“ဘာမွမမႈပါဘူး”
“ေကာင္းေကာင္းေမးေနတာ ေသခ်ာမေၿဖဘူး နာခ်င္ၿပီလား ဒီအထဲကိုေရာက္တာ ဘာအမႈနဲ႕ေရာက္တာလဲ”
“ဘာလို႕ေရာက္ရမွန္း ကို႕ကိုယ္ကို အခုထက္ထိေသခ်ာမသိေသးလို႕ေပါ့ဗ်ာ”
“ေအး အဲဒါဆို ခုထဲက ေခါင္းထဲစြဲေအာင္ ေသခ်ာမွတ္ထား ငါးည လို႕ေခၚတယ္”
“၅ ည”
“ေအး ဟုတ္တယ္ မင္းတို႕လို ဘာမဟုတ္ညာမဟုတ္ မေတာက္တစ္ေခါက္ေကာင္ေတြ ေၾကာင့္ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီး ေခ်ာက္ထဲက်သြားမွာစိုးလို႕ ဖမ္းတဲ့အခါတပ္ရတဲ့ဥပေဒပဲ”
“ေအာ္…… ၅ ည တဲ့လား”
………………………………………………………………………………
ေခတ္ၾကီးတစ္ေခတ္ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ထုိေခတ္ၾကီးကို ေဇာက္ထိုးမိုေမွ်ာ္ေခတ္ဟု ေခၚေသာ္ရ၏။ ထိုေခတ္ၾကီးတြင္ လူမိုက္သည္ လူၾကီးၿဖစ္၏။ လူၾကီးသည္ လူမိုက္အားေပးလုပ္၏။ ထိုလူမိုက္တို႕အားၿဖင့္ အႏိုင္က်င့္ေသာအခါ လူမွန္လူေၿဖာင့္တို႕သည္ ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ေၾက၏။
……………………………………………………………………………
အေမမ်က္ႏွာမေကာင္းပဲငိုေနသည္မွာ တစ္လခန္႕ရွိၿပီ။ ညစဥ္ညတိုင္း စိတ္ပုတီးအား အေဖၚလုပ္၍ ဆုေတာင္းရြတ္ဖတ္ေနသည္္ကို တန္ခိုးရွင္မ်ားက မသိက်ိဳးကၽြန္ၿပဳႏိုင္ရက္လွေပသည္။
“သားၾကီး……အေမ့ရဲ႕သားၾကီး…..ငါ့သားၾကီးမွာ ဘာအၿပစ္ရွိလို႕တဲ့လဲ”
“မင္းမလဲ အလကားေနငိုေနတာပဲ အခ်ိန္တန္ရင္ၿပန္ေရာက္လာမွာေပါ့ကြာ”
“ရွင္ကေတာ့ေၿပာႏိုင္တာေပါ့ ရွင္ကိုယ္တိုင္ေမြးထုတ္ထားရတာမွမို႕တာ………သတင္းၾကားၾကားခ်င္း သူတို႕ၿပည္ေပါက္ေခါင္း YIT ေက်ာင္းကိုလိုက္သြားတာပဲ……….ပါေမာကၡခ်ဳပ္နဲ႕လဲေတြ႕ခဲ့တယ္……ခင္ဗ်ားတို႕သားေတြက ႏိုင္ငံေရးေရာင္ေရာင္ဘာေရာင္ေရာင္လုပ္တာကိုးတဲ့……ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္းဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိဘူးတဲ့……….
အဲ့ဒီကေထာက္လွမ္းေရးတပ္ကိုသြားေမးေတာ့လည္း မသိဘူး မရွိဘူး……ဒါပဲေၿပာလႊတ္လိုက္တာ……အခုဆိုတစ္လနီးပါရွိၿပီ ဘာအဆက္ အသြယ္မွလည္းမရဘူး….. ဘယ္သြားၿပီးစံုစမ္းရမွန္းလဲမသိဘူး….ေဟာဒီရင္ထဲဘယ္လိုေနမလဲ ကိုယ္ခ်င္းစာၾကည္႕ပါဦး”
“ေအးပါကြာ……ငါလည္း ငါ့သားၾကီးအတြက္စိတ္ပူတာပါပဲ…….အရမ္းငိုၿပီး ညညအိပ္မေပ်ာ္ရင္ မင္းက်န္းမာေရးအတြက္စိတ္ပူလို႕ပါကြာ”
……………………………………………………………………..
ေခ်ာက္ထဲက်သြားမွာစိုးလို႕တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးေတြက....
ခင္ဗ်ားတို႕တြန္းခ်လို႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေတြ ၿမိဳ႕ေတာ္ကေန ဇနပုဒ္ကိုေရာက္ရတယ္
ခင္ဗ်ားတို႕က လူေၾကာက္ေတြ တကယ့္ကို လူေၾကာက္ေတြ
ဘယ့္နဲ႕ဗ်ာ သင္ေထာက္ကူပစၥည္းအၿပည္႕အစံုနဲ႕ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္က ရန္ကုန္ၾကိဳ႕ကုန္း YIT ေက်ာင္းၾကီးရွိပါလွ်က္နဲ႕ လယ္ေတာထဲက ၿပည္ေပါက္ေခါင္း ကြင္းေခါင္ေခါင္ထဲ လႊတ္တာ ဂဏာန္းတြက္ဖို႕ေတာ့မၿဖစ္ေလာက္ဘူး ဂဏာန္းဖမ္းဖို႕ပဲၿဖစ္မယ္
“အေမ…….မငိုနဲ႕အေမ……မငိုပါနဲ႕အေမ……..အေမ့ကိုမ်က္ရည္က်ေစခဲ့တာ သားမို႕ဘူးဆိုတာ အေမနားလည္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ သားယံုၾကည္ပါတယ္....”
