၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၈ အထိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏အာဏာရွင္ျဖစ္ခဲ့သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းသာ ကေန႔သက္ ရွိထင္ရွားရွိေနခဲ့လွ်င္ သူ၏တစ္ပါတီ ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ကို အေမြဆက္ခံ
သည့္အစိုးရအေပၚမည္သို႔မ်ား ေတြးထင္ေလမည္နည္း။ ႏိုင္ငံေတာ္ေအး ခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဟူသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ၏ သိသာထင္ရွားေသာ စစ္အစိုးရကို ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္တြင္ အစားထိုးလိုက္သည့္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ပါတီစုံႏိုင္ငံေရးသည္ ဦးေနဝင္း ႀကိဳးပမ္းတည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္လမ္း စဥ္ပါ တီႏွင့္ ပကတိဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနေခ်သည္။ ျပည္တြင္းမၿငိမ္မသက္မႈမ်ားအၾကားဝယ္ အာဏာကို စြန္႔လိုက္ရၿပီး ေနာက္ ထိုစဥ္က စင္ကာပူႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ ဝန္ႀကီး ခ်ဳပ္ မစၥတာလီကြမ္းယူကို ဦးေနဝင္းက ဝန္ခံခဲ့သည္မွာကား၊ တိုင္းျပည္၏ ထိုသို႔ ေသာ အေျခအေနဝယ္ သူ႔ေနရာကို ဆက္ခံရမည့္ ေခါင္းေဆာင္သည္ ႀကီးစြာပင္အ ဆင္ မေျပ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟူ၏။ အာဏာရွင္အိုႀကီး သည္ သူ႔ဘဝ၏ေနာက္ဆုံး ဆယ္စု ႏွစ္မ်ားဝယ္ ဝိပႆနာတရားဘာဝ နာ အားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း ျခင္းကို ရွာေဖြခဲ့သည္။ သူ႔အ႐ိုက္ အရာကိုဆက္ခံလ်က္ရွိသည့္ ယေန႔ အရပ္သားအသြင္ေျပာင္း စစ္ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားကို သူမည္သို႔ ထင္ျမင္ ေလမည္နည္း။
အံ့ၾသဖြယ္ပင္လွ်င္ သူမႏွစ္ၿမိဳ႕ စရာ အခ်ဳိ႕ကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒ ကို ဟန္ခ်က္မွ်ေပးျခင္းမ်ား ျဖစ္ သည့္ အေမရိကန္ႏွင့္ ထူးထူးျခား ျခား ဆက္ဆံလာျခင္းႏွင့္ အေနာက္ ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ပြင့္လင္းစြာ ဆက္ဆံ လာျခင္းတို႔ကမူ သူ႔အားႏွစ္ေထာင္း အားရ ျဖစ္ေစလိမ့္မည္။ စစ္ေအး တိုက္ပြဲအရွိန္ျမင့္ေနခ်ိန္၊ ဦးေနဝင္း ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္လည္း ဘက္မ လိုက္ ႏိုင္ငံမ်ားထဲတြင္ပင္ အထူး ဘက္မလိုက္ဆုံးျဖစ္ေနခ်ိန္၊ တစ္ ဖက္ဖက္သို႔ ယိမ္းေသာ လႈပ္ရွားမႈ မ်ားကို မျပဳလုပ္ခ်ိန္မ်ဳိးကာလတြင္ ပင္ ဦးေနဝင္းသည္ သူ႔တပ္မေတာ္အတြက္ေလ့က်င့္ေရးမ်ားကို အေမရိကန္ႏွင့္ၿဗိတိန္ကဲ့သို႔ေသာအေနာက္ ႏိုင္ငံမ်ားမွသာလွ်င္ ရယူခဲ့သည္။ သူ႔အ႐ိုက္အရာ ဆက္ခံသူ သည္ စစ္တပ္က လုံးလုံးလ်ားလ်ား အာဏာရွိေနေသာႏွစ္မ်ားအတြင္း တြင္ပင္အေထာက္အပံ့မ်ား၊ ကူညီ ေစာင္မမႈမ်ားအတြက္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အေပၚအထူးအားထား မီွခိုေန ျခင္းမွာမူ သူ႔အတြက္ သိသိသာသာ ပင္ ကသိကေအာက္ႏိုင္လွ၏။ စစ္လက္နက္ကိရိယာမ်ား အေနျဖင့္ လည္း အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ပစၥည္း မ်ားမွာ အေကာင္း ဆုံးျဖစ္ေၾကာင္းသူသိသည္။ ေစ်းႀကီးေပမယ့္ ဝယ္လို႔ရသည္။ အေနာက္ဂ်ာမနီသည္ စစ္လက္နက္နည္းပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေန ဝင္းသေဘာက် ခဲ့ေသာ ႏိုင္ ငံတစ္ခု ျဖစ္၏။
ျပည္သူပုိင္လုပ္ငန္းမ်ားရွိေန ေသးသေရြ႕ ျမန္မာ့စီးပြားေရးတြင္ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားႏွင့္ပတ္ သက္၍လည္း သူ ထူးထူးျခားျခား စိတ္ထိခိုက္လိမ့္မည္မဟုတ္။ ျမန္ မာ့ သဘာဝ အရင္းအျမစ္မ်ားႏွင့္ သယံဇာတတို႔ကို လိုခ်င္သည့္အ ခ်ိန္တြင္ ထုတ္သုံး၍ရေစရန္ သူ ထိန္းသိမ္းထားခဲ့သလို သူအာဏာ လႊဲေပးခဲ့ၿပီးေနာက္ စစ္ေအးကာလ အ ဆုံးသတ္သြားျခင္းႏွင့္ အေနာက္ တိုင္းမွ စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားကို ျပ႒ာန္းလိုက္သည္တြင္ ဒါေတြ လို အပ္လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သူသံသယ ရွိခဲ့မည္မဟုတ္။ ဦးေန ဝင္း၏ ေနာက္ဆုံး ျပည္ပခရီးစဥ္မွာ တကၠဆက္ႏွင့္ အိုကလာဟိုးမားတို႔ ျဖစ္ၿပီး ေရနံႏွင့္သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ ရွာေဖြေရးႏွင့္ အေမရိကန္၏နည္း ပညာ မ်ားျဖင့္ ျမန္ မာႏိုင္ငံကို တိုး တက္ေစေရးတို႔ကို ေဆြးေႏြးျခင္း ျဖစ္သည္။သို႔ပင္ေသာ္ျငား ဦးေနဝင္း စိတ္ထိခိုက္ဖြယ္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အျခားက႑မ်ား ရွိေသးသည္။
အကယ္၍ ဦးေနဝင္းသာ ရွိေနေသးလွ်င္ သူ႔အ႐ိုက္အရာကို ဆက္ခံသူႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္တို႔ အဖြဲ႔အေနျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာကိုင္း႐ႈိင္းမႈအား အႀကိမ္ႀကိမ္ေက်ာ့၍ ဆက္တိုက္ ျပ သေနျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ ရန္ အႀကံေပးေပလိမ့္မည္။ ယခင္ ႏိုင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္းသာယာေရး ႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီႏွင့္ သူ႔ေရွ႕က ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္ ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ ေဆာက္ေရးေကာင္စီ အစိုးရေခတ္ မ်ားကဆိုလွ်င္ ျမန္မာ့႐ုပ္သံသည္ ေရာင္စုံ ထုတ္လႊင့္သည္ဆိုေသာ္ ျငား အေရာင္ႏွစ္ေရာင္သာရွိၿပီး၊ သံဃာေတာ္တို႔၏ သ ကၤန္းေရာင္ ႏွင့္စစ္သားတို႔၏ ယူနီေဖာင္း အ ေရာင္သာျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ တြင္ ရံဖန္ရံခါ ေနာက္ေျပာင္ေျပာ ဆိုေလ့ရွိၾကသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တို႔သည္ ထင္ ရွားေ က်ာ္ၾကား လူသိမ်ား ေသာသံဃာေတာ္ႀကီးမ်ားကို ေန႔စဥ္လိုလိုပင္ အ႐ိုအေသျပဳပူ ေဇာ္သမႈျပဳၾကသည္။ ယခုအရပ္သားဝန္ၾကီးမ်ားျဖစ္ လာၾကေတာ့ လည္း ထိုစဥ္က အတိုင္းပင္။ ဦးေနဝင္းကမူ သူ႔ေရွ႕က ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သူ လြတ္လပ္ေရးအာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သို႔ပင္လွ်င္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဘာသာေရးကို သူ႔အ ကန္႔ႏွင့္သူ ခြဲ ထားျခင္းအား ခိုင္ခိုင္မာမာ ယုံၾကည္သူျဖစ္၏။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ႏွင့္နယ္အခ်ဳိ႕ဝယ္ ၿငိမ္း ခ်မ္းမႈကို ထိန္းသိမ္းရန္ ႀကီးမား ေသာ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ေလ့ရွိျခင္းကို သူ သေ ဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားက ”႐ိုဟင္ဂ်ာ” ဟု ကင္ပြန္းတပ္ ေခၚေဝၚေနၾကသည့္ ဘဂၤါလီမူဆ လင္မ်ား အႀကီးအက်ယ္ လူဦးေရ တိုးပြားေန မႈ အေပၚ ေရွး႐ႈသည့္ ယခု လက္ရွိအစိုးရ၏ အထူးအျငင္းပြား ဖြယ္မူဝါဒမ်ားကို သူ ကန္႔ကြက္ရန္ ရွိမည္မဟုတ္။ သူ႔အစိုးရလက္ထက္က ေရးဆြဲခဲ့သည့္ နာမည္ေက်ာ္ ၁၉၈၂ ခု ႏိုင္ငံသား ဥပေဒအရမူ အဆိုပါ ႏိုင္ငံမဲ့မ်ားကို ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ ျပင္ပတြင္သာထားခဲ့သည္။
အေနာ္ရထာ၊ ဘရင့္ေနာင္ႏွင့္ အေလာင္းဘုရားတို႔ကို ေခတ္သစ္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ေရွ႕ေတာ္ ေျပးမ်ားအျဖစ္ ဦးသန္းေရႊ၏ ခ်ီးေျမႇာက္ ခ်ီးက်ဴးမႈကိုလည္း ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကဲ့သို႔ပင္လွ်င္ ဦးေနဝင္းက ေထာက္ခံအားေပး လိမ့္မည္မဟုတ္။ ေျမရွင္ပေဒသ ရာဇ္ သက္ဦးဆံပုိင္ဘုရင္တို႔သည္ သူတို႔၏ ျပည္သူမ်ားအား ဖိႏွိပ္႐ုံမွ် မကဘဲ တိုင္းရင္းသားလူနည္းစု မ်ားစြာႏွင့္ ျပည္မရွိ လူမ်ားစုတို႔အၾကား ပဋိပကၡကိုလည္း ဖန္တီးခဲ့ၾက ေသးရာေခတ္မီ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ ေရွ႕ေတာ္ေျပးကို ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေ အာင္ဆန္းအတြက္သာ သီးသန္႔ထိန္းသိမ္းထားေပလိမ့္မည္။၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းပါတီစုံႏိုင္ငံေရးကို မိတ္ဆက္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးေနဝင္းသည္ အနည္းငယ္ စိတ္ မတင္မက် ျဖစ္ဖြယ္ရွိ၏။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ဝယ္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ ၏ ဥကၠ႒အျဖစ္မွ အၿငိမ္းစားယူသည့္မိန္႔ခြန္းတြင္ သူအႀကံျပဳခဲ့ သည့္အတိုင္း ဒုံရင္းျပန္ဆိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၁၉၅ဝ ေလာက္ကသူႀကံဳခဲ့ဖူးသည့္ ပါတီစုံႏိုင္ငံေရးအေတြ႔အႀကံဳအရေတာ့ ထိုေျပာင္းလဲမႈမ်ဳိး၏ အက်ဳိးသက္ေရာ က္မႈကို သတိထားေစလိမ့္မည္ ျဖစ္၏။ သူ႔အေနျဖင့္မူ ပါတီႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းေျပာခဲ့ သူ၊ ေငြအေၾကာင္းေျပာခဲ့ သူျဖစ္ျပီး၊ ေငြ အေၾကာင္းေျပာခဲ့ကာ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္ စားမႈအေၾကာင္းေျပာခဲ့သူပင္ျဖစ္ေလ၏။
