ဘာ့ေၾကာင့္ "အမ်ိဳးသမီး ဘဝ"ႏွင့္ "ဘုရား" ျဖစ္ခြင့္မရတာလဲ?

 "ခဲြျခားတာ"ရယ္,"ကဲြျပားတာ"ရယ္ "ႏွစ္ခု"ရွိတယ္ေပါ့။

ဒီေနရာမွာ-

-"မိန္းမ ဟာ ဘုရင္ မျဖစ္ရဘူး"၊
-"ဘုရား မျဖစ္ရဘူး"၊ စသည္ကို
"အာဏာ,အမိန္႔" စသည္ႏွင့္ "သတ္မွတ္လိုက္မည္"
ဆိုလွ်င္ "ခဲြျခား"တာေပါ့။

"စြမ္းရည္"တူသည့္ေနရာတြင္-

"အမ်ိဳးသား"ျဖစ္၍
"အမ်ိဳးသမီး"ထက္ ပိုခံစားခြင့္ ရွိသင့္" စသည္-
"အင္အားသံုး သတ္မွတ္"လိုက္လွ်င္
သည္ပံုစံဟာ "ခဲြျခား"တာပါ။

"မတူကဲြျပားျခင္း"ကို အသံုးျပဳ၍-

-"နင္က ငါ့တို႔ ေယာက္်ားေလး ေတြ ထက္
နိမ့္ပါတယ္ဟာ"၊

-"နင္ ဘုရား ျဖစ္ႏိုင္သလား"၊ စသည္
"ေလွာင္ေျပာင္မႈ,အႏိုင္ယူမႈ"လုပ္လွ်င္ "ခဲြျခား"တာေပါ့။

သို႔ေသာ္-
"မီး"ဟာ"ေရ"အလုပ္ မလုပ္ႏိုင္"ဟုေျပာတာမ်ိဳးဆိုလွ်င္
"ကဲြျပားမႈ"ကိုသာ ေထာက္ျပတာပါ။
"ခဲြျခားႏွိမ့္ခ်လိုက္ျခင္း" မဟုတ္ပါ။

ဥပမာ-
-"ဘုရား"ျဖစ္ဖို႔ရန္ "အမ်ိဳးသား" ျဖစ္ဖို႔ လိုေနတာ၊

-"ဘုရား၏ အေမ" ျဖစ္ဖို႔ရန္ "အမ်ိဳးသမီး" ျဖစ္ဖို႔ရန္ လိုေနတာ၊ စသည္ "ေျပာဆိုျခင္း"ဟာ-

"စည္းမ်ဥ္း"စသည္ႏွင့္"သတ္မွတ္ခ်က္"မဟုတ္ပါဘူး။

"သဘာဝ"အရ-
"မီးႏွင့္ ေရ လို ကဲြျပားမႈ သာ ျဖစ္သည္"-ဟု ဆိုလိုတာ။

သို႔ေသာ္-"ကဲြျပားမႈ"ကို နင္း၍
"ခဲြျခားျခင္း,ခဲြျခားခံရျခင္း" ႏွစ္မိိ်ဳးလံုးကို
ေရွာင္ႏိုင္ရပါလိမ့္မယ္။

"အမ်ိဳးသမီး"-
မည္သည့္ သဘာဝေၾကာင့္
"သမၼာသမၺဳဒၶ ဘုရား"မျဖစ္ႏိုင္သလဲ?"ကို
သီးသန္႔ စဥ္းစားၾကည့္ပါ့မယ္။

"အမ်ိဳးသမီးဘဝႏွင့္ ဘုရား ျဖစ္ရန္ အခြင့္မရႏိုင္"-ဟု
"ဥပရိပဏၰသ ပါဠိေတာ္,ဗဟုဓာတုက သုတၱန္"မွာ
တိုက္ရိုက္ပါလာတယ္။

ဒီ အခ်က္ကို ၾကည့္ျပီး-
"ဗုဒၶျမတ္စြာ" ဟာ
"အမ်ိဳးသမီးထုကို ခဲြျခားမႈ လုပ္တယ္"-ဟု
ယူဆၾကတယ္။

ဒီ ျပႆနာကို-
"အမ်ိဳးသမီး, အမ်ိဳးသား သဘာဝတၳၾကည့္ရႈနည္း"
အားျဖင့္သာ"မည္သို႔ ကြာဟေနသလဲ?"သည္ကို
ေထာက္မိမွ ေျပ ျငိမ္းတန္ပါတယ္။

အမွန္အားျဖင့္-"ခဲြျခားမႈ လုပ္သည္"မဟုတ္ပဲ
"ကြာျခားခ်က္ကို ေထာက္ျပလိုျခင္း"သာ ျဖစ္ပါတယ္။

"ကြာျခားခ်က္"အရ
"သတ္မွတ္မႈ"တခ်ိဳ႕ဟာ"ခဲြျခားခံရမႈ"ဟု
အျမင္မွားသြားႏိုင္ပါတယ္။

"အမ်ိဳးသား"ႏွင့္ "အမ်ိဳးသမီး"အျဖစ္ဟာ
တစံုတရာ "ကြာျခားမႈ"ရွိျပီး မဟုတ္လား။

"အမ်ိဳးသမီး"ဟာ "လူသား"သာလွ်င္
ျဖစ္တဲ႔အတြက္ "အသိဥာဏ္ေရးရာ" အရဆိုလွ်င္
တစံုတရာ"ကြာျခားမႈ"မရွိ ႏိုင္ပါဘူး။

ဒါကို "ဗုဒၶ"အား "အရွင္အာနႏၵာ" ေမးခဲ႔ေသာ
ေမးခြန္းကို ေထာက္ဆလွ်င္ သိႏိုင္တယ္။

"ခႏၶာရွိလွ်င္-
ေယာက္်ားမ်ား သိတန္ သိႏိုင္သည့္
တရားအသိအျမင္-တရားထူးမ်ိဳး ကို,
မိန္းမမ်ား လည္း ရႏိုင္တယ္"-ဟု
"ဗုဒၶျမတ္စြာ" ေျဖဆိုထားတာကို ေတြ႔ရတယ္။