မတရားမႈအတြက္ ခံစားခ်က္ေတြ မၿမိဳသိပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ ေဟာဒီကေလာင္ဖ်ားက ကဗ်ာေတြစာေတြအန္ထြက္လာေတာ့တာပါပဲ
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ၿပည္ေပါက္ေခါင္းေၿပာင္းရတဲ့အခ်ိန္နဲ႕ ေက်ာင္းသားဘုန္းေမာ္အေရးအခင္း ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ကလည္းလာဆံုတဲ့အခါက်ေတာ့ ကဗ်ာေတြ ကာတြန္းေတြ ထုတ္ၾကတယ္ ေက်ာင္း၀င္းထဲကႏိုင္ငံေတာ္အလံကိုခ်ီတက္အေလးၿပဳ ၾကတယ္…………
ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေတြကလည္း ဒါမ်ိဳးဇာတ္လမ္းေရးဖို႕ေခ်ာင္းေနတာ…..ဘယ္ၿငိမ္ၾကည္႕ေနပါ့မလဲ
သားတို႕ကဗ်ာစာအုပ္မွာ ကေလာင္ရွင္ ၁၃ ေယာက္ရွိတယ္……..
၁၃ ဂဏာန္းဆိုတာ သိတဲ့အတိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဂဏာန္းေလ အာဏာရွင္ကိုၿဖဳတ္ခ်ႏိုင္စြမ္းတယ္လို႕ ကိုင္ရိုေဗဒင္ကေတာ့အေဟာရွိတယ္
ကိုင္ရိုရဲ႕အေဟာကေတာ့ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ မွန္လာရင္မွန္လာမွာေပါ့ေလ……ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ကဗ်ာေရးမိတဲ့ ေဟာဒီ ၁၃ ေယာက္အတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေထာင္ဒဏ္(၇)ႏွစ္ဆိုၿပီး ေထာင္အခ်ခံလိုက္ရတာပါပဲ
…………………………………………………………………..
မေပ်ာ္ေမႊ႕အပ္ေသာအရပ္တြင္ ေထာင္ ဆိုသည္မွာ တစ္ပါးပါ၏။ ထိုအရပ္တြင္ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ လူတစ္စုရွိ၏။ ထိုသူတို႕သည္ သမိုင္းကိုေရး၍ သမိုင္းသည္လည္းထိုသူတို႕ကိုေရးသည္။
…………………………………………………….
အသက္တစ္ရာမေနရေသာ္လည္း အမႈတစ္ရာၾကံဳေတြ႕ရႏိုင္သည္႕ေလာက၀ယ္ “ေထာင္”ဆိုသည္႕ သူစိမ္းသူရံဆန္ႏွင့့္္ အေမသည္ စတင္အသိအကၽြမ္းဖြဲ႕ရေတာ့သည္။
“က်မသား ဒီမွာရွိတယ္ဆိုလို႕ လာေတြ႕တာ ……..ေတြ႕ခြင့္ေပးပါ”
“နာမည္ ဘယ္လိုေခၚသလဲ မွတ္ပံုတင္နံပါတ္ဘယ္ေလာက္လဲ ဘာအမႈတြဲလဲ တစ္ဆိတ္ေလာက္ေၿပာၿပေပးပါ အစ္မၾကီး”
“……အမႈတြဲေတြဘာေတြေတာ့ နားမလည္ဘူး ၿပည္ေပါက္ေခါင္းမွာေက်ာင္းတက္ရင္းနဲ႕ပဲ”
“ေအာ္ ……….ၿပည္ေပါက္ေခါင္း ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕လား ခဏေစာင့္ပါအစ္မၾကီး ကၽြန္ေတာ္ေထာင္ပိုင္ၾကီးဆီတစ္ခ်က္ဖုန္းဆက္ေမးၾကည္႕ပါရေစဦး"
"ဟုတ္ကဲ့…….ဟုတ္ကဲ့………….ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်………..နားလည္ပါတယ္ခင္ဗ်…….ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”
“အားေတာ့နာပါရဲ႕ အစ္မၾကီးရဲ႕သား ဒီေထာင္မွာမရွိဘူး”
“ရွင္တို႕လိမ္မေၿပာပါနဲ႕ ကၽြန္မသားဒီေထာင္မွာရွိကိုရွိတယ္ ေတြ႕ခြင့္ေပးပါ”
“မရွိဘူးလို႕ ဘယ္ႏွစ္ခါေၿပာရမလဲ”
"အဲ့ဒါဆို ICRC အဖြဲ႕အင္းစိန္ေထာင္ကိုလာစစ္သြားတုန္းက အဲ့ဒီအဖြဲ႕ကေနတစ္ဆင့္ က်မသားက်မဆီကိုပို႕လိုက္ ေဟာဒီစာကေကာ”
“ဒါဆိုခဏေနပါဦးခင္ဗ် ဖုန္းတစ္ခ်က္ေသခ်ာသြားေအာင္ထပ္ဆက္ေပးပါ့မယ္”
“ဟုတ္ကဲ့…….ဟုတ္ကဲ့………….ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်………..နားလည္ပါတယ္ခင္ဗ်…….ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့”
“အစ္မၾကီး စိတ္မရွိပါနဲ႕……ေထာင္က်လူေတြက မ်ားေတာ့ေလ”
“က်မသိခ်င္တာ က်မသား ဒီေထာင္မွာရွိမရွိ ကိုအတည္ၿပဳေပးပါ”
“ရွိပါတယ္”
“ဒါဆို သားနဲ႕ေတြ႕ခ်င္တယ္ ေတြ႕ခြင့္ၿပဳပါ”
“ေထာင္ပိုင္ၾကီးကေၿပာတယ္ ဒီတစ္ပတ္ေတြ႕ခြင့္မၿပဳႏိုင္ဘူးတဲ့……..ေနာက္ႏွစ္ပတ္က်မွ ၅ ည အမႈေတြ ေထာင္၀င္စာေတြ႕ခြင့္ရမဲ့အပတ္လို႕ေၿပာပါတယ္”
………………………………………………………………