ဦးေနဝင္းအေနျဖင့္ တစ္ပါတီစနစ္က်င့္သုံးေစရျခင္းမွာ ပါတီခ်င္းၿပိဳင္ဆိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ကတိစကားမ်ားႏွင့္ ဆြယ္တ ရား ေဟာျခင္းတို႔ကို တားဆီးေရွာင္ရွား ရန္ပင္ျဖစ္သည္။ သူ႔အေနျဖင့္ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို သူ႔ပါတီႏွင့္ အစိုးရ၏ ပင္စည္အျဖစ္တာဝန္ေပး ခဲ့ျခင္းမွာပါတီက သူ႔ အေပၚတြင္သစၥာရွိေစရန္အတြက္ သာမက ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈ အနည္းဆုံးက႑၏လက္တြင္းသို႔ ပါတီကိုအပ္ႏွင္းေစလိုျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
ဦးေနဝင္း အစိုးရ လက္ထက္ဝယ္ အမ်ားျပည္သူကို အက်င့္သိကၡာ ေစာင့္စည္းမႈျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ျခင္းကေတာ့ မွတ္သားဖြယ္ပင္ ျဖစ္ေလ၏။ ျမင္းၿပိဳင္ျခင္း၊ မယ္ၿပိဳင္ပြဲ မ်ား က်င္းပျခင္း၊ မိမိခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝမႈျဖင့္ ေမာ္ၾကြားျခင္းအစ ရွိသည္တို႔ကို အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာပင္ ေရွာင္ရွားေစခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာ့ ဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာတို႔ကို အားေပးေျမႇာက္ စားခဲ့ကာ ေနာင္အရွည္ ႀကီးပြားေရးအတြက္ ႏိုင္ငံ၏ သယံဇာတတို႔ကို အေလအလြင့္မရွိေစရန္ စီစဥ္ခဲ့သည္။ ေလာင္းကစားကို တားျမစ္ခဲ့ရျခင္း မွာ ေလာင္း ကစားအမႈ ဝယ္ေပ်ာ္ေမြ႕သူတစ္ဦးသည္ သူ႔ဘဝတက္လမ္းကို ပ်က္စီး ေစသည္ဟု သူယုံၾကည္ခဲ့ေသာ ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။ ယေန႔အခါသိသိသာ သာႀကီးေတြ႕ေနရသည့္ မ်က္ စိ ေနာက္ဖြယ္ရာကားမ်ား၊ ေစ်းႀကီးေသာစားေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ မယ္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္ ဝီစကီ၊ ဝိုင္တင္သြင္းမႈမ်ားသည္ အေနာက္တိုင္း၏ ရြံရွာ စက္ဆုပ္ဖြယ္ ႐ူးေၾကာ င္ေၾကာင္ အက်င့္စ႐ိုက္မ်ားဟု သူယူဆေပလိမ့္မည္။ အလားတူပင္ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ားၿပီး ၾကြားဝါ႐ုံ သက္သက္ျဖစ္ သည့္ ေနျပည္ေတာ္ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ျခင္းကိုလည္း သူဘဝင္က်လိမ့္မည္ မဟုတ္။ အမ်ဳိးသား စီးပြားေရးျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဆိုရွယ္လစ္သုခဘုံဆီသို႔ သြတ္သြင္းျခင္းႏွင့္ မိမိတို႔၏အ ရင္းအျမစ္မ်ားႏွင့္ပင္ ကိုယ့္နည္း ကိုယ့္ ဟန္ျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးေစျခင္း မေအာင္ျမင္ေတာ့သည္ကို ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ထက္ မေစာလွ်င္ေသာ္မွ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ သူသိခဲ့ပါသည္။