"ေသာဏဒႏၱသုတ္"မွာ-

"သီလ,သမာဓိ,ပညာ"ျဖင့္သာ
"လူသားတေယာက္၏ အနိမ့္အျမင့္ကို
ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေၾကာင္း-

(ဓမၼဒိႏၷာ၏ အမ်ိဳးသား)
"အနာဂါမ္ သူၾကြယ္"လည္း-
-အမ်ိဳးသားတေယာက္"ခံစားႏိုင္ခြင့္ ရွိေသာ
"တရားအရသာႏွင့္ အသိဥာဏ္"ဟာ,

"အမ်ိဳးသမီးတေယာက္"အတြက္လည္း
ထပ္တူထပ္မွ် ခံ စားခြင့္ရွိေၾကာင္း-
"ေျဖဆိုခ်က္"ေတြအရ-
"ခဲြျခားမႈ မရွိျခင္း"ဟာ
"ဗုဒၶဝါဒ၏ မူလအႏွစ္သာရ"သာလွ်င္ ျဖစ္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္-ယခု "ဗုဒၶ"အျဖစ္မွာဆိုလွ်င္
"တရားအသိဥာဏ္ ခံစားခြင့္ အေျခအေန"အတြက္
သာလွ်င္မဟုတ္။

-လမ္းသစ္ ေဖာက္မႈ၊
-အဖဲြ႔အစည္းတခု ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ၊
-ေခါင္းေဆာင္မႈ၊
-အယူဝါဒႏွင့္ မူလအခံ ယဥ္ေက်းမႈ အားလံုးကို
ေတာ္လွန္တြန္းလွန္ျခင္း၊
-ပါရမီျဖည့္ရာ ခရီးၾကမ္း၊

ဒီ"အခ်က္"ေတြ ပါဝင္တယ္။

"အသိဥာဏ္ ေရးရာ အထြတ္အျမတ္"
ႏွင့္ "ဘာမွန္း မသိခင္ အေျခအေန"မွာ
ဆင္းဆင္းရဲရဲ ေပးဆပ္ရမႈ။

"ဗုဒၶ"လက္ထက္-
"အိႏၵိယ၏ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ ထားေသာ
သေဘာထား"ႏွင့္
"ယဥ္ေက်းမႈ အခံ အေျခအေန"ကို
အားလံုး သေဘာေပါက္ထားၾကျပီး ျဖစ္သည္ ဟု
ျမင္ပါတယ္။

"အမ်ိဳးသား/အမ်ိဳးသမီး"အားလံုးပါဝင္ေသာ
"ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရး အသြင္ သံဃာ့အဖဲြ႕အစည္း ကို ထူ ေထာင္ႏိုင္သူ"ျဖစ္ဖို႔ရန္
အေတာ္ မလြယ္သည့္ အခ်ိန္အခါပါ။

-တရားအသစ္
-လမ္းသစ္
-အဖဲြ႔အစည္းအသစ္တခုအတြက္

"တိက်ေရရာေသာ ရလာဒ္"ကို
သိျမင္ျပီးစရာ ရွိလွ်င္,ေခ်ာေမြ႔လြန္းေနလွ်င္,
"အမ်ိဳးသမီး"လည္း ဦးေဆာင္သူ "ဗုဒၶ"ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္-"ဗုဒၶအျဖစ္"ဆိုတာ-
ဒီလို "တိက်စြာ အေျဖထုတ္ျပီးသား ရလာဒ္"
မဟုတ္ပါဘူး။

"ဆင္းဆင္းရဲရဲေပးဆပ္ေနရျခင္း သည္သာလွ်င္
အျမင္သာဆံုး ရလာဒ္" ျဖစ္ပါတယ္။

"ဘုရားျဖစ္ျပီး အေျခအေန"ကို ကြက္၍
မၾကည့္မွ နားလည္ပါလိမ့္မယ္။

"ဘုရား ျဖစ္/မျဖစ္"မေသခ်ာေသး,
မသိေသးခင္ အေျခအေနႏွင့္-
-ၾကည့္မွ
-စဥ္းစားမွ
သင့္တင့္စြာ နားလည္ပါလိမ့္မယ္။

"ေဥယ်ဓမၼအားလံုးကို သိသြားသည့္ အခ်ိန္"ကိုသာ
"သမၼာသမၺဳဒၶ ျဖစ္ျပီ"-ဟု ေျပာႏိုင္သည့္ အခ်ိန္
ေရာက္သြား၍သာ,