ေထာင္ဆိုသည္မွာ ေက်ာင္းေဆာင္မဟုတ္။
ေထာင္ဆိုသည္မွာ ေခါင္းခါ၍ရေသာ အရပ္မဟုတ္။
ေထာင္ဆိုသည္မွာ အမွန္အမွား ယွဥ္တြဲေနေသာအရပ္မဟုတ္။ အမွန္သည္သူတို႕ဆီကလာ၍ မွားသည္ဟု ၿပန္လည္ ကင္ပြန္းတပ္ပိုင္ခြင့္ရွိေသာ အရပ္မဟုတ္။
မဟုတ္………မဟုတ္……မဟုတ္…………
ထိုမဟုတ္ေသာအရပ္ကို ေထာင္ ဟုေခၚ၏။
…………………………………………………………
ေထာင္၀င္စာေတြ႕မယ္ဆိုရင္ လ၀ကရဲ႕အိမ္ေထာင္စုစာရင္းစာရြက္ရယ္ ဧည္႕ေတြ႕မယ့္သူရဲ႕ မွတ္ပံုတင္ရယ္ပါရသဗ်။ ေထာင္က်တစ္ေယာက္ကို တစ္ၾကိမ္ကို မိသားစု၀င္ႏွစ္ဦးပဲ၀င္ေတြ႕ခြင့္ရွိသဗ်။
ေထာင္၀င္စာေတြ႕မယ့္သူေတြရဲ႕စုရပ္ဆိုတဲ့ေနရာကို အက်ဥ္းဦးစီး(အကစ)၀န္ထမ္းက လာေရာက္စာရင္းယူသဗ်။ စာရင္းေပးၿပီးရင္ေတာ့သူတို႕နာမည္လာအေခၚကိုထိုင္ေစာင့္ေနေပေတာ့။
သူတို႕နာမည္ေခၚၿပီဆိုရင္ေတာ့ေခၚတဲ့သူေနာက္ကေနလိုက္သြား။ ကိုေပးလိုတဲ့ စားစရာအေၾကာ္အေလွာ္ေတြကိုလည္း အထဲကိုမေရာက္ခင္တစ္ခုၿခင္း ေဖာက္ၿပီးေမႊေႏွာက္စစ္ေဆး ေတာ့တာပါပဲ။
ဥပမာ…အမဲေၾကာ္ထည္႕ထားတဲ့ အထုပ္ဆိုပါစို႕။ အထုပ္ထဲကို ဇြန္းနဲ႕အေပၚေအာက္ေမႊေႏွာက္ဖြၿပီးထင္တိုင္းက်ဲတာပါပဲ။ သူတို႕အေၿပာကေတာ့ တာ၀န္အရမို႕ပါေပါ့။ ရင္နာတာေပါ့ဗ်ာ။ လူေတြကိုကလိမ္ကက်စ္ရာဇ၀တ္အိုးေတြလို ႏွိမ့္ခ်ေစာ္ကားေနသလိုပါပဲ။
အဲဒီလိုစစ္ေဆးၿပီးသြားရင္ အဲ့ဒီအထုပ္ေတြကို အကုန္ထားခဲ့ရၿပီး လူေတြပဲလက္ဗလာ၀င္ခဲ့ရသဗ်။
အထဲကို၀င္ေတာ့လည္း မလြယ္ေပါက္လိုမ်ိဳး တံခါးေပါက္ေလးေအာက္ကေန ေခါင္းငံု၀င္ရသဗ်။ ေထာင္ဆိုတာ ေခါင္းေမာ့ၿပီးေနလို႕ရတဲ့အရပ္မို႕ဘူးဆိုတာကို အ၀င္၀ကေနဆီးၿပီးသင္ခန္းစာေပးလိုက္တဲ့သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
ေတြ႕ရတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း မိသားစုခ်င္း လက္ကိုင္ေၿခကိုင္ အလြမ္းသည္လို႕ရတာမို႕ဘူးခင္ဗ်။
သံဇကာနဲ႕ၿခားထားသဗ်။
သံဇကာၾကားကေနလက္ခ်င္းထိလို႕ရတယ္လို႕လဲမထင္လိုက္နဲ႕ဦး။ ထိလို႕မရေအာင္ သူထိုင္တဲ့ေနရာကသံဇကာတစ္ခ်ပ္ကာတယ္ ၿပီးေတာ့ၾကားမွာ တစ္ေတာင္ေလာက္ၿခားထားၿပီး ကိုယ္ထိုင္တဲ့ဖက္ကေနသံဇကာတစ္ခ်ပ္ကာတယ္။ အေပးအယူလုပ္လို႕မရေအာင္ဆိုတဲ့သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
အခ်ိန္ဆိုတာတန္ဖိုးရွိမွန္း ေထာင္၀င္စာေတြ႕မွနားလည္သဗ်။ ဧည္႕တစ္ခါေတြ႕ရင္ ၁၅ မိနစ္ပဲခြင့္ၿပဳသဗ်။ စကားေၿပာၿပန္ေတာ့လည္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ေၿပာခြင့္ရတာမို႕ဘူးခင္ဗ်။ ကိုယ္ေတြေၿပာေနသမွ်ကိုေနာက္ကေန တစ္ေယာက္က အကုန္လိုက္ေရးမွတ္တမ္းတင္ေနတာ။
ေထာင္တန္တယ္ ဆိုတဲ့စကားဆိုတာ အဲ့ဒီကလာတယ္ ထင္ပါ့ဗ်ာ။
……………………………………………………………………………
ကိုယ္တိုင္လည္းစိတ္ထဲမေကာင္းဘူး။ အေမဆိုတာကေတာ့ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲဗ်ာ ပိုဆိုးတာေပ့ါ။
ေထာင္၀င္စာေတြ႕ခြင့္ရတဲ့ေန႕ေတြဆို အေမ့ကိုသနားအစ္ကို႕ကိုသနားပါပဲ။ အေပၚအၿဖဴ ေအာက္အၿဖဴ ဆံပင္ကိုကြက္တိကြက္က်ားပံုစံသြင္းခံထားရတဲ့ တိုင္းၿပည္အတြက္ အင္ဂ်င္နီယာေလာင္းလွ်ာဆိုသူ တစ္ေယာက္ဟာ အခုေတာ့စနစ္ဆိုးေအာက္မွာ ေထာင္မင္းသားၿဖစ္ရရွာေပါ့။
“ အဲဒါတမင္တကာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ပ်က္ယြင္းေအာင္လုပ္တာ။ ေခါင္းတံုးတံုးရင္လည္း တစ္ေခါင္းလံုးတံုးေပါ့။ ေခါင္းတံုးစေထာက္ဆိုလည္း ေခါင္းတံုးစေထာက္လုပ္ေပါ့။ အခုဟာကတမင္တကာ ေခါင္းမွာယားနာဒက္ေတြေပါက္ေနသလို ကြက္တိကြက္က်ားၿဖစ္ေအာင္ တမင္ကို ရည္ရြယ္ၿပီးလုပ္တာ။
လူ႕အသေရညႈိးႏြမ္းေအာင္လုပ္တာ။ ငါ့သားၾကီးအထဲမွာ ဘယ္လိုမ်ားေနရရွာလဲမသိဘူး…………….”