၁၉၇ဝ ခုႏွစ္မ်ားဝယ္ အေမရိကန္အေျခခံ အေနာက္တိုင္းယဥ္ေက်းမႈက ထိုင္းတို႔ကို အႀကီးအက်ယ္လႊမ္းမိုးလာျခင္းကိုလည္း သူျမင္ေတြ႕ခဲ့ပါသည္။”အေမရိကန္ေခတ္” ဟုပင္ ထိုင္းကို ေခၚေဝၚလာၾကသည့္အျဖစ္မ်ဳိး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္လာမည္ကို သူမလိုလားခဲ့ပါ။ ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္မွ စတင္၍ ဦးေနဝင္း ခန္႔မွန္းခဲ့သ လိုပင္ ႏိုင္ ငံ ျခား သား မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လွိမ့္ ဝင္လာခဲ့ၾကၿပီး ႏိုင္ငံ၏မက်န္းမာမႈအတြက္ ရမ္းကုမွန္းကုနည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုလည္း ကမ္းလွမ္းလာၾကေတာ့ ၏။ ျမန္မာ လူမ်ဳိးဆိုသည္မွာ သူ တို႔ကို သီးျခားထားလိုက္ပါက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္သြားတတ္ၾကၿပီး၊ ယင္းကသာလွ်င္အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းဟု သူ ထင္ခဲ့ပါသည္။
ဦးေနဝင္းထက္ မိမိတို႔ကပိုသိ သည္ဟုထင္ၾကသူမ်ားကမူ ေနာက္ ပိုင္းတြင္ ဦးေနဝင္းႏွင့္ သူ၏ေခတ္ ၿပိဳင္မ်ဳိးဆက္မ်ား ကမၻာတြင္ ထင္ ရွားခဲ့စဥ္က ပုံစံမ်ဳိး ျပန္လုပ္ၾက သည္။ ဦးေနဝင္းသည္ ျမန္မာ့ဆို ရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကိုသူ တစ္ဦး တည္း ဖန္တီးခဲ့ျခင္းမဟုတ္ စိတ္ပါ လက္ပါကူညီသူေတြအမ်ားႀကီး ရွိ ခဲ့သည္။ ဦးေနဝင္းႏွင့္ သူ၏ေခတ္ ၿပိဳင္ မ်ဳိးဆက္သည္ ၿဗိတိသွ်၊ အိႏိၵယ၊ ႏိုင္ငံျခား အရင္းရွင္မ်ား အစရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပည္ပ အုပ္စိုးခဲ့သည့္ ကိုလိုနီေခတ္တြင္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ် ဘားမားကုမၸဏီ၏ စီးပြားေရးစနစ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံမ်ားဝယ္ ျမန္မာတို႔ နင္း ျပားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါကို ထိပ္ဆုံး သို႔ သူျပန္တင္သည္။ ဆင္းရဲေပမယ့္ ဂုဏ္ ရွိသည္။ သူသာ ယေန႔အထိ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနပါက ျမန္မာ ျပည္သူတို႔အေနျဖင့္ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေနလွ်က္ကပင္လွ်င္ ဇာတိပုည ဂုဏ္မာနကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္ၾကေလ သ လားဆိုသည္ကို သူသိခ်င္ေပလိမ့္မည္။ ”ကိုယ့္လူေတြဟာ ဆင္း ရဲဒဏ္ကို ခံႏိုင္ၾကေပမယ့္ ခ်မ္း သာတဲ့ ဒဏ္ကိုက်ေတာ့ မခံႏိုင္ၾကဘူးကြ”ဟု သူတစ္ခါ က ေျပာခဲ့ ဖူး သ လိုပင္ ျဖစ္ေတာ့သတည္း။
ဟက္ကာ
Popular Myanmar
No comments:
Post a Comment