-လြယ္လြန္းသည္၊
-အမ်ိဳးသမီး လည္း ရသင့္သည္၊ ပိုင္းျဖတ္ေနၾကတာပါ။

အမွန္မွာ-
"မျဖစ္ခင္ရင္ဆိုင္ရမည့္ အခက္အခဲ"ႏွင့္
"ခ်ိန္ဆၾကည့္"မွသာလွ်င္-

"ဘုရားျဖစ္မည့္သူ"ဟာ
"အမ်ိဳးသားဘဝ"ကို ေတာင့္တအပ္သည္
သိသာႏိုင္တယ္။

-မစင္ အညစ္အေၾကး လိမ္းႀကံျခင္း
စေသာ ရွိသမွ် "တပအက်င့္"ေတြကို က်င့္ခဲ႔ရတယ္၊

-"ဦးေခါင္း"ကို "သံစူးခြ်န္"ႏွင့္ ထိုးသလို၊

-"သားေရ ေမွ်ာ့ႀကိဳး"ႏွင့္ တင္းၾကပ္စြာ
ခ်ည္ေႏွာင္ခံရသလို၊

-"သားလွီးဓါး"ႏွင့္ "ဗိုက္"ကို အေမႊခံရသလို၊

-ေက်ာက္မီးေသြးပူမွာ အကင္ခံရသလို၊

-ျပင္းထန္လြန္းေသာ အသက္ရႈ အက်င့္ေတြ
ျဖတ္သန္းခဲ႔ရတယ္။

မမွတ္မိႏိုင္ေတာ့ေလာက္သည္ အထိ
"မူလရုပ္ရည္"အဆင္းပ်က္, အေရမဲ
ညစ္ေထးသြားသည္အထိ က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"ပဲေနာက္စိမ္း"(သို႔)"ပဲေနာက္ရည္"
ေန႔တိုင္း တစ္စြန္း ေလာက္စားျပီး
"အစာျဖတ္,အစာငတ္ခံအက်င့္"ေတြကို က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"ေက်ာရိုး"ကို ကိုင္လိုက္လွ်င္ "ဝမ္းေရ"ကို
စမ္းမိတယ္။
"ဝမ္းေရ"ကို ကိုင္လိုက္လွ်င္ "ေက်ာရိုး"ကို
စမ္းမိတယ္။
"နံရိုးမ်ား"ဟာ ဖရိုဖရဲ ပံုေပၚေနသလို
ျဖစ္သည္အထိ က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"တင္ပဆံုရိုး"ဟာ "ကုလားအုပ္၏ ေျခဖဝါး"လို
ျဖစ္သြားသည္အထိ က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"ဖရံုသီး"ကင္းအႏု ကို ျဖတ္၍
"ေနဒဏ္,ေလဒဏ္,ေရဒဏ္"ခံေစသည့္ ပံုသ႑ာန္ လို,
တစ္ကိုယ္လံုးမွ
-အေသြး,အသား,အရိုး,အေၾကာမ်ား
"ႀကံဳလွီ,ရံႈ႕တြသြားသည္အထိ"က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"မ်က္ဝန္းအိမ္"အတြင္း-
"မ်က္သား"ဟာ "ေရတြင္း"အေမွာင္ထဲ
က်ေရာက္ေနေသာ "ၾကယ္ပြင့္ေလး"လို
နစ္ျမဳပ္သြားသည္အထိ က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"ခႏၶာကိုယ္ နာက်င္မႈ"ကို ေျဖေလ်ာ့ဖို႔ရန္
"ဆုပ္နယ္"လိုက္လွ်င္
"အေမႊး"ေတြ ကြ်တ္ကုန္သည္အထိ က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-"အေပါ့/အေလး"သြားဖို႔ ထလိုက္လွ်င္
မိမိကိုယ္ကို ျပန္မမတ္ႏိုင္ေတာ့သည္အထိ
က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

-တစ္ကိုယ္လံုး ျခံဳၾကည့္လွ်င္-
"သက္ရွိအရိုးစုတစ္ခု"ျဖစ္သြားသည္ အထိ
က်င့္ခဲ႔ရတယ္။

"ဗုဒၶျမတ္စြာအေလာင္းအလ်ာ"က-
သည္ "နာက်င္ခံခက္ဆင္းရဲ"ကို
"မည္သူမွ် လြန္ေအာင္ က်င့္ဖို႔ရန္ မျဖစ္ႏိုင္"ဟု
ဆင္ျခင္သေဘာေပါက္သြားခဲ႔တယ္။

ဆိုလိုသည္မွာ-
"ေရွ႕ဆက္တိုးလွ်င္ ေသဖို႔ရန္သာ ရွိေတာ့သည္"အထိ က်င့္တယ္။
"ျဖတ္သန္းခဲ႔ရသည္"-ဟု ဆိုပါတယ္။

အမွန္အားျဖင့္
အမ်ိဳးသမီး၏ ဘဝကို ျဖတ္သန္းသည့္ ပံုစံ
ျဖတ္သန္းလိုသည့္ ပံုစံမွ ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္-
လိုအပ္တာထက္ အဆမ်ားစြာ ပိုကဲေနမည့္
သေဘာလည္း ရွိပါတယ္။

ဆိုလိုသည္မွာ-"အမ်ိဳးသမီးတေယာက္"ဟာ,
"ဗုဒၶအေလာင္းအလ်ာ"လို သြားက်င့္လွ်င္-
"ဘုရား မျဖစ္ခင္ စိတ္ႏြမ္း,ရုပ္ႏြမ္း
အရင္ ေသရလိမ့္မည္"ထင္တယ္။

ဒီ အေျခအေနအထိ-
"အမ်ိဳးသမီး"ဟာ-
"စြန္႔လႊတ္ေကာင္း စြန္႔လႊတ္ႏိုင္တယ္"ဆိုပါေစဦး။

သို႔ေသာ္-
-"ႏုနယ္ေသာ ခႏၶာ"၊
-"အႏုအရြအလွအပကို ျမတ္ႏိုးမႈ"ႏွင့္
-"စိတ္လႈပ္ရွား ခံစားပ်ံ႕ႏွံ႔မႈ" ( Emotional )
"သဘာဝ အခံဓာတ္"အရ,
ဒီ ဘာမသိ,ဘာမွန္းမရ-"ဆင္းရဲေပးဆပ္ရျခင္း"ကို

"အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္"ဟာ,
-တည္တည္ၾကည္ၾကည္
-ေဆာက္တည္ခိုင္ခိုင္ျမဲျမဲ
-ဆဲြကိုင္ေလွ်ာက္လွမ္းေနမႈ ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။

"မည္သည့္အတြက္
သည္လို ဆင္းရဲမ်ိဳး ခံစားထိုက္သလဲ?"
တရပ္စပ္ ေမးေနမည္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

"ဗုဒၶျမတ္စြာ"ဟာ-
"ေလာက၏ ထြက္ေျမာက္ရာအစစ္"ကို ရွာေဖြဖို႔ရန္
ႀကိဳးစားခဲ႔ျခင္း"-သာ ျဖစ္ျပီး,

"ဘုရားျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ႔တာ" မဟုတ္ပါဘူး။

"ေဥယ်ဓမၼမ်ားကို စံုလင္စြာ သိရွိျခင္း"သည္
ေနာက္ကိစၥတစ္ရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

"အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္"ဟာလည္း-
"ဒုကၡဆင္းရဲတို႔မွ လြန္ေျမာက္ရာ"-
ရွာေကာင္းရွာ၍ ရေပမင့္,
"ငါ ဘုရားအျဖစ္ကို ႐မယ္"-ဆိုတာမ်ိဳး
"ဘုရားမျဖစ္ခင္ တိုင္တယ္၍ ရလာဒ္ကို
ႀကိဳတင္သိထားသလို"ႀကိဳးစား၍ မရပါဘူး။