ဒီလိုပါပဲ ေထာင္၀င္ဇာေတြတဲ႕ေန႕ေတြဆို သံဇကာၾကားကေန တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ မ်က္ရည္မထြက္ေအာင္ၾကည္႕ၾက၊ စိတ္မခ်မ္းသာအပ္တဲ့အရပ္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာစကားေလးေတြရွာၾကံေၿပာနဲ႕ ၿဖတ္သန္းခဲ့ၾကရတာပါပဲ
"အေမ…..သားအတြက္ဘာမွမပူနဲ႕……အထဲမွာက ေက်ာင္းေဆာင္ေနေနရသလိုပါပဲ အၿပင္နဲ႕ထိေတြ႕ခြင့္မရတာတစ္ခုပဲကြာပါတယ္…..အၿပင္ကလူေတြသာ သားအတြက္ စိုးရိမ္ေတြးပူၿပီး တစ္ခုခုၿဖစ္မွာစိုးတာ”
“သား…ဘုရား တစ္ရားမေမ့နဲ႕………သားအတြက္လည္း ညစဥ္ဆုေတာင္းေပးေနတယ္ …….ဒီအခ်ဳပ္အေႏွာင္က အၿမန္ဆံုးလြတ္ကင္းပါေစလို႕……..သားေထာင္ထဲမွာ စိတ္ခြန္အားရဖို႕ အေမ ဒီတစ္ေခါက္ စိပ္ပုတီး ထည့္ေပးလိုက္တယ္”
ဒီလိုပဲ ႏွစ္သိမ့္စကားေတြ ရွာၾကံေၿပာၾက အၿပံဳးတုေတြနဲ႕ဖုံးဖိခဲ့ၾကေပမဲ့ အေမွာင္ထုနဲ႕ေထာင္တြင္း အိပ္ရာတြင္းေရာက္ၾကတဲ့အခါ က်ိတ္ခဲသမွ်သြန္ထုတ္ခဲ့ၾကရတာပါပဲ……………
………………………………………………………….
“အေမ……
အေမက အေမ့သားအတြက္ဂုဏ္ယူခ်င္လိမ့္မေပါ့
သူမ်ားေတြအေမးရွိတဲ့အခါ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့လို႕ေၿပာလိုက္စမ္းပါအေမ
က်မသားက ေမာ္စကိုမွာရွင့္လို႕…………”
ဘယ္မိခင္ကမ်ား က်မသား ေထာင္က်ေနပါတယ္လို႕ေၿပာရက္ပါ့မလဲ။
ပတ္၀န္းက်င္ကေမးလာတဲ့အခါ အသိအကၽြမ္းေတြက ေမးလာတဲ့အခါ အေမတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ နာက်င္ခဲ့လိုက္ရမလဲ။
“အေမ…….အေမ့ကို နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့တာ က်ေနာ္မို႕ဘူးအေမ…………က်ေနာ္မို႕ဘူး”
ဇာနည္ေမာင္ေမာင္ေက်ာ္
.........................
