" သမီး ၊ ဒီကိုလာစမ္း ။ လည္ပင္းက အညိဳကြက္က ဘာျဖစ္တာလဲ "
မိခင္ေမးလိုက္သည့္ စကားၾကာင့္ မသႏၱာစိုး အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြားရသည္ ။ အေသအခ်ာ ဖုံးကြယ္ထားပါလ်က္ႏွင့္ ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္ေသးသည္ ။
" သမီးလည္း မသိဘူး ေမေမ "
" ဟဲ့ ၊ စန္းတင္ ။ စုန္းစုပ္တာေနမွာေပါ့ "
အဘြား ဝင္ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ မိခင္ မ်က္ေမွာင္ တစ္ခ်က္ကုတ္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္ ။
" ဟုတ္ ...ဟုတ္မယ္ ေမေမ ။ စုန္းစုပ္တာျဖစ္မယ္ "
" ဒီေခတ္ႀကီးမွာ စုန္းေတြ ကေဝေတြ မရွိေတာ့ဘူး ။ ေမေမ့ကို မွန္မွန္ေျပာစမ္း "
" တကယ္ေျပာတာပါ ေမေမရာ ။ ေမေမကသာ စုန္းမရွိဘူးေျပာတာ ၊ စုန္းစုပ္ခံရတဲ့ ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ ။ သမီးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြဆို လည္ပင္းမွာ အညိဳကြက္ေတြျဖစ္ေနလို႔ သနပ္ခါးနဲ႔ေတာင္ ဖို႔ထားရတာ "
" ဟင္း...ဟင္း...."
ခနဲ႔ၿပီး ရယ္လိုက္တဲ့ မိခင္ရဲ႕ ရယ္သံေၾကာင့္ မသႏၱာစိုး ေနရထိုင္ရ ခက္သြားမိသည္ ။
" စန္းတင္ ၊ စုန္း ကေဝဆိုတာ ရွိတယ္ဟဲ့ ။ ရြာတည္ရင္ စုန္းမရွိလို႔ မရဘူး "
" အေမ မသိရင္ ဝင္မေျပာပါနဲ႔ အေမရာ ။
သမီး ၊ ေမေမက ငယ္ရာက ႀကီးလာတာေနာ္ ။ မွန္မွန္ေျပာစမ္း "
" သမီး မညာပါဘူး ေမေမရယ္ "
" စုန္းက ဘယ္အခ်ိန္ စုပ္သြားရတာလဲ "
" သမီးလည္း ဘယ္သိပါ့မလဲ "
" လည္ပင္းကိုပဲ စုပ္တာလား ။ ျပစမ္းပါဦး "
" ဘာကို ျပရမွာလဲ ေမေမ "
" ရင္ဘတ္ေတြ ၊ ရင္သားေတြကို ေမေမၾကည့္ခ်င္တယ္ "
" ဟာ...ေမေမကလည္း "
" ဟင္း...ဟင္း ။ အေမကို ညာဖို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ သမီး "
" ဟဲ့ ၊ စန္းတင္ ။ နင့္တုန္းကလည္း စုန္းစုပ္ခံရတာ မမွတ္မိဘူးလား ။ လည္ပင္းေရာ ၊ ရင္ဘတ္ေရာ ေပါင္မွာေရာေလ "
" အေမ ........."
" ေအးေလ ၊ အဲဒီတုန္းက ငါေတာင္ နႏြင္းမန္းေတြ လိမ္းေပးရေသးတယ္ ။ အညိဳကြက္ေတြ ထေနလိုက္တာ အမ်ားႀကီးပဲေလဟယ္ "
" အေမ.....မဆိုင္ရင္ ဝင္မေျပာပါနဲ႔လား "
" ဘာလို႔ မဆိုင္ရမွာလဲ ။ ငါ့ေျမးကိစၥ ငါဝင္ပါမွ ျဖစ္မွာေပါ့ ။ နင္ေတာင္ လင္ရၿပီးတဲ့အထိ စုန္းစုပ္ခံရတုန္းေလ "
" ဟာ.......အေမ......"
" ငါတို႔တုန္းက စုန္းစုပ္တာ သိပ္မရွိဘူးဟဲ့ ။ သနပ္ခါး ပ်က္ရံုေလးပဲ ။ နင္တို႔လက္ထက္က်မွ စုန္းက တစ္ကိုယ္လံုးကို စုပ္ေတာ့တာ ။ စန္းတင္ ၊ နင္ စုန္းစုပ္ခံရတုန္းကလို နႏြင္းေလး လူးေပးလိုက္စမ္းပါ "
" အေမရာ.....။
သမီး...ေမေမ့ေရွ႕က ျမန္ျမန္ ထြက္သြားေတာ့ "
မိခင္ေရွ႕က အျမန္ထြက္ရင္း အဘြား လွမ္းေအာ္လိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ မသႏၱာစိုးတစ္ေယာက္ မၿပံဳးဘဲ ဝါးလံုးကြဲ ရယ္ခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္ ။
" ေျမးေရ ၊ ေရခ်ိဳးရင္ ေၾကးေသခ်ာတြန္းကြယ့္ ။ ေတာ္ၾကာ ငန္က်ိက်ိျဖစ္လို႔ စုန္း စိတ္ပ်က္သြားပါ့မယ္ "
လြင္ဦးဟန္
No comments:
Post a Comment