"ထြက္ေျမာက္ရာ"ဟူသည္ပင္-
မည္သည့္အရာမွန္း မသိႏိုင္ေသးေသာ
မွန္းမရ အေျခအေန အတြင္း
"ဆင္းဆင္းရဲရဲ ဗလာခ်ီ ျဖတ္သန္းေနရသည္"ကိုလည္း စိတ္ခ်လက္ခ် ရွိေန လိမ့္မည္လည္း မဟုတ္ပါ။

"ေဆာက္တည္မႈႏွင့္ သြားရေသာ
"အဓိ႒ာနပါရမီ ေျမာက္ အေနအထားအထိ
လုပ္ႏိုင္စရာ မရွိ"-ဟု ဆိုလိုပါတယ္။

ဆိုလိုခ်င္သည္မွာ-
"အမ်ိဳးသမီးတေယာက္၏ အခံဓာတ္အေနအထား"ႏွင့္ "ရင္ဆိုင္မည့္အေနအထား"သည္-
"ျပဒါးတလမ္း-သံတလမ္း"သာျဖစ္၍ပါ။

လုပ္ေနပါေစဦး၊
"လုပ္ငန္းအေပၚမွာ
စူးဝင္ေပ်ာ္ဝင္နက္နဲ ေနမည္ မဟုတ္"ဟု
ဆိုလိုပါတယ္။

"စူးဝင္ နက္နဲမႈ"မလိုက္ေတာ့လွ်င္-
"ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ"(Penetrative Insight)
ေတြလည္း-လိုက္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒီ Conditioning State တစ္ခ်က္
ခ်ိဳ႕ယြင္း လိုက္သည္ႏွင့္
"ဗုဒၶအျဖစ္"ႏွင့္
"အမ်ိဳးသမီး"ဟာ "လဲြရမည္" ျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တခ်က္အားျဖင့္-
"ေရွ႕တိုး ေသဖို႔သာရွိသည္"အထိ
လုပ္ငန္းဟာ အားစိုက္ရမည္ ျဖစ္ျပီး-

"အမ်ိဳးသား"မို႔-
-"Emotion ၏ ဒဏ္"ကိုေရာ
-"ကိုယ္ကာယ ခံႏိုင္ရည္အရ"ေရာ
ေတာင့္ခံလိုက္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

"အမ်ိဳးသမီး"သာဆိုလွ်င္-
"ဗုဒၶ"အျဖစ္ကို မရမီ ေသမွာပါ။

ထို႔ေၾကာင့္-
"တရားေရးရာခံစားမႈ"မွာသာ မကဲြျပားပဲ,

"ရုန္းကန္ရမႈ ရႈေထာင့္"က လိုက္လွ်င္-
"အမ်ိဳးသား"အျဖစ္သည္သာ-
"ဗုဒၶ"အျဖစ္ႏွင့္ သင့္ေတာ္ပါတယ္။

"အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္"
ေအးေအးရႏိုင္သည့္ အေတြးဥာဏ္ပညာ,
ပညာရွင္အျဖစ္ အားစိုက္ရရံု ုသေဘာ သည္-
"ဗုဒၶအျဖစ္ကို ေရာက္ရွိေရးသေဘာ"ႏွင့္
သဘာဝ မတူပါ။

"ျဖတ္သန္းမႈအေတြ႔အၾကံဳ"ႏွင့္
အသိဥာဏ္အလင္းပြင့္မႈ"ကိုေပါင္းစပ္၍
"ဗုဒၶ"အျဖစ္ ဟု မွတ္ရပါမယ္။

"အမ်ိဳးသမီး"ဟာ ဒီ"ျဖတ္သန္းမႈ"ကို မရႏိုင္ဘူး။
ရလည္း "ဗုဒၶ"အျဖစ္ကိုမရႏိုင္ဘူး။

"ဗုဒၶ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိေရး"မွာ
"အမ်ိဳးသမီးခႏၶာ"အျဖစ္ႏွင့္ဆိုလွ်င္
မျဖစ္ႏိုင္ (သို႔)
"မလိုအပ္ပဲလွ်က္ ပို၍ ခက္ခဲႏိုင္ျခင္း"ေၾကာင့္-
"အမ်ိဳးသား"အျဖစ္ကို "ဗုဒၶအျဖစ္"ႏွင့္ ဆက္စပ္၍
ေတာင့္တ ေရြးခ်ယ္အပ္ပါတယ္။

ခ်က္ျပီး,ျပဳတ္ျပီး သားကို
အညီအမွ် အရသာခံ စားေသာက္ျခင္း-သာလွ်င္
ရပါလိမ့္မယ္။

ထို႔ေၾကာင့္-

"ဗုဒၶျဖစ္လိုသူ"-"အမ်ိဳးသမီး,အမ်ိဳးသား"တိုင္းဟာ-

( ဗုဒၶ သေႏၶဘာဝ ဟာ
"အမ်ိဳးသမီး/အမ်ိဳးသား"မခဲြျခား
အားလံုးႏွင့္သက္ဆိုင္ျငားလည္း )

"ဗုဒၶ"အျဖစ္ကို ရယူသည့္ "အႏၱိမဘဝ" မွာ
"အမ်ိဳးသား"အျဖစ္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ရမည္"-ဟု
ဆိုလိုပါတယ္။

ယင္းသည္ "ခဲြျခားမႈ"မဟုတ္။
"ကြာျခားမႈ"သာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဆံုးသတ္ ေကာက္ခ်က္အားျဖင့္-

"အမ်ိဳးသမီး"အျဖစ္သည္-
"အမ်ိဳးသား အျဖစ္ထက္ ညံ႔ဖ်င္း၍
ဗုဒၶ အျဖစ္က မေရြးခ်ယ္တာ"မဟုတ္ပဲ,

"အမ်ိဳးသား"အျဖစ္က ဗုဒၶအျဖစ္ႏွင့္ ပိုျပီး သင့္ေတာ္၍"-
"ဗုဒၶ အျဖစ္က အမ်ိဳးသား အျဖစ္"ကို
ေရြးခ်ယ္သြားသည္"-ဟု ေျပာပါရေစ။

"Ashin Komala"

ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊
သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ

သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ

ကိုညီညီတင္

(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)