****ေထာငၲႏ္ ကဗ္ာတစၸဳဒ္ နဲ႕ ဗူး၀က ေအမ****
“ဘာအမႈလဲ”
“ဘာမြမမႈပါဘူး”
“ေကာင္းေကာင္းေမးေနတာ ေသခ္ာေမၿဖဘူး နာခ္င္ၿပီလား ဒီအထဲကိုေရာကၱာ ဘာအမႈနဲ႕ေရာကၱာလဲ”
“ဘာလို႕ေရာက္ရမြႏ္း ကို႕ကိုယၠိဳ အခုထကၳိေသခ္ာမသိေသးလို႕ေပါ့ဗ္ာ”
“ေအး အဲဒါဆို ခုထဲက ေခါင္းထဲျစဲေအာင္ ေသခ္ာမြတၳား ငါးည လို႕ေခၚတယ္”
“၅ ည”
“ေအး ဟုတၱယ္ မင္းတို႕လို ဘာမဟုတ္ညာမဟုတ္ ေမတာကၱစ္ေခါက္ေကာင္ေၾတ ေၾကာင့္ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ေခ္ာကၳဲက္ၾသားမြာစိုးလို႕ ဖမ္းတဲ့အခါတပ္ရတဲ့ဥေပဒပဲ”
“ေအာ္…… ၅ ည တဲ့လား”
………………………………………………………………………………
ေခတ္ႀကီးတစ္ေခတ္ရြိခဲ့ဖူးသၫ္။ ထုိေခတ္ႀကီးကို ေဇာကၳိဳးမိုေမြ္ာ္ေခတ္ဟဳ ေခၚေသာ္ရ၏။ ထိုေခတ္ႀကီးၾတင္ လူမိုက္သၫ္ လူႀကီးၿဖစ္၏။ လူႀကီးသၫ္ လူမိုက္အားေပးလုပ္၏။ ထိုလူမိုကၱိဳ႕အားၿဖင့္ အႏိုငၠ္င့္ေသာအခါ လူမြႏႅဴေၿဖာင့္တို႕သၫ္ ျဖၾတၹတ္ညက္ညက္ေၾက၏။
……………………………………………………………………………
ေအမမ္က္ႏြာေမကာင္းပဲငိုေနသၫၼြာ တစႅခႏ္႕ရြိၿပီ။ ညစၪ္ညတိုင္း စိတၸဳတီးအား ေအဖၚလုပ္၍ ဆုေတာင္းျရတၹတ္ေနသၫ္ၠိဳ တႏၡိဳးရြငၼ္ားက မသိက္ိဳးကၽျႏ္ၿပဳႏိုင္ရေကႅြပသၫ္။
“သားႀကီး……ေအမ့ရဲ႕သားႀကီး…..ငါ့သားႀကီးမြာ ဘာအၿပစ္ရြိလို႕တဲ့လဲ”
“မင္းမလဲ အလကားေနငိုေနတာပဲ အခ္ိႏၲႏ္ရင္ၿပႏ္ေရာကႅာမြာေပါ့ၾကာ”
“ရြေငၠတာ့ေၿပာႏိုငၲာေပါ့ ရြငၠိဳယၱိဳင္ေျမးထုတၳားရတာမြမို႕တာ………သတင္းၾကားၾကားခ္င္း သူတို႕ၿပၫ္ေပါက္ေခါင္း YIT ေက္ာင္းကိုလိုၾက္သားတာပဲ……….ပါေမာကၡခ္ဳပၷဲ႕လဲေၾတ႕ခဲ့တယ္……ခငၺ္ားတို႕သားေၾတက ႏိုင္ငံေရးေရာင္ေရာငၻာေရာင္ေရာငႅဳပၲာကိုးတဲ့……ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕လၫ္းဘယ္ေရာက္ေနမြႏ္းမသိဘူးတဲ့……….
အဲ့ဒီေကထာကႅြမ္းေရးတပၠိဳၾသားေမးေတာ့လၫ္း မသိဘူး မရြိဘူး……ဒါပဲေၿပာလႊတႅိဳကၱာ……အခုဆိုတစႅနီးပါရြိၿပီ ဘာအဆက္ အၾသယၼြလၫ္းမရဘူး….. ဘၾယ္သားၿပီးစံုစမ္းရမြႏ္းလဲမသိဘူး….ေဟာဒီရငၴဲဘယႅိဳေနမလဲ ကိုယၡ္င္းစာၾကၫ္႕ပါဦး”
“ေအးပါၾကာ……ငါလၫ္း ငါ့သားႀကီးအၾတကၥိတၸဴတာပါပဲ…….အရမ္းငိုၿပီး ညညအိေပၼပ္ာ္ရင္ မင္းက္ႏ္းမာေရးအၾတကၥိတၸဴလို႕ပါၾကာ”
……………………………………………………………………..
ေခ္ာကၳဲက္ၾသားမြာစိုးလို႕တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ႀကီးေၾတက....
ခငၺ္ားတို႕ၾတႏ္းခ္လို႕ပဲ ကၽျႏ္ေတာၱိဳ႕တစ္ေၾတ ၿမိဳ႕ေတာ္ေကန ဇနပုဒၠိဳေရာက္ရတယ္
ခငၺ္ားတို႕က လူေၾကာက္ေၾတ တကယ့္ကို လူေၾကာက္ေၾတ
ဘယ့္နဲ႕ဗ္ာ သင္ေထာကၠဴပစၥၫ္းအၿပၫ္႕အစံုနဲ႕ၿမိဳ႕လယ္ေခါငၠ ရႏၠဳႏ္ႀကိဳ႕ကုႏ္း YIT ေက္ာင္းႀကီးရြိပါလြ္ကၷဲ႕ လယ္ေတာထဲက ၿပၫ္ေပါက္ေခါင္း ၾကင္းေခါင္ေခါငၴဲ လႊတၱာ ဂဏာႏ္းၾတကၹိဳ႕ေတာ့မၿဖစ္ေလာကၻဴး ဂဏာႏ္းဖမ္းဖို႕ပဲၿဖစၼယ္
“ေအမ…….မငိုနဲ႕ေအမ……မငိုပါနဲ႕ေအမ……..ေအမ့ကိုမ္က္ရၫၠ္ေစခဲ့တာ သားမို႕ဘူးဆိုတာ ေအမနားလၫ္ႏိုငႅိမ့္မယႅိဳ႕ သားယံုၾကၫၸါတယ္....”
