင္းရန္ကို အၿပင္လူ မနိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ့္ခံ ႏိုင္ရည္၊စိတ္ခြန္အား၊ ဦးေႏွာက္ ခြန္အားေတြနဲ႔ပဲ

အိပ္ခ်င္စိတ္ ကိုတြန္း။ လွန္ႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။ ျပင္ပ အကူအညီက အေထာက္အကူ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ တကယ္ တမ္းသိပ္အိပ္ခ်င္လာရင္ ဘယ္လို မွတားဆီးမရ ႏိုင္ပါဘူး။

ကြၽန္မကားေမာင္းေနခ်ိန္ မွာ ေကြ႕ရွိရင္ ျပထားတတ္တဲ့ ျမားေတြ ျမင္တိုင္း အရွိန္ေလွ်ာ့ ပါတယ္။လမ္းေတြဟာ ညီညာ ျပန္႔ျပဴးေနလို႔ပိုသတိရွိရပါတယ္။ ၁၁၅မိုင္ရဲ႕ဟိုမွာဘက္မွာ ပိုျဖစ္ တတ္တာကအဲ့ဒီဘက္ဟာ စိတ္ လြတ္ကိုယ္လြတ္ သိပ္ေမာင္း ေကာင္းတဲ့ ေျမညီမ်ားလို႔ပါ။ ၁၁၅မိုင္အထိက အေကြ႕ေတြ မ်ားလို႔တအားသတိထား ေမာင္း ခဲ့ရသူေတြဟာအဲ့ဒီဘက္လည္း ေရာက္ေရာစိတ္ကိုသက္ေသာင့္ သက္သာေျဖေလွ်ာ့ လိုက္ၾကတတ္ လို႔ပါ။ကားမွန္ပိတ္ အဲကြန္းဖြင့္ ေမာင္းေနတဲ့အတြက္ သိပ္ကို သက္ေသာင့္သက္သာဇိမ္က် လြန္းတဲ့ အေျခအေနကလည္း သတိကို လြတ္ေစတဲ့အတြက္ ကီလိုမီတာ ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေမာင္းေနသလဲဆိုတာ မၾကာ မၾကာၾကည့္ရပါတယ္။ကားဆို တာမ်ိဳးကျမန္ေလေမာင္းေကာင္း၊ စီးေကာင္းေလမို႔လို႔ပါ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အာ႐ံုေညာင္း စၿပဳၿပီလို႔ သိတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ သီခ်င္းကေလးစ ဆိုပါတယ္။သီခ်င္းဆိုေတာ့ ကိုယ့္အသံ ကိုယ္ျပန္ၾကားရတယ္။ကိုယ္ ၾကားေနတဲ့ ကိုယ့္အသံဟာ ပံု
မွန္လား ဘက္ထရီေဒါင္းေနတဲ့အသံလား" ကိုယ့္ဘာသာၿပန္ ေဝ ခြဲလို႔ရတာေပါ့။ ခဏၾကာေတာ့ အသံကေလးၿပီး လွ်ာဝါးသလို ျဖစ္လာတယ္။ အရက္မူး သမား ေတြ လွ်ာေလးအာေလး သီခ်င္း ဆိုသလိုျဖစ္လာခ်ိန္မွာ ငါ တကယ္ဘက္ထရီ ေဒါင္းေနၿပီ လို႔ သိလိုက္ၿပီး ကားကို လမ္း ေဘးခ်ရပ္လိုက္ပါတယ္။

အမ်ိဳး သားတစ္လွည့္ေမာင္းတဲ့အခ်ိန္ မွာ ကားေနာက္ခန္းမွာ
အိပ္ ေပ်ာ္သြားလိုက္တာမ်ား လံုးဝ ဘက္ထရီမရွိေတာ့တဲ့ စက္႐ုပ္ လိုတံုးခနဲပါပဲ။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဘက္ထရီေဒါင္းမေဒါင္းစမ္းသပ္တဲ့ ဒီနည္းကအေဝးေျပးကားေမာင္းသူေတြ၊သူမ်ားကားေမာင္းရသူေတြ
အတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပမယ္မထင္ဘူး။

ပုညခင္