[“မည္သူမဆို…,
လြတ္လပ္စြာ ကူးယူ ဓမၼဒါန ျပဳ ႏုိင္ပါသည္။

"ဓမၼဒါန ျပဳ မည္"ဆိုပါ လ်ွင္…,
"မူရင္း ေဟာၾကား/ေရးသားသူ ၏ အမည္"ႏွင့္
"ဓမၼဒါန ပူေဇာ္သူ - ကိုညီညီတင္"(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)"-ကို
"Credit"-ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။”]

ဖိုးသူေတာ္ (www.phothutaw.com)
Credit: ကိုညီညီတင္"(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)"

#Unicode Version# ျဖင့္ဖတ္ပါ ။

 "ခွဲခြားတာ"ရယ်,"ကွဲပြားတာ"ရယ် "နှစ်ခု"ရှိတယ်ပေါ့။

ဒီနေရာမှာ-

-"မိန်းမ ဟာ ဘုရင် မဖြစ်ရဘူး"၊
-"ဘုရား မဖြစ်ရဘူး"၊ စသည်ကို
"အာဏာ,အမိန့်" စသည်နှင့် "သတ်မှတ်လိုက်မည်"
ဆိုလျှင် "ခွဲခြား"တာပေါ့။

"စွမ်းရည်"တူသည့်နေရာတွင်-

"အမျိုးသား"ဖြစ်၍
"အမျိုးသမီး"ထက် ပိုခံစားခွင့် ရှိသင့်" စသည်-
"အင်အားသုံး သတ်မှတ်"လိုက်လျှင်
သည်ပုံစံဟာ "ခွဲခြား"တာပါ။

"မတူကွဲပြားခြင်း"ကို အသုံးပြု၍-

-"နင်က ငါ့တို့ ယောက်ျားလေး တွေ ထက်
နိမ့်ပါတယ်ဟာ"၊

-"နင် ဘုရား ဖြစ်နိုင်သလား"၊ စသည်
"လှောင်ပြောင်မှု,အနိုင်ယူမှု"လုပ်လျှင် "ခွဲခြား"တာပေါ့။

သို့သော်-
"မီး"ဟာ"ရေ"အလုပ် မလုပ်နိုင်"ဟုပြောတာမျိုးဆိုလျှင်
"ကွဲပြားမှု"ကိုသာ ထောက်ပြတာပါ။
"ခွဲခြားနှိမ့်ချလိုက်ခြင်း" မဟုတ်ပါ။

ဥပမာ-
-"ဘုရား"ဖြစ်ဖို့ရန် "အမျိုးသား" ဖြစ်ဖို့ လိုနေတာ၊

-"ဘုရား၏ အမေ" ဖြစ်ဖို့ရန် "အမျိုးသမီး" ဖြစ်ဖို့ရန် လိုနေတာ၊ စသည် "ပြောဆိုခြင်း"ဟာ-

"စည်းမျဉ်း"စသည်နှင့်"သတ်မှတ်ချက်"မဟုတ်ပါဘူး။

"သဘာဝ"အရ-
"မီးနှင့် ရေ လို ကွဲပြားမှု သာ ဖြစ်သည်"-ဟု ဆိုလိုတာ။

သို့သော်-"ကွဲပြားမှု"ကို နင်း၍
"ခွဲခြားခြင်း,ခွဲခြားခံရခြင်း" နှစ်မျိုးလုံးကို
ရှောင်နိုင်ရပါလိမ့်မယ်။

"အမျိုးသမီး"-
မည်သည့် သဘာဝကြောင့်
"သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ ဘုရား"မဖြစ်နိုင်သလဲ?"ကို
သီးသန့် စဉ်းစားကြည့်ပါ့မယ်။

"အမျိုးသမီးဘဝနှင့် ဘုရား ဖြစ်ရန် အခွင့်မရနိုင်"-ဟု
"ဥပရိပဏ္ဏသ ပါဠိတော်,ဗဟုဓာတုက သုတ္တန်"မှာ
တိုက်ရိုက်ပါလာတယ်။

ဒီ အချက်ကို ကြည့်ပြီး-
"ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ" ဟာ
"အမျိုးသမီးထုကို ခွဲခြားမှု လုပ်တယ်"-ဟု
ယူဆကြတယ်။

ဒီ ပြဿနာကို-
"အမျိုးသမီး, အမျိုးသား သဘာဝတ္ထကြည့်ရှုနည်း"
အားဖြင့်သာ"မည်သို့ ကွာဟနေသလဲ?"သည်ကို
ထောက်မိမှ ပြေ ငြိမ်းတန်ပါတယ်။

အမှန်အားဖြင့်-"ခွဲခြားမှု လုပ်သည်"မဟုတ်ပဲ
"ကွာခြားချက်ကို ထောက်ပြလိုခြင်း"သာ ဖြစ်ပါတယ်။

"ကွာခြားချက်"အရ
"သတ်မှတ်မှု"တချို့ဟာ"ခွဲခြားခံရမှု"ဟု
အမြင်မှားသွားနိုင်ပါတယ်။

"အမျိုးသား"နှင့် "အမျိုးသမီး"အဖြစ်ဟာ
တစုံတရာ "ကွာခြားမှု"ရှိပြီး မဟုတ်လား။

"အမျိုးသမီး"ဟာ "လူသား"သာလျှင်
ဖြစ်တဲ့အတွက် "အသိဉာဏ်ရေးရာ" အရဆိုလျှင်
တစုံတရာ"ကွာခြားမှု"မရှိ နိုင်ပါဘူး။

ဒါကို "ဗုဒ္ဓ"အား "အရှင်အာနန္ဒာ" မေးခဲ့သော
မေးခွန်းကို ထောက်ဆလျှင် သိနိုင်တယ်။

"ခန္ဓာရှိလျှင်-
ယောက်ျားများ သိတန် သိနိုင်သည့်
တရားအသိအမြင်-တရားထူးမျိုး ကို,
မိန်းမများ လည်း ရနိုင်တယ်"-ဟု
"ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ" ဖြေဆိုထားတာကို တွေ့ရတယ်။