မတရားမႈအၾတက္ ခံစားခ္က္ေၾတ မၿမိဳသိပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ ေဟာဒီေကလာငၹ္ားက ကဗ္ာေၾတစာေၾတအျႏၴကႅာေတာ့တာပါပဲ
တိုကၱိဳကၦိဳငၧိဳငၸဲ ၿပၫ္ေပါက္ေခါင္းေၿပာင္းရတဲ့အခ္ိႏၷဲ႕ ေက္ာင္းသားဘုႏ္းေမာ္ေအရးအခင္း ႏြစၸတႅၫ္ေန႕ကလၫ္းလာဆံုတဲ့အခါက္ေတာ့ ကဗ္ာေၾတ ကာၾတႏ္းေၾတ ထုတ္ၾကတယ္ ေက္ာင္း၀င္းထဲကႏိုင္ငံေတာ္အလံကိုခ္ီတေက္အလးၿပဳ ၾကတယ္…………
ကိုယ္ေတာ္ေခ္ာေၾတကလၫ္း ဒါမ္ိဳးဇာတႅမ္းေရးဖို႕ေခ္ာင္းေနတာ…..ဘယ္ၿငိမ္ၾကၫ္႕ေနပါ့မလဲ
သားတို႕ကဗ္ာစာအုပၼြာ ေကလာင္ရြင္ ၁၃ ေယာက္ရြိတယ္……..
၁၃ ဂဏာႏ္းဆိုတာ သိတဲ့အတိုင္း ဗိုလၡ္ဳပၢဏာႏ္းေလ အာဏာရြငၠိဳၿဖဳတၡ္ႏိုျငၥမ္းတယႅိဳ႕ ကိုင္ရိဳေဗဒေငၠတာ့ေအဟာရြိတယ္
ကိုင္ရိဳရဲ႕ေအဟာေကတာ့ေနာငၲစၡ္ိႏၼြာ မြႏႅာရငၼြႏႅာမြာေပါ့ေလ……ေလာေလာဆယၼြာေတာ့ ကဗ္ာေရးမိတဲ့ ေဟာဒီ ၁၃ ေယာက္အၾတက္ ကဗ္ာတစၸဳဒ္ ေထာငၵဏ္(၇)ႏြစၧိဳၿပီး ေထာင္အခ္ခံလိုက္ရတာပါပဲ
…………………………………………………………………..
ေမပ္ာ္ေမႊ႕အပ္ေသာအရျပၲင္ ေထာင္ ဆိုသၫၼြာ တစၸါးပါ၏။ ထိုအရျပၲင္ ယံုၾကၫၡ္က္အၾတက္ အက္ၪ္းက္ခံေနေရသာ လူတစၥဳရြိ၏။ ထိုသူတို႕သၫ္ သမိုင္းကိုေရး၍ သမိုင္းသၫႅၫ္းထိုသူတို႕ကိုေရးသၫ္။
…………………………………………………….
အသကၱစ္ရာေမနေရသာႅၫ္း အမႈတစ္ရာႀကံဳေၾတ႕ရႏိုင္သၫ္႕ေလာက၀ယ္ “ေထာင္”ဆိုသၫ္႕ သူစိမ္းသူရံဆႏ္ႏြင့့္္ ေအမသၫ္ စတင္အသိအကၽျမ္းျဖဲ႕ေရတာ့သၫ္။
“က္မသား ဒီမြာရြိတယၦိဳလို႕ လာေၾတ႕တာ ……..ေၾတ႕ျခင့္ေပးပါ”
“နာမၫ္ ဘယႅိဳေခၚသလဲ မြတၸံဳတငၷံပါတၻယ္ေလာကႅဲ ဘာအမႈၾတဲလဲ တစၧိတ္ေလာက္ေၿပာၿေပပးပါ အစၼႀကီး”
“……အမႈၾတဲေၾတဘာေေၾတတာ့ နားမလၫၻဴး ၿပၫ္ေပါက္ေခါင္းမြာေက္ာင္းတက္ရင္းနဲ႕ပဲ”
“ေအာ္ ……….ၿပၫ္ေပါက္ေခါင္း ေက္ာင္းသားအျဖဲ႕လား ခေဏစာင့္ပါအစၼႀကီး ကၽျႏ္ေတာ္ေထာငၸိဳင္ႀကီးဆီတစၡ္ကၹဳႏ္းဆက္ေမးၾကၫ္႕ပါေရစဦး"
"ဟုတၠဲ့…….ဟုတၠဲ့………….ဟုတၠဲ့ခငၺ္………..နားလၫၸါတယၡငၺ္…….ဟုတၠဲ့ ဟုတၠဲ့”
“အားေတာ့နာပါရဲ႕ အစၼႀကီးရဲ႕သား ဒီေထာငၼြာမရြိဘူး”
“ရြငၲိဳ႕လိေမၼၿပာပါနဲ႕ ကၽျႏၼသားဒီေထာငၼြာရြိကိုရြိတယ္ ေၾတ႕ျခင့္ေပးပါ”
“မရြိဘူးလို႕ ဘယ္ႏြစၡါေၿပာရမလဲ”
"အဲ့ဒါဆို ICRC အျဖဲ႕အင္းစိႏ္ေထာငၠိဳလာစျစ္သားတုႏ္းက အဲ့ဒီအျဖဲ႕ေကနတစၧင့္ က္မသားက္မဆီကိုပို႕လိုက္ ေဟာဒီစာေကကာ”
“ဒါဆိုခေဏနပါဦးခငၺ္ ဖုႏ္းတစၡ္က္ေသခ္ာၾသားေအာငၴပၧက္ေပးပါ့မယ္”
“ဟုတၠဲ့…….ဟုတၠဲ့………….ဟုတၠဲ့ခငၺ္………..နားလၫၸါတယၡငၺ္…….ဟုတၠဲ့ ဟုတၠဲ့”
“အစၼႀကီး စိတၼရြိပါနဲ႕……ေထာငၠ္လူေၾတက မ္ားေတာ့ေလ”
