စင္သီယာ – သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

စင္သီယာ (၁) – သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

ငါမငိုဖူး
ျပာပံုမွာလူးတဲ့ဘဝ
လြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းစရွာတုန္း မင္းအမုန္းကိုေမ့လို့
အေငြ့ပ်ံေနတဲ့မ်က္ရည္
ေလေပြနဲ့ သစ္ရြက္
ေခြ်းစက္ေတြ ေခြ်ရဦးမယ္
တကယ္ပါ စင္သီယာ
ငါမငိုဖူး …
ပထမဆံုး မင္းအတြက္ငါ
ေသခဲ့တာျကာျပီ
မေျကြနဲ့စင္သီယာ
ငါ …

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္

စင္သီယာ (၂) – သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

ငါ့ကဗ်ာ ဘယ္မွာလဲ
မရဲတရဲ ေမးခြန္း
တိုးတိတ္လြန္းမွာသိတယ္
နယ္မခ်ဲ့မီနဲ့ ေဝဒနာ
ငါမေနတတ္ဖူး
အရူးတစ္ေယာက္ရဲ့ လြမ္းခ်င္းကို
မင္းဘာေျကာင့္ နားေထာင္ခ်င္တာလဲ
အသဲမွာစြဲတဲ့ ျမွားခ်က္ဟာ
လူမသိဘဲ အသက္ေသေစတယ္
ေနြမွာျဖစ္တဲ့ မိုးတိမ္ဟာ
မုတ္သုန္မလာခင္ အိပ္စက္ရဦးမယ္
မင္းရဲ့ ေနာက္ဆံုးရယ္ေမာသံမွာ
ငါေသခဲ့ျပီ စင္သီယာ
ငါ့ကဗ်ာဘယ္မွာလဲ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္

စင္သီယာ (၃) – သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

ငါမေျပာေတာ့ဖူး
မင္းဦးေနွာက္နြံအိုင္ေတာမွာ
ေဘာဂေဗဒဇယားခ်ပ္ေတြ
မ်က္ေတာင္ခတ္တဲ့ကိန္းဂဏန္းေတြ
“ေငြ .. ေငြ .. ေငြ” (မင္းတို့)
ဆိုေနက် သီခ်င္းတစ္စမို့
ငါအလြတ္ရေနျပီ
ဒီအမိႈက္ပံုထဲ၊ ငါ့ကိုမဆြဲနဲ့စင္သီယာ ငါမလာနိုင္ဖူး
စူးစူးဝါးဝါးေအာ္ဟစ္
ေခြ်းမိုးေအာက္နစ္ပါေစ
မင္းျပံုးေန စင္သီယာ
ငါမေျပာေတာ့ဖူး .. ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္

စင္သီယာ (၄) – သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

မင္းမညာနဲ႕
ကြန္ပ်ဴတာနွလံုးသားေရွ့
အသံမဲ့ေနတဲ့ တိတ္တစ္ေခြ
မင္းငိုေနသလား .. အခ်စ္
အက္စစ္မ်က္ရည္ေတြပဲ
ငရဲဆန္လွတယ္
မင္းဘဝ … မင္းအသက္
မင္းဟာ စက္ရုပ္ပဲ
မင္းလုပ္သမွ် ဆနၵမဲ့တယ္
ယနၱယားရဲ့ လည္ပတ္မႈျဖစ္စဥ္မွာ
ေငြဟာ ေလာင္စာပဲ စင္သီယာ
မင္းမညာနဲ့ … ။

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္

စင္သီယာ (၅) – သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္ (ထူးအိမ္သင္)

မင္းကို ငါခ်စ္တယ္
ရာစုနွစ္ေပါင္မ်ားစြာမွာ
လူေတြဒါပဲ ေျပာျကတယ္
ငါ့အတြက္စကား (၅) လံုး
မင္းအျပံုးက ဝါးၿမိဳ ခဲ့
သေရာ္တဲ့ နႈတ္ခမ္းေတြ
“ခြ်င္” “ခြ်င္” ျမည္ေနတယ္
ေျမၾကီးသားဘဝမွာ
အဇၩတၱိကမီးပံုေျကာင့္
ငါ့ရင္အံုလူသတ္ကြင္းထဲ
သားရဲေတြအစာေတာင္းျပီး
အသက္နဲ့အညီအမွ် က်ိန္ဆို
မိုးၿပိဳတယ္ စင္သီယာ
မင္းကို ငါခ်စ္တယ္

သွ်ပ္မွဴးေက်ာ္
ယေန႔
ဇူလိုင္လ၁ရက္ေန႔တြင္အသက္၅၀ျပည့္ေသာ ကဗ်ာ့ေမွာ္ဆရာ ထူးအိမ္သင္ကိုလြမ္းဆြတ္တမ္းတလ်က္

Helen Ayekyaw