"သောဏဒန္တသုတ်"မှာ-

"သီလ,သမာဓိ,ပညာ"ဖြင့်သာ
"လူသားတယောက်၏ အနိမ့်အမြင့်ကို
ဆုံးဖြတ်နိုင်ကြောင်း-

(ဓမ္မဒိန္နာ၏ အမျိုးသား)
"အနာဂါမ် သူကြွယ်"လည်း-
-အမျိုးသားတယောက်"ခံစားနိုင်ခွင့် ရှိသော
"တရားအရသာနှင့် အသိဉာဏ်"ဟာ,

"အမျိုးသမီးတယောက်"အတွက်လည်း
ထပ်တူထပ်မျှ ခံ စားခွင့်ရှိကြောင်း-
"ဖြေဆိုချက်"တွေအရ-
"ခွဲခြားမှု မရှိခြင်း"ဟာ
"ဗုဒ္ဓဝါဒ၏ မူလအနှစ်သာရ"သာလျှင် ဖြစ်ပါတယ်။

သို့သော်-ယခု "ဗုဒ္ဓ"အဖြစ်မှာဆိုလျှင်
"တရားအသိဉာဏ် ခံစားခွင့် အခြေအနေ"အတွက်
သာလျှင်မဟုတ်။

-လမ်းသစ် ဖောက်မှု၊
-အဖွဲ့အစည်းတခု ပြုစုပျိုးထောင်မှု၊
-ခေါင်းဆောင်မှု၊
-အယူဝါဒနှင့် မူလအခံ ယဉ်ကျေးမှု အားလုံးကို
တော်လှန်တွန်းလှန်ခြင်း၊
-ပါရမီဖြည့်ရာ ခရီးကြမ်း၊

ဒီ"အချက်"တွေ ပါဝင်တယ်။

"အသိဉာဏ် ရေးရာ အထွတ်အမြတ်"
နှင့် "ဘာမှန်း မသိခင် အခြေအနေ"မှာ
ဆင်းဆင်းရဲရဲ ပေးဆပ်ရမှု။

"ဗုဒ္ဓ"လက်ထက်-
"အိန္ဒိယ၏ အမျိုးသမီးတွေအပေါ် ထားသော
သဘောထား"နှင့်
"ယဉ်ကျေးမှု အခံ အခြေအနေ"ကို
အားလုံး သဘောပေါက်ထားကြပြီး ဖြစ်သည် ဟု
မြင်ပါတယ်။

"အမျိုးသား/အမျိုးသမီး"အားလုံးပါဝင်သော
"ယဉ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေး အသွင် သံဃာ့အဖွဲ့အစည်း ကို ထူ ထောင်နိုင်သူ"ဖြစ်ဖို့ရန်
အတော် မလွယ်သည့် အချိန်အခါပါ။

-တရားအသစ်
-လမ်းသစ်
-အဖွဲ့အစည်းအသစ်တခုအတွက်

"တိကျရေရာသော ရလာဒ်"ကို
သိမြင်ပြီးစရာ ရှိလျှင်,ချောမွေ့လွန်းနေလျှင်,
"အမျိုးသမီး"လည်း ဦးဆောင်သူ "ဗုဒ္ဓ"ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

သို့သော်-"ဗုဒ္ဓအဖြစ်"ဆိုတာ-
ဒီလို "တိကျစွာ အဖြေထုတ်ပြီးသား ရလာဒ်"
မဟုတ်ပါဘူး။

"ဆင်းဆင်းရဲရဲပေးဆပ်နေရခြင်း သည်သာလျှင်
အမြင်သာဆုံး ရလာဒ်" ဖြစ်ပါတယ်။

"ဘုရားဖြစ်ပြီး အခြေအနေ"ကို ကွက်၍
မကြည့်မှ နားလည်ပါလိမ့်မယ်။

"ဘုရား ဖြစ်/မဖြစ်"မသေချာသေး,
မသိသေးခင် အခြေအနေနှင့်-
-ကြည့်မှ
-စဉ်းစားမှ
သင့်တင့်စွာ နားလည်ပါလိမ့်မယ်။

"ေဥယျဓမ္မအားလုံးကို သိသွားသည့် အချိန်"ကိုသာ
"သမ္မာသမ္ဗုဒ္ဓ ဖြစ်ပြီ"-ဟု ပြောနိုင်သည့် အချိန်
ရောက်သွား၍သာ,