“က္မသိခ္ငၲာ က္မသား ဒီေထာငၼြာရြိမရြိ ကိုအတၫ္ၿပဳေပးပါ”
“ရြိပါတယ္”
“ဒါဆို သားနဲ႕ေၾတ႕ခ္ငၲယ္ ေၾတ႕ျခင့္ၿပဳပါ”
“ေထာငၸိဳင္ႀကီးေကၿပာတယ္ ဒီတစၸတ္ေၾတ႕ျခင့္မၿပဳႏိုငၻဴးတဲ့……..ေနာက္ႏြစၸတၠ္မြ ၅ ည အမႈေၾတ ေထာင္၀ငၥာေၾတ႕ျခင့္ရမဲ့အပတႅိဳ႕ေၿပာပါတယ္”
………………………………………………………………
ေထာငၧိဳသၫၼြာ ေက္ာင္းေဆာငၼဟုတ္။
ေထာငၧိဳသၫၼြာ ေခါင္းခါ၍ေရသာ အရပၼဟုတ္။
ေထာငၧိဳသၫၼြာ အမြႏ္အမြား ယြၪ္ၾတဲေေနသာအရပၼဟုတ္။ အမြႏ္သၫ္သဴတို႕ဆီကလာ၍ မြားသၫ္ဟဳ ၿပႏႅၫ္ ကျငၸႏ္းတပၸိဳျငၡင့္ရြိေသာ အရပၼဟုတ္။
မဟုတ္………မဟုတ္……မဟုတ္…………
ထိုမဟုတ္ေသာအရပၠိဳ ေထာင္ ဟုေခၚ၏။
…………………………………………………………
ေထာင္၀ငၥာေၾတ႕မယၦိဳရင္ လ၀ကရဲ႕အိမ္ေထာငၥဳစာရင္းစာျရက္ရယ္ ဧၫ္႕ေၾတ႕မယ့္သူရဲ႕ မြတၸံဳတင္ရယၸါရသဗ္။ ေထာငၠ္တစ္ေယာကၠိဳ တစ္ႀကိမၠိဳ မိသားစု၀င္ႏြစ္ဦးပဲ၀င္ေၾတ႕ျခင့္ရြိသဗ္။
ေထာင္၀ငၥာေၾတ႕မယ့္သူေၾတရဲ႕စုရပၧိဳတဲ့ေနရာကို အက္ၪ္းဦးစီး(အကစ)၀ႏၴမ္းက လာေရာကၥာရင္းယူသဗ္။ စာရင္းေပးၿပီးရင္ေတာ့သူတို႕နာမၫႅာေအခၚကိုထိုင္ေစာင့္ေေနေပတာ့။
သူတို႕နာမၫ္ေခၚၿပီဆိုရင္ေတာ့ေခၚတဲ့သူေနာေကၠနလိုၾက္သား။ ကိုေပးလိုတဲ့ စားစရာေအၾကာ္ေအလြာ္ေၾတကိုလၫ္း အထဲကိုေမရာကၡငၲစၡဳၿခင္း ေဖာက္ၿပီးေမႊေႏြာကၥစ္ေဆး ေတာ့တာပါပဲ။
ဥပမာ…အမဲေၾကာၳၫ္႕ထားတဲ့ အထုပၧိဳပါစို႕။ အထုပၴဲကို ျဇႏ္းနဲ႕ေအပၚေအာက္ေမႊေႏြာၾကၹၿပီးထငၲိဳင္းက္ဲတာပါပဲ။ သူတို႕ေအၿပာေကတာ့ တာ၀ႏ္အရမို႕ပါေပါ့။ ရငၷာတာေပါ့ဗ္ာ။ လူေၾတကိုကလိမၠက္စ္ရာဇ၀တ္အိဳးေၾတလို ႏြိမ့္ခ္ေစာၠားေနသလိုပါပဲ။
အဲဒီလိုစစ္ေဆးၿပီးၾသားရင္ အဲ့ဒီအထုပ္ေၾတကို အကုႏၴားခဲ့ရၿပီး လူေၾတပဲလကၺလာ၀ငၡဲ့ရသဗ္။
အထဲကို၀င္ေတာ့လၫ္း မၾလယ္ေပါကႅိဳမ္ိဳး တံခါးေပါက္ေလးေအာေကၠန ေခါင္းငံု၀င္ရသဗ္။ ေထာငၧိဳတာ ေခါင္းေမာ့ၿပီးေနလို႕ရတဲ့အရပၼိဳ႕ဘူးဆိုတာကို အ၀င္၀ေကနဆီးၿပီးသငၡႏ္းစာေပးလိုကၱဲ့ေသဘာေပါ့ဗ္ာ။
ေၾတ႕ရတဲ့အခါက္ေတာ့လၫ္း မိသားစုခ္င္း လကၠိဳင္ေၿခကိုင္ အၾလမ္းသၫႅိဳ႕ရတာမို႕ဘူးခငၺ္။
သံဇကာနဲ႕ၿခားထားသဗ္။
သံဇကာၾကားေကနလကၡ္င္းထိလို႕ရတယႅိဳ႕လဲမထငႅိဳကၷဲ႕ဦး။ ထိလို႕မေရအာင္ သူထိုငၲဲ့ေနရာကသံဇကာတစၡ္ပၠာတယ္ ၿပီးေတာ့ၾကားမြာ တစ္ေတာင္ေလာက္ၿခားထားၿပီး ကိုယၳိဳငၲဲ့ဖေကၠနသံဇကာတစၡ္ပၠာတယ္။ ေအပးအယူလုပႅိဳ႕မေရအာငၧိဳတဲ့ေသဘာေပါ့ဗ္ာ။
အခ္ိႏၧိဳတာတႏၹိဳးရြိမြႏ္း ေထာင္၀ငၥာေၾတ႕မြနားလၫ္သဗ္။ ဧၫ္႕တစၡါေၾတ႕ရင္ ၁၅ မိနစၸဲျခင့္ၿပဳသဗ္။ စကားေၿပာၿပႏ္ေတာ့လၫ္းၾလၾတႅတႅပႅပ္ေၿပာျခင့္ရတာမို႕ဘူးခငၺ္။ ကိုယ္ေေၾတၿပာေနသမြ္ကိုေနာေကၠန တစ္ေယာကၠ အကုႏႅိဳက္ေရးမြတၱမ္းတင္ေနတာ။