-လွယ်လွန်းသည်၊
-အမျိုးသမီး လည်း ရသင့်သည်၊ ပိုင်းဖြတ်နေကြတာပါ။

အမှန်မှာ-
"မဖြစ်ခင်ရင်ဆိုင်ရမည့် အခက်အခဲ"နှင့်
"ချိန်ဆကြည့်"မှသာလျှင်-

"ဘုရားဖြစ်မည့်သူ"ဟာ
"အမျိုးသားဘဝ"ကို တောင့်တအပ်သည်
သိသာနိုင်တယ်။

-မစင် အညစ်အကြေး လိမ်းကြံခြင်း
စသော ရှိသမျှ "တပအကျင့်"တွေကို ကျင့်ခဲ့ရတယ်၊

-"ဦးခေါင်း"ကို "သံစူးချွန်"နှင့် ထိုးသလို၊

-"သားရေ မျှော့ကြိုး"နှင့် တင်းကြပ်စွာ
ချည်နှောင်ခံရသလို၊

-"သားလှီးဓါး"နှင့် "ဗိုက်"ကို အမွှေခံရသလို၊

-ကျောက်မီးသွေးပူမှာ အကင်ခံရသလို၊

-ပြင်းထန်လွန်းသော အသက်ရှု အကျင့်တွေ
ဖြတ်သန်းခဲ့ရတယ်။

မမှတ်မိနိုင်တော့လောက်သည် အထိ
"မူလရုပ်ရည်"အဆင်းပျက်, အရေမဲ
ညစ်ထေးသွားသည်အထိ ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"ပဲနောက်စိမ်း"(သို့)"ပဲနောက်ရည်"
နေ့တိုင်း တစ်စွန်း လောက်စားပြီး
"အစာဖြတ်,အစာငတ်ခံအကျင့်"တွေကို ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"ကျောရိုး"ကို ကိုင်လိုက်လျှင် "ဝမ်းရေ"ကို
စမ်းမိတယ်။
"ဝမ်းရေ"ကို ကိုင်လိုက်လျှင် "ကျောရိုး"ကို
စမ်းမိတယ်။
"နံရိုးများ"ဟာ ဖရိုဖရဲ ပုံပေါ်နေသလို
ဖြစ်သည်အထိ ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"တင်ပဆုံရိုး"ဟာ "ကုလားအုပ်၏ ခြေဖဝါး"လို
ဖြစ်သွားသည်အထိ ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"ဖရုံသီး"ကင်းအနု ကို ဖြတ်၍
"နေဒဏ်,လေဒဏ်,ရေဒဏ်"ခံစေသည့် ပုံသဏ္ဍာန် လို,
တစ်ကိုယ်လုံးမှ
-အသွေး,အသား,အရိုး,အကြောများ
"ကြုံလှီ,ရှုံ့တွသွားသည်အထိ"ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"မျက်ဝန်းအိမ်"အတွင်း-
"မျက်သား"ဟာ "ရေတွင်း"အမှောင်ထဲ
ကျရောက်နေသော "ကြယ်ပွင့်လေး"လို
နစ်မြုပ်သွားသည်အထိ ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"ခန္ဓာကိုယ် နာကျင်မှု"ကို ဖြေလျော့ဖို့ရန်
"ဆုပ်နယ်"လိုက်လျှင်
"အမွှေး"တွေ ကျွတ်ကုန်သည်အထိ ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-"အပေါ့/အလေး"သွားဖို့ ထလိုက်လျှင်
မိမိကိုယ်ကို ပြန်မမတ်နိုင်တော့သည်အထိ
ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

-တစ်ကိုယ်လုံး ခြုံကြည့်လျှင်-
"သက်ရှိအရိုးစုတစ်ခု"ဖြစ်သွားသည် အထိ
ကျင့်ခဲ့ရတယ်။

"ဗုဒ္ဓမြတ်စွာအလောင်းအလျာ"က-
သည် "နာကျင်ခံခက်ဆင်းရဲ"ကို
"မည်သူမျှ လွန်အောင် ကျင့်ဖို့ရန် မဖြစ်နိုင်"ဟု
ဆင်ခြင်သဘောပေါက်သွားခဲ့တယ်။

ဆိုလိုသည်မှာ-
"ရှေ့ဆက်တိုးလျှင် သေဖို့ရန်သာ ရှိတော့သည်"အထိ ကျင့်တယ်။
"ဖြတ်သန်းခဲ့ရသည်"-ဟု ဆိုပါတယ်။

အမှန်အားဖြင့်
အမျိုးသမီး၏ ဘဝကို ဖြတ်သန်းသည့် ပုံစံ
ဖြတ်သန်းလိုသည့် ပုံစံမှ ကြည့်မည်ဆိုလျှင်-
လိုအပ်တာထက် အဆများစွာ ပိုကဲနေမည့်
သဘောလည်း ရှိပါတယ်။

ဆိုလိုသည်မှာ-"အမျိုးသမီးတယောက်"ဟာ,
"ဗုဒ္ဓအလောင်းအလျာ"လို သွားကျင့်လျှင်-
"ဘုရား မဖြစ်ခင် စိတ်နွမ်း,ရုပ်နွမ်း
အရင် သေရလိမ့်မည်"ထင်တယ်။

ဒီ အခြေအနေအထိ-
"အမျိုးသမီး"ဟာ-
"စွန့်လွှတ်ကောင်း စွန့်လွှတ်နိုင်တယ်"ဆိုပါစေဦး။

သို့သော်-
-"နုနယ်သော ခန္ဓာ"၊
-"အနုအရွအလှအပကို မြတ်နိုးမှု"နှင့်
-"စိတ်လှုပ်ရှား ခံစားပျံ့နှံ့မှု" ( Emotional )
"သဘာဝ အခံဓာတ်"အရ,
ဒီ ဘာမသိ,ဘာမှန်းမရ-"ဆင်းရဲပေးဆပ်ရခြင်း"ကို

"အမျိုးသမီးတစ်ယောက်"ဟာ,
-တည်တည်ကြည်ကြည်
-ဆောက်တည်ခိုင်ခိုင်မြဲမြဲ
-ဆွဲကိုင်လျှောက်လှမ်းနေမှု ရရှိလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။

"မည်သည့်အတွက်
သည်လို ဆင်းရဲမျိုး ခံစားထိုက်သလဲ?"
တရပ်စပ် မေးနေမည်သာ ဖြစ်ပါတယ်။

"ဗုဒ္ဓမြတ်စွာ"ဟာ-
"လောက၏ ထွက်မြောက်ရာအစစ်"ကို ရှာဖွေဖို့ရန်
ကြိုးစားခဲ့ခြင်း"-သာ ဖြစ်ပြီး,

"ဘုရားဖြစ်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တာ" မဟုတ်ပါဘူး။

"ေဥယျဓမ္မများကို စုံလင်စွာ သိရှိခြင်း"သည်
နောက်ကိစ္စတစ်ရပ်သာ ဖြစ်ပါတယ်။

"အမျိုးသမီးတစ်ယောက်"ဟာလည်း-
"ဒုက္ခဆင်းရဲတို့မှ လွန်မြောက်ရာ"-
ရှာကောင်းရှာ၍ ရပေမင့်,
"ငါ ဘုရားအဖြစ်ကို ရမယ်"-ဆိုတာမျိုး
"ဘုရားမဖြစ်ခင် တိုင်တယ်၍ ရလာဒ်ကို
ကြိုတင်သိထားသလို"ကြိုးစား၍ မရပါဘူး။

"ထွက်မြောက်ရာ"ဟူသည်ပင်-
မည်သည့်အရာမှန်း မသိနိုင်သေးသော
မှန်းမရ အခြေအနေ အတွင်း
"ဆင်းဆင်းရဲရဲ ဗလာချီ ဖြတ်သန်းနေရသည်"ကိုလည်း စိတ်ချလက်ချ ရှိနေ လိမ့်မည်လည်း မဟုတ်ပါ။

"ဆောက်တည်မှုနှင့် သွားရသော
"အဓိဋ္ဌာနပါရမီ မြောက် အနေအထားအထိ
လုပ်နိုင်စရာ မရှိ"-ဟု ဆိုလိုပါတယ်။