ေထာငၲႏၲယ္ ဆိုတဲ့စကားဆိုတာ အဲ့ဒီကလာတယ္ ထငၸါ့ဗ္ာ။
……………………………………………………………………………
ကိုယၱိဳငႅၫ္းစိတၳဲေမကာင္းဘူး။ ေအမဆိုတာေကတာ့ ဘယ္ေၿပာေကာင္းမလဲဗ္ာ ပိုဆိုးတာေပ့ါ။
ေထာင္၀ငၥာေၾတ႕ျခင့္ရတဲ့ေန႕ေၾတဆို ေအမ့ကိုသနားအစၠိဳ႕ကိုသနားပါပဲ။ ေအပၚအၿဖဴ ေအာက္အၿဖဴ ဆံပငၠိဳၾကကၱိၾကကၠ္ားပံုစံၾသင္းခံထားရတဲ့ တိုင္းၿပၫ္အၾတက္ အငၢ္ငၷီယာေလာင္းလြ္ာဆိုသူ တစ္ေယာက္ဟာ အခုေတာ့စနစၧိဳးေအာကၼြာ ေထာငၼင္းသားၿဖစ္ရရြာေပါ့။
“ အဲဒါတမငၲကာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ပ္ၾက္ယင္းေအာငႅဳပၲာ။ ေခါင္းတံုးတံုးရငႅၫ္း တစ္ေခါင္းလံုးတံုးေပါ့။ ေခါင္းတံုးေစထာကၦိဳလၫ္း ေခါင္းတံုးေစထာကႅဳပ္ေပါ့။ အခုဟာကတမငၲကာ ေခါင္းမြာယားနာဒက္ေေၾတပါက္ေနသလို ၾကကၱိၾကကၠ္ားၿဖစ္ေအာင္ တမငၠိဳ ရျၫ္ရယ္ၿပီးလုပၲာ။
လူ႕အေသရညႈိးႏျမ္းေအာငႅဳပၲာ။ ငါ့သားႀကီးအထဲမြာ ဘယႅိဳမ္ားေနရရြာလဲမသိဘူး…………….”
ဒီလိုပါပဲ ေထာင္၀ငၨာေၾတတဲ႕ေန႕ေၾတဆို သံဇကာၾကားေကန တစ္ေယာကၠိဳတစ္ေယာက္ မ္က္ရၫၼၾထက္ေအာင္ၾကၫ္႕ၾက၊ စိတၼခ္မ္းသာအပၲဲ့အရပၼြာ စိတၡ္မ္းသာစရာစကားေလးေၾတရြာႀကံေၿပာနဲ႕ ၿဖတ္သႏ္းခဲ့ၾကရတာပါပဲ
"ေအမ…..သားအၾတကၻာမြမပူနဲ႕……အထဲမြာက ေက္ာင္းေဆာင္ေေနနရသလိုပါပဲ အၿပငၷဲ႕ထိေၾတ႕ျခင့္မရတာတစၡဳပဲၾကာပါတယ္…..အၿပငၠလူေၾတသာ သားအၾတက္ စိုးရိမ္ေၾတးပူၿပီး တစၡဳခုၿဖစၼြာစိုးတာ”
“သား…ဘုရား တစ္ရားေမမ့နဲ႕………သားအၾတကႅၫ္း ညစဥၦဳေတာင္းေပးေနတယ္ …….ဒီအခ္ဳေပ္အႏြာငၠ အၿမႏၧံဳးၾလတၠင္းပါေစလို႕……..သားေထာငၴဲမြာ စိၾတၡႏ္အားရဖို႕ ေအမ ဒီတစ္ေခါက္ စိပၸဳတီး ထၫ့္ေပးလိုကၱယ္”
ဒီလိုပဲ ႏြစ္သိမ့္စကားေၾတ ရြာႀကံေၿပာၾက အၿပံဳးတုေၾတနဲ႕ဖုံးဖိခဲ့ၾေကပမဲ့ ေအမြာငၴဳနဲ႕ေထာျငၲင္း အိပ္ရာၾတင္းေရာက္ၾကတဲ့အခါ က္ိတၡဲသမြ္ၾသႏၴဳတၡဲ့ၾကရတာပါပဲ……………
………………………………………………………….
“ေအမ……
ေအမက ေအမ့သားအၾတကၢဳဏ္ယဴခ္ငႅိမ့္ေမပါ့
သူမ္ားေၾတေအမးရြိတဲ့အခါ ေခါင္းေမာ့ရင္ေကာ့လို႕ေၿပာလိုကၥမ္းပါေအမ
က္မသားက ေမာၥကိုမြာရြင့္လို႕…………”
ဘယၼိခငၠမ္ား က္မသား ေထာငၠ္ေနပါတယႅိဳ႕ေၿပာရကၸါ့မလဲ။
ပတ္၀ႏ္းက္ေငၠမးလာတဲ့အခါ အသိအကၽျမ္းေၾတက ေမးလာတဲ့အခါ ေအမတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာကၳိေအာင္ နာက္ငၡဲ့လိုက္ရမလဲ။
“ေအမ…….ေအမ့ကို နာက္င္ေအာငႅဳပၡဲ့တာ က္ေနာၼိဳ႕ဘူးေအမ…………က္ေနာၼိဳ႕ဘူး”
ဇာနၫ္ေမာင္ေမာင္ေက္ာ္
No comments:
Post a Comment