ဆိုလိုချင်သည်မှာ-
"အမျိုးသမီးတယောက်၏ အခံဓာတ်အနေအထား"နှင့် "ရင်ဆိုင်မည့်အနေအထား"သည်-
"ပြဒါးတလမ်း-သံတလမ်း"သာဖြစ်၍ပါ။

လုပ်နေပါစေဦး၊
"လုပ်ငန်းအပေါ်မှာ
စူးဝင်ပျော်ဝင်နက်နဲ နေမည် မဟုတ်"ဟု
ဆိုလိုပါတယ်။

"စူးဝင် နက်နဲမှု"မလိုက်တော့လျှင်-
"ထိုးထွင်းသိမြင်မှု"(Penetrative Insight)
တွေလည်း-လိုက်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး။

ဒီ Conditioning State တစ်ချက်
ချို့ယွင်း လိုက်သည်နှင့်
"ဗုဒ္ဓအဖြစ်"နှင့်
"အမျိုးသမီး"ဟာ "လွဲရမည်" ဖြစ်ပါတယ်။

နောက်တချက်အားဖြင့်-
"ရှေ့တိုး သေဖို့သာရှိသည်"အထိ
လုပ်ငန်းဟာ အားစိုက်ရမည် ဖြစ်ပြီး-

"အမျိုးသား"မို့-
-"Emotion ၏ ဒဏ်"ကိုရော
-"ကိုယ်ကာယ ခံနိုင်ရည်အရ"ရော
တောင့်ခံလိုက်နိုင်ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။

"အမျိုးသမီး"သာဆိုလျှင်-
"ဗုဒ္ဓ"အဖြစ်ကို မရမီ သေမှာပါ။

ထို့ကြောင့်-
"တရားရေးရာခံစားမှု"မှာသာ မကွဲပြားပဲ,

"ရုန်းကန်ရမှု ရှုထောင့်"က လိုက်လျှင်-
"အမျိုးသား"အဖြစ်သည်သာ-
"ဗုဒ္ဓ"အဖြစ်နှင့် သင့်တော်ပါတယ်။

"အမျိုးသမီးတစ်ယောက်"
အေးအေးရနိုင်သည့် အတွေးဉာဏ်ပညာ,
ပညာရှင်အဖြစ် အားစိုက်ရရုံ ုသဘော သည်-
"ဗုဒ္ဓအဖြစ်ကို ရောက်ရှိရေးသဘော"နှင့်
သဘာဝ မတူပါ။

"ဖြတ်သန်းမှုအတွေ့အကြုံ"နှင့်
အသိဉာဏ်အလင်းပွင့်မှု"ကိုပေါင်းစပ်၍
"ဗုဒ္ဓ"အဖြစ် ဟု မှတ်ရပါမယ်။

"အမျိုးသမီး"ဟာ ဒီ"ဖြတ်သန်းမှု"ကို မရနိုင်ဘူး။
ရလည်း "ဗုဒ္ဓ"အဖြစ်ကိုမရနိုင်ဘူး။

"ဗုဒ္ဓ အဖြစ်သို့ ရောက်ရှိရေး"မှာ
"အမျိုးသမီးခန္ဓာ"အဖြစ်နှင့်ဆိုလျှင်
မဖြစ်နိုင် (သို့)
"မလိုအပ်ပဲလျှက် ပို၍ ခက်ခဲနိုင်ခြင်း"ကြောင့်-
"အမျိုးသား"အဖြစ်ကို "ဗုဒ္ဓအဖြစ်"နှင့် ဆက်စပ်၍
တောင့်တ ရွေးချယ်အပ်ပါတယ်။

ချက်ပြီး,ပြုတ်ပြီး သားကို
အညီအမျှ အရသာခံ စားသောက်ခြင်း-သာလျှင်
ရပါလိမ့်မယ်။

ထို့ကြောင့်-

"ဗုဒ္ဓဖြစ်လိုသူ"-"အမျိုးသမီး,အမျိုးသား"တိုင်းဟာ-

( ဗုဒ္ဓ သန္ဓေဘာဝ ဟာ
"အမျိုးသမီး/အမျိုးသား"မခွဲခြား
အားလုံးနှင့်သက်ဆိုင်ငြားလည်း )

"ဗုဒ္ဓ"အဖြစ်ကို ရယူသည့် "အန္တိမဘဝ" မှာ
"အမျိုးသား"အဖြစ်ကိုသာ ရွေးချယ်ရမည်"-ဟု
ဆိုလိုပါတယ်။

ယင်းသည် "ခွဲခြားမှု"မဟုတ်။
"ကွာခြားမှု"သာ ဖြစ်ပါတယ်။

အဆုံးသတ် ကောက်ချက်အားဖြင့်-

"အမျိုးသမီး"အဖြစ်သည်-
"အမျိုးသား အဖြစ်ထက် ညံ့ဖျင်း၍
ဗုဒ္ဓ အဖြစ်က မရွေးချယ်တာ"မဟုတ်ပဲ,

"အမျိုးသား"အဖြစ်က ဗုဒ္ဓအဖြစ်နှင့် ပိုပြီး သင့်တော်၍"-
"ဗုဒ္ဓ အဖြစ်က အမျိုးသား အဖြစ်"ကို
ရွေးချယ်သွားသည်"-ဟု ပြောပါရစေ။

"Ashin Komala"

ချမ်းသာကြပါစေ၊ အေးငြိမ်းကြပါစေ၊
သံသရာ ဝဋ်ဆင်းရဲမှ လွတ်မြောက်နိုင်ကြပါစေ။

ဘဝတု သဗ္ဗမင်္ဂလံ

သင့်
ကလျာဏ မိတ္တ

ကိုညီညီတင်

(ဉာဏ်လင်းမြို့)

[“မည်သူမဆို…,လွတ်လပ်စွာ ကူးယူ ဓမ္မဒါန ပြု နိုင်ပါသည်။

"ဓမ္မဒါန ပြု မည်"ဆိုပါ လျှင်…,
"မူရင်း ဟောကြား/ရေးသားသူ ၏ အမည်"နှင့်
"ဓမ္မဒါန ပူဇော်သူ - ကိုညီညီတင်"(ဉာဏ်လင်းမြို့)"-ကို
"Credit"-ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။”]